Klucze do nieba

Król orzeł - władca wszystkich ptaków posiadł tajemnicę lotu. Sto­jąc na wysokiej górze, spojrzał w niebo, rozpostarł skrzydła i rzucił się w otchłań.

Wszyscy myśleli, że spadnie, ale nic takiego się nie stało - jakaś cudowna siła podtrzymała go i po­zwoliła, by zapanował nad prze­strzenią.

Inne ptaki także pragnęły la­tać, więc przychodziły do niego i prosiły, by zdradził im tajemnicę lotu. Orzeł dotykał ich małych i większych skrzydełek i szeptał: -leć. Czuły wtedy nadzwyczajny przypływ energii i odwagi. Napeł­nione tą siłą odrywały się od ziemi. Fruwały, ale żadne z nich nie potra­fiło tej siły przekazać - nikt prócz orła nie znał prawdziwej tajemnicy lotu. Tajemnicę tę nazwały kluczem do nieba.

Wiele innych stworzeń za­mieszkujących ziemię, czy żyją­cych pod jej powierzchnią marzyło, by unieść się w powietrze. Wiedzia­ły, że tylko orzeł może im w tym po­móc. Niektóre o to prosiły, ale zna­lazły się i takie, które były zbyt dumne, by prosić. Postanowiły schwytać orła i siłą wydrzeć mu ta­jemnicę lotu. Długo polowały na króla przestrzeni - zastawiały pu­łapki, rozwieszały sidła. Wreszcie im się udało. Potężny orzeł pozwo­lił się schwytać. Inne ptaki próbo­wały go bronić, uderzały małymi dziobkami i skrzydełkami, ale były za słabe. Gdy zobaczyły sidła przy­gotowane dla nich, rozpierzchły się na wszystkie strony. Długo chowa­ły się nastroszone i smutne po rozmaitych dziuplach, jaskiniach i roz­padlinach skalnych. Gdy już wszy­scy myśleli, że niebo pozostanie pu­ste, stała się rzecz niezwykła. Król orzeł powrócił.

Pełne nadziei ptaki radośnie zleciały się do niego. Z ufnością chowały się pod jego silne skrzy­dła. Widziały go wyraźnie, a jednak czuły, że nie jest to już ten sam orzeł. I miały rację.

Ich król popatrzył na nie z mi­łością i powiedział:

- Muszę opuścić ziemię i dla­tego postanowiłem przekazać ta­jemnicę lotu jednemu z was. wśród ptaków zawrzało. Kto dostanie „klucz do nieba"? Może od­ważny jastrząb, a może mądra sowa? Jakież było ich zdumienie, gdy król orzeł pochylił się nad najskromniej­szym z ptaków - niepozornym, sza­rym wróbelkiem i właśnie jemu - zwykłemu, słabemu ptaszkowi - po­wierzył klucze do nieba.

Kogo w tej opowieści symboli­zuje orzeł, a kogo wróbelek?

W razie kłopotów sięgnij do 21 rozdziału Ewangelii według Św. Jana.

opr. Ewa Stadtmiiller

---