Świąteczny charakter niedzieli
Martwię się tym, że moje dzieci nie świętują w niedziele. Chodzą na Mszę świętą w sobotę, a w niedziele pracują. Chciałabym, aby niedziela w naszej rodzinie miała charakter świąteczny.
Rodzice mogą wiele uczynić, aby niedziela była rzeczywiście dniem Pańskim i dniem Kościoła, dniem służby Bożej i wypoczynku niekoniecznych prac służebnych. Tradycja świętowania niedzieli nie może ulec zubożeniu i zeświecczeniu.
Niedziela jest dniem wolnym od pracy i nauki, dniem odpoczynku w stosunku do pełnych trudu i wysiłku dni tygodnia, dniem rozrywek, sportów, wycieczek, podróży, dniem rodzinnym. Dla wierzących niedziela ma charakter religijny.
Chrześcijanie od samego początku obchodzili "dzień Pański", czyli pierwszy dzień po szabacie. W r. 321 cesarz Konstantyn Wielki ogłosił niedzielę świętem obowiązującym. Odtąd obowiązywało powstrzymywanie się od niekoniecznych prac służebnych. Było to pierwsze prawo o obowiązującym wypoczynku. Centralnym punktem niedzieli jest dla chrześcijan uczestnictwo we Mszy świętej, spotkanie z Chrystusem zmartwychwstałym i spotkanie z braćmi i siostrami we wierze. Ojcowie Kościoła podkreślali fakt, że obchód niedzieli nie jest do pomyślenia bez zgromadzenia eucharystycznego. Legat papieski na Kongresie Eucharystycznym w Lourdes (1981), kard. Gantin, przypomniał, że do w. XII nie zachodziła potrzeba szczegółowego prawa, które by nakazywało udział we Mszy świętej, gdyż stanowił on istotę niedzieli. Ten udział w Eucharystii niedzielnej jest nie tylko obowiązkiem, ale przywilejem chrześcijan, jest czasem łaski ofiarowanym nam przez Boga.
Rodzice winni zatem zabiegać, aby niedziela i dziś była dniem wspólnoty chrześcijańskiej i rodzinnej, dniem Uczty eucharystycznej, sprawowania sakramentów świętych, dniem pogłębienia wiary przez katechizację kościelną i rodzinną.