MASAŻ SEGMENTARNY

      Masaż segmentarny kształtował się równocześnie z rozwojem wiedzy o objawach odruchowych w schorzeniach narządów wewnętrznych, wywołanych w różnych tkankach i narządach. Po odkryciach dokonanych przez Heada okazało się, że choroby narządów wewnętrznych powodują zmiany nie tylko w skórze, ale również we wszystkich tkankach ustroju: w tkance mięśniowej, naczyniach, tkance łącznej, nerwach i kościach. W schorzeniach narządów wewnętrznych występuje w odpowiednim miejscu napięcie (ograniczone lub rozlane), przeczulica bólowa, stwardnienia i zaburzenia ukrwienia.
      
     Strefy obronne, które częściej niż się przyjmuje pozostają po ustąpieniu schorzenia narządu mogą wstecznie wywołać odruchowe zaburzenia czynnościowe narządów. Masaż segmentarny ma za zadanie przeciwdziałać tym negatywnym następstwom.
     
     Masaż segmentarny jest to zespól odpowiednich chwytów i technik, które stosuje się w celu odruchowego oddziaływania na wszystkie tkanki i ich zmiany chorobowe. Głównym założeniem masażu segmentarnego jest opracowanie każdej odruchowej zmiany tkankowej przez zastosowanie najwłaściwszych technik. W masażu segmentarnym obowiązują zasady i warunki stosowane w masażu klasycznym.

    Masaż segmentarny łagodzi zaburzenia przewodnictwa układu nerwowego, usuwa bóle, zwiększa wydolność ogólnoustrojową, nie wywołuje objawów ubocznych.

   W masażu segmentarnym stosujemy następujące techniki masażu klasycznego:

• głaskanie,

• rozcieranie,

• ugniatanie,

• wałkowanie,

• wibrację,

oraz chwyty specjalne takie jak:

• piłowanie,

• śrubowanie,

• chwyt między kolcowy,

• rolowanie,

• posuwanie,

• pociąganie,

• wstrząsanie miednicy,

• sprężynowanie klatki piersiowej,

• chwyt podłopatkowy,

• chwyt na mięśnie biodrowe.

---