Komparacja łat kodowych:
1.W komparacji łat kodowych udział bierze łata kodowa i niwelator kodowy (zestaw) 2.W komparacji łat kodowych jest wyznaczana skala łaty k= 1m nominalny/1m średni łaty 3.Łata powinna być w położeniu pionowym (roboczym). 4.Komparacja łat powinna być przeprowadzona dla całego zakresu długości celowej (5-35m). 5.W komparacji łat kodowych uwzględnić należy środowisko, czyli: warunki atmosferyczne, temp., ciśnienie i wilgotność. 6.W komparacji łat kodowych wykonuje się podwójne odczyty, czyli na niwelatorze i komparatorze. 7.Komparację prowadzi się na komparatorze wykorzystującym interferometryczny wzorzec długości. 8.Obserwację prowadzi się w oparciu o przyjęty interwał, Np. 50mm 9.Obserwacje prowadzi się w kierunku głównym i powrotnym. 10.Rejestracja i opracowanie wyników prowadzi się za pomocą komputera. 11.Zachowanie równoległości taśmy łaty do promienia laserowego. 12.Komparacje prowadzi się na komparatorze wykorzystującym interferometryczny wzorzec długości 13.Matryca CCD zastępuje oko obserwatora 14.Dokładność ±3μm
Zeiss + łata Wilde nie można przeprowadzić pomiaru, gdyż niwelator ma zakres 5mma łata 10mm. Przy celowaniu na łatę nie obejmujemy zakresem mikrometru całej działki łaty
Wild + łata Zeiss Można przeprowadzić pomiar, gdyż niwelator ma zakres 10mm, a łata 5mm, dlatego celując niwelatorem obejmujemy 2 kreski podziału łaty. Wybieramy na łacie najlepiej parzystą kreskę podziału, na którą celujemy. Następnie 3 pierwsze odczyty z łaty dzielimy przez 2, a 3 następne odczyty na mikrometrze pozostawiamy bez zmian.
Zależność miedzy wysokością ortometryczną a elipsoidalna:
dN - przyrost odstępu geoidy od elipsoidy; dN' - przyrost odstępu pow. ekwipotencjalnej P od elipsoidy; dHe- elementarne przewyższenie elipsoidalne miedzy pkt.Pi i Pi+1; dHo- elementarne przewyższenie ortometryczne
dh - elementarne przewyższenie otrzymane z niwelacji geometrycznej (surowe wyniki pomiaru); składowa odchylenia pionu w danym przekroju wertykalnym celowej na fizycznej powierzchni Ziemi.; kąt nachylenia geoidy do elipsoidy ; dl - przyrost odległości między Pi i Pi+1 na elipsoidzie; n - normalna do elipsoidy w punkcie P; POij - poprawka ortometryczna niw geometrycznej uwzgledniajaca nierownoleglosc pow. ekipotencjalnych
dHe=dHo-dN dHe=dh-dN' dN'= dl || dN=dN'+(dHo-dh)= dl+d(PO)
ΔHo(ij)=ΔHe(ij)+ Cał(i->j) dl+PO(ij)
Zależność miedzy wysokością normalną a elipsoidalna:
He(i),He(j) -wysokość elipsoidalna punktowi Pi Pj; Hn(i),Hn(j) - wysokość normalna punktów Pi Pj; ζi,ζj - anomalie wysokości w punktach Pi Pj; ΔHe(ij) - róznica elipsoidalnych wysokość pkt Pi Pj; ΔHn(ij) - róznica normalnych wysokości pkt Pi Pj; PNij - Poprawka normalna niwelacji geometrycznej; dh - elementarne przewyższenie otrzymane z niw. geometrycznej
He(i)=Hn(i)+ ζi He(j)=Hn(j)+ ζj || Hn(j)-Hn(i)=(He(j)-He(i))-(ζj-ζi)
dHe = dh - dl dHe = dHn + dζ -> dζ = -dl-(dHn-dh)
(ζ j-ζi)=-Cał(i->j)dl-Cał(i->j)(dHn-dh) || ΔHn(ij)= ΔHe(ij)+całk(i->j)dl+PN(ij)