Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny
Powołany Traktatem Rzymskim w 1957 roku, jest organem doradczym reprezentującym pracodawców, związki zawodowe, rolników, konsumentów oraz pozostałe grupy interesu, które razem tworzą "zorganizowane społeczeństwo obywatelskie". Komitet przedstawia ich opinie i broni ich interesów w debatach politycznych z Komisją, Radą i Parlamentem Europejskim.
Jest pomostem między Unią a jej obywatelami, przyczyniającą się do uczestnictwa, aktywniejszego włączenia, a tym samym dalszej demokratyzacji życia społeczności Europy.
Jest nieodzownym uczestnikiem procesów decyzyjnych UE. Konsultacji z nim wymagają wszystkie decyzje dotyczące polityki gospodarczej i społecznej. Z własnej inicjatywy lub na wniosek innej instytucji UE, Komitet może też wydawać opinie w innych kwestiach.
Liczy 344 członków, przy czym liczba członków z poszczególnych krajów w przybliżeniu odzwierciedla ich liczbę ludności.
Członkowie Komitetu są nominowani przez rządy państw Unii, jednak w ramach Komitetu są całkowicie niezależni politycznie. Powoływani są na odnawialną kadencję trwającą cztery lata.
Komitet zbiera się w ramach Zgromadzenia Plenarnego, którego debaty są przygotowywane przez sześć podkomitetów, zwanych sekcjami, z których każda zajmuje się określonymi obszarami polityki. Komitet wybiera spośród swych członków przewodniczącego i dwóch wiceprzewodniczących na okres dwóch lat. Pan Mariano Sepi, z Włoch, objął stanowisko Prezesa EKES w październiku 2008 r.
Zadania
Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny realizuje trzy podstawowe zadania:
doradza Radzie, Komisji i Parlamentowi Europejskiemu - na ich wniosek lub z własnej inicjatywy,
zachęca społeczeństwo obywatelskie do większego zaangażowania w kształtowanie polityki UE,
wspiera rolę społeczeństwa obywatelskiego w krajach poza Unią i pomaga w tworzeniu w nich struktur doradczych.
Członkowie
Członkowie Komitetu, pracujący głównie w swoich państwach członkowskich, tworzą trzy grupy reprezentujące pracodawców, pracowników oraz różne gospodarcze i społeczne grupy interesów.
W skład Grupy Pracodawców wchodzą członkowie wywodzący się z prywatnych i publicznych sektorów przemysłu, małych i średnich przedsiębiorstw, izb handlowych, handlu detalicznego i hurtowego, bankowości i ubezpieczeń, transportu i rolnictwa.
Grupa Pracowników reprezentuje wszystkie kategorie pracowników, od robotnika po prezesa. Członkowie tej grupy wywodzą się z krajowych organizacji związkowych.
Trzecia grupa reprezentuje szeroki wachlarz grup interesów: organizacje pozarządowe, organizacje rolników, małe przedsiębiorstwa, rzemieślników i wolne zawody, spółdzielnie i organizacje nienastawione na zysk, organizacje konsumenckie i ekologiczne, kręgi i stowarzyszenia naukowe i akademickie, reprezentujące rodzinę, kobiety, niepełnosprawnych, itp.