Jahoda, Lazasfeld, Zeisel „Bezrobotni Marienthalu”
Aby uzyskać optymalny opis miasteczka badacze stosują zarówno dane liczbowe jak i próbują wczuć się sytuację mieszkańców. Społeczność Marienthalu jest w przeważającej części bezrobotna
Stosowane metody: ankiety osobowe (478 rodzin), historie życia 30 kobiet i 30 mężczyzn, ankiety sposobu organizacji dnia, donosy i skargi do urzędu miasta, wypowiedzi uczniów „kim będę w przyszłości”, posiłki mieszkańców, raporty lekarskie i nauczycielskie o zdrowiu i wynikach dzieci, statystyki handlowe, demograficzne, spis działających organizacji. Dodatkowo, aby nawiązać kontakt z mieszkańcami: zorganizowano kurs kroju dla dziewcząt, protokołowanie badań lekarskich, kurs gimnastyczny, porady wychowaniu dzieci.
Opis Marienthalu: osada przyfabryczna, godzinę drogi od Wiednia, szeregowe domki robotnicze, należące do fabryki, mieszkańcy je wynajmują. Nieurodzajna ziemia. Życie zawsze koncentrowało się wokół fabryki. Założył ją bogaty kapitalista w pierwszej połowie XIX w. Najpierw przędzalnia, potem, tkalnia bielarnia. Szczyt rozwoju w latach 20 XX w. dużo pracowników. Redukcja kadr, zburzenie części fabryki.
W okresie badania (1933) było w Marienthalu 1486 mieszkańców. ¾ rodzin na zasiłku, wypłata co dwa tygodnie - święto. Pracują 22 osoby, w tym 6 w fabryce. W jadłospisie zamiast wieprzowiny i wołowiny pojawia się mięso koni, kotów i psów. Cukier zastępują sacharyną (która nie ma wartości odżywczej). Rodzice jednak troszczą się o dzieci i znaczą część pieniędzy przeznaczają na mleko dla nich. Wcześniej problemy zdrowotne były najczęściej związane z pracą w przędzalni, obecnie jest to niedożywienie.
Mimo że mieszkańcy mają więcej czasu są bardziej bierni politycznie i kulturalnie, wzrasta również ilość donosów, które dotyczą pracy na boku, przy jednoczesnym pobieraniu zasiłku.
Społeczność można podzielić na cztery kategorie wg ilości: zrezygnowani, apatyczni, nieugięci, zrozpaczeni.
Mężczyźni nie wykorzystują czasu wolnego, nie potrafią opisać jakie czynności wykonywali w ciągu dnia. Zwykle próżnują, spotykają się, ew. pomagają w domu, pracują przy zwierzętach, w ogródku (odwrót w stronę gospodarki naturalnej).