„CZY JEZUS ZOSTAŁ ZRODZONY DZIŚ?”

Autor:

Grzegorz Żebrowski

Do druku przygotował:

SCORP1ON

J 8:44 „Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.”

Prz 30:5-6 „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają.⁽⁶⁾ Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę.”

Ap 22:18 „Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze.”

Ap 22:19 „A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.”

2Kor 4:2 „Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.”

Prz 19:5 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, kto kłamstwem oddycha, nie zdoła się wymknąć.”

Prz 19:9 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie - kto kłamstwem oddycha.”

Prz 28:13 „Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten miłosierdzia dostąpi.”

Syr 34:4 „Co można oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaż może wyjść prawda?”
Ap 22:15 „Na zewnątrz są psy, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.”

Syr 36:19 „Jak podniebienie rozróżni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre - mowy kłamliwe.”

Ef 5:6-17 „Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników.⁽⁷⁾ Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego!⁽⁸⁾ Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości!⁽⁹⁾ Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.⁽¹⁰⁾ Badajcie, co jest miłe Panu.⁽¹¹⁾ I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych]!⁽¹²⁾ O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.⁽¹³⁾ Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.⁽¹⁴⁾ Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.⁽¹⁵⁾ Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.⁽¹⁶⁾ Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe.⁽¹⁷⁾ Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.”

J 8:32 „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”

Strona WWW:

http://www.trinitarians.info/trojca/jezus-stworzony-czy-zrodzony/art_44_Czy-Jezus-zostal-zrodzony-_dzis__.htm

Antytrynitarze często używają argumentu, który miałby świadczyć o tym, że Jezus miał swój początek:

Hebr. 1:5

5. Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Tyś jest Synem moim, Jam cię DZIŚ zrodził? I znowu: Ja mu będę ojcem, a on będzie mi synem?

(BW)

Mówią oni, że skoro Biblia twierdzi, iż był jakiś 'dziś', to znaczy, że był również okres, w którym Jezusa nie było, więc nie jest on wieczny. Ale czy jednak jest tak w rzeczywistości? Aby zrozumieć ten problem, trzeba zauważyć, że ten cytat pochodzi z księgi psalmów:

Ps. 2:1-12

1. I Czemuż to burzą się narody, A ludy myślą o próżnych rzeczach?

2. Powstają królowie ziemscy I książęta zmawiają się społem Przeciw Panu i Pomazańcowi jego:
3. Zerwijmy ich więzy I zrzućmy z siebie ich pęta!

4. Ten, który mieszka w niebie, śmieje się z nich. Pan im urąga.

5. Wtedy przemówi do nich w gniewie swoim I gwałtownością swoją przerazi ich:

6. Ja ustanowiłem króla mego na Syjonie, Świętej górze mojej.

7. Ogłoszę zarządzenie Pana: Rzekł do mnie: Synem moim jesteś, Dziś cię zrodziłem.

8. Proś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo I krańce świata w posiadanie.

9. Rozgromisz je berłem żelaznym, Roztłuczesz jak naczynie gliniane.

10. Bądźcie więc teraz rozsądni, królowie, Przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi!

11. Służcie Panu z bojaźnią i weselcie się, Z drżeniem złóżcie mu hołd,

12. Aby się nie rozgniewał i abyście nie zgubili drogi, Bo łatwo płonie gniewem. Szczęśliwi wszyscy, którzy mu ufają!

(BW)

Nie ulega wątpliwości, że psalm ten jest o charakterze mesjańskim. Świadczy chociażby o tym fakt, że wielokrotnie go cytują apostołowie. Ale jednak, kiedy ten psalm był pisany, psalmista odnosił go do siebie. W wersecie 7 czytamy:

7. Ogłoszę zarządzenie Pana: Rzekł do mnie: Synem moim jesteś, Dziś cię zrodziłem.

W tym miejscu odezwał się król. Mówi on, że został zrodzony i że stało się to dziś. Czy oznacza to że ten król był zrodzony przez Boga? I to jeszcze tego dnia, kiedy wypowiadał te słowa? Nie. W przypisie w Biblii Poznańskiej znajdujemy informację, że jest to podobne oświadczenie jakie składali królowie wschodu powołując się na ich rzekome boskie pochodzenie. Właśnie ten Król mógł być pod wpływem takich właśnie kultur, a przy okazji z woli Bożej stworzył psalm, który potem apostołowie odnieśli do Jezusa. Bardzo podobne sytuacje znajdujemy w innych psalmach o charakterze mesjańskim:

Ps. 22:8-19

8. Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, Wykrzywiają wargi, potrząsają głową;

9. Zaufał Panu, niechże go ratuje! Niech go wybawi, skoro go miłuje!...

10. Tyś mnie wydobył z łona, Uczyniłeś mnie bezpiecznym u piersi matki mojej.

11. Na ciebie byłem zdany od urodzenia. Ty byłeś Bogiem moim od łona matki mojej.

12. Nie oddalaj się ode mnie, bo niedola bliska, Bo nie ma nikogo, kto by pomógł!

13. Otoczyło umie mnóstwo cielców, Obległy mnie byki Baszanu...

14. Rozwarły na mnie swą paszczę Jak lew, co szarpie i ryczy.

15. Rozlałem się jak woda I rozłączyły się wszystkie kości moje. Serce moje stało się jak wosk, Roztopiło się we wnętrzu moim.

16. Siła moja wyschła jak skorupa, A język mój przylgnął do podniebienia mego I położyłeś mnie w prochu śmierci.

17. Oto psy otoczyły mnie, Osaczyła mnie gromada złośników, Przebodli ręce i nogi moje.

18. Mogę policzyć wszystkie kości moje... Oni przyglądają się, sycą się mym widokiem.

19. Między siebie dzielą szaty moje I o suknię moją los rzucają.

(BW)

Porównajmy szczególnie ten ostatni werset z sytuacją z NT:

19. Między siebie dzielą szaty moje I o suknię moją los rzucają.

Jan. 19:23-24

23. A gdy żołnierze ukrzyżowali Jezusa, wzięli szaty jego i podzielili na cztery części, każdemu żołnierzowi część, i zwierzchnią suknię. A ta suknia nie była szyta, ale od góry cała tkana.
24. Tedy rzekli jedni do drugich: Nie krajmy jej, rzućmy losy o nią, czyja ma być; aby się wypełniło Pismo, które mówi: Rozdzielili między siebie szaty moje A o suknię moją losy rzucali. To właśnie uczynili żołnierze.

(BW)

Podobne myśli nam się nasuwają w przypadku wersetu 17:

17. [...], Przebodli ręce i nogi moje.

Widać więc, że to co dotyczyło króla Dawida w przenośni wykonało się na Jezusie dosłownie. Ciężko sobie wyobrazić, jakoby rzeczywiście ktoś rzucał losy o szaty króla Dawida. Nie ma wątpliwości, że używa on tutaj przenośni, aby ukazać swój stan wewnętrzny. Podobnie nie można sobie wyobrazić, że rozlał się on jak woda i rozłączyły się wszystkie jego kości. Widać więc, że natchnieni apostołowie cytowali ST w odniesieniu do Jezusa w sposób wybiórczy, wciągając z nich to, co było istotne w ich nauczaniu i co się sprawdziło na Jezusie. Natomiast w psalmie 2:7 najwyraźniej musiało ich interesować słowo 'zrodzony' a nie 'dziś'. Świadczy o tym kontekst Hebr1:5:

Hebr. 1:5

5. Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Tyś jest Synem moim, Jam cię dziś zrodził? I znowu: Ja mu będę ojcem, a on będzie mi synem?

(BW)

Autor tego listu po tym fragmencie z psalmu mówi: "I znowu: Ja mu będę ojcem, a om będzie mi synem", sugerując, że najważniejszą informacją w tym psalmie jest fakt bycia zrodzonym, co ściśle się łączy z ojcostwem i synostwem.

Podobny problem występuje również z innymi aspektami w NT:

Rzym. 6:6

6. Wiedząc to, że nasz stary człowiek został wespół z nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi;

(BW)

Rz 6:9-11

9. wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy.

10. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga.

11. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.
(BT)

Ga 2:19 19. Tymczasem ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża.

(BT)

Mt 10:38

38. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien.

(BT)

Widzimy więc, że w Biblii jest wiele takich sytuacji, które w przypadku człowieka były opisane w przenośni, a na Jezusie wypełniły się dosłownie. Przecież św. Paweł nie został ukrzyżowany, a Jezus tak. A mimo to pisze, że został razem z nim przybity do krzyża. Nasz stary człowiek nie został dosłownie ukrzyżowany, a Jezus tak. My nie umarliśmy dosłownie, a Jezus tak. Męka krzyżowa wypełniła się na Jezusie dosłownie, a w stosunku do nas Jezus stosuje przenośnię. Podobnie można odnieść sytuacje z psalmu 2:7. Król został zrodzony w sensie przenośnym, a został królem 'dziś' w sensie dosłownym, natomiast Jezus został zrodzony w sensie dosłownym a słowo dziś odnosi się do Niego w przenośni. Podobnie mamy również z innymi naukami Nowego testamentu:

Jezus jest zrodzony z Boga: Hebr1:5, ale my też:

1 Jan. 5:18

18. Wiemy, ze żaden z tych, którzy się z Boga narodzili, nie grzeszy, ale że Ten, który z Boga został zrodzony, strzeże go i zły nie może go tknąć.

(BW)

Tyle, że NT używa tego wyrazu w stosunku do nas w sensie przenośnym, a do Jezusa w sensie dosłownym, ponieważ jest nazwany jednorodzonym np. Jn 3:16. Gdybyśmy byli zrodzeni w tym samym sensie co Jezus, wtedy Jezus nie mógł by być już nazwany jednorodzonym. (Jednorodzony zawsze w NT oznacza "jedyny zrodzony", nawet w przypadku Izaaka w stosunku do Abrahama, gdyż Abraham nie miał więcej synów zrodzonych z wolnej. Izaak jest jedynym synem zrodzonym z wolnej na podstawie obietnicy - inni tacy się nie zrodzili Abrahamowi).

Podobnie jest z synostwem Bożym. Zarówno my, jak i Jezus jesteśmy nazwani synami Bożymi. Tylko my nie jesteśmy nimi w takim sensie, jakim jest Jezus. My jesteśmy synami "usynowionymi", "przybranymi", a Jezus w sensie dosłownym. Bardzo ciekawie to wygląda w przypadku faryzeuszy:

Z jednej strony żydzi mieli pretensję do Jezusa, że nazywa Boga swoim Ojcem:

Jn 5:18

18. Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu.

A z drugiej strony sami się nazywali jego synami:

Jn 8:41

41. Wy pełnicie czyny ojca waszego. Rzekli do Niego: Myśmy się nie urodzili z nierządu, jednego mamy Ojca - Boga.

(BT)

Najwyraźniej Jezus musiał im dać do zrozumienia, że tu chodzi o zupełnie inne synostwo.

Wszystkie podkreślenia dodane, a biblijne cytaty zostały wzięte z:

BT- Biblii Tysiąclecia.

BW- Biblii Warszawskiej.

(luty 2004)

5

---