Wykorzystywanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej. Opis i analiza realizacji zadania oraz wpływ podejmowanych działań na podniesienie jakości realizowanego w szkole procesu dydaktyczno-wychowawczego.
Chętnie i często korzystam z komputera przy przygotowywaniu pomocy dydaktycznych, np: scenariuszy lekcji czy foliogramów, a także sprawdzianów, testów i kart pracy do lektur lub filmów. Korzystając z technologii informatycznej, opracowywałam także pytania na starą maturę do części ustnej. Najwięcej korzystam z programu MS Word i arkusza kalkulacyjnego Excell. Ten pierwszy jest szczególnie pomocny do pisania artykułów, konspektów i scenariuszy lekcyjnych, ten drugi natomiast wykorzystuję do przygotowywania zestawień wyników diagnozy wstępnej i ewaluacji końcoworocznej z języka polskiego, a także gdy przygotowuję kartki z ocenami i frekwencją na zebrania z rodzicami.
Taka forma pracy umożliwia mi nie tylko szybkie przesyłanie wykonanych materiałów, ale także usprawnia korektę czy dostosowanie materiałów do poziomu danej klasy. Opracowuję również ankiety dotyczące metodyki i dydaktyki, jak np: do ewaluacji moich metod pracy oraz zdiagnozowania trudności wychowawczych. Następnie opracowuję wnioski, które mogę właściwie przeanalizować przy pomocy szkolnego pedagoga, by jeszcze efektywniej pracować z młodzieżą. W taki sposób postąpiłam, gdy wystąpiły trudności z jedną z klas (więcej na ten temat w § 8. 2. 5 przy opisie przypadku wychowawczego). Wnioski z takiej ankiety przekazałam w formie pisemnej Dyrekcji I Liceum Ogólnokształcącego.
Dzięki internetowi i poczcie elektronicznej po przygotowaniu materiałów dydaktycznych mogę je wysyłać innym polonistom. W ten sposób komunikuję się z nauczycielami nie tylko ze Szczecina, ale także ze Stargardu Szczecińskiego i Świnoujścia, z Kielc, Warszawy, Gdańska i Gdyni.
Również dzięki poczcie elektronicznej moje teksty docierają do czasopism metodycznych i portali edukacyjnych. W redakcjach poddawane są one korekcie metodycznej i technicznej i po zatwierdzeniu zostają opublikowane. Redakcja „Publikacji Edukacyjnych”, wysoko oceniając moje liczne artykuły w portalu edukacyjnym www.publikacje.edu.pl, zaproponowała mi stworzenie strony autorskiej, a nosi ona tytuł: Efektywny polonista - wychowawca w szkole średniej. Opublikowałam w tym portalu 22 teksty o różnej tematyce. Wykaz przykładowych tekstów zamieściłam w punkcie Inna dokumentacja potwierdzająca osiągnięcia zawodowe (po § 8.2.5). Jestem zadowolona z tej współpracy, ponieważ mogę w ten sposób wymieniać się doświadczeniem zawodowym, a ponadto sama również się czegoś uczę, ponieważ chętnie czytam artykuły innych nauczycieli.
Umiejętność pracy z komputerem okazała się również cenna w czasie przygotowań uczniów do Nowej Matury, ponieważ mogłam im służyć radą przy pracy nad prezentacjami multimedialnymi do części ustnej egzaminu maturalnego. Pomagałam także przy przygotowaniu foliogramów, konspektów i tabel z wnioskami.
Możliwości, jakie daje komputer i oprogramowanie, były istotne w przygotowaniu wzorcowych dedykacji do nagród na zakończenie roku szkolnego. Przygotowałam różne wersje na dyskietce i oddałam ją do dyspozycji Dyrekcji. Dzięki temu na koniec każdego roku szkolnego wystarczy tylko dokonać aktualizacji danych, czyli wpisać dane ucznia, i wybrać właściwą kartę z dedykacją. W ten sposób usprawniłam pracę koleżanek zajmujących się wypisywaniem dedykacji na koniec roku szkolnego.
Dzięki technologii informatycznej przygotowałam wzory zaproszeń na wywiadówki szkolne i złożyłam je do dyspozycji Dyrekcji na dyskietce. Każdy wychowawca może w estetyczny sposób powiadamiać rodziców o terminach spotkań. W roku szkolnym 2004/2005 wręczyłam próbny egzemplarz, na którym znajdowało się kilka propozycji graficznych, każdemu wychowawcy I LO. Niektórzy wychowawcy skorzystali z mojego projektu.
Internet znacząco usprawnił moje kontakty z rodzicami uczniów klasy wychowawczej. Rodzice piszą do mnie, gdy chcą się dowiedzieć o postępach w nauce swoich dzieci, a ja mogę informować ich o różnych problemach wychowawczych. Tą drogą komunikuję się z moimi uczniami. Pomagam im przy niektórych zadaniach domowych, a także przypominam o ważnych terminach (np: o terminie oddawania wypracowań). Ponadto wysyłam uczniom niezbędne materiały, pomocne w przygotowywaniu prezentacji maturalnych. Monitorowałam również powstawanie konspektów maturalnych. Uczniowie przysyłali swoje wersje konspektu, na nich ja nanosiłam poprawki, a w szkole dostawałam od nich już gotową wersję. Uniknęłam w ten sposób najczęściej popełnianych przez uczniów błędów, jak np: przy sporządzaniu bibliografii.
W ramach korzystania z technologii komunikacyjnej prowadziłam lekcje metodami aktywizującymi, o czym może przekonać przykładowy scenariusz takich zajęć, przeprowadzonych podczas hospitacji przez Panią Dyrektor. Zainspirowała mnie do tego najnowsza książka profesora Stanisława Bortnowskiego (Przewodnik po sztuce uczenia literatury. Warszawa 2005), ale chętnie korzystam też z rozmów z metodykami z mojego przedmiotu. Okazało się, że młodzieży takie „świeże pomysły” bardzo przypadły do gustu. Stosując się jednak do rad profesora Bortnowskiego, staram się nie stosować metod aktywizujących zbyt często, by nie znudziły się one moim uczniom. Swoje pomysły na ciekawe lekcje sprawdzam nie tylko podczas zajęć z młodzieżą. Dyskutuję też nad nimi z koleżankami - polonistkami, by potem wprowadzać w życie takie zmodyfikowane pomysły na uatrakcyjnienie lekcji.
EWALUACJA: Technologia informatyczna bardzo usprawniła moją komunikację z wybranymi osobami (nauczycielami, rodzicami, uczniami, redakcjami czasopism). Dzięki niej mogę także zaproponować szkole różne ciekawe rozwiązania (np: estetyczne dedykacje do książek, dyplomy na koniec roku czy zaproszenia na wywiadówki). Skraca ona również czas przeznaczony na wymianę doświadczeń i pomysłów, np: przy przygotowywaniu prezentacji maturalnych.
3