Rola satyry i komedii w walce o postęp w dobie polskiego oświecenia.
Satyra miała jasno i dobitnie krytykować pewne postawy i zachowania oraz schematy poprzez wyśmianie i wyolbrzymienie; w ten sposób istniała możliwość uświadomienia szlachty i magnaterii, że coś robią nie tak i że należałoby coś zmienić (bo doprowadzi to do upadku Polski)
Natomiast komedia, głownie publicystyczna, również koncentrowała się na krytyce, ale pokazywała również postawy wzorcowe, do których dostosować się powinna szlachta; propagowała postawy polityczne, moralne mogące doprowadzić do dobrobytu i bezpieczeństwa ogółu ludności Polski, włącznie z chłopami (uwolnienie ich);