Transport zwierzą t rzeźnych
Metody transportowe ( przepędzanie, samochody, pociągi, statki, samolotami )
Techniczne warunki transportu ( wyposażenie normy załadunku i rozładunku)
Organizacja warunków transportu (czas, postoje pojenie, karmienie )
Transport w ramach UE
Odpowiednio wyposażony samochód, właściwa powierzchnia przeznaczona na jedno zwierze , ograniczona możliwość ruchu zwierząt w samochodzie( tłok mniej szkodzi i zapobiega upadkom zwierząt i ewentualnemu stratowaniu ). Samochód powinien dać się łatwo przewietrzyć i umożliwić utrzymanie warunków klimatycznych
Optymalna wartość czasu transportu bez przerwy i czasy postoju w zależność od danego gatunku zwierząt
Straty produkcji mięsa :
Ubytki masy ( transportowe, konfiskaty )
Ujemne zmiany jakościowe
*Ubytki masy wynoszą zwykle około 3-7% -odchody , zwierzęta przed transportem powinny *być wychłodzone . Padnięcia (0,1-0,4%) .
*przekrwawienia okaleczenia
Czas transportu :
Bez przerwy 8-9 h , (przy dłuższych postój karmienie- młode osobniki; u dorosłych osobników 24h ,ale potem 24 h odpoczynek
Mleczne, jagnięcia, koźlęta 9h i 1h postoju
TECHNOLOGIA UBOJOWA
Przemysłowy -na cele spożywcze i technologiczne pozyskiwanie mięsa
Domowy- niedozwolony ( w Polsce wynosi 300 000 ton)
Sanitarny -w przypadku zwierząt chorych lub rannych
Z konieczności - w przypadku zwierząt padłych, które się udusiły
Upozorowany -wykonywanie ubojowych na martwych zwierzętach-niedopuszczone
Uboje wykonywane przez gr. Religijne ( koszerny, muzułmański ) na zwierzętach nie oszałamianych ( przecięcie tętnicy szyjnej )
Etapy uboju :
Czas głodówki dla trzody chlewnej wynosi 6-9h
w celu oczyszczenia przewodu pokarmowego
nawet po 96h jest potem zalega w przewodzie
pokarmowym , wymagana głodówka 12-24 h
przed transportem
Magazyny w magazynie powinny być :
Powinny być pozbawione rogów i uwiązane - w przypadku bydła
Trzoda chlewna - nie wolno mieszać osobników różnych miotów to powoduje wzrost agresywności
Oszałamianie :
Mechaniczne - uderzenie w czoło wywołanie wstrząsu mózgu ( tam gdzie kość czołowa jest najcieńsza ( na przecięciu linii oka i ucha -świnie ) , ( u owiec- na ciemieniu ). W warunkach przemysłowych stosowany pistolet Reidicka po wystrzeleniu wypada metalowy trzpień przebijający kość czołową -( problem BSE przy ciągłym używaniu i kontaktu z innymi osobnikami ) Obecnie wykorzystywany z grzybkiem na końcu w celu tylko uderzenia w kość bez jej przebicia
elektryczne-z pomoca prądu przepływajacego i powodujacego skurcz mieśni tętnic ( wymagana sucha skura zwierzęcia i odpowiednie podłaczenie elektrod ) 70V 0,2A czas uzywnia około 5s. ( silosć prawidłowo oszołomionych 20-30s , a przy 230-300V 100%
stosowanie gazowego CO2- Świnie wprowadza się do komory, w której jest duże stężenie dwutlenku węgla - do około 85%. U zwierząt wdychających ten gaz następuje przerwanie czynności ośrodków czucia: kory mózgowej i wzgórza wzrokowego mózgu. W urządzeniu typu Compact świnie znieczulane są w ciągu 1 min. W tym czasie proporcje mie szanki gazowej (C02 i powietrza) ulegają zmianie. W ciągu pierwszych 15 s mieszanka zawiera 35% C02, w ciągu następnych 30 s - 70-75% i w ciągu ostatnich 15 s - ponownie 35%. Typową reakcją zwierząt jest to, że są one przez jedną minutę spokojne, silnie znieczulone i w takim stanie pozostają przez około 30 s po opuszczeniu urządzenia. Jeżeli zwierzęta nie są ubija ne, po kilku minutach budzą się.
Wykrwawianie :
Czas oszołomienie przy elektrycznym 20s i wtym czasie powinny być przeprowdzone wykrwawianie , Jezlei brzie przeprowadzo po upoływie 20 s sziwrze odzyskuje świadomosć i to sprzyja wykrawiebneiu mięsa .
Otwarcie przewopdów krwionośnych przez nacie cie u poddstawy mostka ( trzoda chlewna ) u bydła przy głowie lub mostku )
Jeżeli krew wypływa bez kontaktu ze skółra silnym struieniem to może bvyc zbierana i przezanczona nop do produkcji kaszanki .
Wykrawianie w obiegu zamknietym z uzyviem nozy rurowych połaczonych z pompa próżniową ( wysysanie krwii) , kierowana do zbiornmika i zmieszana z substancjami antyzakrszepowymi ( krew wyłacznie !! trzody chlewnej
Wykrawwiane z powodu koniecznosci - gdyż płynnosc krwii o raz ro że może stanowić pożywke dla bakterii.
Zwierze do wykrwawiania powieszone jest za nogę pionowo w dół i na wykrawawinie ma wpływ spadek grawitacyjny ( czas trwania około 3-4moin max 5-6 min.
W zbiorniku zbirana jest krew co najmniej 10 osobvników i zatrzymywana do wyników badań wewtrynaryjnych ,jeżeli choć jedna jest chora - to całą daan partia idzie do utylizacji.
Oparzanie I Odsczecinianie zwierząt :
Oparzanie- może ono dotyczyć części lub całej powierzchni tusz pozostających pozycji poziomej lub pionowej. Stopień oparzania zależy od tego czy będziemy zdejmować skórę i przeznaczać ją na cele garbarskie .
Za pomocą wody gorącej i pary wodnej
Rozluźnienie p[ołaczeń pomiedzy skórą i sierscią ( dekeratynizacja )
Przy zdejmowaniu skury najpier dokonujemy jej profilowania , potem dokonujemy naiciecia na grzbiecie, nogach i ogona) bastepnie umieszczana w bebenie i wyniku rucjhu bębna nastepuje odzielenie skóry
Podczas oparzania częściowego tusze układa się na noszach (na
rach) dostosowanych do ich wielkości. W oparzelnikach, wyposażonych w prze
nośnik z mechanicznym przesuwem noszy o jednakowej szerokości, powierzchnię oparzanej skóry należy regulować poziomem wody w oparzelniku. W przypadku zdejmowania kruponów o normalnym profilu poziom wody powinien sięgać sta wów łokciowego i kolanowego tuszy leżącej na noszach, a przy zdejmowaniu kru ponów poszerzonych do linii sutek poziom wody powinien zapewniać oparzanie .tylko skóry między sutkami. Głowę oparza się przez zanurzenie jej częściowo w opa rzelniku i polewanie prysznicem (natryskami) tak, by oparzanie objęło głowę i czę ści karku tusz za uszami. Tył sztuki jest oparzany prysznicem lub natryskami do wysokości 1 cm przed nasadą ogona.
Oparzanie całkowite tusz w pozycji poziomej można przeprowadzać w opa
rzelniku typu magdeburskiego podnosząc lustro wody w celu
zanurzenia całych sztuk, lub w oparzelnikach dostosowanych do całkowitego
zanurzenia sztuk. Podczas oparzania temperatura wody powinna
Mycie mechaniczne. Wykonuje się je w celu dokładnego umycia tuszy z krwi i innych ewentualnych zabrudzeń. Myjkę mechaniczną w linii uboju trzody chlew nej przedstawiono na rys. 3.4e. W praktyce stosuje się myjki prysznicowe, biczo we (rys. 3.15a), szczotkowe (rys. 3.15b). Do mycia tusz używa się wody o temp. 42°C (±2°C); mycie w myjce prysznicowej trwa 40-60 s, natomiast w pozostałych myjkach ok. 40-45 s.
Odszczecinianie. Zabieg ten można przeprowadzać na tuszy leżącej lub wi szącej - w zależności od typu linii ubojowej. Tusze oczyszcza się ze szczeciny zbierakami stalowymi umocowanymi na gumowych nakładkach przy twierdzonych do wałów skrobiących. W zależności od zdolności ubojowej za instalowanej linii występują różne typy szczeciniarek, jak np. szczeciniarki o układzie podwójnym (, szczeciniarki dwuwalcowe ,szczeciniarki przelotowe szczeciniarki tunelowe .
Wytrzewianie- wyjmowanie wnętrzności :
przecięcie jamy miedniczej i zarobienie odbytu , wycięcie przewodu moczowego
otwarcie jamy brzusznej -problem występowania skręcenia jelit i wystąpienia zakażeń przy ich pęknięciu na skutek skręcenia , wymagane odcięcie błony otrzewnej (dokonywane ręcznie za pomocą noża), która podtrzymuje wnętrzności . wyjecie przewodu pokarmowego do specjalnego wózka (tzw. Wylanie się wnętrzności ) . Pojemnik zawiera dwie komory większą na żołądek i jelita i mniejszy na ośrodek dla bydła, w przypadku świń są odpowiednie 2 tacki na przenośniku taśmowym. Pojemnika są tak samo numerowane jak tusze do celów weterynaryjnych i inspekcji
Przecięcie jamy piersiowej za pomocą pił, i wyjecie tzw. „ośrodka „
Przez gardziel do tchawicy , usuniecie gardła i języka
Przecięcie tusz wołowych wzdłuż linii kręgosłupa i otwarcie kału rdzenia kręgowego, tak aby go nie uszkodzić ryzyko choroby BSE . Dla trzody nie wymagane na tym etapie z powodu małej masy tuszki porównaniu z wołową
Na każdym etapie natrysk wody w celu wypłukiwania wypływającej krwi . Każdy pracownik przy linii posiada dwa komplety narzędzi ,w tym jeden w pojemniku z wodą o temp 80C cel wyjałowienie narzędzi.
Badanie weterynaryjne (nacinanie węzłów chłonnych i wnętrzności i przegląd w poszukiwaniu zmian patologicznych . Przy wystąpieniu zmian cała tuszka i wnętrzność są odseparowane do dalszego badania
zbieranie surowca farmaceutycznego - gł. Gruczoły, i fragmenty przydatne do produkcji preparatów farmaceutycznych.
toaleta końcowa i mycie tuszki
klasyfikacja i ważenie.
Inspekcja weterynaryjna :
ochrona zdrowia zwierząt:
zwalczanie możliwości wystąpienia chorób zakaźnych
kontrola obróbki zwierząt
nadzór wytworzenia obróbki i stosowania pasz i dodatków żywnościowych
ochrona zdrowia publicznego :
badanie zwierząt rzeźnych oraz produktów pochodzenia zwierzęcego
monitorowanie substancji niedozwolonych : pozostałości substancji chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych w produktach pochodzenia zwierzęcego
przyjmowanie informacji o zagrożeniach od produktów żywnościowych i pasz przez RASF RAPID ALERT SYSTEM FOR FOOD AND FEED.
Zadania inspekcji weterynaryjnej :
zatwierdzanie projektów technologicznych budowy i modernizacji zakładów
badanie prze ubojowe zwierząt :
sprawdzanie i analiza informacji z rejestrów gospodarstw pochodzenia zwierząt
ocena stanu i dobrostanu szczególnie w trakcie transportu
ocena sposobu zachowania zwierząt ( podejrzenie chorób )i problem włośnicy uświń .
badania kliniczne odizolowanych zwierząt
badanie po ubojowe:
ocena wzrokowa tusz ośrodka kompletu jelit i ośrodka w celu sprawdzeniu wstępowania zmian patologicznych
badania dotykowe i nacięcia tusz i narządów
badania mikrobiologiczne wycinków na obecność pasożytów w tym włośnicy
nadzór nad zbiórką i utylizacją odpadów pochodzenia zwierzęcego
Znaki weterynaryjne
Odpady ze względu na kategorie zgorzenia kategoria I:
wszystkie części ciała zwierząt podejrzane o BSE
zabitych z nakazu inspekcji weterynaryjnej w ramach walki z BSE
ciał zwierząt domowych egzotycznych i znajdujących w cyrkach
zwierząt dzikich podejrzanych o zakaźne choroby
czaszka i mózg (BSE)
kręgosłup i rdzeń kręgowy
jelita od dwunastnicy do prostnicy
cz. stałe o średnicy > 6mm zebrana na osadnikach ścieków zakładów przetwarzających odpady klasy I
odpady kuchenne pochodzące ze środków transportu międzynarodowego
mieszanina odpadów klasy I
Odpady klasy II:
odchody i treść przewodu pokarmowego ssaków i ptaków
cz. stałe o średnicy > 6mm zebrana na osadnikach ścieków zakładów przetwarzających odpady klasy II III
mieszanina odpadów II i III
Odpady klasy III:
części uznane za zdatne do spożycia m ale nie przeznaczone do bezpośredniego spożycia (maczki mięsno-kostne)
krew pozyskiwana od innych zwierząt niż przeżuwacze
odpady kuchenne pochodzące ze środków transportu międzynarodowego
mieszanina odpadów klasy 3
Wszystkie metody zagospodarowania odpadów : kompostowanie, fermentowanie są nieopłacalne. Jedyna dobra metodą jest produkcja biogazu. Jedyny problem wysokie koszty i konieczność pracy urządzenia przez cały rok ze stałym dostępem surowców.
Uboczne artykułu uboju:
1 . Jadalne :
żywnościowe (osłonki naturalne , flaki, kości MOM)
surowce farmaceutyczne
surowce dla innych przemysłów spożywczych
rolnictwo
2. Niejadalne ( rogacizna , raciczki )
krew spożywcza
zbierana i przeznaczona do produkcji przetworów spożywczych np. kaszanki
stabilizacja
wirowanie
krew pełna
krew skrzepnięta (skrzep krwawy )
krew odwłókniona
krew stabilizowana
(poddana działaniu stabilizacyjną)
Przygotowanie do uboju
(opróżnienie przewodu pokarmowego )
Czynności ubojowe
Czynności ubojowe przy powłoce zew.
Wytrzewianie
Podział tuszy
Ocena wereynaryjna oraz jakości surowca
Zbiórka konserwacja
przemysłowy
Domowy
(Gospodarczy)
Ubój zwierząt
Mięso zdatne do spożycia
Owalny wym. 4,5X5 cm
W górnej części PL
W sr. części numer
Identyfikacyjny
W dolnej litery IW
Mięso niezdatne do spożycia
Trójkątny równoboczny
wierzchołkiem do góry wym.
2,5 cm
W górnej części PL
W sr. części numer
Identyfikacyjny
W dolnej litery IW
Surowica krwi-*produkt krzepnięcia krwi i retrakcji (rozpuszczania) skrzepu. Jej skład różni się znacząco od składu osocza.
Włóknik, fibryna, białko wytrącające się z osocza krwi w czasie procesu krzepnięcia
Gąszcz krwinek
Plazma krwii- barwa żółta, wykorzystywany jako substytut białka jaja kurzego,