Budowy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 249

Rysunek 10.

Budowy sieci ciąg dalszy -stacje robocze

W poprzednim rozdziale rozpatrywaliśmy szczegółowo konfigurację czterech serwerów przykładowej sieci - trzech sterowanych różnymi odmianami UNIXa i jednego pracu­

jącego pod kontrolą Windows NT. Obecnie zajmiemy się trzema pozostałymi maszy- j' nami-klientami. Pracują one pod kontrolą trzech najpopularniejszych systemów: DOS, j Windows 9S i Windows 3.x (ten ostatni nie jest co prawda systemem operacyjnym, lecz

jedynie nakładką na system DOS, ale nie jest to w tej chwili istotne). i I Windows 9S zawiera kompletne oprogramowanie protokołu TCP/IP w swoim pakiecie i instalacyjnym. Nie jest ono jednak instalowąne automatycznie, gdyż domyślnym pro- ~` tokołem Windows 9S jest novellowski IPX/SPX; bardzo łatwo jednak uczynić TCP/IP

protokołem domyślnym. I '! . I; Dla platformy DOSa (surowego i wzbogaconego o Windows 3.x) istnieje wiele produk­

tów implementujących usługi TCP/IP. W tym rozdziale rozpatrzymy dwa, wielokrotnie ! już wspominane: PC/TCP firmy FTP Software oraz Chameleon NFS firmy NetManage.

Różnice między systemami DOS i UNIX są oczywiste, niemniej jednak proces konfigu­rowania przebiega podobnie, głównie ze względu na uniwersalny charakter 'I'CP/IY. halc­że wybór dwóch konkretnych pakietów nie powoduje zbytniego zawężenia zagadnienia, gdyż inne produkty implęmentujące TCP/IP oparte są na podobnych zasadach.

1CPltP w systemie D4S: PCITCP

Pakiet PC/TCP, obecny na rynku od wielu już lat, stał się de facto standardem wśród maszyn DOSowskich, przyłączonych do sieci pracujących na bazie protokołu TCP/IP.

250

TCP/IP

Realizuje on większość podstawowych funkcji protokołu, jak telnet i FTP oraz wiem wiele innych protokołów rodziny TCP/IP, jak np. SNMP. Jakkolwiek w śra wisku Windows 3.x ujawniają się pewne dodatkowe jego zalety, to jednak interes nas w tym miejscu czyste środowisko DOSa - użytkownik może nie chcieć instalot lub uruchamiać Windows, być może ze względu na zbyt małą pojemność dysku czy mięci operacyjnej, lub zbyt stary procesor.

Protokół TCP/IP, implementowany przez pakiet PC/TCP, może być jedynym pr łem w sieci, może również współistnieć z innymi protokołami (np. NetBEUI/Ne W sieci Windows for Workgroups lub IPX/SPX w sieci Novell NetWare). W przykładowej sieci protokół TCP/IP będzie jedynym, lecz procedury instalacyjne tu przygotowane są na koegzystencję instalowanego protokołu z innymi, np. Net Współistnienie tych dwóch protokołów możliwe jest dzięki jednolitemu interf NDIS, za pomocą którego obydwa uzyskują dostęp do karty sieciowej.

Z równoprawnym istnieniem w sieci protokołów NetBEUI i TCP/IP wiąże się pev problem. Otóż maszyna otrzymująca pakiet obydwu typów, może mieć kłopot z ich różnieniem, poza tym współpraca z siecią Internet możliwa jest jedynie za pośred twem śluzy (gdyż bramka - router, nie jest w stanie interpretować pakietów NetBI Lepsze jest więc alternatywne podejście, polegające na obudowaniu pakietu Neta nagłówkiem IP, przez co staje się on regularnym datagramem IP, z którego maszyna bierająca musi jednak wyekstrahować oryginalny pakiet NetBEUI.

Ze względu na obecność w naszej sieci programu Windows for Workgroups, w jej arc tekturze logicznej obecne są dwie struktury warstwowe (stosy - ang. stacks): PC/'I'I oparty na TCP/IP oraz Windows for Workgroups oparty na NetBEUI. Obydwa stosy oparte na interfejsie NDIS (rysunek 10.1).

Rysunek f0.1. Aplikacje PCITCP lA~ndows for PClTCP i Windows wo~ro~as Jddro PCITCP

for Workgroups ,~„,,,erte~ NetBEUI wsJ7ófiStnieJc(Ce PClfCP NDIS

dzięki NDIS Zarz~d~a v~o~oknW Sterrnmik uaqdzenia NDI6 Karta siecio~ra

PC/TCP opiera swoje działanie ojądro, iadowaneprzy aruchamianiusystetrtu- wsys-~ temfe DOS działania w tle możliwe są wyłącznie dzięki tzw. programom rezydentnym` (ang. Terminale and Stay Resident - TSR), a ich uruchamianie wraz z systemem pastę­puje W Wyniku interpretoWarila kOleJClyeh linii plikÓW CONFIG . SYS i AUTOEXEC .BAT.' S2m2 idea jest wręcz trywialna, zwłaszcza dla wielu milionów użytkowników DOS na całym świecie - byłych i obecnych - natomiast bardziej interesujące są informacje, które procedury instalacyjne umieszczają w wymienionych plikach. Za chwilę przeana• lizujemy je więc szczegółowo.

Budowy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 251

instalowanie PCITCP

Pakiet PC/TCP zawiera procedurę instalacyjną, której działanie polega na skopiowaniu odpowiednich plików na dysk stały i zmodyfikowaniu plików CONFIG. SYS 1 AUTOEXEC . BAT. Ta ostatnia czynność wzbudza często niechęć wielu użytkowników, uważających oba wymienione pliki za swego rodzaju intymny kącik komputera; pragnąc zachować kontrolę nad ich zawartoŚCią, zabraniają więc procedurom instalacyjnym takowej mo­dyfikacji, wykonując ją we własnym zakresie, co - jak za chwilę zobaczysz - nie jest wcale trudne.

Proces instalacji PC/TCP wymaga nietnał takich samych informacji, jak instalacja TCP/ IP vvsystemie UNIX: rtazwsterowników urządzeń, nazwy systemu i jego adresu IP oraz nazw i adresów IP innych systemów, z którymi będzie nawiązywana łączność. Pierw­szym etapem instalacji jest poprawne zamontowanie karty sieciowej, czyli fizyczne za­montowanie jej w gnieździe, wpisanie nazwy sterownika do pliku coNFm . sYS (ręcz­nie lub automatycznie) oraz ustawienie numerów wektorów przerwań i adresów we/wy. Sterowniki dostarczane są zazwyczaj łącznie z kartami sieciowymi, lecz mogą również znajdować się w pakietach realizujących usługi TCP/IP.

Po skopiowaniu plików instalacyjnych na dysk stały rozpoczyna się właściwa instalacja. Nasza przykładowa stacja robocza pracuje pod kontrolą wersji 6.22 systemu DOS, wer­sja systemu nie ma zresztą większego znaczenia. Jeżeli stacja ma pracować w środowi­sku Windows for Workgroups, konieczne jest, aby sieć tego środowiska była poprawnie skonfigurowana i fiznkcjonująca, zanim procedura instalująca TCP/1P zmodyfikuje jego pliki konfiguracyjne.

Aby utrudnić wykorzystanie niezgodne z łicencją, PC/TCP wymaga wpisywania wielo­znakowych numerów seryjnych podczas instalacji.

W procesie instalacji, modyfikacji (lub założeniu) podlegają cztery pliki: j t • AUTOEXEC .BAT - dodawane sąpoiecenia uruchamiające jądro PC/TCP przy I t starcie systemu;

• CoNFIG . sYS - dodawane są nowe sterowniki;

PROTOCOL . INI - zawartość tego zbioru określa typ sieci i sterowników; • PCTCP. INI -plik ten przechowuje ustawienia parametrów systemu.

Zmiana parametrów systemu możliwa jest dzięki programowi KAPPCONF; z reguły opty­malne wartości parametrów muszą być dobrane drogą eksperymentów.

AUTOEXEC.BAT

W trakcie instalacji, do pliku AnTOExEC .aAT zostają dodane dwie W stcukcje ucucha­m~aj~ce programy rezydentne. Pop>enysze, Jeśli Iv.~Ompl~tel2~ldll~~l~?%OIYdlld j~f~fl~C W indows ior W orkgroups, W pllkll AUTOEXEC . BAT znajduje się już polecenie:

C:\WINDOVJS\NET START

252

TCPJIP

W czasie instalacji może ona opcjonalnie zostać zastąpiona poleceniem NETBIND, konującym podobne funkcje dla sterowników NDIS. Ewentualna obecność oby poleceń spowoduje wypisanie komunikatu o błędzie przy najbliższym starcie systE Następnym uruchamianym programem rezydentnym jest program ETHDRV, będący rownikiem karty Ethernet:

C:\PCTCP\ETHDRV

(dla innych konfiguracji sterownik będzie inny, np. IEEEDRV dla IEEEE 802.3 lub sLPDRV dla protokołu SLIP opartego na portach szeregowych).

Dla zapewnienia widzialności plików pakietu, konieczne jest rozszerzenie zmiennej śro­dowiskowej PATH o ścteŹkę dostępu do nich, na przykład w taki sposób:

SET PATH=C:\PCTCP\;~PATH~

albo ręczne dopisanie ścieżki c : \ PCTCP. Tutaj mała dygresja: opisywana instalacja rna miejsce na dysku C: w katalogu C:IPCTCP; jeźeli instalujesz pakiet w innym katalogu, musisz odpowiednio zmodyfikować przedstawione tu przykłady. Poza tym zmienna śro­dowiskowa PcTCP musi wskazywać położenie pIIICU PCTCP. INI:

SET PCTCP=C:\PCTCP\PCTCP.INI

Reasumując, po zakończeniu konfigurowania, w pllkll AUTOEXEC . BAT muszą znajdo­wać się (między innymi) następujące linie:

i SET PCTCP=C:\PCTCP\PCTCP,INI SET PATH= C:\PCTCP.INI;%PATH% C:\WZNDOWS\NET START

j C:\PCTCP\ETHDRV lub: SET PCTCP=C:\PCTCP\PCTCP.INI SET PATH= C:\PCTCP.INI;%PATH%

'C;\PCTCP\NETBIND C:\PCTCP\ETHDRV

Uruchamianiu kolejnych programów podczas startu systemu towarzyszy wyświetlanie komunikatów informacyjnych. Poprawne uruchomienie programu NETSIND jest kwito­wane następującym komunikatem:

MS-DOS LAN Manager v2.2 Netbind Microsoft Netbind version 2.1

W razie wystąpienia problemów wyświetlony zostaje komunikat o błędzie, na przykład:

Error: Making PROTMAN IOCTL cali.

Prawdopodobną przyczyną błędu jest próba po~rtócnego uruchomienia sieci, co zdarza się w wyniku obecności w pliku obydwu poleceń: NET START 1 NETBIND.

Budowy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 253

Informacje Wyświetlane przez program ETtyD~z vs~ obszerniejsze:

FTP Software PC/TCP Resident Module 2.31 01/07/94 12:38 Copyright (c) 1986-1993 by FTP Software, Inc. All rights reserved. Patch level 17637

Patch time: Fri Jan Ol 14:25:09 1994 Kernel interrupt vector is 0x61

Code Segment occupies 49.OK of conventional memory Data Segment occupies 19.SK of conventional memory Packet Driver found at vector 0x60

name: version: 30, class: 1, type: 57, functionality: 6 ifcust (PC/TCP Class 1 packet driver - DIX Ethernet) initialized

5 free packets of length 1514, S free packets of length 160 The Resident module occupies 68.7 ok. conventional memory

Wystąpienie błędów powoduje wypisanie stosownego komunikatu z pomocniczymi in­formacjami diagnostycznymi, na przykład:

FTP Software PC/TCP Resident Module 2.31 01/07/94 12:38 Copyright (c) 1986-1993 by FTP Software, Znc. A11 rights reserved. Patch level 17637

Patch time: Fri Jan 07 14:25:09 1994

PC/TCP is already loaded (interrupt Ox6I). Use 'inet upload' to unload it.

Powyższy przykład przedstawia próbę ponownego ETHDRV przy załadowanym innym sterowniku sieciowym.

Niektórzy użytkownicy przenoszą powyższe polecenia do osobnego pliku wsadowego, uruchamianego na żądanie, nie podczas startu systemu. Pozwala to uniknąć zbędnego obciążenia pamięci komputera (programami rezydentnymi) w sytuacji, gdy jest on wy­korzystywany poza siecią

Plik CONFIG.SYS

Procedura instalacyjna dodaje do tego pliku polecenie instalowania konwertera NDIS, zarządcy protokołów i sterownika karty sieciowej. Przed rozpoczęciem instalacji należy jednak zweryfikować polecenie FILES=, określające maksymalną liczbę jednocześnie otwartych plików; wartość mniejsza od 20 spowoduje zawieszenie systemu przy insta­lacji. Przy rozmiarze pamięci 8 MB najbardziej odpowiednia jest wartość 40:

FILES=40

Większa wartość jest nieuzasadniona, powoduje marnotrawstwo pamięci, nie przyno­sząc żadnych korzyści.

Zarządca protokołów obecny jest zarówno w Windows for Workgroups, jak i PC/TCP - wybór pomiędzy nimi jest sprawą administratora systemu. Plik CONFIG. sYS przy zainstalowanym programie Windows for Workgroups 3.1 (ale nie 3.11) zawiera linię podobną do następującej:

DEVICE=C:\WINDOWS\PROTMAN.DOS /I:C:\WINDOWS

254 TCP/IP

Wersja 3.I I Windows for Workgroups nie zawsze instaluje zarządcę protokołów, może on być obecny w postaci innych sterowników (np. IFSHLP. sYS). Jeżeli z ja względów plik coNFIG. sYS nie zawiera polecenia instalacji żadnego zarządcy I kołów, należy dodać do niego linię:

DEVICE=C:\PCTCP\PROTMAN.DOS /I:C:\PCTCP

Przełącznik /I na końcu linii wskazuje katalog roboczy PC/TCP.

Kolejna linia powinna zawierać polecenie instalowania karty sieciowej; postać polece­nia załeży od konkretnej karty sieciowej - dla karty Intel EtherExpress 16 jest ono na­stępujące:

DEVICE=C:\WINDOWS\EXPI6.DOS

Sterownik ExP16 . Dos zawarty jest w pakiecie Windows for Workgroups, dlatego moi zostać wpisany do pliku CoNEIG. sYS.

Ostatnim instalowanym sterownikiem jest konwerter NDIS. W obecnie stosowanej wer­sji PC/TCP nosi on nazwę DI s-PKT . GUP, a instalujące go polecenie to oczywiście:

DEVICE=C:\PCTCP\DIS PKT.GUP

Większość instalacji z Windows for Workgroups w wersji 3.1 zawiera w pliku CoNFn, sYS linię:

DEVICE=C:\WINDOWS\WORKGRP.SYS Wersja 3.11 nie używa już tego pliku, a dla pracy PC/TCP w DOSie nie jest on w ogóle potrzebny.

Po zakończeniu instalacji, plik CONFIG. sYS powinien więc zawierać - oprócz wielu innych - następujące polecenia:

DEVICE=C:\WINDOWS\PROTMAN.DOS /I: \C:\WINDOWS DEVICE=C:\WINDOWS\EXPI6.DOS DEVICE=C:\PCTCP\DIS PKT.GUP

lub, w innym wariancie:

DEVICE=C:\PCTCP\PROTMAN.DOS /I: \C:\PCTCP DEVICE=C:\WINDOWS\EXPI6.DOS DEVICE=C:~PCTCP~DZS PKT.GOP

W jeszcze innym wariancie sterownik ExP16 . DOS zastąpiony jest innym, wcześniej wymienionym.

Kolejność poszczególnych linii w pliku, a co za tym idzie, kolejność ładowania sterow~ pików nie ma większego znaczenia, jakkolwiek przy instalowaniu ieh w pamięci górńej (poleCenle DEVICEHIGH Zamiast DEVICE~ może nastąpić konflikt z innymi sterownika mi; właściwa kolejność ładowania musi być wtedy ustalona drogą eksperymentów.

Budowy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 255

Plik PROTOCOL.INI

Plik PROTOCOL.INI jest tworzony podczas instalacji Windows for Workgroups jako ich integralna część. Taki sam plik, tyle że zawarty w katalogu C:\PCTCP, jest częścią pakietu PC/TCP.

Konkretna zawartość pliku zależy od karty sieciowej oraz szezególów konfiguracyjnych, Musi on zawierać sekcję zatytułowaną ( PKTDRV ] (wszystkie litery duże), definiującą nazwę sterownika, typ powiązania sieciowego (binding) i pozostałe parametry konfigu­racji. Fragment przykładowego pliku PROTOCOL. INI mógłby wyglądać następująco:

[PKTDRV) drivername=PKTDRV$ binding=MS$EE16 intvec=0x60

[MS$EE16] DriverName=EXP16$ IOADDRESS=0x360 IRQ=11

IOCHRDY=Late TRANSCEIVER=Thun Net (BNC/COAX)

Fragment ten definiuje standardowy dla PClTCP sterownik pakietów (packet driver) PKTDRV$. Typ powiązania to IntelEtherExpress 16; odpowiednia linia pierwszej sekcji odwołuje się do innej sekcji, zawierającej szczegółowe parametry powiązania: adres we/wy, wektor przerwania i inne parametry specyficzne dla karty EtherExpress. Linie te mogłyby równie dobrze znajdować się w sekcji ( PKTDRV] , lecz zostały wyodrębnione w osobnej sekcji w celu zgodności z Windows for Workgroups. Jak widać, karta Ethet­Express 16 używa portu welwy o adresie 360 (szesnastkowo), jest przył~czon~ pj'Z~ p0~ mocy kabla Thin Ethernel,WUmer ~ekiQt'a przerwania (1 I ) nie odnosi się jednak do kar­ty, lecz do sterownika.

In1ly,pczyk~ado~uy pllkpROTOCO~,.~m dla prostszej sieci może wryglądać następująco:

[PKTDRV] drivername=PKTDRV$ binding=MS$ELKNII intvec=0x60 ehainvec=0x67

i 4

Ogólnie biorąc, właściwa konfiguracja tego pliku wymaga pewnego wysiłku i może sta­nowić pouczające doświadczenie. Nieocenioną pomocą może okazać się analogiczny plik z Windows for Workgroups - w skrajnym przypadku może być on nawet skopio­wany bez zmian. Pomocna może okazać się również dokumentacja karty sieciowej.

256

Plik PCTCP.INI

TCP/IP

Plik ten zawiera parametry jądra PC/T'CP i z zasady nie powinien być bezpośrednio dyfikowany. Jego rozmiar nie jest w końcu taki mały, nietrudno więc o przypadk~ niezamierzoną zmianę, która - niezauważona, może w różny sposób zdezorganizc pracę systemu. Poza tym ostrzeżeniem, nie ma żadnej formalnej przeszkody do „gry nia" w pliku.

Jeśli jednak z jakichś względów nie użyto skryptu instalacyjnego, plik PCTCP. INI być sporządzony ręcznie, za pomocą dowolnego edytora ASCII albo z wykorzyst< programu narzędziowego KAPPCONF. Zwykle pakiet dystrybucyjny zawiera wzoi zawartość pliku, nazwaną TEMPLATE. zNZ, która może stanowić dobry punkt w do zmian konfiguracji.

Minimalna konfiguracja PCTCP. rNr wymaga numeru seryjnego i klucza aktywacyjne go oprogramowania, adresu IP, adresu rozgłaszania (broadcast), adresu bramki, maski sieciowej i ogólnej informacji o systemie. Oto przykład takiej konfiguracji:

[pctcp general]

domain = tpci.com

host-name = sindbad

time-zone = EST

time-zone-offset = 600

user = tparker

[pctcp kernel]

serial number = 1234-5678-9012

authentication-key = 1239-5678-9012

interface = 0

low-window = 0

window = 2048

[pctcp ifcust 0]

broadcast-address = 255.255.255.255

ip-address = 197.120.0.11

router = 147.120.0.1

subnet-mask = 255.255.0.0

[pctcp addresses] domain-name-serwer = 197.120.0.1 mail-relay = 147.120.0.1

Zgodnie z przedstawioną konfiguracją, głównym serwerem sieci jest serwer SCO U 147 .120 .0 .1 (jak pamiętasz z poprzedniego rozdziału). Nazwą maszyny lokalnej s indbad, a jej adresem IP - 147 .12 0 . o .11). Do pliku tego mogą być dodane na ne sekcje związane z innymi usługami, jak np. SNMP czy Kerberos.

Budowy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 25~

Plik SYSTEM 1Nl Windows

Jeżeli pakiet PC/TCP ma być używany w środowisku Windows for Workgroups i ma być wykorzystywany zamiast innego pakietu przeznaczonego specjalnie dla tego środo­wiska, konieczne są zmiany W pllkU SYSTEM.1N1.

Przede wszystkim plik modyfikowany jest przez procedurę instalacyjną PC/TCP. Naj­ważniejszą zmianą na tym etapie jest zastąpienie sterownika sieciowego Windows for Workgroups sterownikiem PC/TCP: oryginalna linia przekształcona zostaje w komen­tarz, a poniżej niej jest dopisywana następująca:

newtwork.drv=C:\PCTCP\PCTCPNET.DRV

Plik sYSTEM.1N1 w wersji 3.1 zawiera m.in. trzy następujące sekcje:

[bont] network.drv=wfnet.drv

[boot.description] network.drv=Microsoft Windows for Workgroups (version 3.1)

[386Enh] device=c:\pctcp\vpctcp.386 device=c:\pctcp\wfwftp.386

W wersji 3.11 widoczne są niewielkie różnice:

fboot] network.drv=wfnet.drv [boot.description] network.drv=Microsoft Windows for Workgroups (version 3.11)

i

[386Enh] ! device=c:\pctcp\vpctcp.386 '

Na końcu pliku SYSTEM.1NZ, procedura instalacyjna PC/TCP umieszcza następujący blok informacji:

[vpctcp]

These option settings may be added to SYSTEM.INI, in a new section "(vpctcp]".

The next line tells VPCTCP how much copy space memory to request. It is in units of kilobytes (x1024). This value is only a bid, ad Windows may choode to reduce your allocation arbitrarily

, This value should be increased if using Windows applications which , cali the PC/TCP DLL form another DLL; suggested value in Buch instances is at least 28

MinimumCopySpace=12 The next line tells VPCTCP the segment (paragraph) number of the beginning of memory reserved for devices, BIOS, and upper

, memory blocks (which cold contain TRSs). All calls below the

258

TCP/IP

PSP of Windows or above this parameter are not processed by the VxD but rather are passed-thru to the kernel untouched HiTSRFenceSEgment=AOOOH

eof

W wolnym przekładzie na język polski informacja ta brzmi mniej więcej następująco: Poniższe opcje moga zostać dodane do pliku, w ramach nowej sekcji [vpctcp].

Poniższa wartość informuje VPCTCP o rozmiarze obszaru pamięci dla celów kopiowania. Wartość ta wyrażona jest w jednostkach 1029-bajtowych i jest jedynie orientacyjna propozycją, która Windows moga arbitralnie zmieniać. Wartość ta powinna zostać zwiększona w przypadku, gdy procedury w bibliotekach DLL pakietu PC/TCP wywoływane sa z wnętrza innych bibliotek DLL; sugerowana wartość wynosi w tym wypadku 28.

Poniższa linia wskazuje liczbę 16-bitowych paragrafów na początku pamięci dolnej przeznaczonych dla urzadzeń, pamięci BIOS i bloków pamięci górnej UMB, mogacych przechowywać programy rezydentne. Wszystkie odwołania powyżej podanego zakresu oraz poniżej bloku wstępnego PSP Windows nie sa obsługiwane przez sterownik VxD, lecz kierowane wprost do

I' 3 adr a .

W większości instalacji blok ten może być pozostawiony bez zmian. Linie rozpoczyna i. jące się od średnika są traktowane jako komentarze, tak więc powyższy blok zawiet3 jedynie dwie istotne instrukcje.

W przypadku Windows 3.1 (nie for Workgroups) wymagane są zmiany dalej idące. Do~ tyczą one plików DROGMAN. rcvr i sYSTEn~. rtvr. Pierwszy z nich zawiera startowąkon= figurację Menedżera Programów. Jest on modyfikowany przez procedurę instalacyjną PC/TCP, poza tym może być edytowany przez dowolny edytor ASCII. Następujące po~ zycje muszą się w nim znaleźć obowiązkowo:

[Groups] GROUPI6 = C:\PCTCP\PCTCPDOS.GRP GROUPI7 = C:\PCTCP\PCTCPWIN.GRP

Numery grup (16 i 17) są tu jedynie przykładowe i muszą być nadawane z zachowaniem kolejności grup.

Plik sYSTEM. rtvr wymaga modyfikacji w kilku miejscach. W sekcji [386snh] należy dodać następującą linię:

device=c;\~petc~\v~ctc~.386

Budowy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 25s

W sekcji [vpetcp] należy dołączyć linie analogiczne jak w przypadku Windows for Workgroups:

[vpctcp] MinimumCopySpace=12 HiTSRFenceSegment=AOOOH

Ponądto mogą wystąpić problemy 2 kontl'tktem wektorów przerWaTl W ObSZaCZe pOrióW szeregowych lub sieci Token Ring. Do ich rozwiązania nieZb~dna J~;st Jeanak aokumen­tacja PC/TCP.

Windows for Workgroups używające NetB)OS

Jak już wcześniej wspomniano, Windows for Workgroups może współistnieć z PC/TCP na jednym komputerze, odwołując się do jego usług za pośrednictwem NetBIOSa; wy­jaśnia to schemat z rysunku 10.2.

Rysunek 10.2.

~lYiCfOWS OY Workgroups

f Aplikacle PCIfCP

P'arkgr~oups NetBIOS

'

:1

etB10S Jadro PCITCP

Komuerter NDIS PC/TCP

Zarządca protokole

Sterownik urtadzenia NDIS

Karta sieciowa

Aby zrealizować taki schemat, należy najpierw skonfigurować opcje Microsoft LAN Managera, do czego niezbędna jest dokumentacja Windows for Workgroups lub jakaś porównywalna konfiguracja. Następnie, do pliku AUTOExEC . BAT należy wprowadzić następujące polecenia, inicjujące pracę sieci oraz uruchamiające sterownik karty siecio­wej i NetBIOS:

C:\WINDOWS\NET START C:\PCTCP\ETHDRV C:\PCTCP\NETBIOS.COM

Polecenie NETBIOS musi wystąpić później niż polecenie NET START. To ostatnie może być zastąpione przez NETBIND, lecz nie jest to zalecane.

Plik coNFIG. sYS jest podobny do rozpatrywanego w poprzednim punkcie. Przykłado­we polecenia dotyczące PCTCP są następujące:

DEVICE=C:\WINDOWS\PROTMAN.DOS /I:\C:\WINDOWS DEVICE=C:\WINDOWS\EXPI6.DOS DEVICE=C:\PCTCP\DIS PKT.GUP

260

TCP/IP

Powodują one zainstalowanie zarządcy protokołów, sterownika karty sieciowej konwertera NDIS. Plik PROTOCOL. INI nie różni się niczym od postaci przedsta~ w poprzednim punkcie. Dla przypomnienia:

[PKTDRV] drivername=PKTDRV$ binding=MS$EE16 intvec=0x60

(MS$EE16] DriverName=EXP16$ IOADDRESS=0x360 IRQ=11

IOCIIRDY=Late TRANSCEIVER=Thun Net (BNCICOAX)

Na koniec, modyfikując odpowiednio plik SYSTEM. INI, należy spowodować, ~~ ~ chomiony zostanie oryginalny sterownik sieciowy Windows for Workgroups w mie; sterownika z pakietu PC/TCP. Stosowne sekcje pliku powinny wyglądać następujące

[boot] network.drv=wfnet.drv

[boot.description] network.drv=Microsoft Windows for Workgroups (version 3.11) [386Enh]

device=c:\pctcp\vpctcp.386 device=c:\pctcp\wfwftp.386 TimeCriticalSection=50000 Ostatnia linia musi bezwarunkowo zostać dopisana drogą bezpośredniej edycji.

Testowanie PC/TCP i, .

Po zainstalowaniu PCITCP i wykonaniu wszystkich opisanych zmian należy zrestarto. wać komputer. Brak komunikatów o błędach w fazie uruchamiania jest dobrym progna stykiem i oznacza, że instalacja jest gotowa do testowania. Idealnym narzędziem dote~ go celu jest stary znajomy ping.

Informacja o nazwach maszyn nie została dotąd umieszczona w naszym przykładowym systemie, więc argumentem wywołania musi być adres maszyny: najpierw maszyny lo­kalnej - 147. 120 . 0 . 11, następnie serwem SCO LJNIX - 197. 120. 0 . 1 i w końcu serwera Windows 95 - 147 .120 . o .10.

C:\> ping 147.120.0.11

host responding, time = 25 ms

Debugging information for interface ifcust Addr(6): 00 aa 00 20 18 bf interrupts: 0 (2 receive, 0 transmit)

Budowy sieci ciąg dalszy-stacje robocze 261

packets received: 2, traosmstted: .~ recei ~e errors: 0, unknown types: 0

runu: 0, aligns: 0, CRC: 0, parny: 0, overflow: 0

too big: 0, out of buffers: 0, rcv timeout: 0, resets: 0 transmit errors: 0

collissions: 0, underflows: 0, timeouts: 0, resets: 0 lost crs: 0, heartbeat failed: 0

ARP statistics:

arps received: 1 (0 requests, 1 replies)

bad: opcodes: 0, hardware type: 0, protocol type: 0 arps transmitted: 2 (2 requests, 0 replies)

5 large buffers; 9 free now; minimum of 3 free 5 small buffers; 5 free now; minimum of 4 free C:\>

C:\> ping 147.120.0.1

host responding, time = 25 ms

Debugging information for interface ifcust Addr(6): 00 aa 00 20 18 bf interrupts: 0 (5 receive, 0 transmit)

packets received: 5, transmitted: 3 receive errors: 0, unknown types: 0

runu: 0, aligns: D, CRC: D, parny: 0, overflow: 0

too big: 0, out of buffers: 0, rcv timeout: 0, resets: 0 transmit errors: 0

collissions: 0, underflows: 0, timeouts: 0, resets: 0 lost crs: 0, heartbeat failed: 0

ARP statistics:

arps received: 2 (0 requests, 2 replies)

bad: opcodes: 0, hardware type: 0, protocol type: 0 arps transmitted: 2 (2 requests, 0 replies)

5 large buffers; 9 free now; minimum of 3 free 5 small buffers; 5 free now; minimum of 4 free C:\>

C:\> ping 147.120.0.10

ping failed: Host unreachable: ARP failed

Debugging information for interface ifcust Addr(6): 00 aa 00 20 18 bf interrupts: 0 (5 receive, 0 transmit)

packets received: 5, transmitted: 7 receive errors: 0, unknown types: 0

runts: 0, aligns: 0, CRC: 0, parity: 0, overflow: 0

too big: 0, out of buffers: 0, rcv timeout: 0, resets: 0 transmit errors: 0

collissions: 0, underflows: 0, timeouts: 0, resets: 0 lost crs: 0, heartbeat failed: 0

ARP statistics:

arps received: 2 (0 requests, 2 replies)

bad: opcodes: 0, hardware type: 0, protocol type: D arps transmitted: 4 (9 requests, 0 replies)

5 large buffers; 4 free now; minimum of 3 free 5 small buffers; 5 free now; minimum of 4 free C:\>

Komunikat o błędzie w odpowiedzi na ostatnie wywołanie ping nie jest niczym niespo­dziewanym - wszak maszyna docelowa nie została jeszcze skonfigurowana.

262 TCP/IP

Użytkownik, dla którego komunikaty z powyższego listingu są zbyt nużące, może rzystać opcję -z; program ping ograniczy się wówczas do lakonicznego stwien czy nadeszła odpowiedź z przedmiotowej maszyny, czy też nie:

C:~> ping -z 147.120.0.11 host responding, time = 25 ms C: >>

C:\> ping -z 147.120.0.1 host responding, time = 25 ms C:\>

C:\> ping -z 147.120.0.10

ping failed: Host unreachable: ARP failed C:\>

Niepoprawny przebieg polecenia ping może wskazywać na niepoprawną konfig interfejsu sieciowego lub niewłaściwe parametry konfiguracyjne zainstalowanego gramowania.

Poprawne odpowiedzi ze strony maszyny lokalnej i brak odpowiedzi ze strony maszyny zdalnej sugeruje, że należy najpierw sprawdzić fizyczne połączenia sieciowe. Następnie należy wydać polecenie ping z innej maszyny pod adresem tej samej maszyny zdalnej - być może ta ostatnia jest przyczyną błędu.

' Ciekawy może okazać się fakt, że - jak uczy doświadczenie - początek pracy progta~ j ł mów TCP/IP na komputerach PC zawsze obfituje w niespodzianki. Nie jest na przykład'

niczym niezwykłym załamanie"się czterech spośród pięciu wydanych poleceń ping,pa !', czym wszystko zaczyna funkcjonować bezbłędnie. W przypadku niepowodzenia naleiy ': więc wielokrotnie ponawiać próbę w kilkusekundowych odstępach.

':, Kiedy wreszcie uda się przewalczyć poprawną pracę programu ping, czas na bardziej użyteczne zastosowania - telnet i FTP na platformie DOSowej. Oto próba sesji FTP z serwerem SCO UNIX:

FTP Software PC/TCP File Transfer Program 2.31 01/07/94 12:38

Copyright (c) 1986-1993 by FTP Software, Inc. All rights reserved. FTP Trying....Open

220 tpci.tpci.com FTP Serwer (Version 5.60 #1) ready. Userid for logqinq in on 141.120.0.1? tparker

331 Password required for tparker.

Password for logging in as tparker on 147.120.0.1? abedef 230 User tparker logged in.

ftp:197.120.0.1> ls .profile

.lastlogin .odtpref trash

initial.dt XDesktop3 Transferred 265 bytes in 0 seconds

226 Transfer complete. ftp:197.120.0.1> exit

Sak widać, sesja FTP przebiegła bezproblemowo.

Budowy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 263

Po eksperymentach na bazie czystego DOSa, należy sprawdzić funkcjonowanie PC/TCP w środowisku Windows. Wystąpienie problemów może wskazywać na niepoprawną konfigurację pliku SYSTEM. INI; naleźy wtedy jeszcze raz przeprowadzić konfigurację w sposób opisany w poprzednich punktach.

TCPiIP w środowisku Windows: NetManage Chameleon

Linia produktów TCP/IP firmy NetManage obejmuje produkty dla Windows 3.x, Win­dows for Workgroups, Windows 95 oraz Windows NT. Obejmują one elementy pod­stawowe (zwane Newt) oraz szeroką gamę oprogramowania towarzyszącego - wszyst­ko pod nazwąChameleon. W niniejszej sekcji zajmiemy się środowiskiem Windows for Workgroups 3.11.

Chameleon do komunikacji z kartami sieciowymi wykorzystuje standardy NDIS (ang. Network Device Interface Specżfication) oraz ODI (ang. Open Data Link Interface), co oznacza możliwość współpracy z dowolną kartą w jednym z tych standardów.

Przed instalacją Chameleona należy wykonać te same czynności wstępne, co w przypad­ku PC/TCP, a więc: prawidłowo zamontować i skonfigurować kartę sieciową (beZ kon­fliktów IRQ i adresów we/wy), usunąć ew. błędy w funkcjonowaniu LAN Managera. Do instalacji wymagany jest ten sam uniwersalny zestaw informacji (nazwa i adres ma­szyny, adres broadcast, maska sieciowa i opcjonalnie adresy śluz i bramek).

Instalowanie Chameleona

Przedstawione w tym punkcie informacje dotyczą obydwu wersji Windows for Work­groups (3.1 i 3.11) i wersji 4.0 Chameleona, jakkolwiek różnice w stosum do innych wersji są nieznaczne.

Do zainstalowania Chameleona wymagane jest w pełni funkcjonujące środowisko Win­dows, łącznie z elementami sieciowymi.

Procedura instalacyjna Chameleona nie jest skomplikowana. Korzystając z Menedżera Programów, należy uruchomić program sETUP . ExE z dysku startowego.

~°° Przed rozpoczęciem instalacji wykonaj koniecznie kopię podstawowych plików I~ti~ SystemOWyCh - AUTOEXEC . BAT, CONFIG . SYS, PROTOCOL . INI, SYSTEM . INI

i talN. INI. Podlegają one dość poważnym modyfikacjom podczas instalacji, a w przypadku problemów mogą one zostać uszkodzone do tego stopnia, że jedynym sposobem uruchomienia komputera będzie wykorzystanie kopii. Wskazane jest także, w miarę możliwości, wykonanie kopii zapasowej ważniejszych składników systemu.

264

TCP/IP

Przebieg instalacji opiera się na dialogu z użytkownikiem na podstawie skryptu ir cyjnego; wymagane jest ponadto podanie numeru seryjnego pakietu, aby wyelimit nielegalne powielenie oprogramowania w przypadku licencji jednostanowiskowej.

Jednym z elementów instalacji jest utworzenie odrębnej grupy Menedżera Programb~t pokazanej na rysunku 10.3. Procedura instalacyjna, po otrzymaniu żądanych informac~ i zakończeniu procesu, zamyka sesję Windows oraz przechodzi do linii poleceń DOSt umożliwiając w ten sposób użytkownikowi sprawdzenie podstawowych plików syst~ mowych: ALITOEXEC.BAT, CONFIG.SYS, PROTOCOL.INI, SYSTEM.INI. Zmianywtyć ostatnich są na tyle istotne, że każdemu z nich z osobna poświęcimy odrębny fragment

Rysunek 10.3. Grupa

ChameleonNFS w Windows 3.x

Plik AUTOEXEC.BAT

,, :i ~,.,

~3'rui ....~.o,..n i)istż; F'ir~ h'° F'IPęeevzr fra 1„J.~:r.~D

`F ~

~

H.ydil!'fi~l!az NI h ~~• :~ r. en

ws

,~ te ,

• ~ ;' .....~~ -,t~,.„`r t~.~0i łli:

i

,ii~

i

S'ure~ ^eir.~? ? ~tF!;l~i!: `lnv~ ,crpt y;:~. ,:gra `*a~.a.

C

~

-N

c#~ f'Im.-.

Podstawową modyfikacją dokonywaną W pllkll AUTOEXEC . BAT jest uzupełnienie ścież­ki poszukiwania (PATH) o katalog, w którym zainstalowany został Chameleon - stan­dardowo C : \NETMANAG. Oprócz tego, w przypadku Windows for Workgroups, obecne jest polecenie uruchamiające sieć.

Modyfikacja ścieżki poszukiwania odbywa się w znany sposób: poniżej istniejącego po­lecenia PATH zostaje dodane następujące:

PATH=C:\NETMANAG\;aPATH~

Polecenie uruchamiające sieć: C:\WINDOWS\NET START

jest już obecne, o ile zainstalowany jest Windows for Workgroups. W przypadku Win­dows (nie Workgroups) instalowane jest polecenie:

C:\NETMANAG\NETBIND

Oprócz tego, Chameleon dodaje do pliku AUTOExEC . BAT linię wywołującą program ' sHARE. Program ten stanowi implementację mechanizmów sieciowych DOSa (nie za- ~, pominaj, że Windows oraz Windows for Workgroups są jedynie nakładkami na system ~, DOS) związanych z szeregowaniem dostępu do wspólnie używanych plików za pomocą wielodostępnych trybów otwarcia pliku oraz blokowania dostępu na poziomie rekordu (ang. record-level f le locking).

Budowy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 265

Pełna informacja dodana do pliku AuTOEXEC . BAT zawiera się więc w trzech liniach: PATH:=C:\NETMANAG;°sPATH%

C:\WINDOWS\NET START SHARE

lub w przypadku Windows (nie Workgroups): PATH:=C:\NETMANAG;%PATH$ C:\WINDOWS\NETBIND SHARE

1eŻel1 polecenie NET START czy NETBIND nie Zostanie popraWnle Wykonane, Windows wyświetla komunikat o błędzie i system zazwyczaj ulega zawieszeniu przy dostępie do sterowników sieciowych.

Plik CONFIG.SYS

Zmiany dokonywane w pliku CoNFZG . sYS są nieco innego rodzaju niż w przypadku PC/TCP. Tak więc, wymagany jest sterownik HrMEM. sYS organizujący dostęp do pa­mięci rozszerzonej zgodnie ze specyfikacją XMS, poza tym wskazane jest zainstalowa­nie programu SMARTDRIVE wykonującego inteligentne buforowanie dostępu do dys­ków. Wymagane są ponadto wystarczające duże limity parametrów konfiguracyjnych:

BUFFERS=30 FILES=30 LASTDRIVE=Z STACKS=9,256

Dyrektywy te ustalają wystarczającą liczbę plików i buforów dla otwarcia wielu plików jednocześnie. Im wyższa wartość, tym bardziej efektywna praca systemu.Z' Dyrektywa

LASTDRIVE ustala górną granicę oanaczeń dyskowych (przy LASTDRIVE=Z moŻrid wy- ' i korzystać wszystkie litery), co jest istotne przy dostępie do wielu dysków zdalnych.

W przypadku Windows i Windows for Workgroups 3.1, do pliku CoNFIG.sYS zostają dopisane następujące linie:

DEVICE=C:\NETMANAG\PROTMAN.DOS /I:C:\NETMANAG DEVICE=C:\NETMANAG\EXPI6.DOS DEVICE=C:\NETMANAG\NETMANAG.DOS

a w przypadku Windows for Workgroups 3.1 1 tylko jedna linia: DEVICE=C:\WINDOWS\IFSHLP.SYS

z'Pozwalam sobie nie zgodzić się z Autorem oryginału odnośnie wartości BUFFERS=3o - przy zainstalowanym programie sMARTDRmE jest to wartość zbyt duża. W mojej niegdysiejszej kon­figuracji Windows for Workgroups, polecenie BoFFERS w ogóle było pominięte, a ustawianie jego różnych wartości skutkowało jedynie różną ząjętością pamięci operacyjnej, bez zauważalnego wpływu na pracę systemu.

TCP/IP

Zss

Jak wiadomo, polecenia te są odpowiedzialne za uruchomienie sterowników: protokołów, sterownika karty sieciowej i protokołu specyficznego dla ChamelE

Plik SYSTEM.INI

Sekcja [boot) pliku SYSTEM. INI powinna zawierać następujące linie:

[bootl shell=progman.exe network.drv=C:\NETMANAG\MULT400.DRV

Linia she11 może różnić się od powyźszej, jeżeli w systemie zainstalowano i program zarządzania pulpitem, np. Desktop Manager z pakietu PC Tools for firmy Central Point Software.

Sterownik MULT400 zapewniajednoczesnąobsługę wielu sieci; standardowa linia dows for Workgroups:

network.drv=wfwnet.drv

powinna zostać zamieniona w komentarz lub całkowicie usunięta, przez co sten wEwnet.drv zostaje zastąpiony przez MuTL4o0. Procedura instalacyjna zmienia nież opis sterownika sieciowego;

i. ,Y, i

[boot.description] network.drv=NetManage ChameleonNFS

Kilka zmian dokonywanych jest również w sekcji [ 386Enh]

[386Enh] device=C:\neymahag\nmredir.386 network=*vnetbios,*vwc,vnsetup.386,vredir.386,vserver.386 netmisc=ndis.386,ndis2sup.386 netcardd=

transport=nwlink.386,nwnblink.386,neybeui.386 inDOSPolling=FALSE

Kolejność linii w ramach sekcji nie jest istotna. Zapewniają one prawidłową konfigura­cję jądra systemu.

Sekcja [ network drivers ] powinna zawierać natomiast następujące pozycje:

[network drivers] netcard=elnk3.dos devdir=C:\WINDOWS LoadRMDrivers=YES transport=ndishlp.sys,c:\netmanag\netmanag.dos,*netbeui

Budowy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 267

Linia netcard może zawierać innąnazwę karty sieciowej, stosownie do zainstalowanej w systemie. Linia LoadRMDrivers=YES oznacza załadowanie sterowników trybu rze­czywistego (ang. real mode drivers) przy starcie systemu; jest ona róźna od domyślnego ustawienia dla Windows for Workgroups. gdzie warcoś~ N°p° -~'~xu `~`~`~°Ś" gater°~,~ j e rezygnację z lada wanta StecoV.t~1l~ÓW ~1~~iU.i`LCCZ~~51S~,ePdQ ~

Plik PROTOCOL.INI

Zmiany wprowadzone do tego pliku ogranicząją się do dodania następującej sekcji:

[NETMANAGE] DRIVERNAME=netmng$ BINDINGS=MS$ELNK3

Wartość w linii BINDINGS zależna jest od sterownika karty sieciowej; w razie ręcznej modyfikacji pliku PROTOCOL, zNr można skopiować jąz innęj (poprawnej) sekcji pliku.

Konfigurowanie Chameleona

Po zakończeniu instalacji Chameleona i upewnieniu się, że zawartość poszczególnych plików konfiguracyjnych jest poprawna, możesz przystąpić do jego konfigurowania, które wykonuje się za pomocą aplikacji CosTOM. Jej praca rozpoczyna się wyświetle­niem ekranu startowego, przedstawionego na rysunku I0.4.

Na ekranie tym wyświetlone są podstawowe informacje konfiguracyjne: nazwa interfej­su sieciowego, adres sprzętowy maszyny, jej adres IP, maska sieciowa, nazwa maszyny oraz nazwa domeny. Jeśli w trakcie instalowania nie zostały one podane w całości, masz teraz okazję uzupełnić je (lub zmienić istniejące) za pomocąmenu setup.

~k 10.4.

SiaYIOWy ~14a-,~nt~rRaca ~^stoP^..~°^~~s_._~~'.

:ji CUSTOM '`°`° E~k"~~°

WiAddrtsw 1Y1~.fN1~GF:?~:A~~.~1

eleona ePaew.~ ter.s~r~:fx

s~~.~- s;~ 2~.a.n

Is~ rs~w.*

Daea~sNaa~su: tpce,t~

miro

Za pomocąopcji Host Table menu Ser_vices możesz utworzyć lub zmodyfikować li­stę innych maszyn. Aby dodać do listy nowąpozycję, wpisz jej nazwę w pole official Name i kliknij przycisk _Add; aplikacja poprosi Cię o wpisanie kompletnego adresu IP ­potem kliknij przycisk oK. Jeżeli z maszyną będą związane jeszcze inne nazwy (aliasy), moźesz je wpisać w listę umieszczoną poniżej. Okno dialogowe służące do wprowadza­nia nowej pozycji przedstawia rysunek 10.5.

268

TCPIIP

Rysunek 10.5. Dodawanie pozycji do listy hosrów Chameleona

Testowanie Chameleona

le(s~ra( Mietr~

ti; -.j a.~r~ (6~.~,.._.,_ ~.r

_ __i~___ ,aNr

- ~-- .r.{,.-._ _ ._.

Po zakończeniu konfigurowania uruchom ponownie system. Obserwuj uwaźnie ekran; czy nie pojawią się komunikaty o błędach w plikach coNFIG. sYS i AuTOExEC.BATh począwszy od wersji 6.0 systemu DOS możesz ułatwić sobie zadanie, naciskając klz wisz F8 w początkowej fazie startu systemu (po wyświetleniu komunikatu starting Ms Dos...), co przełączy system w tryb pracy krokowej. Wystąpienie błędów w Win; dowsach jest natomiast mało prawdopodobne, o ile pracowały one bez zarzutu przei instalacją Chameleona.

Pierwszym programem testującym poprawność konfiguracji będzie - jakże by inac2ej ', 1

- stary znajomy pieg. Po uruchomieniu wyświetla on okno dialogowe (rysunek 10.6) i', z czterema opcjami na pasku menu. Po wybraniu opcji _start program zapyta Cię o na­zwę maszyny-partnera do testu. Ponieważ pierwszym testem będzie test pętli zwrotnej, w pole to musisz wpisać pepper.

Rysunek 10,6. _- -~ ~NO,cFS

Okno programu ~ ,~ ~"~` • ~ `;~ _ o 'r~ . ~ «~mrw-> _.....~...,._.. ping Chameleona

11v~t ~r.„~yv it

___._...._._ I~atJ Cbuet~ _.

i . ___ ~ _*v ~ _ _.~... ,i,

Po kliknięciu na przycisk oK program rozpocznie testowanie, wyświetlając komunikaty w swoim oknie dialogowym (rys. 10.7). W przypadku błędu program ping wyświetli komunikat, ułatwiający określenie jego przyczyny: może nim być np. nie zainstalowany sterownik sieciowy.

Rysunek 10.7,

Komunikaty ~tEe w~eart s~~zrn~s grt~r

$# bytu receiuea, icr~rw5eq-f, tibeg~ n5

diagnOSŹyCZne -.° ~tnunrs•-te°1p (ssj wtnlauglx » 01i:lW ........

programu pieg

4py ~. i~~.r, .. :,•ttB•.~ ~1•.:~^^ T..1.'oxL^~

Drugi test dotyczył będzie połączenia z ma; :w nn r~ n:~;r~ I~ __~Y~ rJak pamiętasz z po­przedniego rozdziału, jest to serwer Linuxowy), a następnie z maszyną whitney- jest to nieuruchomiona jeszcze stacja robocza zarządzana systemem Windows 9S, tak więc

Budowy sieci ciąg dalszy-stacje robocze 269

program ping stwierdzi przekroczenie limitu czasowego oczekiwania na odpowiedź Przykładowe testy zdalnych pol~czeńpcZedstawione sąna rysunku 10.$.

Rysunek 10,8,

Zdalne polqczenia ~~~ `" s`~~~ ~~~? ._ . _ . _._

~

...

~

seq_t,

~twe-a

ms

fek 6yte5 reGCiuen, tctan,

tesloweprogramu ^~ $PaAQ°l~~˘ (A5) minfaugi,~rc ° p~8(9 --

4

seq-i, ti w•~ tKs

db 4yLr~s t~rseiartf. ts~~p

ping _

__ a~~a~c~ tP c~m ,U~r~uW ,~~ - Av~re ___

: hyt~as veceiue~d, icnP srq4i, ilnr-i6R2 w5

ao~:~,o tr:n :~m.l RirslaagJm.,~ ~.t,'r:3S82~~f5•32 ----

Niepomyślny przebieg testów w stosunku do wszystkich maszyn świadczy najprawdo­podobniej o błędnym skonfigurowaniu Chameleona. W pozostałych przypadkach przy­czyną mogą być wadliwie wykonane połączenia kablowe albo po prostu nie włączenie zdalnej maszyny.

Jeżeli testy wykonywane przez program ping zakończyły się pomyślnie, to pozostałe aplikacje - głównie telnet i FTP - nie powinny już sprawiać problemów. Szczegóły ich pracy znajdują się w dokumentacji pakietu, tam też możesz znaleźć opis bardziej za­awansowanych funkcji Chamelona, jak SNMP, p~CZta elektroniczna, współpraca ze ślu­zami i bramkami itp. Graficzny interfejs użytkownika jest bezdyskusyjnie wygodniejszy w obsłudze od starego wysłużonego DOSa.

TCP/IP w stacji roboczej Windows 95

Ostatnią stacją roboczą naszej sieci jest maszyna o adresie 197 .120 . 0 .10 i wdzięcz­nym imieniu whitney. Jest to zarazem najprostszy przypadek konfiguracji, gdyż Win­dows 95 zawierają już wszystko, co potrzebne do konfiguracji "fCPIIP, chociaż jako do­myślny protokół instalująIXP/SPX.

Pierwszym krokiem jest fizyczne zamontowanie karty sieciowej. Po ponownym urucho­mieniu systemu (Windows 95 w odróżnieniu od Windows for Workgroups jest pełnym systemem operacyjnym) czeka nas (przeważnie) miła niespodzianka: fakt zamontowa­nia nowej karty zostanie wykryty automatycznie. Jeżeli jednak nowa karta nie zostanie wykryta, nie ma powodu do obaw, gdyż jej instalację można przeprowadzić niezależnie.

Aby to zrobić, otwórz Panel Sterowania (np. za pOmOC~ opC~(I Ustawi'etua menu starto­wego) i khkny w ikonę Dodaj nowy sprzęt. Spowoduje to uruchomienie dialogu insta­lacyjnego - tzw. kreatora instalacji nowego sprzętu. System zaproponuje Ci automa­tyczne rozpoznanie konfiguracji sprzętowej - jest to zalecany sposób postępowania, szczególnie jeżeli instalowany sprzęt naleźy do klasy plug-and play. Po zakończeniu rozpoznawania, system wyświetli listę wykrytych nowych urządzeń i po potwierdzeniu przez Ciebie prawidłowości rozpoznania przystąpi do czynności instalacyjnych.

270

TCP/IP

Moźe się zdarzyć, że system nie wykryje nowo zainstalowanej karty, wyświetlaja munikat, że wszystko jest po staremu (rys, 10.9). To również nie powód do rozpae Windows 95 ma wprawdzie dość bogaty, lecz jednak skończony zasób informacji stępnym sprzęcie, w szczególności nie są mu znane karty sieciowe zaprojektow~ po jego stworzeniu.

Rysunek 10.9. Kreator instalacji nowego sprzętu nie riykryl nowych

skfadników

y•ren,Wrrbr- zblc~,c~y rozPcr.-,aw~trs ro~xela. ab i~r_ u/~ryF Ly~ig-h. nrJw,, i LW.,/)Lpi v-lyrvi ,a~c~mr

ng s~,v~.br:..~,sthl~:w>~~~rp~r:P n~adx-­>,w~, ~a;~

'__

W takim wypadku pozostaje instalacja ręczna. System wyświetli okno dialogowe, zane na rys. 10.10, specyfikujące poszczególne kategorie sprzętu. Wybierz (dwul i I klikając) pozycję Karty sieciowe.

i' Rysunek 10.10.

Wybór typu nowo N,r ~~~;~~,~ r -., ~_ .mlr~ i instalowanego ~ ' sprzętu ~ ;`'•=°r,4°' _-____~__, j

i

~Z, c _ec o L1.IL,n J JI ;' '~ ~.e urzadzenia 1 1 ui . . ty 9ra(iczne

~ r ty sieciowe

~ c „ty wielolunkcylnC _` i •'f r ~,~,~ialura 1 n ~ ~rdrolsry CD~ROM

trolery dysku twardego I!~ii .jer :~aralerudiuńc4~„.b.~eq , vl

i: 1 ar ~,i I

I

Otrzymasz listę producentów kart (z lewej strony ekranu), oraz listę modeli kart (z pro: wej strony) charakterystyczną dla danego producenta - wybór należy do Ciebie. Jeżeli zainstalowanej karty nie ma na tej liście, a producent wyposażył ją w sterownik na dys­kietce, kliknij przycisk z dysku.

~ Wybierając model karty z listy, bądź ostrożny: opis musi dokładnie pasować do Iqłl~ zainstalowanej karty. W przeciwnym wypadku sieć nie będzie funkcjonować I~~f prawidłowo.

Budovuy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 271

Gdy problem właściwego modelu karty zostanie rozwiązany, należy jeszcze ustalić dla niej zakres adresów welwy i numer wektora przerwania. Słuźy do tego okno przedsta­wione na rysunku 10.1 I . W zaleźności od modelu karty mogą pojawić się jeszcze inne parametry konfiguracyjne.

Rysunek 10.11.

Parametr

„„i =rolc~n'c~lr„i~,v~s ^o:e zm ~H.~ -=c przN ~aw.3,~,: n»;r~,~~,~s•~h

konfiguracyjne j~,~,-~ `''"r"°''

instalowanej karty I,;T~~E~N,r rM;„, r git- ~u _~..„.:n

rn u••x a ~. wyrnrn~,nrh zw~cd•w I 1 rx~~-eb~e c ,

.z j

sieciowej w,*.rYSa ~e.,~~- ~ ~„~ s:>><<m w r,~.a~ ,~z-~.;~,,~ ., .~: «~,~ r, ~_

Ńenedzwau,•4d.eo4ia••~areev.~acFmryta L.,tr-ruc~..ra~e.-wl:m~rn

i.;.~a,•.is > ~i n~1wa~iwe d~ t r~, rl. ..~..: dcl,.me.,ts~f

•~:W k~,ix~.venr::n~ w:rahor.xuS ~_c'cg'xx,_.n - .v ;. or.e, n „. . .

k Ń. rtj C'elaj

`•FDuecc!r,w IJu~a.nn,ż ` i~u.~.y

c nt

.. -> welściawyjścia .~_ _.

,;,: ~ „~ ~ ~

Jeśli karta sieciowa została wykryta automatycznie, proponowane wartości parametrów konfiguracyjnych ustalane są wewnętrznie przez Windows 95; w przeciwnym wypadku pochodzą one od producenta karty. Należy je na wszelki wypadek skonfronto.Na~ Z ao­kumentacją karty.

Po zatwierdzeniu parametrów system przystąpi do właściwego instalowania karty; sto­suj się do jego poleceń - nielicznych zresztą- a wykona on całą czarną robotę.

TCPIIP

Wszystkie składniki TCF/IP zawarte są już w pakiecie Windows 95. Aby je uaktywnić, wybierz ikonę Sieć z Panelu Sterowania. System udostępni listę składników sieciowych, pochodzących z pierwotnej instalacji lub z instalacji karty sieciowej (rys. 10.12).

Standardowo lista zwiera protokoły NetBEUI i IPX. Aby rozszerzyć ją o protokół "fCF/ IP, kliknij przycisk _Dodaj. System wyświetli zapytanie o rodzaj dodawanego składnika (Klient, Karta, Protokół, Usługa - rys.10.13); ponieważ chcesz zainstalować sterowni­ki protokołu TCPIIP, wybierz pozycję Protokół.

,.

W odpowiedzi system wyświetli listę protokołów, przyporządkowanych poszczególnym producentom, jak na rysunku 10.14. Wybierz Microsoft jako producenta oraz TCPlIP jako protokół sieciowy.

System powróci do okna pokazanego na rys. 10.12, a lista protokołów zostanie posze­rzona o pozycję TCP/IP. Kliknij dwukrotnie tę pozycję; system wyświetli okno, a wła­ściwie sześciostronicowy notatnik właściwości protokołu, przedstawiony na rys. 10.15,

272

TCP/IP

Rysunek 10.12.

Llsla Kr,vł,:rrrW ~ I,p•,ip~f,ae;,ojKo~x~ua dmlyGV

zainstalowanych

skdadnżków ~°` ~ ~`~`~''r ~ -'°`-'" ~`-"-_.- -_ _

;

I

sieciowych r .., l ,.

,

I ~

~fl~ tel EtherEzpress 161ub 16TP

wlndOWS 9.5 bb~' srta DiaI~Up

I 1~~ ' :PIIP ~> Inłel EIherEzpress 161ub 16TP

!-i ` 1 :P/IP -> Karla Dial-Up

i.,c rm-rr.,.:c»-

7

IIrl,~a~unar,e G:friv. i rrutx~.

L:a

i

n•. I :1-..J

Rysunek 10.13.

Pytanie o typ 'i ', dodawanego

skladnika s leci

r,ł~nqr;pskiad~j.~.~r.~Pw.tlW rrh- ..~=:~~-wsry. a _.....

~~r~a ~.~u

~__

Rysunek 10.14.

Xi Lista dostępnych zs~~ipr~~~~_r,.«~ r.-~-Im~ł..~~::e~,.~ ~>L,a~,-~9~~.,I~~ ;e,a i protokofów ~ ,a.r h .,fl~.,,, . .~>r~, :~, Ir,.H=~,~Lu

sieciowych a ~~urlaiwqurpmentIliGLI.- ~p`NetBEUI ~~ -.-_...­~" r.!.1 ~ Protokóh zgodny z IPX/SPX

,... ; ,.rell

i j-.:~Snn

-d/:4V I I

Budowy sieci ciąg dalszy - stacje robocze 27g

Rysunek 10.15. Notatnik

wlaściwości ~*~~., ,_ i „E , ~ ,~,__ ~... protokolu TCP/IP ,

u _ e ,~, a m. r W p Z ~ i°.Ef __. ,~ 1A:'dYE' -1 __ '. 1 y~

J,1~~ ._ rtek

II I !~

x:10. &~3_°S L=~I.~-L~

I E'a_-'I~, FI

I

I -.----~_- -_..~ j

uK ~I

Notatnik ten składa się z sześciu kart odpowiadających poszczególnym kategoriom wła­ściwości protokołu: Powiązania, Zaawansowane, Konfiguracja DNS, RouterZZ, Konfigu­racja WINS i Adres 1P. W większości przypadków tylko niewielka część tej informacji musi być przez Ciebie zdefiniowana. Proponuję Ci rozpocząć od adresu IP, jako pierw­szej domyślnie wyświetlanej karty. Odpowiednio sformatowane pola ułatwią Ci wpisa­nie adresu IP oraz maski podsieci.

W niektórych większych sieciach, zwłaszcza tych, których maszyny przyłączane są do sieci TCP/IP jedynie okazjonalnie, proces uzyskiwania adresu IP i maski został zauto­matyzowany w postaci specjalizowanego protokołu, zwanego DHCP (ang. Dynamit Host Configuration Protoco~. Windows 95 umożliwiają skorzystanie z usług DHCP, nawet proponując ten wariant domyślnie, lecz sieci korzystające z DHCP spotyka się bardzo rzadko. Nasza przykladowa sieć jest siecią klasy B (pod względem adresu IP), a więc maska sieciowa ma postać 255. 255 . 0 . 0, a maszyna, jak pamiętasz, posiada adres 14 7 . 12 0 . 0 . 10.

Przenieś się teraz do karty Zaawansowane (rysunek 10.16). Umożliwia ona szczegółowe ustawianie właściwości protokołu. Jedyną czynnością, którą możesz wykonać, jest za­znaczenie pola opcji u dołu ekranu, w wyniku czego protokół TCP/IP stanie się domyśl­nym protokołem Windows 95. Jest to korzystne, jeżeli stacja robocza przez większość czasu korzysta z usług protokołu "fCP/IP; w przeciwnym razie pozostaw to pole nieza­znaczone, pozostawiając tym samym jako domyślny protokół IPX/SPX Novella.

Zz W oryginalnej wersji Windows 95 karta ta nazwana jest Gateway, a więc oznacza obiekt nieco inny niż Router w wersji polskiej (patrz rozdział Śluzy i protokoiy marszrutowania). Jest to kolejny przykład zamiennego stosowania obydwu terminów. Nie zapominaj jednak, że w tym konkretnym wypadku - karty właściwości TCP/IP - chodzi o śluzę, nie bramkę (przyp. tłum.)

-I

274

TCP/IP

Rysunek 10.16. Karta

Zaawansowane notatnika wfaściwoścż protokolu TCP/IP

-,<._ ,n ~~a:-.,.„ i-t_ e 9 ~,e..,~ -., _ _ ~, ~,3~_,

Dla większości stacji roboczych Windows 95, ten zakres konfigurowania okazuje sl wystarczający. Po kliknięciu na przycisk oK notatnika z rysunku 10.15, system przystąp' do instalowania protokołu, a po zakończeniu procesu uruchomi się ponownie.

Pozosta~e w~aściwości protoko~u TCP/IP

Zapewne ciekaw jesteś, co kryje się na pozostałych kartach notatnika. Znajdujące się tam opcje oferują wiele użytecznych funkcji; mogą one zostać aktywowane w dowolnej chwili.

Karta Konfiguracja WINS umożliwia dostęp do serwera nazw Internetu (ang. Windows I, Internet Naming Service). Serwer WINS wykorzystuje protokół NetBIOS w sieci TOPI

IP. Większość sieci nie wykorzystuje tej usługi i wtedy należy wybrać pole Wyłącz roz­poznawanie WINS. W przeciwnym wypadku należy wybrać pole Włącz rozpoznawanie WINS i podać adres głównego i ewentualnie zapasowego serwem WINS oraz identyfi~ kator obszaru (Scope 1D). Jeżeli sieć korzysta z protokołu DHCP, można powierzyć mu skonfigurowanie WINS, wybierając pole Użyj DHCP dla rozpoznawania WINS.

Karta Router (zobacz poprzedni przypis) określa listę śluz przyłączonych do sieci, o ile ~ takowe istnieją. Śluzy używane są do przyłączenia sieci do innych sieci, głównie Inter­netu. Jeżeli Twoja sieć zawiera kilka śluz, musisz spośród nich wybrać śluzę domyślną, i umieścić ją na liście jako pierwszą. Windows 95 analizuje bowiem poszczególne śluzy w kolejności ich wystąpienia na tej liście.

Karta Konfiguracja DNS istotna jest w przypadku, gdy sieć zawiera serwer realizujący usługi odwzorowania nazw (DNS), co jest prawdopodobne w większych sieciach. Po­szczególne pola pozwalają na podanie nazwy maszyny lokalnej (whitney), nazwy do­

'SG6I n~I°a m >?UOZaom~S `Z >?fsaam Isaf ~aosurM ~fsaam ~zsmouf>;u rxzW sx fai erut?std tlomtła M 'o~amoraars eru>?mout>?a~oad 1?ttaarupe~t?z auyaazsmod farzpanqft?u ua~Ca~fnzTlnaa ya~Cu~p anlxnals o rfaxun3 `anpaaoad ~xaloyqrq lsaf (Idd ~Ia°surhl) dSM ~a~TUOax~ pod ~Cu>?uz `ua~ sfa~aalul ~slaxaoS SmopUrM npa~pu>?Is ~osoaaly~ zazad aru>?mo~yqndo oł~Cq nsfa3aalur o~a~ ~melspod `.smopm,~ >?~somopoas uarCmor~ars uennoso~s~z ~Clsyrea~oad sfa~aa~w o~nf 'a £~6 ~ m I~osoayy~ nazad >?uozaomls >?Ielsoz efsaann nzsmaaad '(smopyM epz>?lu~) slaxaos smoppM po uraloaxs Isaf xaosyM

v~o~soad~foms >'u np~~~zm az arumol~ `xaosurM IadurnaJ, >?u>?mz>?u efsaam atqos >;ł>?~Is~iz ~soua>?jndod ~zs~~rmf>?~ ~a.~bnla~rbr~s t ~Ief ulburop ypqnd oumoa>?z `ntu>?a~ -oad ogai tfsaam alarm afam~sl 'Sgg ya~aamaas t uaEtaays nlaam m (urnurop ~2lqnd) o~au -zylqnd nx~~Czn op ~Cud~~sop Isaf z, ~Cp~ `dIld~.I. nł°Xo~oad ~nłsn z yu~ls~zaoxs cuaqosods tuazs~soadf~u ~saf ~aosurM ua>'a~oad S6 smoppM i srnoppM mopumo~~~Czn matm >?p

~~ospM u~ea6oad

~(zlsoq >?mz>?u eueuzodzoaaru) ~sog uMOUxun qn~ (,(moseza Irwr1 ~Cuoza -oaxazad) ~np pawry ~sanba~ `(dI Saape ~Up~Iq) ssazppy dI ppg nd~C~ tutE~Exruniuox

au>?mozl[su~~is ~~fq ~~our aup~Iq afaenl~fs >? `alsrn~~Czao ~saf aru>?moqaez o~af muazal?Iod ur.fumEadod ~fzad az `ox~~i~ aaepoQ '(S'G nXuns~Ća ~u Isaf .fuom~e~spazad rfsas o~af ueaxa ~Cmopelx~fzad) burd nurea~oad >?ruel>?rzp I~m~Csrdo on~oło~azazs ~Cufalo~ z>?a od ~p~q arN

'SMOQI~IIM\~~ f~za~fmz>?z `S6 SMOQI~IIM n~ol~I~~l m ~Cuozazsarmn uo Isaf on~opaepu>?IS yrmoqanan S6 smopurM n~slmopoasm ps uz~Ca~f>?p aoasrm~izao `mau~ea~oad mfmolrq-gI~ m~fuza.is>?~x Isaf zaa~ `S6 smopy,~ >?~p fauen~o~~fpap ~fsaann m afaylsr ay uaI urea~oad `rfaxun3 tlaroms ~~olsoad r?u np~l~zn1 az `uzał~uru~odsm znf x~ f ~buTd nurea~oad po arasrm~zao ~furaruzaodzo~

dUd~l aoeMO~s~

'S6 smopur,~ .Ca~ad ~soum~fl -~a~a eu m.Cldm ~Ca~za>?uz ~arur azou~ mołoxo~oad ya~iyo~azazsod ~~p uez~rmod arui?moz -!I~~!uIT~Z 'dI/d~.L z qosods uap>?~ m au~z~~mz aru ~uauodurox ~eaarm>?z arzp~q elsr~ `atmals~fs rn ur~Cu~fpaf Isaf aru dUd~~ Io~olord r~azal 'dUd~.L ~afo~toload z ~s aui?z~rmz aao;x `mars moxtup>?ł~s qa,Cl aru~aq,Cm ern~r~zoutn amomars >?ru~z~rmod - ~Lr~x erulels0

~afaemao~ur amoło~azazs farzpa>?q ~>?~s~Czn zsazour ~Caourod nura~s~fs o~annols~a~uox a~fenn~Czn vuarzrop >?x~soa~Czad ~ruemrx -nzsod ~soufalo~ z>?ao mars m ~rs ya~fa~fnpf>?uz S~Q n~o.ramaas ~Isrf `(uroo ~ rody) ~Cuaur

SLZ azooqoiąl~e~s-~lrs(ep 6~rJ r~21S ~fnnopn8

n" ,

G%Ó

TCP/IP

Trumpet Winsock

Trumpet Winsock to sharewareowa wersja Winsock, wyprodukowana w Australii (o ta rejestracyjna wynosi 25$), dostępna zarówno dla DOSowych Windowsów, jak i Windows 95. Pakiet ten udostępnia wiele różnych protokołów, m.in. PPP i SLIP na trzeby dostępu do Internetu lub innej sieci odległęj, bezpośrednie połączenie z w~ rzystaniem TCP/IP oraz protokół BOOTP. Ponadto realizuje on funkcję dynamiczr adresowania IP, wymaganego przez wielu dostawców usług internetowych.

Pakiet Trumpet Winsock jest rozprowadzany jako archiwum . ZIP i powinien być pakowany do osobnego katalogu. Jego zawartość stanowią m.in. następujące pliki: • mNSOCK . DLL - zawiera podstawowe procedury protokołów;

• TcPMAtv. ExE - jest programem uruchamiającym pakiet;

• TRUMPWSK. zNZ -ustawienia zmiennych środowiskowych Winsocka; • HosTS - lista hostów znanych konkretnej instalacji Winsocka;

• sERmCES - lista usług realizowanych przez Winsock; • PROTOCOL - lista protokołów zawartych w Winsocku.

Oprócz tego istnieje kilka plików realizujących funkcje narzędziowe (np. PING i t Niektóre pliki, jak HosTS 1 PROTOCOLS, obecne sąrównież w wersji UNIXowej. Instalowanie Trumpet Winsocka

Pierwszym krokiem instalacji jest utworzenie dla Winsocka dedykowanego katalo ' i rozpakowanie do niego plików pakietu. Katalog ten należy następnie dodać do zmie nej środowiskowej PATA.

W środowisku DOSowych Windowsów należy następnie utworzyć grupę Menedżt Programów i odpowiednio ją zatytułować. Potem wewnątrz grupy należy utworzyć ik ny reprezentujące poszczególne programy użytkowe, przede wszystkim TCPMAN. ExE,

W Windows 95 wskazane jest utworzenie na Pulpicie osobnego foldera, w którym z staną utworzone skróty do programów pakietu. Alternatywnym sposobem jest utwon nie na Pulpicie jedynie skrótu do katalogu, w którym znajdują się pliki pakietu.

Wreszcie, należy ponownie uruchomić system, aby zmiana wprowadzona do środowiskowej PATH stała się obowiązująca.

Po ponownym załadowaniu systemu należy kliknąć na ikonę reprezentującą program TcPMAN . ExE. Wystąpienie ewentualnego błędu może być spowodowane bądź błędni postacią zmiennej PATH, bądź też zlą definicją ikony czy skrótu.

Budowy sieci ci~9 dalszy- StaCjG rObOC1e 277

Konfigurowanie Sterownika Pakietów TCP/IP

Działanie programu Trumpet Winsock uzależnione jest od tzw. Sterownika Pakietów (ang. Packel Driver) zrealizowanego w postaci programu wmvPKT. Program ten towa­rzyszy większości kart sieciowych i niektórym pakietom Winsocka. Jednym z najlep­szych źródetSterownika Pakietów TCP/IP jest biblioteka Crynwr Packet Driver, zawie­rająca różnorodne sterowniki pakietów dla wielu serwerów BBS, FTP i WWW. Jest ona osiągalna w lnternecie pod adresem http:l/www.crynwr.com. Informacja urucha­miająca i konfigurująca Sterownik Pakietów jest zwykle dodawana do pliku Av`roExEC. aAT i ma postać podobną do poniższej:

ne2000 0x60 2 0x300 WINPKT 0x60

Polecenia te przystosowują sieć do współpracy z kartą sieciową NE2000 (produkcji Novella), ustawiając adres welwy na 300 (szesnastkowo), numer przerwania sprzętowe­go IRQ na 2 i numer wektora tablicy przerwań na 60 (szesnastkowo). Niektóre pakiety Winsocka zawierają przykładowe pliki z liniami konfiguracyjnymi, ale lepiej jest postę­pować zgodnie z zaleceniami producentów kart sieciowych.

Przystosowania Winsocka do współpracy ze Sterownikiem Pakietów TCPIIP dokonuje się za pomocą opcji Setup programu TcPMAN (przy pierwszym uruchomieniu program ten automatycznie uruchamia tę opcję). Należy anulować wszystkie ustawienia związa­ne z PPP i SLIP, gdyż kłócą się one ze Sterownikiem Pakietów. Jako informacje kon­figuracyjne należy wprowadzić adres IP, maskę sieciową, adres IP serwem nazw oraz nazwę domeny. Możliwe jest również podanie adresów IP dla serwerów realizujących protokoły RARP i BOOTP. Pozostałe parametry mają znaczenie drugorzędne, niektóre z nich opisałem w sekcji dotyczącej konfigurowania SLIP i PPP. Należy zauważyć, że domyślne ustawienia dla Sterownika Pakietów są inne niż dla SLIP i PPP.

Pole Packet Vector powinno zostać ustawione na wartość zgodną z ustawieniami karty sieciowej (zgodnie z ostatnim listingiem - 60 szesnastkowo). Podanie wartości 00 spo­woduje, że Trumpet Winsock sam zidentyfikuje lokalizację Sterownika Pakietów w ta­blicy wektorów przerwań. Po zakończeniu konfigurowania należy ponownie uruchomić program TCPMAN. Jeśli nie popełniono błędów konfigurowania, sieć jest gotowa do pra­cy - można wykorzystać program ping do jęj przetestowania.

sumowanie

Treścią niniejszego rozdziału był drugi etap budowy przykładowej sieci - konfiguro­wanie stacji roboczych opartych o DOS, Windows 3.x i Windows for Workgroups oraz Windows 95. Maszyny te są klientami w stosunku do serwerów, których konfiguracja została opisana w rozdziale 9. Ewentualne rozszerzenie sieci o inne stacje robocze będzie przebiegać na podobnych zasadach. Np. aby dołączyć komputer Macintosh jako stację roboczą, należy uruchomić MAC TCPlIP, wykonać działania zgodne z procedurą instalacyjną, a następnie przetestować działanie sieci - oczywiście programem ping.

---