Teoria konfliktu

Lewis Coser

Coser podkreślał przede wszystkim integracyjne i adaptacyjne funkcje konfliktu.Szukanie źródeł konfliktu w aspiracjach jednostek.

Konflikt - forma wzajemnego oddziaływania jednostek (a nie przejaw sprzecznych interesów grup)

1^st nierówny podział zintegrowania elementów 2^nd konflikt 3^rd ponowna integracja całości społecznej 4^th zwiększenie elastyczności struktury 5^th zwiększenie zdolności systemu do rozwiązywania przez konflikt przyszłych braków równowagi 6^th utworzenie systemu ze zwiększoną adaptowalnością do zmieniających się warunków.

Warunkiem wstępnym konfliktu jest utrata prawomocności przez istniejący system nierówności. Konieczne jest wycofanie akceptacji, też pobudzenie emocjonalne, poczucie deprywacji (nie apatia, zrezygnowanie).

Im bardziej konflikt dotyczy celów realistycznych, tym większa skłonność do szukania kompromisów i tym mniej gwałtowny przebieg. Jak cele są nierealistyczne, to konflikt będzie gwałtowniejszy, tym bardziej gdy toczy się o wartości podstawowe i przedłuża się.

Im większa zależność funkcjonalna między jednostkami, tym mniej gwałtowny konflikt.

Konflikt będzie się przedłużał jak cele będą niedookreślone, zbyt szerokie, niejasne.

Będzie się ograniczał w czasie, gdy przywódcy wiedzą, co w sensie symbolicznym składa się na zwycięstwo, są w stanie przekonać grupę o celowości zakończenia konfliktu itp.

Konflikt jest dobry, bo sprzyja integracji opartej na solidarności, wyraźnej władzy...

funkcje konfliktu wobec odpowiednich stron konfliktu:

gwałtowny konflikt powoduje powstanie ostrych granic każdej ze stron konfliktu. To przyczynia się do utworzenie scentralizowanych struktur decyzyjnych. Tworzy się solidarność strukturalna i ideologiczna każdej ze stron. Obniża się poziom niezgody w grupach, wzrasta konformizm nt norm.

W złożonych społeczeństwach są częstsze konfliktu, mniej angażujące emocjonalnie. Jeśli będzie niski stopień intensywności i gwałtowności konfliktu to może on spowodować:

• wzrost innowacyjności i potencjału twórczego jednostek;

• zmniejszenie wrogości zanim nastąpi polaryzacja;

• powstawanie normatywnych form regulacji

• wzrost świadomości rzeczywistych problemów;

• wzrost liczby koalicji;

im więcej takich procesów, tym wyższy poziom integracji całego systemu

Dahrendorf

1. każde społeczeństwo w każdym momencie podlega procesom zmiany, zmiana jest wszechobecna.

2. W każdym społ, w każdym momencie wyst. niezgoda i konflikt, konflikt wszechobecny.

3. Każdy element w społeczeństwie przyczynia się do jego dezintegracji i zmiany.

4. Każde społeczeństwo opiera się na przymusie stosowanym przez jednych jego członków w stosunku do innych.

Harmonia <-> konflikt współistnieją i są równoprawne.

Poszukiwanie przyczyn zmian wewnątrz systemu. Strukturalne pochodzenie konfliktu.

Wszechobecność zasad zależności w społeczeństwie, organizacja społeczna oparta na rozróżnieniu pozycji wyższych i niższych. Sprzeczność interesów grup posiadających i nieposiadających władzy.

• bezwzględny prymat stosunków władzy

• dychotomiczny podział stosuje się nie do całego społeczeństwa, ale do każdej grupy.

---