Wstęp teoretyczny
Zjawiska termoelektryczne polegają na powstawaniu efektów cieplnych pod wpływem procesów elektrycznych i odwrotnie - efektów elektrycznych pod wpływem procesów termicznych. Do zjawisk tych zaliczamy przede wszystkim: zjawisko Seebecka. Polega ono na powstawaniu przepływu prądu elektrycznego w obwodzie
zamkniętym utworzonym z 2 różnych metali lub półprzewodników, których styki mają różne temperatury. Połączenie dwóch różnych metali lub półprzewodników powoduje powstanie na ich styku kontaktowej różnicy potencjałów. Wytworzona siła
termoelektryczna zależy od rodzaju wykorzystanych materiałów i jest w przybliżeniu
proporcjonalna do różnicy temperatur obu styków. Zjawisko Seebecka
można wykorzystać do pomiaru temperatury za pomocą termopar (wykonanych z dwóch różnych metali) a także do bezpośredniego przetwarzania energii termicznej w elektryczną - tzw. Generatory termoelektryczne.
Cel doświadczenia
Celem ćwiczenia jest ilościowe zbadanie efektu Seebecka - wyznaczenie współczynnika Seebecka (zdolności termoelektrycznej) oraz oporu wewnętrznego termogeneratora. W doświadczeniu badany jest termogenerator półprzewodnikowy. Aby zrozumieć, skąd bierze się siła termoelektryczna w takim układzie, należy rozpatrzyć co dzieje się z półprzewodnikiem, którego styki mają różna temperaturę.
Wyniki i opracowanie
Pomiar współczynnika Seebecka
Tabela 1.
T [K] | TG [K] | TC [K] | ∆T = TG - TC [K] | U [V] |
---|---|---|---|---|
- | - | - | 0 | 0 |
303 | 302 | 296,5 | 5,5 | 0,24 |
308 | 306 | 296,8 | 9,2 | 0,48 |
313 | 311 | 297,1 | 13,9 | 0,72 |
318 | 316 | 297,4 | 18,6 | 0,96 |
323 | 321 | 297,8 | 23,2 | 1,2 |
328 | 326 | 298,2 | 27,8 | 1,44 |
333 | 330 | 298,6 | 31,4 | 1,68 |
338 | 335 | 299,1 | 35,9 | 1,92 |
343 | 340 | 299,9 | 40,1 | 2,16 |
Wykres 1. załączony na papierze milimetrowym.
Korzystając z programu do wyznaczania parametrów prostej metodą najmniejszych kwadratów otrzymaliśmy następujące wartości:
a ≈ 5,2971 ∙ 10-2
∆a ≈ 0,037482 ∙ 10-2
Obliczenie współczynnika Seebecka:
$$\alpha = \frac{a}{142} = \frac{5,2971 \bullet 10^{- 2}}{142} \approx 3,730352 \bullet 10^{- 4}$$
Obliczenie błędu z jakim został wyznaczony współczynnik Seebecka ze wzoru:
$$\alpha = \frac{a}{142} = \frac{0,037482\ \bullet \ 10^{- 2}}{142} \approx 2,639577 \bullet 10^{- 6}$$
Pomiar oporu wewnętrznego termogeneratora
Wykorzystaliśmy do tego pomiaru obwód zmontowany w następujący sposób:
Pierwszy pomiar
Tabela 2. (TG=340K, ΔT=40,1K)
I [A] | U[V] |
---|---|
0,06 | 1,98 |
0,08 | 1,92 |
0,1 | 1,86 |
0,12 | 1,8 |
0,14 | 1,68 |
0,16 | 1,62 |
0,18 | 1,56 |
0,2 | 1,5 |
0,22 | 1,44 |
0,24 | 1,38 |
0,26 | 1,32 |
0,28 | 1,26 |
0,3 | 1,2 |
0,32 | 1,14 |
0,34 | 1,08 |
0,36 | 1,02 |
0,38 | 0,96 |
0,4 | 0,9 |
0,42 | 0,78 |
0,44 | 0,72 |
0,46 | 0,66 |
0,48 | 0,6 |
0,5 | 0,54 |
0,52 | 0,48 |
0,54 | 0,42 |
0,56 | 0,36 |
0,58 | 0,3 |
0,6 | 0,24 |
0,62 | 0,12 |
Wykres 2. załączony na papierze milimetrowym.
Obliczenie równania prostej postaci y=ax+b na podstawie wyników pomiarów (x – I, y – U)
a = -3,240887
Δa = 0,021075
b = 2,16535
Δb = 0,00799
Obliczenie oporu wewnętrznego termogeneratora:
rw = -a
rw = 3,240887[Ω]
Obliczenie błędu z jakim został wyznaczony opór wewnętrzny:
Δrw =|Δa|
Δrw=0,021075[Ω]
Obliczenie napięcia nieobciążonego termogeneratora:
U = b
U=2,16535[V]
Obliczenie błędu z jakim zostało wyznaczone powyższe napięcie:
ΔU = |Δb|
ΔU = 0,00799[V]
Drugi pomiar
Tabela 3. (TG=330K, ΔT=31,4K)
I [A] | U [V] |
---|---|
0,04 | 1,44 |
0,06 | 1,38 |
0,08 | 1,32 |
0,1 | 1,26 |
0,12 | 1,2 |
0,14 | 1,14 |
0,16 | 1,08 |
0,18 | 1,02 |
0,2 | 0,96 |
0,22 | 0,9 |
0,24 | 0,84 |
0,26 | 0,78 |
0,28 | 0,72 |
0,3 | 0,66 |
0,32 | 0,6 |
0,34 | 0,54 |
0,36 | 0,48 |
0,38 | 0,42 |
0,4 | 0,3 |
0,42 | 0,24 |
0,44 | 0,18 |
0,46 | 0,12 |
0,48 | 0,06 |
Wykres 3. załączony na papierze milimetrowym.
Obliczenie równania prostej postaci y=ax+b na podstawie wyników pomiarów (x – I, y – U)
a = -3,133399
Δa = 0,028456
b = 1,58164
Δb = 0,00831
Obliczenie oporu wewnętrznego termogeneratora:
rw = -a
rw = 3,133399[Ω]
Obliczenie błędu z jakim został wyznaczony opór wewnętrzny:
Δrw =|Δa|
Δrw = 0,028456[Ω]
Obliczenie napięcia nieobciążonego termogeneratora:
U = b
U = 1,58164[V]
Obliczenie błędu z jakim zostało wyznaczone powyższe napięcie:
ΔU =|Δb|
ΔU = 0,00831[V]
Wyniki końcowe:
α = (373,0 ± 2,6)·10-6 V/K
rw (ΔT=40,1K) = (3,241 ± 0,021) Ω
U (ΔT=40,1K) = (2,1654 ± 0,0080) V
rw (ΔT=31,4K) = (3,133 ± 0,028) Ω
U(ΔT=31,4K) = (1,5816 ± 0,0083) V
Wnioski:
Napięcie na termo generatorze rośnie wraz ze wzrostem różnicy temperatur na półprzewodniku ogrzewanym i chłodzonym.
Temperatura na półprzewodniku ogrzewanym była niższa niż ustawiona na termostacie. Wiąże się to ze stratami energii.
Podczas pomiaru napięcia, maleje ono wraz ze wzrostem natężenia prądu.
Wraz ze wzrostem różnicy temperatur wzrósł także opór wewnętrzny termo generatora.
Zjawisko to można wykorzystać do wytwarzania energii elektrycznej w miejscach gdzie niemożliwe jest doprowadzenie sieci energetycznej.
Błędy pomiarowe były spowodowane poprzez niedokładny odczyt z mierników oraz przez starty ciepła.