Podstawowy wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności przedsiębiorstwa.
Jest obliczany jako iloraz aktywów obrotowych i zobowiązań krótkoterminowych.
Na aktywa obrotowe składają się głównie inwestycje krótkoterminowe (w tym środki pieniężne), należności, zapasy oraz krótkoterminowe czynne rozliczenia międzyokresowe. Na zobowiązania krótkoterminowe, zobowiązania z tytułu dostaw i usług, kredyty i pożyczki o terminie wymagalności krótszym niż jeden rok oraz zobowiązania z tytułu emisji krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Na potrzeby analizy finansowej, do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się również krótkoterminowe rezerwy i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe, znajdujące się po stronie pasywów.
Im większa wartość wskaźnika, tym większa jest płynność przedsiębiorstwa. Spadek wartości poniżej 1 może być odbierany jako utrata płynności, czyli brak wystarczającej ilości aktywów płynnych na pokrycie bieżących zobowiązań.
Wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności przedsiębiorstwa.
Jest obliczany jako iloraz aktywów obrotowych pomniejszonych o zapasy oraz zobowiązań krótkoterminowych. Aktywa obrotowe są agregatem, którego składniki charakteryzują się różnym stopniem płynności, czyli łatwości z jaką mogą zostać zamienione na środki pieniężne. W celu obliczenia wskaźnika, z aktywów obrotowych wyłączono składniki najmniej płynne pozostawiając w mianowniku inwestycje krótkoterminowe (w tym również środki pieniężne) oraz należności. Na zobowiązania krótkoterminowe składają się zobowiązania z tytułu dostaw i usług, kredyty i pożyczki o terminie wymagalności krótszym niż jeden rok oraz zobowiązania z tytułu emisji krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Na potrzeby analizy finansowej, do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się również krótkoterminowe rezerwy i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe, znajdujące się po stronie pasywów.
Im większa wartość wskaźnika, tym większa jest płynność przedsiębiorstwa.
Wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności przedsiębiorstwa.
Jest obliczany jako iloraz środków pieniężnych powiększonych o inwestycje krótkoterminowe i zobowiązań krótkoterminowych. Do wyznaczenia wskaźnika podwyższonej płynności w liczniku bierze się pod uwagę tylko najbardziej płynne składniki aktywów obrotowych. Na zobowiązania krótkoterminowe składają się zobowiązania z tytułu dostaw i usług, kredyty i pożyczki o terminie wymagalności krótszym niż jeden rok oraz zobowiązania z tytułu emisji krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Na potrzeby analizy finansowej, do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się również krótkoterminowe rezerwy i krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe, znajdujące się po stronie pasywów.
Im większa wartość wskaźnika, tym większa jest płynność przedsiębiorstwa.
Wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności przedsiębiorstwa. Jest obliczany jako iloraz należności i zobowiązań krótkoterminowych. Na potrzeby analizy finansowej do zobowiązań krótkoterminowych zalicza się również krótkoterminowe rezerwy i rozliczenia międzyokresowe znajdujące się po stronie pasywów.
Często analitycy finansowi do wyznaczenia wskaźnika biorą pod uwagę jedynie należności i zobowiązania z tytułu dostaw i usług. Otrzymana w ten sposób wielkość odnosi się w większym stopniu do działalności operacyjnej przedsiębiorstwa. Jednakże kwartalne sprawozdania finansowe, na których m. in. opiera się RANKING SPÓŁEK GIEŁDOWYCH rzadko zawierają wyodrębnienia tychże pozycji bilansowych. Zestawiając dane pochodzące z rocznych sprawozdań finansowych z danymi pochodzącymi z kwartalnych i chcąc zachować ich porównywalność, należy użyć pozycji występujących w obu rodzajach sprawozdań. To determinuje sposób obliczania wskaźnika w RANKINGU SPÓŁEK GIEŁDOWYCH.
Im większa wartość wskaźnika, tym większa jest płynność przedsiębiorstwa. Za minimalny poziom można przyjąć wartość równą 1.
Wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności przedsiębiorstwa. Jest obliczany jako iloraz kapitału pracującego i aktywów razem. Kapitał pracujący jest różnicą pomiędzy aktywami obrotowymi i zobowiązaniami krótkoterminowymi. Sytuacja bezpieczna z punktu widzenia płynności występuje wtedy, kiedy kapitał pracujący przyjmuje dodatnie wartości. Ujemny kapitał pracujący oznacza, że aktywa trwałe przedsiębiorstwa finansowane są zobowiązaniami krótkoterminowymi. Sytuację taką należy uznać za niekorzystną, gdyż spłata zobowiązań w terminie ich wymagalności może powodować konieczność sprzedaży części aktywów trwałych.
Udział kapitału pracującego w aktywach stanowi miarę potencjalnych możliwości pieniężnych przedsiębiorstwa. Im większa wartość wskaźnika, tym w/w możliwości są większe.
Wskaźnik wykorzystywany do analizy płynności przedsiębiorstwa.
Jest obliczany jako iloraz kapitału pracującego i przychodów ze sprzedaży pomnożony przez 365 dni.
Kapitał pracujący jest różnicą pomiędzy aktywami obrotowymi i zobowiązaniami krótkoterminowymi. Sytuacja bezpieczna z punktu widzenia płynności występuje wtedy, kiedy kapitał pracujący przyjmuje dodatnie wartości. Ujemny kapitał pracujący oznacza, że aktywa trwałe przedsiębiorstwa finansowane są zobowiązaniami krótkoterminowymi. Sytuację taką należy uznać za niekorzystną, gdyż spłata zobowiązań w terminie ich wymagalności może powodować konieczność sprzedaży części aktywów trwałych.
Wskaźnik ten pokazuje liczbę dni obrotu, na jaką wystarcza kapitał pracujący. Jeżeli wzrostowi sprzedaży nie towarzyszy proporcjonalny przyrost kapitału pracującego, może to oznaczać wzrost prawdopodobieństwa utraty płynności finansowej.
Im większa wartość wskaźnika tym lepiej, z punktu widzenia płynności spółki.