„Opłaty za parkowanie oraz za przejazd tunelami i mostami”
Opłaty za parkowanie
Art. 13 ustawy o Drogach publicznych z dnia 21 marca 1985 r mówi min o tym, że korzystający z dróg publicznych są zobowiązani do ponoszenia opłat min. za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania.
Strefę płatnego parkowania ustala się na obszarach charakteryzujących się znacznym deficytem miejsc postojowych, jeżeli uzasadniają to potrzeby organizacji ruchu, w celu zwiększenia rotacji parkujących pojazdów samochodowych lub realizacji lokalnej polityki transportowej, w szczególności w celu ograniczenia dostępności tego obszaru dla pojazdów samochodowych lub wprowadzenia preferencji dla komunikacji zbiorowej. Ustalenie strefy płatnego parkowania następuje w drodze uchwały rady gminy (rady miasta) na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zaopiniowany przez zarządy dróg i organy zarządzające ruchem na drogach. Wprowadzone opłaty mogą być uiszczane jednorazowo lub w formie opłaty abonamentowych lub zryczałtowanych. Można także przyjąć zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi (np. preferencje dla mieszkańców strefy). Radni mogą zróżnicować stawki opłat w zależności od miejsca parkowania. .Stawki jednorazowe nie mogą jednak przekroczyć granic:
| Max. stawka | Max. stawka | Max. stawka | Max. stawka |
|---|---|---|---|
| I godzina | II godzina | III godzina | IV i kolejna godzina |
| 3 zł | 3,60zł (120% stawki za poprzednią godzinę) | 4,32zł (120% stawki za poprzednią godzinę). | 3zł (nie więcej, niż za pierwszą godzinę). |
Ponadto rada gminy (rada miasta) podejmując decyzję o ustanowieniu strefy płatnego parkowania zobowiązana jest określić sposób pobierania opłat za parkowanie (najczęściej radni wybierają parkometry). Rada gminy (miasta) ustala również wysokość opłaty dodatkowej oraz sposób jej pobierania. Pobór opłaty dodatkowej nie następuje w drodze decyzji administracyjnej, obowiązek jej ponoszenia wynika bowiem wprost z przepisów prawa. Opłaty dodatkowe wraz z odsetkami za zwłokę podlegają przymusowej egzekucji . Obowiązek ich wniesienia przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powinny zostać uiszczone.
Organ zarządzający ruchem na drogach w uzgodnieniu z zarządcą drogi wyznacza w strefie płatnego parkowania miejsca przeznaczone na parkowanie, w tym miejsca przeznaczone na parkowanie oznakowanych pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu osób niepełnosprawnych o obniżonej sprawności ruchowej lub pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową. Może także wyznaczać w strefie płatnego parkowania zastrzeżone stanowiska postojowe (koperty) w celu korzystania z nich na prawach wyłączności w określonych godzinach lub całodobowo.
Zwolnione od tej opłaty są pojazdy:
Policji, Inspekcji Transportu Drogowego, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Służby Celnej, służb ratowniczych,
zarządów dróg,
Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a także sił zbrojnych państw obcych, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi,
wykorzystywane w ratownictwie lub w przypadku klęski żywiołowej;
autobusy szkolne przewożące dzieci do szkoły.
przejeżdżające w ramach pomocy humanitarnej lub medycznej. (Zwolnienie następuje w drodze decyzji administracyjnej, wydanej przez ministra właściwego do spraw transportu, na wniosek podmiotu występującego o takie zwolnienie.)
Opłaty za parkowanie pobiera zarząd drogi, a w przypadku jego braku – zarządca drogi. W przypadku zlecenia przez zarządcę drogi niezależnemu podmiotowi (np. firmie zewnętrznej w drodze przetargu) usługi polegającej na obsługiwaniu stref płatnego parkowania, całość zainkasowanych przez niego kwot powinna wpływać do kasy zarządcy drogi.
Opłaty za parkowanie oraz opłaty dodatkowe przekazywane są do budżetów jednostek samorządu terytorialnego (w przypadku dróg samorządowych – gminy, miasta, powiatu lub województwa) lub na wyodrębniony rachunek bankowy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (w przypadku dróg krajowych, ekspresowych i autostrad).
Opłaty za przejazd tunelami i mostami
Opłata ta może być pobierana za przejazd pojazdów przez obiekt mostowy lub tunel, którego długość jest większa niż 400 m. Przez długość obiektu mostowego lub tunelu należy rozumieć długość całkowitą obiektu podaną w dokumentach ewidencyjnych obiektu mostowego lub tunelu, prowadzonych zgodnie z przepisami w sprawie numeracji i ewidencji dróg, obiektów mostowych, tuneli i promów.
Ustalono następujące kategorie pojazdów w celu określania wysokości opłaty:
kategoria 1 - trójkołowe lub czterokołowe pojazdy samochodowe o masie własnej nieprzekraczającej 550 kg;
kategoria 2 - pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem autobusów, oraz zespoły tych pojazdów;
kategoria 3 - autobusy o dwóch osiach, ciągniki samochodowe bez naczep;
kategoria 4 - samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, autobusy o trzech i więcej osiach, pojazdy członowe o całkowitej liczbie osi do pięciu;
kategoria 5 - zespoły pojazdów składające się z samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t i przyczepy albo z autobusu i przyczepy oraz pojazdy członowe o całkowitej liczbie osi powyżej pięciu, a także pojazdy specjalne.
Organ ustawodawczy jednostki samorządu terytorialnego może w drodze uchwały ustalić wysokość opłaty, z tym że jednorazowa opłata za nie może przekroczyć dla:
| 1. | pojazdu kategorii 1 | 1-4 zł |
| 2. | pojazdu kategorii 2 | 2-5 zł |
| 3. | pojazdu kategorii 3 | 3-6 zł |
| 4. | pojazdu kategorii 4 | 4-8 zł |
| 5. | pojazdu kategorii 5 | 5-9 zł |
Organ może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowaną oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi.
Zwolnione od tej opłaty są pojazdy:
Policji, Inspekcji Transportu Drogowego, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Służby Celnej, służb ratowniczych,
zarządów dróg,
Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a także sił zbrojnych państw obcych, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi,
wykorzystywane w ratownictwie lub w przypadku klęski żywiołowej;
autobusy szkolne przewożące dzieci do szkoły.
przejeżdżające w ramach pomocy humanitarnej lub medycznej. (Zwolnienie następuje w drodze decyzji administracyjnej, wydanej przez ministra właściwego do spraw transportu, na wniosek podmiotu występującego o takie zwolnienie.)
Źródła:
Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.