W jesiennym sadzie

lekcja 1 i lekcja 2

Klasa III

Cele: Uczeń

• wypowiada się na temat tekstu i ilustracji

• uzupełnia zdania czasownikami

• zna odmiany jabłek i gruszek

• wymienia prace jesienne w sadzie

• potrafi zilustrować treść piosenki

• potrafi ułożyć dialog

• opisuje owoc

Metody: słowna- rozmowa, czytanie, objaśnianie

aktywna, oglądowa- pokaz

Formy pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna

Pomoce: owoce, prezentacja multimedialna „Owoce”, karty pracy.

Przebieg zajęć ( lekcja 1)

1. Prezentacja jesiennych owoców przyniesionych przez dzieci.

1. N. wprowadza dzieci w tematykę zajęć, recytując wiersz:

Jabłka, gruszki, śliwki,

kolorem się mienią,

pachną i wspaniale

smakują jesienią.

Mienią nam się w słońcu,

błyszczą w rannej rosie.

W smaku czujesz lato,

aż łaskocze w nosie.

2. Uczniowie mają przed sobą owoce, oglądają je, wąchają.

N. zadaje pytania, a dzieci próbują na nie odpowiedzieć:

– Co to znaczy, że owoce pachną kolorami? Czy kolory mogą pachnieć?

– Jak smakuje jesień?

– Jakie zjawiska pogodowe występują jesienią i powodują, że owoce „mienią się w słońcu i błyszczą w rannej rosie”?

– Co może ukrywać się w letnich wspomnieniach?

Po udzieleniu odpowiedzi dzieci delikatnie wkładają owoce do koszyka (koszyków), grupując je według gatunku, koloru, kształtu. Koszyki z owocami stawiamy w widocznym miejscu.

3. Czytanie opowiadania Marii Kownackiej „W sadzie”.

Dzieci swobodnie wypowiadają się na temat treści opowiadania i ilustracji. Odpowiadają na pytania:

– Jakie prace wykonuje się w jesiennym sadzie?

– Czym różni się sad jesienny od wiosennego?

– Jakie barwy dominują w sadzie?

– Dokąd zostaną zabrane jabłka zerwane z drzew, a dokąd te, które same spadły?

– Dlaczego w dwa różne miejsca?

Porównywanie tekstu z ilustracją.

Wyszukiwanie i podkreślanie w tekście tych fragmentów, które pasują do ilustracji.

4. Zabawa ruchowo-słowna „Wycieczka do sadu”.

N. tworzy krótkie opowiadanie o wycieczce do sadu. Dzieci wsłuchują się w opowiadanie i ilustrują je ruchowo.

Pewnego dnia wybraliśmy się z klasą do sadu. Mieliśmy pomagać przy zrywaniu jabłek. Niestety pogoda nam nie dopisała. Było chłodno i dżdżysto. Kiedy zabraliśmy się do pracy, od razu zrobiło nam się cieplej. Aby dostać się do owoców, trzeba było ostrożnie wejść po drabinie, następnie zerwać owoc i delikatnie włożyć go do koszyka. Po zapełnieniu całego kosza owocami musieliśmy posegregować jabłka i przełożyć je do skrzynek. Pracowaliśmy przez kilka godzin.

Nawet nie zauważyliśmy, że wyszło słońce. Po pracy zostaliśmy zaproszeni na degustację owoców. Owoce były przepyszne, tym bardziej że sami je zerwaliśmy.

Praca była trochę męcząca, ale byliśmy z niej zadowoleni, ponieważ pracowaliśmy wspólnie i zgodnie. Praca w sadzie była wspaniałą przygodą.

6.

5. Nalepianie nalepek „Prace w jesiennym sadzie”.

Omówienie kolejnych etapów pracy.

6. Zabawa ruchowo-naśladowcza „Praca w sadzie”.

Przy podkładzie muzycznym do piosenki z klasy 2. „W sadzie” dzieci naśladują czynności wypowiadane przez N.:

– maszerujemy do sadu;

– ustawiamy podpory pod gałęziami drzew;

– wchodzimy po drabinie, zrywamy owoce, wkładamy je do koszyka;

– segregujemy i delikatnie układamy owoce w skrzynkach;

– przenosimy skrzynie do samochodu;

– przycinamy gałęzie;

– sadzimy młode drzewka owocowe.

W drugiej części zabawy N. włącza piosenkę z klasy 2. „W sadzie” i dzieci improwizują ruchowo treść piosenki.

7. Tworzenie i pisanie czasowników od rzeczowników.

8. Uzupełnianie tekstu czasownikami w odpowiedniej formie i przepisywanie go do zeszytu.

9. Układanie dialogu „W sadzie” z wykorzystaniem zgromadzonych informacji– praca parami.

10. Prezentacja dialogów

11. Podsumowanie i samoocena pierwszej lekcji

Lekcja druga

1. Oglądanie prezentacji multimedialnej „Owoce”.

N. zwraca uwagę na różne odmiany jabłek, gruszek i śliwek. Dzieci podają inne nazwy odmian tych owoców. N. uzupełnia informacje.

Jabłka zaczęto hodować w Polsce dopiero w XII wieku. Najbardziej popularne odmiany jabłek to:

– ligol – odmiana polska, owoc duży, kulisto-stożkowy, o zielonkawej skórce

z czerwonym rumieńcem od strony nasłonecznionej;

– szara reneta – odmiana amerykańska, owoc duży, baryłkowaty, o zielonkawożółtej skórce;

– spartan – odmiana kanadyjska, owoc drobny lub średniej wielkości, skórka

pokryta czerwonym rumieńcem;

– cortland – odmiana angielska, duży owoc, baryłkowaty, o zielono-żółtawej skórce z wiśniowym rumieńcem.

Gruszki znane są od bardzo dawna. Już 3 tysiące lat temu hodowali je Rzymianie.

Początkowo jedzono je gotowane, ponieważ uważano, że surowe są trujące.

Dopiero za czasów króla Ludwika XVI zaczęto je jeść na surowo. Do najpopularniejszych u nas odmian należą:

– faworytka, zwana klapsą, o kolorze zielonkawym z czerwonym rumieńcem;

pojawia się w sierpniu, nie nadaje się do przechowywania;

– komisówka – owoc zielonożółty o matowej skórce, odmiana jesienna;

– williams – owoc zielonkawy, żółto-złotawy z różowym rumieńcem.

Smaczne śliwki też mają swoją historię. W Polsce najstarsze informacje o śliwkach pochodzą z XII wieku. Najbardziej znane odmiany w Polsce:

– mirabelka – o małych kulistych owocach w kolorze złocistożółtym;

– renkloda – o owocu dużym w różnych kolorach: zielonym, czerwonym, żółtozielonym,

2. Rozpoznawanie różnych odmian w/w owoców- zabawa ( tablica interaktywna).

3. Kolorowanie owoców.

4. Opisywanie wybranego owocu.

5. Przeprowadzenie doświadczenia „Pestki”.- praca w grupach.

N. rozdaje dzieciom po 1 jabłku i 1 gruszce. Dzieci kroją owoce na pół. Przeliczają ilość pestek w owocach. Określają ich smak. Porównują wygląd. Swoje doznania zapisują w podręczniku. N. podaje informacje, że gruszki i jabłka należą do owoców wielopestkowych. Śliwka, brzoskwinia, nektarynka mają po 1 pestce i należą do jednopestkowców.

Przedstawienie wyników doświadczenia.

16.

6. Podsumowanie lekcji, samoocena.

Owocowa kompozycja

lekcja 3

Klasa III

Cele: Uczeń

• wypowiada się na temat ilustracji i tekstu,

• czyta tekst z podziałem na role,

• redaguje opis obrazu,

• zna nazwy owoców,

• wykonuje pracę plastyczną na określony temat

Metody: słowna- rozmowa, czytanie, objaśnianie

aktywna, oglądowa

Formy pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna

Pomoce: zagadki, karty pracy, ilustracja „Jesienny sad”

Przebieg lekcji

1. Rozwiązywanie zagadek wprowadzających do tematu.

N. czyta zagadki:

Jesienią na drzewie błyszczy się rumiane.

Soczyste, okrągłe, przez dzieci lubiane. (jabłko)

Mama klapsa nam nie dała,

tylko klapsa zjeść się dała.

Soczysta, żółciutka z drzewa zleciała. (gruszka)

Wisi fioletowa na pobliskim drzewie.

Jesienią cierpliwie tu czeka na ciebie. (śliwka)

Ma twardą skorupkę, musisz ją rozłupać,

żeby, jak wiewiórka, smaczny owoc schrupać. (orzech)

Rosną w lesie na kolczastych krzaczkach małych.

Są soczyste i czarne, podobne do malin. (jeżyny)

Co to za grona zielone, różowe, fioletowe,

wiszą jesienią na pnączach i są bardzo zdrowe? (winogrona)

2. Rozmowa z dziećmi na temat jesiennych owoców, ukierunkowana pytaniami

– Jakie znacie jesienne owoce?

– Który z tych owoców lubicie najbardziej i dlaczego?

– Dlaczego trzeba jeść owoce?

– Gdzie można je znaleźć?

– Jak nazywają się drzewa, na których rosną jabłka, gruszki, śliwki?

– Jak się nazywa osoba pracująca w sadzie i na czym polega jej praca?

– Co można zrobić z tych owoców?

– Jak wygląda sad jesienią?

N. demonstruje ilustrację jesiennego sadu. Dzieci, na podstawie ilustracji, swobodnie wypowiadają się na temat – „Co się dzieje w sadzie jesienią?”.

3. Ciche czytanie ze zrozumieniem tekstu Włodzimierza Dulemby „Martwa natura”. Układanie odpowiedzi na pytania do tekstu. Porównanie tekstu z ilustracją.

4. Czytanie tekstu z podziałem na role.

5. Rozwiązywanie krzyżówki do tekstu i odczytanie hasła obraz. Utworzenie liczby mnogiej hasła. Układanie zdania z wyrazem obrazy i staranne zapisanie go w zeszycie.

6. Czytanie informacji z gazetki na temat martwej natury.

Rodzaje martwej natury. Ustalenie odpowiedzi na pytanie:

– Jaką martwą naturę zaproponowała babcia do namalowania?

Uzasadnienie odpowiedzi.

7. Układanie zdań z rozsypanki wyrazowej, dotyczących martwej natury, i staranne przepisywanie ich do zeszytu.

8. Układanie opisu obrazu Teofila Kwiatkowskiego „Martwa natura – owoce”, znajdującego się na s. 3 w podręczniku 2.

Opis z wykorzystaniem zgromadzonego słownictwa i pytań pomocniczych. Zapis opisu w zeszycie.

9. Rysowanie ołówkiem na kartce z bloku martwej natury na podstawie tekstu ze s. 10. Nadawanie tytułu powstałej pracy i zapisanie go w ćwiczeniu.

10. Podsumowanie i samoocena.

16.

Przyszła jesień do ogrodu

lekcja 4

Klasa III

Cele: Uczeń

• wypowiada się i porównuje ilustrację z tekstem,

• zna nazwy warzyw i ich wartości odżywcze,

• opisuje warzywa,

• wymienia jesienne prace w ogrodzie,

• określa następstwo czasowe.

Metody: słowna- rozmowa, czytanie, objaśnianie; oglądowa.

Formy pracy: zbiorowa, grupowa, indywidualna.

Pomoce: karty pracy, warzywa, ilustracje, zagadki.

Przebieg lekcji

1.Wprowadzenie do zajęć – „Jesienna kompozycja z warzyw”.

N. przynosi do klasy warzywa. Dzieci wypowiadają się na ich temat, biorąc pod uwagę ich wygląd i zapach. Nazywają warzywa. Segregują ze względu na części jadalne.

2. Czytanie ze zrozumieniem wiersza „Na straganie”.

3. Porównywanie treści wiersza z ilustracją. Wyszukiwanie w wierszu fragmentów pasujących do ilustracji.

4. Czytanie wiersza z podziałem na role.

5. Zagadki o warzywach- zabawa ‘Zgaduj-zgadula” .Zwrócenie uwagi na wartości odżywcze warzyw.

5. Tworzenie opisu wybranego warzywa.

6. Rozmowa z dziećmi na temat pracy ogrodnika.

Dzieci wypowiadają się spontanicznie na temat pracy ogrodnika, dzieląc się swoimi uwagami, przeżyciami i doświadczeniami. N. zbiera i porządkuje informacje dzieci. Okres jesienny, zwłaszcza wrzesień i październik, jest bardzo pracowity dla ogrodnika. Musi on uporządkować swój ogród przed zimą.

Ogrodnicy wycinają suche gałęzie, przycinają żywopłoty, systematycznie grabią liście. Zabezpieczają przed mrozami wrażliwe rośliny. Służy do tego np. słoma lub kartony. Jesienią ogrodnicy przesadzają także niektóre rośliny i sadzą rośliny cebulowe, które kwitną wiosną. Muszą pamiętać o skoszeniu trawy i o podlewaniu krzewów iglastych, aż do pierwszych mrozów.

7. Zabawa „Wczoraj, dzisiaj, jutro” – uzupełnianie zdań czasownikami.

N. wiesza na tablicy paski ze zdaniami. W zdaniach znajdują się luki. Zadaniem dzieci jest uzupełnienie zdań nazwami czynności, które są wykonywane w różnym czasie.

Wczoraj ogrodnik ... trawę i ... suche gałęzie.

Dzisiaj ogrodnik ... liście i .... żywopłot.

Jutro ogrodnik ... rośliny i ... nowe.

kosić, przycinać, grabić, wycinać, przesadzać, sadzić

8. Formy czasowników – nalepianie nalepek.

9. Uzupełnianie tabeli czasownikami. Układanie zdań z następstwem czasowym.

10. Podsumowanie lekcji