Najnowsze dane wskazują że wśród młodych osób coraz częściej podejmowana jest decyzja o odroczeniu decyzji o wstąpieniu w związek małżeński. Ponad 37% mężczyzn i 43% kobiet z populacji dorosłych amerykanów to osoby stanu wolnego. W 1984 średnia wieku dla zawarcia małżeństwa to 25.4 dla mężczyzn i 23.0 dla kobiet która nieprzerwanie od roku 1970 się podwyższała. Nie ma powiązania między chęcią zawarcia małżeństwa a jego faktycznym zawarciem. 90% amerykanów wierzy że uda im się założyć rodzinę. Rzeczywistość wygląda inaczej. Warto wspomnieć że zarówno ci którzy uzyskują status singla ponownie, np. po rozwodzie albo w wyniku śmierci małżonka, zasilają szeregi syngli.
Trzeba podzielić singli na dwie grupy:
Czy dana jednostka jest singlem z wyboru, czy z przymusu.
Czy jest to stan przejściowy czy też trwały.
Dzięki tej klasyfikacji możemy identyfikować różne grupy singli i określić stopień ich zaangażowania i przywiązania do tego stylu życia. Preferencje z czasem mogą się zmieniać wiec przynależność do określonych typów nie jest stała. Populacja singli jest nieustannie uzupełniana poprzez nowe generacje absolwentów uczelni wyższych, rozwiedzionych kobiet i mężczyzn, oraz wdowców i wdowy.
Tabela1. Typologia singli
| Z wyboru: | Z konieczności: | |
|---|---|---|
Czasowi – nigdy nie będący w związkach małżeńskich oraz uprzednio żonaci / zamężne i nie szukają partnera mimo że nie są przeciwni idei małżeństwa. Trwali – ci którzy są całkowicie przeciwnikami idei małżeństwa (ideologia, religia) |
Ci którzy aktywnie poszukiwali partnera przez określony czas ale ich poszukiwania dotychczas nie dały rezultatu. Wliczają się tu i ci którzy byli wcześniej w związku małżeńskim, a także osoby niebędące wcześniej w związku. |
Typ 1 – czasowe single z wyboru
Wśród singli częściej zdarzają się ludzie młodzi, którzy dotychczas nie byli w związku małżeńskim oraz rozwiedzeni zrażeni do zawierania nowych znajomości. Wieksze znaczenie ma dla nich edukacja, praca, kariera, polityka, samorozwój itp. Uwzględnia się w tej grupie także kobiety i mężczyzn, którzy zamieszkują razem po to by sprawdzić czy będą w stanie wytrwać w małżeństwie.
Typ 2 – trwali single z wyboru
Tworzą ją wszyscy którzy podjęli świadomą decyzje o życiu w pojedynkę i są z tego wyboru zadowoleni i nie chcą zmieniać obecnej sytuacji. Są wśród osoby które wiedząc jak wygląda związek małżeński nie chcą powtarzać tego doświadczenia, kohabitanci (para żyjąca w nieformalnym związku) i wszyscy których styl życia wyklucza małżeństwo z założenia (księża i zakonnice).
Typ 3 – czasowi single z konieczności
Zaliczają się tutaj osoby które chcą zawrzeć związek małżeński i planują to uczynić w przeciągu określonego czasu. Można tu znaleźć młodych ludzi którzy dotychczas nie zawarli małżeństwa lecz chcą zawrzeć związek. Mamy tu także wdowy, wdowców i rozwodników którzy ponownie chcą wejść w związek małżeński.
Typ 4 – trwali single z konieczności
Do grupy tej należą w większości starsze wiekiem osoby, które nigdy w swoim życiu nie zawarły związku z małżeńskiego, a także rozwodników i wdowców którzy pragnęli zawrzeć związek małżeński ale nie znaleźli odpowiedniej kandydatki lub kandydata. A także ci których wartość jest obniżona na rynku matrymonialnym.
Koncepcja cyklu życia singla jest ściśle związana z jego stylem życia a także potrzebą i dostępem do społecznego systemu wsparcia.
Levinson przyrównywał poszczególne fazy cyklu życia człowieka do pór roku które następują po sobie w porządku chronologicznym. Każda ma swoje własne charakterystyczne cechy i żeby przejść do kolejnej trzeba zrealizować wcześniejszą. Wszystkie są związane z wiekiem.
Inni jak Etzkowitz Stein uważają że życie składa się z wielu okresów i można je przyrównać bardziej do spirali niż do faz. Rozwój nie jest ściśle połączony z chronologicznym postępem wieku. Może się zdarzyć że pewne kwestie nigdy nie znajdą rozwiązania.
Czas pomiędzy wczesnymi latami dwudziestymi a mniej więcej 28 rokiem życia to okres wkraczania w dorosłe życie i świat. W latach 1970 – 1985 zanotowano wzrost liczby singli w każdym przedziale wiekowym. Wzrósł także średni wiek w którym zawierane jest pierwsze małżeństwo. Wśród singli zauważa się też tendencje do zakładania własnego niezależnego od rodziców gospodarstwa domowego. Miedzy 1970 a 1980 liczba osób poniżej 35 roku wzrosła z 1.4 mln do 4.8 mln. Za taki stan odpowiedzialnych jest kilka czynników: systematyczne odraczanie daty zawarcia pierwszego małżeństwa, przykładania coraz większego wagi do edukacji i wykształcenia, problemy z zatrudnieniem i rosnące koszty związane z utrzymaniem mieszkania.
Levinson uważa przełom wieku 30 za czas w którym niektórzy mieli dość borykania się z presją społeczną, swymi rodzinami i z samym sobą, a inni uznali go za punkt i czas na przewartościowanie życiowych celów oraz intensyfikacje wysiłków niezbędnych do ich realizacji. Badania wśród singli jasno stwierdzają że okres między 25 a 30 rokiem życia uznawany jest za najtrudniejszy. Odsetek dorosłych po 30 pozostających singlami dramatycznie spadał. Duża cześć zaczęła poszukiwać partnera ze względu na ową presje społeczną. Okres przejścia dla jednych oznaczał większe zaangażowanie w sprawy zawodowe , zaś dla innych odrzucenie wcześniej dokonanych zawodowych wyborów, które okazały się zbyt krepujące i nie przyniosły spodziewanych na początku satysfakcji. Dokonuje się wtedy ponownej oceny podjętych wcześniej decyzji związanych z pracą czy wykształceniem i wartościuje się ponownie własną sytuacje życiową, dąży do poprawy warunków życia, rozwija nowe pasje i zainteresowania, podejmuje aktywność w nowych dziedzinach, rozszerza grono dotychczasowych przyjaciół, nawiązuje nowe znajomości i kontakty.
W średnim wieku liczba ludzi którzy nie zawarli związku małżeńskiego stale się obniża. Jak postrzegają to single? Długoterminowe życie w pojedynkę jest doświadczeniem postrzegane przez kobiety jako stan pozytywny, nieco gorzej przez mężczyzn. Bardziej prawdopodobne jest że singlem zostanie kobieta z wyższym wykształceniem i pracująca w wolnym zawodzie. Z kolei single mężczyźni to z reguły osoby z problemami psychicznymi takimi jak depresje, stany neurotyczne i lękowe oraz ogólna pasywność.
Etzkowitz i Stein zauważyli że model spirali pozwala bardziej precyzyjnie określić zmiany ludzkiego życia ponieważ pozwala łączyć wzorce tradycyjne z alternatywnymi. Model spirali pozwala nam na ujęcie pojedynczych mężczyzn i kobiet jako osobników nigdy nieżonatych i niezamężnych nie zaś jako jednostek odbiegających od normy jak dzieje się w modelu cyklicznym. Model spirali jest bardziej ludzki.
W czasie przeprowadzania wywiadów większość singli miała już wykształcenie i pięła się po stopniach kariery zawodowej. Około 30% z nich początkowo realizowało tradycyjny wzorzec wczesnego małżeństwa. Potrzebę bliskości wypełniali przyjaciółmi obu płci. Byli także zaangażowani w różne grupy, organizacje polityczne, stowarzyszenia czy grupy terapeutyczne co pozwalało singlowi uprawomocnić własny styl życia i uzasadnić decyzje o niewstępowaniu w związki. Przebieg życia zawodowego mężczyzn i kobiet był związany ściśle z takimi kwestiami jak eksperymentowanie w zakresie możliwości związanych z wykonywanymi zawodami. Także podejmowano ponowną edukacje często po to by tylko odroczyć moment wejścia w dorosłość. Około 20% nie było w stanie zerwać ekonomicznych i psychologicznych zależności wiążących ich z rodziną jeszcze w wieku trzydziestu kilku lat. Zawodzi tutaj model Levinsona gdyż z badań wynika że sprawy dorosłego życia nie są ze sobą połączone i przypisane określonym etapom związanym z wiekiem człowieka.
Są dwa rodzaje czynników wpływających na decyzje człowieka czy będzie żył pojedynczo, czy zamieszka z ukochaną osobą, czy zdecyduje się na małżeństwo.
Kategorie push reprezentują negatywne czynniki w określonych sytuacjach z kolei czynniki pull przedstawiają pozytywne aspekty potencjalnych sytuacji. Wpływ mają także inne zmienne jak: orientacja seksualna, stopień zaangażowania uczuciowego wobec rodziców i rodziny, kontakt z przyjaciółmi oraz rówieśnikami i ich dostępność. Dane zebrane w trakcie wywiadów wskazują że życie w pojedynkę sprzyja indywidualnego rozwojowi i samokształceniu. Single wykazują duże zdolności adaptacyjne. Nie są niczym skrepowani, a w ich życiu zdarzyć może się wszystko.