SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z DNIA 20.03.2015

Grupa laboratoryjna 1.2 BUDOWNICTWO

1. Wyznaczanie gęstości pozornych materiałów (styropian, beton komórkowy 86, beton komórkowy 14D):

Styropian:

wymiary:

• a = 96 mm = 9,6 cm

• b = 195 mm = 19,5 cm

• c = 38 mm = 3,8 cm

masa: m = 11 g

V = a • b • c = 711, 36 cm³

$$\rho_{P} = \ \frac{m}{V} = 0,015\ \frac{g}{\text{cm}^{3}}$$

Beton komórkowy 86:

wymiary:

• a = 99 mm = 9,9 cm

• b = 99 mm = 9,9 cm

• c = 98 mm = 9,8 cm

masa: m = 651,35 g

V = a • b • c = 960, 498 cm³

$$\rho_{P} = \ \frac{m}{V} = 0,678\ \frac{g}{\text{cm}^{3}}$$

Odmiana betonu według normy PN-B-06258:1989 (na podstawie gęstości):

beton o odmianie 700.

Wytrzymałość betonu według normy PN-B-06258:1989:

$$R = \frac{F}{S} \bullet 10$$

gdzie:

F - siła ściskająca

S - pole powierzchni próbki unormowanej 10 cm na 10 cm (w przybliżeniu spełnia)

F = 3,5 kN

S = 100 cm²

R wyrażone w MPa.

$$R = \ \frac{3500\ N}{100\ \text{cm}^{3}} \bullet 10 = 3500000\ Pa = 3,5\ MPa$$

Wytrzymałość betonu odpowiada marce 3,0, co jest zbyt małą wartością dla odmiany 700.

Beton komórkowy 14D:

wymiary:

• a = 99 mm = 9,9 cm

• b = 99 mm = 9,9 cm

• c = 99 mm = 9,9 cm

masa: m = 672,88g

V = a • b • c = 970, 299 cm³

$$\rho_{P} = \ \frac{m}{V} = 0,693\ \frac{g}{\text{cm}^{3}}$$

Odmiana betonu według normy PN-B-06258:1989 (na podstawie gęstości):

beton o odmianie 700.

Wytrzymałość betonu (jak wyżej):

Siła ściskająca F = 6,5 kN = 6500 N

S = 100 cm²

$$R = \ \frac{6500\ N}{100\ \text{cm}^{3}} \bullet 10 = 6500000\ Pa = 6,5\ MPa$$

Wytrzymałość betonu odpowiada marce 6,0.

1. Doświadczenie z kruszywem:

Masa całkowita : m = 50,02 g

Przesiew ziaren kruszywa przez sita o różnej wielkości oczek:

• 2 mm : 0,00 g

• 1 mm : 0,00g

• 500 µm : 0,16 g

• 250 µm : 46,88 g

• 125 µm : 2,22 g

• 63 µm : 0,53 g

Brakująca masa 0,23 g wynika z niedokładności pomiaru masy.

Mierzenie objętości kruszywa :

• Przed potrząsaniem: V₁ = 130 cm³

• Po potrząsaniu : V₂ = 120 cm³

Wyznaczanie gęstości pozornej i rzeczywistej kruszywa:

$$\rho_{P} = \ \frac{m}{V_{1}} = 0,385\ \frac{g}{\text{cm}^{3}}$$

$$\rho_{R} = \ \frac{m}{V_{2}} = 0,417\ \frac{g}{\text{cm}^{3}}$$

1. Metoda badania nasiąkliwości:

Zasady:

Absorbcję wody przy częściowym zanurzeniu określa się przez pomiar zmiany masy próbki, której dolna powierzchnia znajduje się w kontakcie z wodą, w przedziale czasu równym zwykle co najmniej 24h.

Woda, która przylega do powierzchni i nie została zaabsorbowana przez wyrób, jest w całości usuwana np. przez osuszenie gąbką, przed ważeniem próbki.

Aparatura:

- waga z możliwością ważenia próbki do badania z dokładnością do +/- 1%

- naczynie na wodę z przyrządem do utrzymania stałego poziomu wody z dokładnością do +/- 2mm oraz z przyrządem utrzymującym próbkę w określonym położeniu. Naczynie powinno posiadać podpory punktowe, które nie uszkodzą próbki, ale będą ją utrzymywać w odległości co najmniej 5mm od dna

- stoper z dokładnością co najmniej 1s na 24h

Próbki:

- o regularnym kształcie

- o stałym przekroju poprzecznym

1. Ogniotrwałość i wytrzymałość ogniowa.

Zgodnie z normą PN-EN 993-1 ogniotrwałość określa temperaturę, w której próbka badanego materiału w wyniku ogrzewania zaczyna mięknąć.

Natomiast norma PN-EN ISO 13943:2000 definiuje odporność ogniową jako zdolność obiektu do spełniania w ustalonym czasie wymagań co do stateczności i/lub szczelności, i/lub izolacyjności ogniowej, i/lub innych oczekiwanych warunków pod działaniem ognia.

Norma PN-EN 13501-1 + A1:2010 podaje reakcję na ogień jako udział wyrobu poprzez swój własny rozkład w oddziaływaniu ogniowym, któremu poddany jest w określonych warunkach.

Klasyfikacja reakcji na ogień wskazuje czy i jak wyrób przyczynia się do rozwoju pożaru, to znaczy jak szybko się pali i ile energii przy tym wydziela.