Geosyntetyk - materiał o postaci ciągłej, wytwarzany z wysoko spolimeryzowanych włókien syntetycznych jak polietylen, polipropylen, poliester, charakteryzujący się m.in. dużą wytrzymałością oraz wodoprzepuszczalnością. Głównymi surowcami do wyrobu geosyntetyków są polipropylen PP, poliester PES, PET i polietylen wysokiej gęstości HDPE,
w mniejszym zakresie polichlorek winylu PCV, poliamidy PA i inne, a także specjalne tworzywa o dużej sztywności na rozciąganie,
małym pełzaniu i dobrej odporności chemicznej, jak poliwinyloalkohol PVA i aramid A. Jako powłoki osłaniające stosuje się polichlorek
winylu PCV, polietylen PE, żywice akrylowe i bitumy. Do wyrobów degradowalnych (biomat lub biowłóknin) używane są również materiały roślinne: len, bawełna, juta lub włókno kokosowe.
Geosyntetyki zrobiły w budownictwie drogowym niebywałą „karierę”. Pierwsze ich zastosowania miały miejsce w latach 70. i 80. Potem ich proces wdrażania do budownictwa drogowego nastąpił bardzo dynamicznie.
- Kilkunastoletnie doświadczenia w stosowaniu geosyntetyków jednak wskazują, że jest to technologia wrażliwa na wszelkie niedociągnięcia i błędy. Dlatego nadal istotny jest proces badań służący tworzeniu teoretycznej podbudowy dla ich praktycznych aplikacji
Geosyntetyki obejmują: geotkaniny, geowłókniny, geokompozyty, geosiatki, georuszty, geodzianiny, geomembrany.
Geotkanina - materiał tkany wytwarzany z włókien syntetycznych przez przeplatanie dwóch lub więcej układów przędz, włókien, filamentów, taśm lub innych elementów. Struktura tkana nadaje geotkaninom wysokich parametrów wytrzymałościowych na rozciąganie w obu kierunkach, jak również zapewnia małe wydłużenia, które to cechy gwarantują wysoką trwałość wyrobu.
Geowłóknina - materiał nietkany wykonany z włókien syntetycznych, których spójność jest zapewniona przez igłowanie lub inne procesy łączenia (np. dodatki chemiczne, połączenie termiczne) i który zostaje maszynowo uformowany w postaci maty.
Geokompozyt - materiał złożony z co najmniej dwóch rodzajów połączonych geosyntetyków, np. geowłókniny i geosiatki, uformowanych w postaci maty.
Geosiatka - płaska struktura w postaci siatki, z otworami znacznie większymi niż elementy składowe, z oczkami połączonymi (przeplatanymi) w węzłach lub ciągnionymi
Georuszt - siatka wewnętrznie połączonych elementów wytrzymałych na rozciąganie, wykonanych jako ciągnione na gorąco, układane i sklejane lub zgrzewane.
Geomembrana - wyrób nieprzepuszczalny lub o bardzo małej przepuszczalności, cienki i giętki
Zastosowania geosyntetyków:
Geotkanina:
Stosowane jako wzmacnianie i separacja słabego podłoża nasypów komunikacyjnych i wałów oporowych celem przyspieszenia jego konsolidacji oraz zapewnienia wymaganej stateczności.
Wykonuje się z nich warstwy rozdzielające miedzy gruntami lub kruszywami o różnym uziarnieniu.
Wzmacnia się nimi górne warstwy podłoża gruntowego nawierzchni drogowych i kolejowych oraz dolne warstwy podbudowy podatnej w celu zmniejszenia zużycia materiałów kamiennych lub wydłużenia okresu eksploatacji nawierzchni.
Umożliwiają budowę placów postojowych, parkingów, dróg tymczasowych leśnych i rolniczych w trudnych warunkach gruntowo – wodnych, dróg osiedlowych, ścieżek rowerowych, boisk sportowych i kortów tenisowych, tymczasowych lotnisk wojskowych.
Maja zastosowanie przy budowie zbrojonych nasypów i konstrukcji oporowych, stabilizacji osuwisk, wzmocnieniu poboczy dróg i poszerzeniu korpusów nasypów drogowych.
Ograniczają destrukcyjne oddziaływania szkód górniczych na konstrukcję nawierzchni dróg- istotny element profilaktyki górniczo-budowlanej, a więc ograniczają niebezpieczeństwa deformacji terenu górniczego,
Osłaniają systemy drenarskie w celu zabezpieczenia ich przed zamuleniem gruntem drobnoziarnistym,
Wykonuje się z nich warstwy separacyjno filtracyjnych pomiędzy gruntem podłoża a materiałem gruboziarnistym,
Dzięki nim można poprawić zdolności kruszywa do rozkładania obciążeń na grunt, zmniejszenie naprężeń w podłożu, a więc spowolnić akumulację trwałych mikroodkształceń, deformację powierzchni i powstawanie kolein, zabezpieczenie warstwy kruszywa przed postępującym zniszczeniem, wywołanym bocznymi przemieszczeniami kruszywa przy rozciąganiu i ścinaniu, zanieczyszczeniem kruszywa przez drobne cząstki gruntu podłoża, oraz zniszczeniem ziaren kruszywa od powtarzalnych obciążeń, i zagłębieniem się ziaren kruszywa w podłożu
Geowłóknina:
Ma zastosowanie jako separacja słabego podłoża nasypów w celu poprawy jego stateczności oraz przyspieszenia konsolidacji. Wykonuje się z niej warstwy rozdzielające między gruntami lub kruszywami o różnym uziarnieniu oraz warstwy podkładowe utrzymujące grunt pod geosiatkami, georusztami, geokratami, przy budowie wzmocnionych skarp i nasypów. Stosowana jest do zabezpieczenia brzegów rzek, ochrony wybrzeży, odzyskiwania lądu oraz przy budowie wałów i zbiorników wodnych. Służy do osłony systemów drenarskich w celu zabezpieczenia ich przed zamuleniem gruntem drobnoziarnistym. Zapewnia długotrwałą ochronę geomembran przy budowie składowisk odpadów, tuneli i zbiorników wodnych.
Geowłókniny, których główną funkcją jest filtracja, czyli zatrzymanie cząstek stałych przy jednoczesnym swobodnym przepływie wody między dwiema różnymi warstwami gruntów. Stosuje się je głównie do konstrukcji drenów francuskich (drenów kamiennych), owijania rur drenarskich, jako warstwa filtracyjna ograniczająca erozję wewnętrzną w budownictwie wodnym oraz pod geokratami.
Najszersza grupa geowłóknin spełniająca funkcje separacji i filtracji. Trwale zapobiegają mieszaniu się różnych warstw podłoża, przez co możliwa jest redukcja grubości warstw nośnych w konstrukcjach podbudów oraz wydłużenie ich trwałości. Właściwości filtracyjne geowłókniny pozwalają na znacznie szybszą konsolidacje gruntów poprzez odfiltrowanie wody.
Geowłókniny ochronno-drenażowe są to grube geowłókniny o dużej odporności na przebicie oraz zdolności do transmisji wody lub gazów w płaszczyźnie. Mają zastosowanie jako ochrona geomembran oraz drenaż przy budowie zbiorników, składowisk odpadów, placów składowych, tuneli.
Geokompozyty:
Można je stosować zarówno w położeniu poziomym, pionowym, pochyłym jak i mieszanym. Układane pod fundamentami chronią i przedłużają żywotność murów. Doskonale sprawdzają się zarówno przy drenażu z tyłu ścian nośnych, jak i w miejscach przeznaczonych na parkingi czy podjazdy. Stanowią bardzo dobrą warstwę antykapilarną, dlatego taż z powodzeniem znajdują zastosowanie także wśród inwestorów zajmujących się budową dróg i nasypów kolejowych, na wysypiskach odpadów zapewniają drenaż wodoszczelnych warstw podbudowy, a także odprowadzanie biogazów i deszczówki.
Geosiatka:
do stabilizacji i zbrojenia słabonośnego podłoża, wzmacniania poboczy skarp, ochrony brzegów w kanałach, budowy nasypów torowisk kolejowych, placów parkingowych, składowisk odpadów oraz materiały wykorzystywane do wzmacniania nawierzchni asfaltowych np. pasów startowych na lotniskach. Zbrojenie nasypów kolejowych z roślinnością, budowy barier przeciw hałasowi z roślinnością.
Georuszt:
wzmacnianie słabego podłoża gruntowego nawierzchni drogowych
zbrojenie warstw podsypki tłuczniowej i warstwy ochronnej podtorzy kolejowych (TriAx typu L)
wzmacnianie słabego podłoża gruntowego posadzek w obiektach przemysłowych, handlowych i magazynowych
uniknięcie bądź znaczne zredukowanie wymiany gruntu
redukcja grubości warstw podbudów pomocniczych i warstw wzmacniających podłoże
wzmacnianie słabego podłoża, nasypów komunikacyjnych i wałów ochronnych
Geomembrany stosowane do:
Uszczelnienia składowisk odpadów komunalnych;
Uszczelnienia w obrębie obiektów magazynowania i dystrybucji paliw płynnych;
Wykonanie uszczelnień miejskich oczyszczalni ścieków;
Zbiorniki na gnojowice;
Uszczelnianie budowli inżynierskich, w tym hydrotechnicznych.
w inżynierii komunikacyjnej do:
Formowania warstw izolacyjnych zabezpieczających przed zanieczyszczonymi spływami opadowymi z dróg;
Uszczelniania zbiorników retencyjnych i odparowujących;
Budowy rowów odwadniających;
Izolacji wodochronnych elementów budowli mających kontakt z gruntem, tj. ścian oporowych, przyczółków, tuneli komunikacyjnych, itp.