Hormony płciowe
Jajnik:
produkuje pęcherzyki jajnikowe
produkują estrogeny: estradiol, estron, estriol
ciałko żółte – progesteron
hormony płciowe przygotowują do zagnieżdżenia zarodka
Działanie estrogenów:
działanie na układ rozrodczy (macica, endometrium, pochwa)
owulacja
libido
przyspieszenie metabolizmu (z odkładaniem tkanki tłuszczowej)
zwiększenie ilości tkanki tłuszczowej
tworzenie tkanki kostnej, ale hamują wzrost kości długich
po menopauzie – osteoporoza, problemy ze zmianami inwolucyjnymi
utrzymanie stanu skóry i naczyń krwionośnych
obrzęk i przekrwienie macicy
zmiany komórek endo i miometrium (namnażanie)
przystosowują organizm do działania progesteronu
tkanka tłuszczowa niezbędna do zajścia w ciążę
wzrost krzepliwości krwi
spadek LDL i wzrost HDL
zatrzymanie wody i sodu (nerki)
spadek motoryki jelit
podtrzymanie sprawności umysłowej (wpływa na pamięć, efekt neuroprotekcyjny)
hyperestrogenizm – cysty jajnikowe
snębica – nimfomania – stałe pobudzenie płciowe
Progesteron:
gestagen, hormon w ciąży, zapewnia środowisko dla płodu
produkowany początkowo przez ciałko żółte potem przez łożysko
stany zapalne macicy zaburza kolejne cykle
regulacja funkcji – endometrium
hamowanie kurczliwości miometrium (blok progesteronowy)
hamowanie układu immunologicznego (w miejscu łożyska)
hamowanie laktacji i przygotowanie gruczołu mlekowego
wydzielanie mleka gdy zniknie
działanie przeciwzapalne
działanie przeciwzakrzepowe
hyperprogesteronizm – gdy jest przetrwałe ciałko żółte w stanach zapalnych macicy
Jądra:
testosteron – do androstendiolu, androstendionu, DHT
DHT – wzrost gruczołów płciowych dodatkowych, łysienie, inhibitory testosteronu w DHT
DHT odpowiada za przerost prostaty i raka
Działanie testosteronu:
dojrzewanie układu rozrodczego, spermatogeneza
popęd płciowy, agresja
owłosienie ciała, łysienie, produkcja gruczołów łojowych
efekt anaboliczny
hamowanie wzrostu kości długich
wzrost mięśni szkieletowych
synteza białek surowicy krwi
pobudzenie aktywności szpiku kostnego
za dużo testosteronu – bezpłodność
Nadwrażliwość tkanek na androgeny:
może być częściowa
7 stadiów między typowo męskim a żeńskim
Zespół Klinefertera:
wysoki wzrost
ginekomastia
Zespół Turnera:
niski wzrost
płetwiasta szyja
lekkie upośledzenie
Trzustka:
egzokrynny – lipazy, proteazy, nukleazy
endokrynny – insulina, glukagon
Insulina:
nie wykazuje aktywności gatunkowo specyficznej
działanie insuliny:
kontrola pobierania glukozy przez wątrobę, mięśnie szkieletowe i tkankę tłuszczową
obniżanie poziomu glukozy
wzrost syntezy glikogenu i lipidów
spadek proteolizy i lipolizy
spadek glukoneogenezy
wzrost syntezy DNA i białek w komórkach
wzrost wchłaniania aminokwasów przez komórki
spadek nerkowego wydalania sodu
rozkurcz mięśniówek naczyń tętniczych
wzrost wydzielania kwasu solnego w żołądku
Cukrzyca:
grupa chorób metabolicznych związanych z hiperglikemią spowodowaną defektami uwalniania lub działania insuliny
cukrzyca typu 1 – niedobór wydzielanej insuliny przy zachowanej wrażliwości tkanek na hormon. Warunkowana genetycznie wielogenowo. Wymaga czynnika środowiskowego (infekcje wirusowe, białka mleka krowiego)
cukrzyca typu 2 – niewrażliwość tkanek na insulinę przy zachowanym lub zwiększonym uwalnianiu hormonu. Dopiero w następstwie tego dochodzi do zaniku komórek β, upośledzenia, a potem zaniku wydzielania insuliny. Silnie warunkowana genetycznie (silniej niż cukrzyca typu 1). Jeśli jedno z bliźniąt jednojajowych choruje na cukrzycę, ryzyko jej wystąpienia u drugiego jest bliskie 100%
Cukrzyca typu 1:
insulinozależna
dotyczy najczęściej ludzi młodych
powstaje jako autoimmunologiczne uszkodzenie komórek β wysp trzustkowych
prędkość powstawania zmian może być zróżnicowania
leczona poprzez podawania insuliny egzogennej
chorzy zapadają częściej na inne choroby autoimmunlogiczne (choroba Basedowa, choroba Addisona, choroba Hashimata)
Cukrzyca typu 2:
najczęstsza forma cukrzycy
insulinooporna
tkanki są mało wrażliwe na insulinę
poziom insuliny jest podwyższony, ale niewystarczający w obliczu zmniejszonej wrażliwości tkanek
następnie wydzielanie insuliny jest upośledzone, a potem zanika
leczenie: dieta, obniżenie masy ciała, aktywność fizyczna. Potem może być konieczne podawanie insuliny
choroba powstaje u ludzi starszych, najczęściej z otyłością
Objawy cukrzycy typu 1:
chorzy są chudzi
poliuria
glikozuria
polidypsja
polifagia
ketonemia
ketonuria
Ostre powikłania:
kwasica ketonowa
hypoglikemia (neurony jako źródło energii tylko glukoza)
Powikłania przewlekłe 1 i głównie 2:
retinopatia cukrzycowa
nefropatia cukrzycowa
neuropatia cukrzycowa – brak czucia bólu w kończynach
angiopatie cukrzycowe
makroangiopatie (miażdżyca, choroba wieńcowa)
mikroangiopatie („stopa cukrzycowa”, upośledzenie gojenia ran)
spadek odporności
encefalopatia cukrzycowa (upośledzenie sprawności umysłowej)
Stany cukrzycopodobne:
cukrzyce ciężarnych
hyperglikemia w stresie, w akromegalii, chorobie Cushinga, w nadczynności tarczycy
uszkodzenie trzustki w hemochromatozie i mukowiscydozie
Tarczyca:
gruczoł wydzielania wewnętrznego na szyi w okolicy chrząstki tarczowatej krtani
wydziela T4 (tyroksyna) i T3 do krwioobiegu
hormony drobnocząsteczkowe, lipofilne, mają receptory jądrowe
czynności wydzielania kontrolowana przez oś podwzgórzowo-przysadkową-tarczycową
TSH – pobudza tarczyce do wydzielania T3 i T4. Zwiększa wychwytywanie jodu i stymuluje wzrost tarczycy
krótka pętla sprzężenia zwrotnego i długa pętla
ma budowę pęcherzykową, komórki mają zdolność do wychwytywania jodu
tyreoglobulina – główny składnik koloidu
koloid magazynuje jod i hormony
organizm oszczędza jod
symporter – przenosi jonu jodu z krwi do komórek tarczycy wbrew gradientowi
energia jest z gradientu jonów sodowych
potem jod przechodzi do koloidu i jest utleniany przy pomocy oksydazy cytochromowej i peroksydazy
tyrozyna łaczy się z jodem
tyroksyna mniej aktywna od T3
hormony tarczycy po podaniu mają długi okres latencji (4-6 dni T4). Wynika on z bezpośredniego pobudzenia ekspresji genów odpowiadających za przemianę materii
hormony tarczycy mają długotrwały efekt
Tarczyca – niedobór hormonów:
zaburzenia rozwoju organizmu (w tym OUN)
spowolnienie przemiany materii
spowolnienie pracy serca
spowolnienie oddychania
spowolnienie perystaltyki jelit
zgrubienie skóry (zimna, pokryta potem)
obrzęk śluzakowaty (myxoderma) – w skórze i tkance podskórnej gromadzą się glikozaminoglikany
spadek temperatury ciała
skłonność do otyłości
zaburzenia w rozrodzie (zachodzenie spermatogenezy, dojrzewanie i owulacja pęcherzyków, zajście w ciążę)
ociężałość umysłowa – spada metabolizm mózgu
szybko kostnieją nasady kości – niski wzrost, problemy w dojrzewaniu i wzroście
askalot po podaniu hormonów tarczycy przekształca się w postać dojrzałą
u kijanki tak samo, a przy wycięciu nie przechodzi w żabę
Tarczyca – czynniki wolotwórcze (struma – wole):
bezwzględny niedobór jodu
czynniki powodujące względny niedobór jodu (utrudniają przyswajanie jodu z pożywienia) – Ca, F, Co, nadmiar PO4
czynniki blokujące pompę jodkową i namnażające akumulację jodu w tarczycy – tiocyjanki, chlorany, nadchlorany
związki hamujące syntezę hormonów tarczycy:
tiomocznik, tiouracyl, tiobarbiturany, 5-winylotiooksazolidon (goitryna), sulfagnonidyna
kwas p-aminosalicylowy, p-aminobenzoesowy
wole endemiczne – warunkowane środowiskowo
jony wapnia i fosforanowe utrudniają wchłanianie jodu
są czynniki blokujące magazynowanie jodu w organizmie: chlorany, nadchlorany, tiocyjanki, jodany, nadjodany, działają i efekt długotrwały
tiocyjanki – nietoksyczne, występują w żywności roślinnej np. musztarda, rzepak, kapusta
goitryniana utrudnia łącznie się jodu z tyrozyną, unieczynnienie peroksydazą
kwasy j.w. hamują produkcję hormonów tarczycy. Można podawać T3 i T4 w tabletkach bo suplementacja jodem nic nie da
Nadczynność tarczycy:
przyspieszenie przemiany materii
przyspieszenie tętna i oddychania
przyspieszenie perystaltyki jelit
tendencja do utraty masy ciała
skóra cienka, sucha
obrzęk przedgoleniowy
nadpobudliwość nerwowa, gonitwa myśli
Rak tarczycy
Choroba Graversa-Basedowa:
choroba autoimmunlogiczna
występuje 10-krotnie częściej u kobiet
antygenem jest receptor TSH
powstają przeciwciała anty-TSHR, która pobudzają receptor
wzmożenie ewydzielania hormonów tarczycy
przerost gruczołu i wzrost jego ukrwienia
tyreotoksykoza – objawy tarczycowe i wytrzeszcz oczu (orbitopatia)
fizjologiczna nadczynność tarczycy u krów Jersey (zwiększają tłuszcz w mleku, podwyższa jakość wełny, dużo mleka, a krowy są niespokojne)
Gonadotropiny:
produkowane przez łożysko
HCG – produkowany przez kosmówkę, przez tkankę płodu; produkcja po 5 dniach od zapłodnienia, produkcja narasta do 72 dnia, a potem zanika, wykazuje aktywność LH (2/3) podobną. Pobudza produkcję progesteronu przez ciałko żółte. Przyczyną wytwarzania jest konieczność wyrwania ciałka żółtego spod kontroli przysadki. Gdy łożysko produkuje progesteron HCG zanika. HCG można wykryć w moczu. HCG wykrywane przy pomocy testów immunologicznych. HCG – środek wspomagający rozrodczość
PMSG – gonadotropina surowicy źrebnych klaczy produkowana w kubkach macicznych. Działanie FSH podobne. Produkcja między 60-100 dniu ciąży. Wzmaga produkcję pęcherzyków jajnikowych, które ulegają przekształceniu w ciałko żółte, co wzmaga produkcję progesteronu. Nie przechodzi do moczu. Produkowany w matczynej części łożyska, ale płód też na to wpływa. Gdy koń pokryty osłem to nie ma produkcji PMSG przez łożysko. PMSG – używana do stymulacji owulacji np. do transferu zarodków by zwiększyć rozrodczość cennych samic
Przysadka mózgowa:
gruczoł wydzielania wewnętrznego integrujący funkcje ukłądu nerwowego i hormonalnego (głównie przez podwzgórze)
jest to układ neurohormonalny
niewielki gruczoł u podstawy mózgu i ma z nim bezpośrednie połączenie (nerwowa), a drogę naczyniową (gruczołowa)
dobrze chroniona, ale lokalizacja na siodłem tureckim powoduje jej uszkodzenie przy złamaniach podstawy czaszki
jest blisko skrzyżowania nerwów wzrokowych
nowotwory przysadki powodują zaburzenia widzenia, ubytki pola widzenia
składa się z części gruczołowej (płat przedni) komórki pochodzenia nabłonkowego o silniejszych możliwościach wytwarzania hormonów, ma połączenie funkcjonalne z mózgiem
część nerwowa – uwypuklenie dna 3 komory. Przez lejek kontaktuje się z podwzgórzem
część pośrednia – brak połączenia z mózgiem, wytwarza hormon melanotropowy
komórki kwasochłonne – produkuje hormony: somatotropina, prolaktyna
komórki zasadochłonne – produkuje hormony: tyreotropina, kortykotropina, FSH, LH
komórki barwnikooporne
jest pod kontrolą podwzgórza
do przysadki dochodzą jądra nadwzrokowego i przykomorowego (produkują oksytocynę i wazopresynę)
uwalniają hormony i wydostają się do krwi
część gruczołowa unaczyniona z…….
przysadka nerwowa unerwiona z ……
część nerwowa unaczyniona z…….
szybkie uwolnienie hormonów przez krwioobieg
z przysadki trochę dłużej
część gruczołowa unaczyniona na zasadzie hormonalnej. W wyniosłości pośrodkowej sploty naczyń włosowatych zlokalizowanych w końcach neuronów podwzgórza, potem do przysadki i tworzą sieć dziwną
Podwzgórze:
somatoliberyna (GH-RH)
gonadoliberyna (GnRH)
kortykoliberyna (CRH)
tyreoliberyna (TRH)
lipoliberyna (LRF) – niedokładnie poznane
prolaktoliberyna (PRF) – niedokładnie poznane
melanoliberyna (MRF) – niedokładnie poznane
Hormony przedniego i pośredniego płata przysadki:
adreonkortykotropowy (ACTH)
tyreotropowy (TSH) – reguluje tarczyca
folikulotropowy (FSH) – gonady, estrogen, tostosteron
luteinizujący (LH) – gonady, progesteron, ciałko żółte, testosteron
somatotropowy (GH) – dodatni bilans azotu
prolaktyna (PRL) – wydzielanie mleka, zmiany psychiczne
lipotropowy (LPH) – uwalnianie kwasu tłuszczowego z tkanki tłuszczowej
melanotropina (MSH) – część pośrednia
Przysadka mózgowa:
oś podwzgórzowo-przysadkowo-korowonadnerczowa – kortykotropina, ACTH, hormony kory
oś podwzgórzowo-przysadkowo-tarczycowa – TRH-> TSH
oś podwzgórzowo-przysadkowo-gonadalna – GRH, FSH, LH
Hormony tylnego płata przysadki:
oksytocyna – wytwarzana w jądrze przykomorowym
wazopresyna – wytwarzana w jądrze nadwzrokowym
Zaburzenia wydzielania hormonów:
o charakterze ilościowym (nadczynność lub niedoczynność)
nadczynność:
pierwotna (guz wydzielniczo-aktywny)
wtórna (zwiększone wydzielanie hormonu nadrzędnego)
niedoczynność
pierwotna (stan chorobowy gruczołu)
wtórna (niedobór hormonu nadrzędnego)
o charakterze jakościowym
dysfunkcja:
ektopowe wydzielanie hormonu przez tkankę i narządy nie wytwarzające hormonu
niewrażliwość tkanek na hormon
zaburzenia syntezy i metabolizmu hormonu
Choroba Glińskiego-Simmondsa:
niewydolność całego płata gruczołowego przysadki
ciężkie charłactwo (cahexia hypophyseopriva) prowadzące do śmierci
spadek poziomu hormonów kory nadnerczy i tarczycy – zwonienie przemiany materii, otępienie, depresja
spadek wydzielanie GnRH – zanik narządów płciowych, spadek libido
etiologia: zmiany zakrzepowe w przysadce o nieznanej etiologii
Zespół Sheehana:
martwica przedniego płata przysadki jako rzadkie powikłanie poporodowe
wywoływane wstrząsem hypowolemicznym w przypadkach nagłych krwawień
zaburzenia laktacji, brak miesiączki
niedobór hormonów tarczycy, kory nadnerczy i estrogenów
spadek metabolizmu, wzrost wagi, zaparcia, nietolerancja niskich temperatur, wypadanie włosów, obniżanie sprawności umysłowej
uczucie zmęczenia, hypoglikemia, hyponetremia, spadek ciśnienia
Karłowatość przysadkowa (nanosomiapituitaria, pituitarynanism, pituitany, dwarfism):
niedobór somatotropiny w okresie wzrostu i dojrzewania
niski wzrost, prporcje ciała jak u dorosłego człowieka (mała głowa)
niedorozwój płciowy, brak upośledzenia umysłowego
przyczyna: guz przysadki lub przyczyny genetyczne
Odróżnić od achondroplazji (zaburzenie wzrostu kości długich), nogi wygięte, krótkie ręce:
karłowatość konstytucjonalna: brak IGF-1 (somatomedyny)
karłowatość tarczycowa: w okresie dziecięcym, upośledzenie umysłowe, poziome zmarszczki na czole, płaski szeroki nos, nozdrza do przodu
Zespół Babińskiego-Frohlicha (Dystrophia adiposogenitalis):
dystrofia tłuszczowo-płciowa
niedobór gonadotropin i somatotropiny przed zakończeniem okresu wzrostu i dojrzewania
gruczolak komórek chromofobnych
otyłość i niedorozwój gonad, brak libido, często wnętrostwo, otyłość
Gigantyzm (gigantismus):
nadmiar somatotropiny w okresie dojrzewania
gruczolak komórek kwasochłonnych
wysoki wzrost, mała sprawność fizyczne, kłopot z układem krążenia, cukrzyca
Akromegalia (Acromegalia):
nadmiar somatotropiny po okresie dojrzewania
gruczolak komórek kwasochłonnych
rozrost tkanek miękkich z dużą ilością tkanki łącznej: dłonie i stopy (często asymetryczne), żuchwa (rozsuwanie się zębów), nos, język (trudności z mówieniem, głęboki głos), wargi, pogrubienie rysów twarzy, zmarszczki
przerost serca, wątroby
cukrzyca
Choroba Cushinga:
nadmiar ACTH, nadmiar glikokortykoidów
gruczolak komórek zasadochłonnych
spadek przemiany materii, otyłość (obręcz barkowa – „tułów bizona”), skrócona i pogrubiona szyja, zaokrąglone plecy, rozstępy skórne, nadmierne owłosienie ciała, odwapnienie kości
Moczówka prosta:
upośledzenie wydzielania wazopresyny
uszkodzenie podwzgórza, nowotwory, urazy czaszki, białaczka, kiła
wielomocz, wzmożone pragnienie, uczucie zmęczenia, zaburzenia pracy serca
utrata do 12l moczu dziennie (do 30l u ludzi)
może być pochodzenia przysadkowego lub nerkowego