Na turystykę kulturową składają się trzy podstawowe gałęzie, które z kolei dzielą się na precyzyjniej scharakteryzowane rodzaje^[2]. Wiele wypraw turystyki kulturowej wykazuje także mieszany charakter, z elementami charakterystycznymi dla poszczególnych jej rodzajów.

• 1. Turystyka kultury wysokiej,

  • - turystyka dziedzictwa kulturowego,

  • - turystyka muzealna,

  • - turystyka literacka,

  • - turystyka eventowa (kultury wysokiej),

• 2. Turystyka edukacyjna

  • - podróże studyjne

  • - podróże tematyczne,

  • - podróże językowe,

  • - podróże seminaryjne,

• 3. Powszechna turystyka kulturowa

  • - turystyka miejska,

  • - wiejsko-kulturowa,

  • - etniczna,

  • - turystyka obiektów militarnych,

  • - turystyka obiektów przemysłowych i technicznych,

  • - turystyka żywej historii,

  • - turystyka eventowa kultury popularnej,

  • - turystyka kulturowo-przyrodnicza,

  • - turystyka egzotyczna,

  • - turystyka religijna i pielgrzymkowa,

  • - turystyka kulinarna,

  • - turystyka hobbystyczna,

  • - turystyka regionalna.

  • - Bookstore tourism

Inny podział oparty jest o tzw. „elementy pierwszorzędne tworzące turystykę kulturową”, tj. dziedzictwo kulturowo i kulturę współczesną i obejmuje dwie grupy wielotematycznych sektorów, do których zaszeregowano istniejące i obecne w literaturze różnorodne formy turystyki kulturowej – zarówno te o charakterze niszowym, jak i te mające charakter coraz bardziej masowy. Podział nie ma charakteru sztywnej klasyfikacji, a lista form nie jest wg autorki podziału zamknięta, ponieważ turystyka kulturowa cały czas się rozwija i wzbogaca, a formy przenikają i nakładają na siebie. Sektory są następujące ^[3]:

• 1. Sektory turystyki kulturowej wyróżnione ze względu na trasę lub miejsce docelowe podróży, pozwalające na kompleksowe lub różnotematyczne ich poznanie (sektorom tym można przyporządkowywać wybrane formy z zakresu dziedzictwa kulturowego i kultury współczesnej lub ich elementy na zasadzie całkowitej dobrowolności):

  • Podróże studyjne / Podróże kulturowe (tematyczne objazdy terenowe)

  • Turystyka miejska

  • Turystyka wiejska

• 2. Sektory turystyki kulturowej wyróżnione ze względu na tematykę podejmowanej podróży:

  • A). Turystyka dziedzictwa kulturowego:

    • > Archeoturystyka (archeologiczna)

    • > Turystyka do obiektów zabytkowych (postindustrialnych, religijnych, wojskowych, zamków, pałaców, zabudowy miejskiej i wiejskiej, krajobrazów kulturowych, parków i ogrodów itp.) – w tym turystyka stylów architektonicznych

    • > Turystyka muzealna

    • > Turystyka dziedzictwa podwodnego

    • > Turystyka etniczna rozumiana jako: sentymentalna/ turystyka przodków/ diasporowa /turystyka „korzeni” – w tym turystyka genealogiczna

    • > Tanatoturystyka

  • B). Turystyka kultury współczesnej:

    • > Turystyka związana ze współczesnymi sztukami plastycznymi: malarstwem, rzeźbą, rzemiosłem artystycznym, fotografią, grafiką itp.

    • > Turystyka do obiektów architektury współczesnej

    • > Turystyka do obiektów sztuki współczesnej

    • > Turystyka clubbingowa

    • > Turystyka slumsowa

    • > Turystyka industrialna

    • > Turystyka do muzeów interaktywnych

    • > Turystyka wolontariacka

    • > Backpacking

    • > Coachsurfing

    • > Turystyka współczesnych stylów życia

    • > Mroczna turystyka

  • C). Turystyka dziedzictwa kulturowego i kultury współczesnej:

    • > Turystyka etniczna rozumiana jako: egzotyczna / plemienna / pierwotna – w tym turystyka językowa

    • > Turystyka ożywionej historii

    • > Turystyka eventowa

    • > Turystyka do kulturalnych i historycznych parków tematycznych

    • > Pielgrzymowanie, Turystyka religijna, Turystyka poznawcza religii

    • > Turystyka biograficzna

    • > Turystyka literacka

    • > Turystyka filmowa

    • > Turystyka kulinarna, Enoturystyka (Turystyka win), Biroturystyka (Turystyka piwna)

    • > Turystyka kolekcjonerska/hobbystyczna

    • > Fanoturystyka – w tym turystyka olimpijska, poznawania sportów narodowych

    • > Turystyka śladami zjawisk paranormalnych

    • > Turystyka ezoteryczna

    • > Turystyka „małych ojczyzn”

    • > Turystyka erotyczna (ale nie: seksturystyka)

    • > Turystyka kreatywna

    • > Turystyka kulturowo-przyrodnicza

    • > Turystyka militarna

    • > Turystyka do obiektów kulturalnych

    • > Turystyka kultury ludowej

Profil turystów kulturowych

Z uwagi na zróżnicowanie uczestników podróży w zakresie fachowej wiedzy, zainteresowania problematyką, czy preferowanego spędzania wolnego czasu, w teorii turystyki kulturowej podzielono turystów kulturowych na trzy główne grupy: motywowanych-, zainteresowanych- i przyciąganych kulturowo.

• Turyści motywowani (determinowani) kulturowo to osoby, które w swoich podróżach kierują się pogłębianiem swoich zainteresowań. Posiadają one zwykle bardzo dużą wiedzę na temat odwiedzanych miejsc. Nastawieni są zwykle na "studiowanie" obserwowanych zjawisk, czy artefaktów. Ich wyprawy zawierają zwykle mniej modułów, które jednak są realizowane niezwykle szczegółowo.

• Turyści zainteresowani kulturowo uznają czynniki kulturowe za główny, ale niekoniecznie jedyny istotny element wyprawy. Charakteryzuje ich chęć poznania zjawisk i artefaktów, o których mają powierzchowną wiedzę, bądź też zwiedzenia atrakcyjnych miejsc. Istotną rolę przy wyborze destynacji odgrywa często moda. Osoby takie zwykle nastawione są na zwiedzenie większej ilości miejsc i obiektów, kosztem ich bardziej powierzchownego poznania. Do takich osób kierowane są tzw. wycieczki objazdowe.

• Turyści przyciągani kulturowo są osobami - najczęściej podróżnymi indywidualnymi - w założeniu wykraczającymi poza definicję turystów kulturowych, bowiem źródłem wyboru ich destynacji podróżniczych nie jest chęć zaznajomienia się z wytworami kultury, jednakże na miejscu docelowym ulegają zainteresowaniu miejscowymi walorami kulturowymi i w ten sposób stają się turystami kulturowymi.