Wierzba płacząca (Salix alba L. 'Tristis')
Kultywar wierzby białej, drzewa z rodziny wierzbowatych. Pochodzi z Europy. W Polsce jest uprawiany.
Pokrój
Dorasta do 24 m wysokości. Rozłożysta korona ze zwisającymi, długimi, cienkimi, giętkimi i żółtymi gałęziami. W sprzyjających warunkach pojedyncze pędy mogą osiągać 6 m długości.
Kora ma jasno szaro-brązową barwę. Jest spękana.
Pędy mają zieloną barwę, lecz później w pełnym nasłonecznieniu zmieniają kolor na szaro-złocisty.
Węższe niż u wierzby białej, gęsto, drobno piłkowane, długie wąskolancetowate, na końcu zaostrzone. Początkowo owłosione, lecz szybko stają się nagie. Od spodu mają niebieskoszarą barwę.
Przeważają kwiaty męskie, co w czasie kwitnienia dodaje drzewu żółtego koloru. Kwiat żeński składa się z gruczołu miodnikowego i jednego słupka, a kwiat męski z dwóch gruczołów miodnikowych i dwóch pręcików.