Metody i techniki篸a艅 spo艂ecznych wyk艂ad

Wiedza naukowa

Wiedza magiczna

Wiedza oparta na autorytecie

Wiedza zdroworozs膮dkowa to po艂膮czona seria wyobra偶e艅, kt贸re 艂膮cznie pomagaj膮 uporz膮dkowa膰 otaczaj膮ce nas 艣rodowisko oraz pomagaj膮 funkcjonowa膰 w nim jak najbardziej efektywnie.

Nauka wg Ajdukiewicza:

1. nauka to rzemios艂o uczonych, czyli og贸艂 czynno艣ci wykonywanych przez naukowc贸w, jako takich

2. nauka to wytw贸r tych czynno艣ci (punkt 1), a wi臋c system twierdze艅 (teoria), do kt贸rych uznania doszli uczeni w swym d膮偶eniu do poznania rzeczywisto艣ci

1. Metodologia:

- metodologia og贸lna (nauki) 鈥 opis i analiza regu艂 post臋powania a tak偶e opis i analiza wytwor贸w r贸偶nych schemat贸w r贸偶nych czynno艣ci badawczych; nauka o strukturze logicznej wiedzy i metodach stosowanych w nauce

- metodologie szczeg贸艂owe 鈥 dotycz膮 konkretnych dyscyplin naukowych, np. kulturoznawstwa, i zajmuj膮 si臋 charakterystycznymi dla tych dyscyplin procedurami poznawczymi

2. Metodologia

- opisowa 鈥 polega na rekonstrukcji i opisie post臋powania badawczego os贸b zajmuj膮cych si臋 nauk膮, poddajemy analizie techniki, metody procedury kt贸ra s膮 charakterystyczne dla danej dyscypliny, jest to przekazywane w spos贸b czysto rejestruj膮cy analiz bez odnoszenia si臋 do normatywnych standard贸w, kt贸re pozwoli艂oby na ocenie post臋powania

- normatywna 鈥 wskazuje jak realizowa膰 czynno艣ci badawcze w spos贸b poprawny

Stosowanie:

I jako ocena nauki istniej膮cej

II jako normy w艂asnego postepowania badawczego

III jako wzorzec po偶膮danego kszta艂tu efekt贸w postepowania badawczego

3. Metodologia:

- nauk empirycznych 鈥 (np. nauki fizyka, chemia, psychologia) 鈥 wymagaj膮 eksperyment贸w

- nauk formalnych 鈥 (np. matematyka, logika) 鈥 przeprowadza si臋 dowody o charakterze teoretycznym

Metodologia socjologii

Metodologia szczeg贸艂owa

Metodologia normatywna 鈥搆szta艂tuje 艣wiadomo艣膰 metodologiczn膮 badaczy

  1. N. spo艂. i w socjologii istnieje sp贸r:

- b. jako艣ciowe (ma艂e pr贸by; staramy si臋 zrozumie膰 np. zjawisko) >< b. ilo艣ciowe (1000 鈥 pr贸ba podobna w prze艂o偶eniu na ca艂e spo艂ecze艅stwo) -> 2 rodzaje postrzegania

* badania ilo艣ciowe: liczby 鈥 dobry wst臋p do dalszych bada艅, np. jako艣ciowych;

* powinno si臋 korzysta膰 i z tego i z tego.

  1. Ponowoczesno艣膰: powinno si臋 stosowa膰 m. opisow膮 a nie normatywn膮!!!

- w badaniach spo艂. najwa偶niejszy jest EFEKT, spos贸b doj艣cia jest mniej wa偶ny!

  1. Teoria empiryczna 鈥 zbi贸r naszych twierdze艅; zbi贸r za艂o偶e艅 og贸lnometodologicznych

    1. dwa klasyczne sposoby post臋powania

  1. indukcja *( w ciemno ) 鈥 ogarnia si臋 szeroko co艣, p贸藕niej si臋 je analizuje

  2. dedukcja 鈥 stawiamy hipotez臋 i przeprowadzamy badanie, by j膮 potwierdzi膰 v odrzuci膰.

  1. TEORIA W BADANIACH SPO艁ECZNYCH

    1. Badania maj膮 sens w oparciu o jak膮艣 teori臋;

    2. S膮 to za艂o偶enia og贸lnometodologiczne:

      1. ONTOLOGICZNE 鈥 m贸wi膮, jaka jest badana rzeczywisto艣膰

      2. EPISTEMOLOGICZNE 鈥 m贸wi膮, jakie s膮 granice, mo偶liwo艣ci naszego poznania

      3. METODOLOGICZNE 鈥 m贸wi膮, jak bada膰 rzeczywisto艣膰

- wyznaczaj膮 kierunki naszych dzia艂a艅

Wyst臋puj膮 w paradygmatach (?)

Teoria socjologiczna:

Piotr Sztopka 鈥 鈥瀟eoria socjologiczna to zbi贸r za艂o偶e艅 ontologicznych, epistemologicznych i metodologicznych, abstrakcyjnych poj臋膰 oraz twierdze艅 o rzeczywisto艣ci spo艂ecznej maj膮cych dostarcza膰 wyja艣nienia na jej temat oraz ukierunkowywa膰 dalsze badania鈥

Za艂o偶enia og贸lnometodologiczne:

Za艂o偶enia ontologiczne 鈥 jaka jest badana rzeczywisto艣膰

Za艂o偶enia epistemologiczne 鈥 jakie s膮 granice naszego poznania

Za艂o偶enia metodologiczne 鈥搄ak bada膰 rzeczywisto艣膰

Model poj臋ciowy 鈥 zesp贸艂 powi膮zanych kategorii analitycznych sk艂adaj膮cych si臋 na szczeg贸ln膮 wizje 艣wiata spo艂ecznego, wizja jego budowy, mechanizm贸w funkcjonowania i zmian. Wykorzystujemy by selektywnie uporz膮dkowa膰 rzeczywisto艣膰, kt贸r膮 chcemy bada膰. Jest zawsze przyj臋ciem sposobu interpretacji 艣wiata, jest pomys艂em, jak ten 艣wiat mo偶na ujmowa膰.

Teoria empiryczna 鈥 zbi贸r powi膮zanych ze sob膮 twierdze艅, o zale偶no艣ciach pomi臋dzy zmiennymi cechami obserwowanych zjawisk i proces贸w. Konstruowana jest w spos贸b, ze twierdzenia s膮 wielokrotnie zweryfikowane hipotezami, kt贸re staj膮 si臋 twierdzeniami. Mog膮 by膰 prawdziwe lub fa艂szywe.

Naturalizm:

- za艂o偶enia ontologiczne: zak艂ada istnienie 1, niepodzielnej rzeczywisto艣ci (rzeczywisto艣膰 przyrodnicza), 艣wiadomo艣膰 i wolna wola nie s膮 tutaj analizowane, wszelkie pochodne stanu 艣wiadomo艣ci s膮 przesuni臋te na dalszy plan

- za艂o偶enia epistemologiczne: zak艂ada istnienie wzor贸w przyrodniczych bada艅 (j臋zyk nauk 艣cis艂ych), istnieje tylko jedna droga budowy i zastosowania teorii i jeden j臋zyk opisu rzeczywisto艣ci; podstawowe drogi badania: obserwacja i eksperyment, strategia budowy teorii konstruowana jest na podstawie indukcjonizmu i hipotetyzmu

Stanowisko po艣rednie mi臋dzy naturalizmem a antynaturalizmem zak艂ada istnienie 1 rzeczywisto艣ci przyrodniczo-spo艂eczno-historycznej

> indukcja 鈥 wkraczamy w dany obszar bez wcze艣niejszych twierdze艅, zaw臋偶aj膮 si臋 one, jest ich potem mniej

> hipotetyzm 鈥 ju偶 w膮sko szukamy

Antynaturalizm:

- za艂o偶enia ontologiczne: zak艂ada istnienie odr臋bnego 艣wiata przyrodniczego i spo艂ecznego; inne rodzaje prawid艂owo艣ci, kt贸re reguluj膮 oba te 艣wiaty; 艣wiat kultury tworzony przez cz艂owieka 鈥> wa偶na jest sfera 艣wiadomo艣ciowa

(wa偶nymi elementami staje si臋 艣wiadomo艣膰 cz艂owieka, jak ona modyfikuje otoczenie)

- efekty ludzkich dzia艂a艅 staj膮 si臋 podstawowym elementem badawczym (?)

- za艂o偶enia epistemologiczne:

- epistemol. a. zak艂ada, 偶e w 艣wiecie przyrodniczym i spo艂. (kulturalnym) stosujemy zupe艂nie inne podej艣cie badawcze

- 艣wiat spo艂eczny 鈥 analizy docieraj膮ce do sensu znacze艅 ludzkich dzia艂a艅 oraz badanie 艣wiadomo艣ci

- zak艂ada konieczno艣膰 stosowania innych podej艣膰 badawczych w 艣wiecie spo艂ecznym; analizy dzia艂a艅 do sensu ludzkich dzia艂a艅 i obadanie 艣wiadomo艣ci;

- podstawowe techniki komunikacyjne:

*wywiady 鈥 rozmowa

*ankiety 鈥 odp. na pyt.

pomocniczo stosuje si臋:

*obserwacje

* analiza dokument贸w osobistych, np. pami臋tniki i blogi;

- nie ma eksperyment贸w (nie pos艂ugujemy si臋 nimi; pojawia si臋 nieraz w ko艅cowych badaniach na potwierdzenie hipotez)

Indywidualizm

- ontologiczny 鈥 zak艂ada, 偶e istot臋 rzeczywisto艣ci konstytuuj膮 dzia艂ania jednostek

* obiektem bada艅 鈥 indywidualne dzia艂ania przebiegaj膮ce w konkretnych sytuacjach spo艂ecznych

Istnieje jeden poziom rzeczywisto艣ci i realne jest tylko to, co dotyczy tego poziomu, jest to poziom jednostek

- grupy tworzone s膮 przez (dzia艂ania?) jednostek, wsp贸lne dzia艂ania jednostek konstytuuj膮 grup臋;

* zgodnie z tym stanowiskiem, wytwory tych jednostek traktuje si臋 jako atrybuty cz艂owieka, jednostki my艣l膮cej

- epistemologiczny 鈥 zak艂ada redukcjonizm, do poziomu dzia艂aj膮cych jednostek (mo偶liwo艣膰 orzekania o ca艂ym spo艂ecze艅stwie)

- sprowadza si臋 aktywno艣膰 kr臋g贸w, gr. spo艂. do poziomu dzia艂aj膮cych jednostek

Holizm

- ontologiczny 鈥 zak艂ada, rzeczywisto艣膰 jest wielowarstwowa i wielopoziomowa (sk艂ada si臋 z ca艂o艣ci o r贸偶nym poziomie z艂o偶ono艣ci), nie s膮 one do siebie sprowadzane i poszczeg贸lnych byt贸w nie mo偶na ich wyprowadza膰 z innych byt贸w 鈥 istniej膮 realnie, 艣wiat spo艂eczny sk艂ada si臋 z grup, zbiorowo艣ci, kr臋g贸w spo艂ecznych

- zaleca si臋 badanie ca艂ego rz臋du w powiazaniu z badaniami ni偶szego i wy偶szego rz臋du

- epistemologiczny 鈥 zak艂ada antyredukcjonizm, zgodnie z kt贸rym nie mo偶na orzeka膰 o aktywno艣ci grup, zbiorowo艣ci i kr臋g贸w spo艂ecznych pozostaj膮c jedynie na poziomie dzia艂aj膮cych jednostek, 艣wiat spo艂eczny to przestrze艅 wsp贸lnych dzia艂a艅; orzeka si臋 o ca艂ym spo艂ecze艅stwie na podstawie grupy, np. rodziny

Cz艂owiek i jego dzia艂ania s膮 wytworem procesu socjalizacji, s膮 efektem w jaki spos贸b on jest kszta艂towany, przyjmuje perspektyw臋 dzia艂a艅 socjalizacyjnych, kt贸re kszta艂tuj膮 zar贸wno jednostk臋 jak i jego dzia艂ania, na dalszy plan przesuwaj膮c jego tw贸rcze dzia艂ania

- zwolennicy h.e. orzekaj膮 o ca艂ym spo艂ecze艅stwie na podstawie grupy, np. rodziny; tj. BARDZO powszechny B艁膭D!!!

PL rodzina -> rodzina ALE + przyjaciele/zawodowa/styl 偶ycia/+inne elementy

->> nie wolno orzeka膰 o ca艂ym spo艂ecze艅stwie ->> Wolno o tej danej grupie.

- Cz艂owiek i jego dzia艂ania s膮 wytworem/efektem procesu socjalizacji, s膮 efektem w jaki spos贸b on cz艂. jest kszta艂towany zewn臋trznie,

->Holizm przyjmuje perspektyw臋 dzia艂a艅 socjalizacyjnych/socjalizacji, kt贸re kszta艂tuj膮 zar贸wno jednostk臋 jak i jego dzia艂ania, na dalszy plan przesuwaj膮c jego tw贸rcze dzia艂ania/wp艂ywa na charakter, specyfik臋 dzia艂a艅.

Determinizm

- ontologiczne 鈥 zak艂ada istnienie koniecznych prawid艂owo艣ci w rzeczywisto艣ci, zar贸wno w 偶yciu spo艂ecznych jak i przyrodniczym istniej膮 prawid艂owo艣ci, kt贸rych pokona膰 si臋 nie da

Indeterminizm

- w 偶yciu dzia艂a przypadek lub czynniki subiektywne: wolna wola, czy szczerze ch臋ci; implikuje niemo偶liwo艣膰 budowania teorii

Stanowiska po艣rednie mi臋dzy determinizmem a indeterminizmem 鈥 socjologia humanistyczna, przyjmujemy woln膮 wol臋 jako

(鈥)

s.h. 鈥 cz艂. gdyby nie posiada艂 swojej indywid. to nie by艂o by determ.; wolna wola wp艂ywa na (鈥)

Marks: dzia艂anie przypadku

- epistemologiczne 鈥 wi膮偶e si臋 z koncepcj膮 przyczynowo艣ci

A B zwi膮zek przyczynowy, warunkowanie deterministyczne

A = B 鈥 A jest konieczne dla wyst膮pienia B, prawid艂owo艣膰.

Abstrahuje od prawid艂owo艣ci pojawiania si臋 zwi膮zk贸w przyczynowych

Za艂o偶enia ontologiczne i epistemologiczne prowadz膮 do tworzenia si臋 r贸偶nych paradygmat贸w cz臋sto one ze sob膮 konkuruj膮.

Podstaw膮 tworzenia paradygmat贸w s膮 odpowiedzi na 3 pytania kt贸re odwo艂uj膮 si臋 do par. za艂. og贸lnometod:

1. (w膮tpliwo艣膰 natury ontologicznej?)

- czy rzeczywisto艣膰 spo艂eczna jest nam dana?

- czy istnieje od nas niezale偶nie?

- czy jest produktem naszego umys艂u?

2. czy wiedz臋 na temat 艣wiata spo艂ecznego musimy zdobywa膰 stosuj膮c precyzyjne zasady naukowe? Czy mo偶na j膮 bezpo艣rednio do艣wiadcza膰 i rozumie膰?

(w膮tpliwo艣ci natury ontologicznej)

->stosuje si臋 dok艂adne testowanie hipotez lub

-> analizuje si臋 mniejsze zbiorowo艣ci, by m贸c rozwa偶a膰 o prawdziwo艣ci hipotez

Jaka wiedza jest prawdziwa? (w膮tpliwo艣ci natury epistemologicznej)

3. czy ludzie tworz膮 艣wiat, w kt贸rym 偶yj膮? Czy b臋d膮c tylko drobn膮 jego cz臋艣ci膮, ulegaj膮 jego przemo偶nym wp艂ywom

Odpowiedzi na te pytania przy tworzeniu paradygmatu doprowadzi艂y do powstania dw贸ch oboz贸w 鈥 obiektywist贸w i subiektywist贸w

Obiektywi艣ci 鈥 badaj膮 relacje i ich regularno艣ci pomi臋dzy elementami rzeczywisto艣ci spo艂ecznej, poszukuj膮 koncepcji i uniwersalnych praw, kt贸re wyja艣niaj膮 艣wiat spo艂ecznych 鈥 ten 艣wiat ma charakter obiektywny (tzn. 偶e mo偶e by膰 on badany, analizowany przez badacza z zewn膮trz, kt贸ry stosuje abstrakcyjne modele teoretyczne)

Subiektywi艣ci 鈥 skupiaj膮 si臋 nad tym, jak jednostki tworz膮, modyfikuj膮 i interpretuj膮 艣wiat; postrzegaj膮 rzeczywisto艣膰 spo艂eczn膮 relatywistycznie i nie szukaj膮 uniwersalnych teorii, kt贸re by to wszystko wyja艣nia艂o; 艣wiat spo艂eczny ma charakter subiektywny, jedynie aktor 偶yj膮cy w danej kulturze mo偶e go zrozumie膰, zatem nale偶y odwzorowywa膰 to, jak ludzie my艣l膮 o swoim 艣wiecie, aby m贸c go pozna膰

II wymiar wykorzyst. do podzia艂u, wyr贸偶nienia paradygmat贸w:

  1. spo艂eczny porz膮dek 鈥 social order

  2. spo艂eczna zmiana 鈥 social change

(to taka dychotomia)

-> podstawowym pytaniem jest to, czy 艣wiat spo艂eczny ulega ci膮g艂ym przemianom, czy w gruncie rzeczy wci膮偶 jest taki sam

Paradygmat interpretatywny B. i A. normatywny 鈥 pr贸ba zebrania cech r贸偶nych paradygmat贸w.

B.

P. interpretatywny 鈥 uznaje si臋, cz艂owiek jest jednostk膮 tw贸rcz膮, rzeczywisto艣膰 spo艂eczna jest dynamiczna i zmienna, niemo偶liwa do przewidzenia, dzia艂anie jest aktywne i tw贸rcze,

- bo wszelkie interakcje, w kt贸rych uczestniczymy maj膮 charakter symboliczny i wa偶na jest interpretacja znacze艅, w kt贸rych si臋 znajdziemy

- w spos贸b bezrefleksyjny interpr. Nasze zachowania etc.

- indywidualne sposoby interpretowania sytuacji i podejmowania dzia艂a艅

- dzia艂ania s膮 intencjonalne

- role spo艂eczne s膮 uzale偶nione od refleksyjnego procesu interpretacji i s膮 stale 鈥瀟worzone鈥 poprzez ich modyfikacje interpretowane

Rola spo艂eczna:

- oczekiwania,

- co siedzi w nas wewn膮trz, jak widzi swoj膮 rol臋.

Koncepcja roli 鈥 wszystkie oczekiwania, kt贸re mi si臋 podobaj膮

Odegranie roli 鈥 jak ja si臋 zachowuj臋

Zwolennicy zak艂adaj膮, ze role s膮 nieustannie negocjowane, wytwarzane i podtrzymywane.

A.

Paradygmat normatywny 鈥 zak艂ada si臋, 偶e natura jednostki ludzkiej jest sta艂a, a jej zachowania s膮 odwzorowaniem pewnych obiektywnie istniej膮cych wzorc贸w,

- Rzeczywisto艣膰 tu jest przewidywalna, bo rz膮dzi si臋 sta艂ymi wzgl臋dnie regularnymi prawid艂owo艣ciami,

- analizie podaje si臋 wzory zachowa艅, kt贸re s膮 regulowane spo艂ecznie

Robert Merton:

Norma + warto艣膰 = wz贸r zachowania

(to nie jest schemat, kt贸ry mo偶na przypisa膰 tylko do A.)

- kiedy analizuje si臋 role spo艂eczne odgrywane przez aktor贸w, maj膮 charakter niedynamiczny

-> oznacza to, 偶e odgrywane s膮 wg gotowych scenariuszy, znanych powszechnie r贸l spo艂ecznych (?)

- zbiory n. i w. narzucane na spo艂ecze艅stwo, nie przestrzeganie ich 鈥 s膮 nimi dewianci

- mo偶liwo艣ci dot. tego paradygmatu s膮 minimalne, traktowane s膮 jako odchylenia od norm ju偶 funkcjonuj膮cych, obowi膮zuj膮cych

- Pe艂nienie roli 鈥 oczekiwania zgodnie z B. 鈥 par. int. 鈥 s膮 tylko podpowiedziami, wskaz贸wkami do spe艂nienia istniej膮cych/ kreowania w艂asnych sposob贸w.

- W A. 鈥 par. norm. 鈥 wskazuj膮 dok艂adnie, co robi膰 nale偶y.

- zgodnie z B. -> role spo艂eczne w codziennych sytuacjach s膮 stale negocjowane, wytwarzane, podtrzymywane! Dot. wszystkich syt. spo艂.

- poprzez negocjacje 鈥 relacje 鈥 s膮 wytwarzane poniek膮d na nowo

Zwolennicy r贸偶nych paradygmat贸w 偶yj膮, jakby w swoim 艣wiecie, rzeczywisto艣ci wytwarzanej przez siebie (?)

  1. TECHNIKI ILO艢CIOWE

  2. TECHNIKI JAKO艢CIOWE

A i B 鈥 we wsp贸艂cz. naukach 鈥 ur贸s艂 do rangi quasi-paradygmatycznego 鈥 manifesty wychwalaj膮ce jedno lub drugie podej艣cie.

Najpierw zacz臋艂o si臋, 偶e zwolennicy B 鈥 krytykowali A;

Badacze B s膮 bardziej aktywnie ni偶 A.

NIE MA PARADYGMATU A I B!!!

To nie s膮 sposoby ujmowania rzeczyw., to tylko r贸偶ne strategie przeprow. bada艅; a to jest to (sk艂ada si臋 z):

spos贸b:

  1. przygotowania

  2. realizacji

  3. opracowania wynik贸w

  4. formu艂owania wniosk贸w

Strategie bada艅 (ilo艣ciowe i jako艣ciowe) mog膮 by膰 wykorzystane w spos贸b czysto techniczny i wtedy nie ma pomi臋dzy nimi antagonizm贸w,

oraz w spos贸b tzw. paradygmatyczny i wtedy s膮 komplikacje

Gdy skorzystamy z tego techn.-wyk. A i B, to mamy do czynienia z technikami ilo艣ciowymi i jako艣ciowymi.

Strategie bada艅 (ilo艣ciowe i jako艣ciowe) mog膮 by膰 wykorzystane w spos贸b czysto techniczny i nie ma mi臋dzy nimi antagonizm贸w ale mog膮 by膰 wykorzystywane w spos贸b paradygmatyczny i wtedy mog膮 dochodzi膰 do antagonizm贸w.

Techniki ilo艣ciowe 鈥 skategoryzowane wywiady (s膮 gotowe odpowiedzi na pytania) i ankiety kwestionariuszowe, sformalizowana analiza tre艣ci, statystyczna analiza zgromadzonego materia艂u

Techniki jako艣ciowe 鈥

wywiady pog艂臋biaj膮ce (zbi贸r pyta艅, rozmowy; w. ten 鈥瀞am 偶yje swoim zyciem鈥)

-> i w. swobodne (lu藕na rozmowa 鈥 badanie 鈥 ma mie膰 naturalny charakter 鈥 pyt. 鈥 odp. 鈥 p. 鈥 o.; jedna i druga strona - luz)

- obserwacja uczestnicz膮ca

- analiza biograficzna dokument贸w osobistych 鈥 listy, pami臋tniki, internet

typologie porz膮dkuj膮 logicznie opisywan膮 rzeczywisto艣膰 a liczby porz膮dkuj膮 statycznie skategoryzowan膮 ju偶 wcze艣niej rzeczywisto艣膰

3 techniki, jakimi bada si臋 paradygmaty:

- obserwacja 鈥 analizuj膮c mo偶emy zrozumie膰 pewne dzia艂ania

- analiza tekst贸w

- wywiady

1. obserwacja 鈥 analizuj膮c mo偶emy zrozumie膰 pewne dzia艂ania

a. uczestniczenie

b. z zewn膮trz

c. podgl膮daj膮c przez szyb臋

dla par. interpret. 鈥 b. wa偶ne: obserwuj膮c mo偶emy zrozumie膰 dany 艣wiat

norm. 鈥 obserw. 鈥 jest tylko pomocnicza i mo偶na go wykorzysta膰 na pocz膮tku badania, jako rekonesans, kt贸ry poprzedza badania, w贸wczas to etap przygotowawczy do budowy skategoryzowanego kwestionariusza

2. analiza tekst贸w

Tekst 鈥 mo偶e by膰 symboliczny, np. przekaz medialny 鈥 obraz etc.

I. w par. int. 鈥 d膮偶y si臋 do zrozumienia kategorii stosowanych przez uczestnik贸w 偶ycia spo艂ecznego

- wyszukujemy pewne konteksty, jak s膮 u偶ywane, portretowane

II. par. norm. 鈥 nacisk pada na liczenie, sami tworz膮 kategorie (badacze)

>>> klasyczna analiza tre艣ci: 鈥瀙. Ministra鈥 I. zrozumienie II. Liczenie

3. wywiady

W par. int. 鈥 dominuj膮 aktywne formy wywiad贸w (pog艂臋biony/-aj膮cy, w. narracyjne 鈥 inne zaj臋cia; przewa偶aj膮 pyt. otwarte 鈥CO jest dla Ciebie鈥?鈥)

W par. norm. 鈥 preferuje si臋 badania typu sonda偶owego, wywiady maj膮 skategoryzowan膮 posta膰 (s.鈥檈 zwyk艂e)

pytania s膮 g艂贸wniezamkni臋te 鈥 wyb贸r z podanych odpowiedzi

radykalny/umiarkowany/liberalny??

W paradygmacie interpretatywnym pr贸by badawcze s膮 ma艂e i z regu艂y wybierane nie! w spos贸b losowy 鈥 pr贸by celowe, odrzuca si臋 model nauk przyrodniczych, przyjmuje si臋 stanowisko antynaturalizmu, preferuje si臋 model bada艅 indukcyjnych

W paradygmacie normatywnym s膮 du偶e reprezentatywne pr贸by, kt贸re dobiera si臋 losowo, wysi艂ki badaczy zmierzaj膮 w stron臋 przybli偶ania si臋 do nauk przyrodniczych, przewa偶a model bada艅 dedukcyjnych

Przedmiotem bada艅 socjologii s膮 zjawiska i procesy tworzenia si臋 r贸偶nych form zbiorowego 偶ycia ludzi

oraz struktury r贸偶nych form zbiorowo艣ci, zjawiska i procesy zachodz膮ce w tych zbiorowo艣ciach, wynikaj膮ce z wzajemnego oddzia艂ywania ludzi na siebie; si艂y skupiaj膮ce i si艂y rozbijaj膮ce te zbiorowo艣ci.

+ obiekty bada艅: np. subkultury, mniejszo艣ci.

->> staje si臋 przedmiotem bada艅, pocz膮tkowo nieznane, p贸藕niej bada si臋 procesy etc., jak ju偶 si臋 nam przybli偶膮, dadz膮 pozna膰

Cele bada艅 w naukach spo艂ecznych:

- cel poznawczy 鈥 odkrywanie zjawisk, konstruowanie i weryfikacja teorii

* opisowy 鈥 przedstawia si臋 zewn臋trzne cechy przedmiotu bada艅, opis ma charakter sprawozdawczy, pozbawiony ocen i warto艣ciowy

* eksplanacyjny (explain) 鈥 wyja艣niaj膮cy, wprowadza w 偶ycie indukcyjne i dedukcyjne strategie,

->> strategia indukcyjna:

- 鈥瀢yruszamy鈥 w teren bada艅; stopniowo coraz precyzyjniej 鈥瀘bserwujemy鈥, zaw臋偶amy pole naszych poszukiwa艅,

- formu艂ujemy twierdzenia po uprzednim zweryfikowaniu poprawno艣ci stawianych przypuszcze艅

->> strategia dedukcyjna:

- najpierw formu艂ujemy wst臋pny model teorii empirycznej w postaci hipotez

- nast臋pnie konfrontujemy go ze zgromadzonymi danymi empirycznymi

* eksploracyjny 鈥 s艂u偶y nam do odkrywania nowych proces贸w i udowodnianie ich istnienia

* weryfikacyjny 鈥 kontrola zbioru niepowi膮zanych ze sob膮 hipotez, najcz臋艣ciej stosowane w badaniach sonda偶owych o szerokim spektrum zainteresowa艅

- cel praktyczny 鈥 realizacja prac zleconych, p艂atnych

* diagnostyczny 鈥 badania o charakterze opisowym, z regu艂y przeprowadzone na reprezentatywnej pr贸bie, wyniki przewa偶nie s膮 zakwalifikowane do jakiego艣 typu,

* prognostyczny 鈥 seria bada艅 o charakterze przekrojowym, d膮偶y si臋 do ukazaniu trendu, zmian, jest to mo偶liwe przez wprowadzenie bada艅 w co najmniej dw贸ch okresach czasowych 鈥 badania powt贸rzeniowe

Reprezentatywno艣膰 pr贸by 鈥 wyst臋puje w贸wczas, gdy opis cech element贸w zawieraj膮cych si臋 w pr贸bie trafnie odzwierciedla obraz ca艂ej populacji.

Reprezentatywno艣膰 statystyczna 鈥 oznacza, ze zr贸偶nicowanie poszczeg贸lnych cech element贸w w pr贸bie oraz cz臋sto艣ci ich wyst臋powania s膮 鈥瀟akie same鈥, jak w populacji generalnej.

r.s. uzyskujemy przez losowy dob贸r pr贸by i w efekcie mamy takie spo艂ecze艅stwo w pigu艂ce

Losowy dob贸r pr贸by 鈥 trzeba go robi膰 na tzw. operacie.

Operat 鈥 zbi贸r wszystkich os贸b, kt贸re posiadaj膮 cechy, kt贸re s膮 podstawa do wylosowania pr贸by, by j膮 wylosowa膰 to stosujemy obliczenia minimalnej wielko艣ci pr贸by i szacujemy ju偶 przed losowaniem poziom b艂臋du. W socjologii ten poziom b艂臋du nie powinien by膰 wi臋kszy, ni偶 5%.

Reprezentywno艣膰 typologiczna pr贸by w odr贸偶nieniu od statystycznej wyst臋puje w贸wczas, gdy w badanej pr贸bie mo偶emy wyodr臋bni膰 wszystkie warto艣ci zmiennych jakie wyst臋puj膮 w populacji, mimo i偶 cz臋sto艣ci ich wyst臋powania mog膮 by膰 zupe艂nie r贸偶ne. Uog贸lnianie na ca艂膮 populacj臋 ma tu inny przebieg. Upowa偶nia nas do tego 鈥瀟ypowy鈥 dla ca艂ej populacji charakter cech badanej pr贸by

Czym s膮 metody, techniki i procedura bada艅 w naukach spo艂ecznych?

- metoda 鈥 (gr. droga, kt贸r膮 kto艣 pod膮偶a) umiej臋tny spos贸b robienia czego艣, dociekanie, rozumowanie zjawisk; okre艣lony, powtarzalny spos贸b rozwiazywania problem贸w naukowych okre艣lonego typu, metody bada艅 spo艂ecznych okre艣laj膮 spos贸b planowania badan, ich prowadzenia i opracowywania materia艂贸w, okre艣laj膮 jeszcze rol臋 i miejsce badacza w procesie badawczym, w艂asno艣ci danego przedmiotu, w艂asno艣ci proces贸w poznawczych

Rodzaje metod:

Cele:

- analiza uszczeg贸艂owiaj膮ca 鈥 opis i wyja艣nienie pojedynczego przypadku, dostarczenie informacji o jego aktualnym stanie i dynamice jego funkcjonowania, stosuje twierdzenia og贸lne do analizy pojedynczego przypadku aby m贸c prowadzi膰 analizy szczeg贸艂owe

- analiza uog贸lniaj膮ca 鈥 rozwija generalizacji empirycznych lub teorii poprzez analiz臋 jednego przypadku; kierunek odwrotny, pos艂uguje si臋 pojedynczym przypadkiem aby sformu艂owa膰 twierdzenia og贸lne

Rodzaje:

- weryfikacyjne 鈥 w spos贸b empiryczny sprawdzaj膮 i poddaj膮 kontroli prawdziwo艣膰 twierdzenia na temat wycinka rzeczywisto艣ci, jaki nas interesuje

- diagnostyczne 鈥 ustala cechy i zasady funkcjonowania konkretnego wycinka rzeczywisto艣ci, kt贸ry jest wy艂膮cznym przedmiotem naszego zainteresowania poznawczego

Zakres bada艅 monograficznych:

1. bezkierunkowe badanie spo艂eczno艣ci 鈥 opis wszystkich sfer 偶ycia spo艂ecznego danej spo艂eczno艣ci

2. monografia ukierunkowuj膮ca 鈥 zwraca si臋 uwag臋 na jeden aspekt danej zbiorowo艣ci

  1. monografia niewykraczaj膮ca poza teren danej rzeczywisto艣ci

  2. 鈥..????

O studium przypadku m贸wimy w贸wczas, gdy obiektem monograficznych wszechstronnych zainteresowa艅 badacza jest pojedynczy przypadek zjawiska, procesu, czy zbiorowo艣ci

鈥.

鈥.

-> dwa warunki podzia艂u klasyfikacyjnego:

- wyczerpanie przedmiotu danej klasy 鈥 偶aden przedmiot zjawisko, osoba nie mog膮 pozosta膰 poza schematem klasyfikacyjnym

-roz艂膮czno艣膰 鈥 za艂o偶enie ze 偶aden przedmiot, zjawisko lub osoba nie mog膮 nale偶e膰 do wi臋cej, ni偶 jednej klasy

Typ idealny to konstrukcja modelowa na kt贸ra sk艂ada si臋 zbi贸r cech charakterystycznych danego obiektu, zjawiska, czy procesu, typ idealny w postaci czystej nigdy nie wyst臋puje, nie ma swojego empirycznego odpowiednika w rzeczywisto艣ci a w analizach, naukach spo艂ecznych wykorzystywany jest, jako wzorzec do testowania, badania i opisywania danej rzeczywisto艣ci empirycznej

Schemat indukcyjny 鈥 typologie pojawiaj膮 si臋 jako efekt naszej pracy w terenie i jest to efekt finalny, kt贸ry s艂u偶y nam jako pouk艂adany zbi贸r twierdze艅 traktowany przez nas, jako efekt teoretyczny

Schemat hipotetyczno-dedukcyjna 鈥 typologie konstruujemy przed badaniami, wtedy mo偶na wykorzysta膰 wiedz臋 i intuicj臋,

Schemat teorii 艣redniego rz臋du 鈥 konstruuje klasyfikacj臋 typologii

Metoda metodologiczna (?) 鈥 wykorzystywana jest tu do:

Etap I: skonstruowania klasyfikacji/ typologii opisuj膮cej interesuj膮cy nas fragment rzeczywisto艣ci po pierwszym etapie bada艅 (podobne do a.?)

Etap II: te typologie z etapu I., tzn. tam skonstruowane 鈥 poddajemy weryfikacji w etapie drugim. Ten II etap przypomina strategi臋 hip. 鈥 ded.

- jako spos贸b gromadzenia danych 鈥 ka偶de badanie鈥︹

ka偶de badania, kt贸rego przedmiotem jest biografia, jednostki, grupy, instytucji, organizacji

(鈥)

->>> polega na ilo艣ciowym, liczbowym ujmowaniu zjawisk i proces贸w spo艂ecznych

- odzwierciedla ona nasilenie i cz臋stotliwo艣膰 wyst臋powania poszczeg贸lnych zjawisk oraz dynamik臋 przebiegu proces贸w spo艂ecznych

- stosuje si臋 z regu艂y do wielkich pr贸b!

- na podstawie kt贸rych mo偶emy (鈥)

Wariant:

opisowy

wykorzyst. tej metody w tym wariancie to statystyka opisowa, podaje si臋 cz臋stotliwo艣膰 i wylicza si臋 %

wyja艣niaj膮cy

do poszukiwania przyczynowych i strukturalnych powi膮za艅 zjawisk i ich cech, np. dlaczego 80% student贸w woli s. ci膮g艂膮?

EKSPERYMENT -> najszlachetniejsza metoda badawcza, ale w n. spo艂. rzadko stosowana!! Najcz臋艣ciej psycholodzy.

-> warto艣膰 tej metody jest tak wa偶na, wysoka, bo dochodzi si臋 do zwi膮zk贸w przyczynowych!

鈥 staramy si臋 ustali膰 czynnik przyczynowy, stosujemy przy badaniu ma艂ych grup

-> a i b 鈥 zmienne, zw. przyczynowy, charakter nieodwracalny

a 鈥 zm. niezale偶na

b 鈥 zm. zale偶na

1 czynnik v wi膮zka wp艂ywa na inny

EKSPERYMENT 鈥 mo偶e pojawi膰 si臋 na samym ko艅cu bada艅, tylko gdy dysponujemy ju偶 potwierdzon膮 empiryczne teori膮!!!

>> Kontrola nad bod藕cem oddzia艂uj膮cym na X jest b. ograniczona, swobodne manipulowanie jest b. trudne.

->>>Ma艂e grupy do eksperymentu s膮 sztucznie tworzone, wyj膮tek 鈥 np. grupy studenckie

Schematy eksperyment贸w:

- Schemat wsp贸艂czesno-stochastyczny (przypadkowy) 鈥 tworzymy 2 grupy, kt贸re b臋d膮 ze sob膮 por贸wnywalne, grup臋 eksperymentaln膮 poddajemy manipulacji a w kontrolnej nie robimy nic. Dokonujemy pomiaru zmiennej zale偶nej w obu grupach i patrzymy, na ile r贸偶ni膮 si臋 w obu tych grupach i sprawdzamy, czy r贸偶nica jest istotna statystycznie. przyjmujemy wtedy, 偶e r贸偶nica spowodowa艂 nasz bodziec, np. film.

Ten fragment poni偶ej mam oznaczony jako schemat DRUGI 鈥 bez podanej nazwy:/

- przeprowadzamy tylko w jednej grupie, mierzymy warto艣ci interesuj膮cej warto艣ci zmiennej zale偶nej (np. postawy wobec ustawy antyaborcyjnej), wprowadzamy bodziec (pokazujemy film), ponownie mierzymy zmienn膮 zale偶n膮.

- schemat eksperymentu naturalnego

do analizy rzeczywistych zmian w spo艂ecze艅stwie, nie wprowadzamy 偶adnego bod藕ca, obserwujemy tylko spo艂ecze艅stwo, nie oddzia艂ujemy w og贸le na dane spo艂ecze艅stwo, tylko czekamy a偶 bodziec pojawi si臋 w spos贸b naturalny

- schemat podw贸jnie 艣lepej pr贸by - niemo偶liwy do przeprowadzenia w n. spo艂

- np. przy testowaniu lek贸w

- polega na tym, 偶e s膮 2 grypu:

1) eksperymentalna (lek)

2) kontrolna (placebo)

TECHNIKI

  1. Obserwacja mo偶e wyst臋powa膰 jako

  1. technika uzupe艂niaj膮ca v

  2. technika podstawowa

>> jest zar贸wno przypadkowym rejestrowaniem zjawisk r贸偶nego rodzaju, niekontrolowane do艣wiadczenia lub zapis cyfrowy, (鈥)

->>> obserwacja mo偶e by膰 z:

wewn膮trz lub zewn膮trz

O obserwacji przerzucam wy偶ej 鈥 a ni偶ej skre艣lam 鈥 wg kolejno艣ci, kt贸r膮 mam u siebie;))

Typy:

- obserwacja uczestnicz膮ca i nieuczestnicz膮ca,

(uczestnicz膮ca 鈥 obserwator znajduje si臋 w 艣rodowisku badawczych dla cel贸w naukowych, zale偶y nam na poznaniu 偶ycia ludzi od wewn膮trz)

(nieuczestnicz膮ca -

- obserwacja systematyczna i niesystematyczna

(niesystematyczna 鈥 stosowana gdy ma艂o wiemy o przedmiocie badani, obserwator jest te偶 uczestnikiem, aby zapewni膰 warunki naukowo艣ci tworzy si臋 schemat obserwacji,

- nale偶y ustali膰 zwi膮zek mi臋dzy obserwowanym zachowaniem, sytuacj膮 i systemem spo艂eczno-kulturowym, ka偶dy szereg zachowa艅 ma swoj膮 przyczyn臋 w okre艣lonych sytuacjach, dlatego konieczne jest mo偶liwie dok艂adne okre艣lenie warunk贸w wywo艂uj膮cych te same lub podobne dzia艂ania;

- nale偶y okre艣li膰 struktur臋 pozycji spo艂ecznych charakteryzuj膮c膮 dan膮 sytuacj臋, w艂a艣ciwe jej oczekiwania i sankcje

- ka偶da wzgl臋dnie zamkni臋ta sekwencja zachowa艅 ma obiektywne nast臋pstwa dla jednostek w nich uczestnicz膮cych i przewa偶nie stanowi punkt wyj艣cia dla wielu nowych sekwencji zachowa艅)

(systematyczna 鈥 podstaw膮 przeprowadzenia jest teorii, przebieg obserwacji jest podporz膮dkowany precyzyjnie zdefiniowanym kategoriom, kt贸re okre艣laj膮 dok艂adnie to, co ma by膰 obserwowane a co nie; warunki pocz膮tkowe okre艣laj膮ce sytuacje, w jakiej pojawia si臋 zachowanie s膮 kontrolowane, aby umo偶liwi膰 przeprowadzenie por贸wnywalnych obserwacji; wykorzystywane podczas eksperyment贸w)

- w naturalnych sytuacjach spo艂ecznych przeciwstawiona w sztucznie sytuacjach eksperymentalnych

- techniki 鈥 okre艣laj膮 systematyczne sposoby realizowania cel贸w poznawczych i praktycznych bada艅, s膮 bardziej szczeg贸艂owymi dyrektywami ni偶 metody, brak za艂o偶e艅 og贸lnometodologicznych

Rodzaje technik:

Typy:

-> na podstawie stopnia standaryzacji

- swobodny - swobodna rozmowa na zadany temat, badacz co jaki艣 czas wtr膮ca jakie艣 pytanie lub pyta o sprecyzowanie wypowiedzi, szczeg贸lnym przypadkiem jest wywiad narracyjny (opowiada fragment swojego 偶ycia)

- pog艂臋biony 鈥 przeprowadzamy na podstawie przygotowanych pyta艅, ale to s膮 tematy do rozmowy, kolejno艣膰 zadawana jest w kolejno艣ci ustalonej przez badacza

- standaryzowane wywiady kwestionariuszowe 鈥 na podstawie przygotowanego kwestionariusza, kolejno艣膰 pyta艅 jest ustalona, sposoby udzielania odpowiedzi te偶 s膮 ustalone, gwarantuje dok艂adno艣膰 i policzalno艣膰 wynik贸w

-> ze wzgl臋du na liczb臋 os贸b poddanych badaniu

- indywidualne 鈥 z jedn膮 osob膮

- grupowe 鈥 mog膮 by膰 dwie postaci

- zogniskowany wywiad grupowy (focus) 鈥 przeprowadza si臋 z grup膮 max 20 12 os贸b,

-> stopie艅 jawno艣ci

- jawne 鈥 potwierdza, 偶e jest badany

- ukryte 鈥 nie przyznaje si臋 do tego, 偶e jest badany

- formalne 鈥 znamy personalia respondenta

- nieformalne 鈥 respondent wyst臋puje anonimowo

Jak zbudowa膰 dobry kwestionariusz?

- powinien by膰 skupiony wobec jednego problemu g艂贸wnego

- nale偶y dostosowa膰 form臋 do specyfiki badanej populacji

- jasno sformu艂owane pytania, pozbawione termin贸w wieloznacznych

- pytania o cz臋stotliwo艣膰 powinien zawiera膰 podzia艂 od wyst臋powania danej cechy, od najcz臋艣ciej do najrzadziej

- je偶eli pytamy o fakty, powinny zawiera膰 informacj臋 o jak膮 dok艂adno艣膰 nam chodzi

- pytania zamkni臋te powinny zawiera膰 wskaz贸wk臋, ile mo偶na dokona膰 wybor贸w

- unika膰 pyta艅 nadmiernie d艂ugich

- je偶eli w pytaniach zamkni臋tych jest du偶o mo偶liwo艣ci, te wybory trzeba przedstawi膰 respondentowi na osobnej karcie

- nie nale偶y pyta艅 o zjawiska, kt贸re nie wyst臋puj膮 w badanym 艣rodowisku

- nie nale偶y konstruowa膰 pyta艅, kt贸re wymagaj膮 od respondenta znacznego wysi艂ku pami臋ciowego

- nie wolno formu艂owa膰 takich pyta艅, kt贸re w tre艣ci sugeruj膮 odpowied藕

- pytania nale偶y podda膰 鈥瀔ontroli鈥 (samemu na nie odpowiedzie膰)

- nale偶y tak ustali膰 kolejno艣膰 zadawanych pyta艅, by nie zaburzy艂a toku rozmowy

- ka偶dy kwestionariusz przed badaniami nale偶y podda膰 pilota偶owi

Rodzaje pyta艅 stosowanych w kwestionariuszach:

  1. Wprowadzaj膮ce

  2. Otwarte

  3. Zamkni臋te

- za alternatyw膮 (mo偶liwo艣膰 wyboru z dw贸ch)

- z kafeteri膮 (zestaw odpowiedzi do wyboru)

-> kafeteria dyzjunktywna (jeden wyb贸r z kilku)

-> kafeteria koniunktywna (kilka wybor贸w odpowiedzi)

-> kafeteria p贸艂otwarta (dodaje si臋 pytanie Inne, jakie?)

  1. pytania filtruj膮ce, sprawdzaj膮ce

  2. inne typy pyta艅 鈥 historyjka, opowiadanie, skale, tabele

Ograniczenia wielko艣ci kwestionariusza

- wywiad powinien trwa膰 60-90 min, ankieta do 30min

Rodzaje:

- pocztowa/internetowa 鈥 wysy艂amy do os贸b o konkretnych cechach, do os贸b znaj膮ca si臋 na jakim艣 konkretnym problemie du偶y zasi臋g, ma艂y procent zwrot贸w

- prasowa 鈥 drukowana w czasopismach, pojawia si臋 na r贸偶nych stronach internetowych, du偶y zasi臋g, ma艂o zwrot贸w (ok. 50% zwrot贸w)

- 艣rodowiskowa 鈥 rozdawana w okre艣lonym 艣rodowisku, np. zak艂ad pracy; badacz mo偶e mie膰 osobisty kontakt z badanymi (ok. 65% zwrot贸w)

- audytoryjna 鈥 wi臋ksza pewno艣膰, 偶e zostanie wype艂niona, np. klasa w szkole, zapewnia wi臋ksz膮 reprezentacyjno艣膰 (ok. 100% zwrot贸w)

WADY:

- ma艂y procent zwrot贸w (ok. 50%); brak reprezentatywno艣ci; brak kontaktu badacza z badan膮 populacj膮; brak wp艂ywu na rzetelno艣膰 wype艂niania ankiety,

ZALETY:

- w kr贸tkim czasie mo偶na przebada膰 du偶膮 liczb臋 os贸b; anonimowo艣膰; 艂atwe opracowanie danych;

Zasady budowy ankiety:

- ograniczenie liczby pyta艅 max. do 30

- trzeba skupi膰 pytania wok贸艂 jednego problemu g艂贸wnego

- prosty i zrozumia艂y j臋zyk pyta艅

- nale偶y unika膰 pyta艅 dra偶liwych

- powinny przewa偶a膰 pytania zamkni臋te lub p贸艂otwarte

- nale偶y instruowa膰 o liczbie wyboru w pytaniach zamkni臋tych

- informacje o celu bada艅, pro艣ba o wype艂nienie

- dobra jako艣膰 wydruku

- procedury 鈥 s膮 sposobem organizacji bada艅, okre艣laj膮 system dzia艂ania w trakcie bada艅, kt贸re akcentuje organizacj臋 procesu poznawczego i pozwala nam rozwi膮zywa膰 postawione problemy badawcze,

-> ustalenie kolejno艣ci stosowania technik badawczych,

-> okre艣laj膮 etap post臋powania badawczego

-> okre艣laj膮 zaplecze bada艅

-> okre艣laj膮 synchronizacj臋 wymog贸w post臋powania badawczego koszty, pracoch艂onno艣膰, czas trwania, wa偶no艣膰 i wiarygodno艣膰 zgromadzonych bada艅

-> wskazuj膮 liczb臋 jednostek bada艅 oraz liczb臋 poziom贸w analizy

typy materia艂贸w 藕r贸d艂owych, sposoby wyboru przypadk贸w do analiz i sposoby analizy zgromadzonego materia艂u

Rodzaje procedur badawczych:

- rodzaje informacji pozyskiwanych dzi臋ki sonda偶om zwyk艂ych 鈥 dane o 艣rodowisku respondenta, o zachowaniach, dot. posiadanej wiedzy, przekona艅, postaw, motyw贸w, oczekiwa艅, preferencji, opinie, itp.

Cechy:

- bezpo艣redni i d艂ugotrwa艂y kontakt badacza z terenem bada艅,

- badania przewa偶nie przeprowadza si臋 w spo艂eczno艣ciach przestrzennie skupionych,

- stosuje si臋 wiele technik badawczych i centralne miejsce przypisuje si臋 obserwacji,

- uzyskane wyniki nie prowadz膮 tylko do naukowego opisu,

- badane zjawiska powinno si臋 ujmowa膰 w szerszej perspektywie

- pozwala na eksploracj臋, wyja艣nianie, weryfikacj臋

Synchroniczne 鈥 ten sam czas, r贸偶ne zbiorowo艣ci, wykorzystujemy t臋 sam膮 metod臋, technik臋 i narz臋dzia

Diachroniczne 鈥 robimy je a po jakim艣 czasie jeszcze raz

- panel 鈥 pewna zbiorowo艣膰 jest dwukrotnie poddawana badaniom ze wzgl臋du na t臋 sam膮 cech臋, s膮 badaniami analizy trendu a celem jest uchwyceniem dynamiki okre艣lonych zmian, dot. jednostek, nie jest anonimowy

- polling 鈥 wykorzystywany do bada艅 opinii, przeprowadza si臋 w tej samej zbiorowo艣ci ale jednostki poddawane badaniom mog膮 by膰 r贸偶ne, dot. zbiorowo艣ci, jest anonimowy; nastawiony na opinie, postawy, nastroje; pozwala na udzielenie odpowiedzi: 鈥瀓ak zmieni艂o si臋 zjawisko, jaka jest og贸lna tendencja zmian?鈥; s膮 艂atwiejsze, ta艅sze i szybsze w realizacji

- fotografowanie i filmowanie jako podstawowe dzia艂ania badacza + analiza materia艂贸w wywo艂anych,

- fotografie i filmy jako materia艂y zastane i przedstawiaj膮ce okre艣lone obiekty o znaczeniu spo艂ecznym,

- po艂膮czenie fotografii i film贸w jako materia艂贸w zastanych z narracjami i komentarzami naszych respondent贸w,

- u偶ycie fotografii i filmu jako dowodu popieraj膮cego nasz wniosek,

Problem badawczy 鈥 pytanie, na kt贸re nie ma odpowiedzi

Hipoteza 鈥 propozycja twierdzenia naukowego, to zdanie twierdz膮ce wskazuj膮ce na potencjaln膮 zale偶no艣膰, pomi臋dzy zmienn膮 zale偶n膮 a niezale偶n膮

Etapy procesu badawczego:

- wst臋pne sformu艂owanie problemu

- uszczeg贸艂owienie problematyki badawczej

- operacjonalizacja (wyja艣niamy wszystkie poj臋cia i terminy b臋d膮ce w hipotezach i dobieramy wska藕niki, wybieramy metody i techniki badawcze i kryteria analizy wynik贸w bada艅)

- przygotowanie narz臋dzi badawczych

- pilota偶 bada艅

- dob贸r pr贸by (dobranie ograniczonej liczby jednostek danej zbiorowo艣ci przy zachowaniu okre艣lonych zasad, kt贸re pozwol膮 uzyska膰 informacje o ca艂ej zbiorowo艣ci)

- badania

- weryfikacja zebranego materia艂u empirycznego

- wst臋pne grupowanie materia艂u surowego 鈥 kodowanie

- analiza materia艂u empirycznego

- testowanie hipotez i uog贸lnianie wynik贸w bada艅

- pisanie ko艅cowego raportu z bada艅

wska藕nik 鈥 pewna cecha, zdarzenie lub zjawisko, na podstawie kt贸rego wnioskujemy z pewno艣ci膮 lub okre艣lonym prawdopodobie艅stwem, lub z prawdopodobie艅stwem wy偶szym od przeci臋tnego, i偶 zachodzi zjawisko, jakie nas interesuje


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Metody bada艅 spo艂ecznych - wyk艂ady- Banaszak, Studia magisterskie dzip 2013 UAM
METODY I TECHNIKI?DA艃 PEDAGOGICZNYCH wyk艂ad I
Metody bada艅 spo艂ecznych wyk艂ady, II semestr, Wyk艂ady
Metody i Techniki?da艅 Pedagogicznych wyk艂ad 12
Metody bada艅 spo艂ecznych wyk艂ad, semestr III
Metody i techniki?da艅 spo艂ecznych
Metody i Techniki?da艅 Pedagogicznych wyk艂ad 2 11 2011
Metody bada艅 spo艂ecznych wyk艂ady
Metodologia - egzamin, Kierunki studi贸w, KULTUROZNACTWO, Metody i techniki bada艅 spo艂ecznych - wyk艂a
13transplot-ORT, Turystyka i rekreacja wyk艂ady, Metody i techniki obs艂ugi ruchu turystycznego
metody badan spolecznych msm wyklad 3
metody badan spolecznych msm wyklad 2
18obs-imprprzyj-ORT, Turystyka i rekreacja wyk艂ady, Metody i techniki obs艂ugi ruchu turystycznego
27rafting-ORT, Turystyka i rekreacja wyk艂ady, Metody i techniki obs艂ugi ruchu turystycznego
progrwyklORT-sz, Turystyka i rekreacja wyk艂ady, Metody i techniki obs艂ugi ruchu turystycznego
09kp-atnicza-ORT, Turystyka i rekreacja wyk艂ady, Metody i techniki obs艂ugi ruchu turystycznego

wi臋cej podobnych podstron