Sztuki plastyczne świata współczesnego : a) Pablo Picaso0 kubizm b) Surrealizm –Salwador Dali c) Kolaż -Georges Braque'a | Teatr Antyczny : Grecki: Teatr staro grecki powstał w odmianach tragedii, komedii i dramatu satyrowego. Z pieśni - dytyrambu - narodziła się tragedia. Jej budowa oparta jest na dialogu, prowadzonym przez Koryfeusz z chórem. Tespis wprowadził jednego aktora, który występował kolejno w kilku rolach. W dramacie antycznym istnieje zasada trzech jedności - czasu (nie więcej niż dobę), miejsca i akcji (fabuła jednowątkowa). Na scenie może być najwyżej 3 aktorów i chór. Tragedia składa się z prologu (wprowadzenie, kończył się węzłem dramatycznym), epeisodiów (akty), stasimonów (pieśni chóru), perypetii (przełom akcji), katastrofy oraz epilogu (wypowiedź do publiczności). Epe-isodia dzieliły się na parodos (wejściowy) i exodos (wyjściowy). Chór zapowiadał wejście aktorów, komentował wydarzenia, wypowiadał refleksję w pieśniach, wykonywał figury taneczne. Brak było scen drastycznych. Występowanie kategorii katharsis. Odnosi się do przeżyć widza w obcowaniu z tragedią, która przez to, iż wzbudza litość i trwogę widza, dokonuje oczyszczenia uczuć. Wygląd teatru greckiego: Pierwsze greckie teatry znajdowały się pod gołym niebem, przeznaczone były dla dużej widowni. Budowano je wykorzystując warunki naturalne, na zboczach gór. Teatry były budowane z kamienia. Widownię dzielono na sektory, co ułatwiało przemieszczanie się publiczności. |Rzymski: wygląd i cechy Teatru rzymskiego- Budowla teatru rzymskiego była również podobna jednak istniały też znaczne różnice. Teatr składał się ze sceny, widowni oraz scenicznego budynku (skene). Teatry rzymskie kryte były dachem wykonanym z płóciennej osłony, który chronił przed słońcem. Rzymskie teatry w przeciwieństwie do greckich były budowane najczęściej na płaskim i dlatego widownia była ukształtowana inaczej. Widownia była w kształcie półkola w pisanego w czworobok. W narożach umieszczono klatki schodowe (wejścia na widownię). Widownia była również podzielona przejściami poziomymi na sektory pionowe oraz poziome. Nowością w teatrze rzymskim były kurtyny, które opuszczało się w dół do specjalnego otworu oraz plakaty teatralne (programinata), które informowały o mających sie odbyć przedstawieniach. W starożytnym Rzymie odbywało się kilka charakterystycznych odmian sztuk: * Mim- najczęściej improwizowana, krótka scena z życia, * Pantomima- nieme sceny, w których aktorzy posługiwali się jedynie ruchem oraz gestm, * Fabula atellana- ludowa italska farsa. Aktorzy zakładali maski charakterystyczne dla danej postaci,* Fabula palliata- komediowa sztuka. Najczęściej były to drwiny z Greków,* Fabula togata- komediowa sztuka. Rzymianie w tej sztuce naśmiewają się sami z siebie, * Fabula cothurnata- tragedia w stylu greckim, * Fabula praetexta- tragedia o charakterze rzymskim. 1)Teatr średniowieczny: Misteria, Morality , Teatr Jarnarynowy (wedrowny) 2) Teatr Nowożytny: Błażni, Komedie(dell’arte) , teatr elżbietański. | 1) Teatr XIX wieczny przykładem teatru nowoczesnego : a) antykwaryczność- wierne dążenie do odwzorowania scenografii według wytycznych zapisanych w sztuce przez autora . b) Widowiskowość – polegała na zastosowaniu efektów specjalnych na scenie w postaci wybuchów , błyskawic , pary, deszczu, wiatru, czy róznego rodzaju zapadni c) System Gwiazdorski dotyczy wybierania przez aktorów wybranych ról , stwarzał zagrożenia , trudności przy obsadzaniu nie opłacalnych sztuk teatralnych .|Czytanie Teatru: 1) Artystyczne środki przekazu teatralnego; a)wizualne : -obraz (rekwizyty, scenografia) – aktorzy( stroje , charakteryzacja )- ruch sceniczny( gesty, mimika, tańce) – światło( oświetlenie , efekty świetlne) – efekty specjalne (wybuchy , dymy , ruchowe elementy sceny b) słuchowe: - dykcja aktorów –ton – muzyka (dzwiękonaśladoctwo, podkład muzyczny)- nagłośnienie

Sztuki plastyczne świata współczesnego : a) Pablo Picaso0 kubizm b) Surrealizm –Salwador Dali c) Kolaż -Georges Braque'a | Teatr Antyczny : Grecki: Teatr staro grecki powstał w odmianach tragedii, komedii i dramatu satyrowego. Z pieśni - dytyrambu - narodziła się tragedia. Jej budowa oparta jest na dialogu, prowadzonym przez Koryfeusz z chórem. Tespis wprowadził jednego aktora, który występował kolejno w kilku rolach. W dramacie antycznym istnieje zasada trzech jedności - czasu (nie więcej niż dobę), miejsca i akcji (fabuła jednowątkowa). Na scenie może być najwyżej 3 aktorów i chór. Tragedia składa się z prologu (wprowadzenie, kończył się węzłem dramatycznym), epeisodiów (akty), stasimonów (pieśni chóru), perypetii (przełom akcji), katastrofy oraz epilogu (wypowiedź do publiczności). Epe-isodia dzieliły się na parodos (wejściowy) i exodos (wyjściowy). Chór zapowiadał wejście aktorów, komentował wydarzenia, wypowiadał refleksję w pieśniach, wykonywał figury taneczne. Brak było scen drastycznych. Występowanie kategorii katharsis. Odnosi się do przeżyć widza w obcowaniu z tragedią, która przez to, iż wzbudza litość i trwogę widza, dokonuje oczyszczenia uczuć. Wygląd teatru greckiego: Pierwsze greckie teatry znajdowały się pod gołym niebem, przeznaczone były dla dużej widowni. Budowano je wykorzystując warunki naturalne, na zboczach gór. Teatry były budowane z kamienia. Widownię dzielono na sektory, co ułatwiało przemieszczanie się publiczności. |Rzymski: wygląd i cechy Teatru rzymskiego- Budowla teatru rzymskiego była również podobna jednak istniały też znaczne różnice. Teatr składał się ze sceny, widowni oraz scenicznego budynku (skene). Teatry rzymskie kryte były dachem wykonanym z płóciennej osłony, który chronił przed słońcem. Rzymskie teatry w przeciwieństwie do greckich były budowane najczęściej na płaskim i dlatego widownia była ukształtowana inaczej. Widownia była w kształcie półkola w pisanego w czworobok. W narożach umieszczono klatki schodowe (wejścia na widownię). Widownia była również podzielona przejściami poziomymi na sektory pionowe oraz poziome. Nowością w teatrze rzymskim były kurtyny, które opuszczało się w dół do specjalnego otworu oraz plakaty teatralne (programinata), które informowały o mających sie odbyć przedstawieniach. W starożytnym Rzymie odbywało się kilka charakterystycznych odmian sztuk: * Mim- najczęściej improwizowana, krótka scena z życia, * Pantomima- nieme sceny, w których aktorzy posługiwali się jedynie ruchem oraz gestm, * Fabula atellana- ludowa italska farsa. Aktorzy zakładali maski charakterystyczne dla danej postaci,* Fabula palliata- komediowa sztuka. Najczęściej były to drwiny z Greków,* Fabula togata- komediowa sztuka. Rzymianie w tej sztuce naśmiewają się sami z siebie, * Fabula cothurnata- tragedia w stylu greckim, * Fabula praetexta- tragedia o charakterze rzymskim. 1)Teatr średniowieczny: Misteria, Morality , Teatr Jarnarynowy (wedrowny) 2) Teatr Nowożytny: Błażni, Komedie(dell’arte) , teatr elżbietański. | 1) Teatr XIX wieczny przykładem teatru nowoczesnego : a) antykwaryczność- wierne dążenie do odwzorowania scenografii według wytycznych zapisanych w sztuce przez autora . b) Widowiskowość – polegała na zastosowaniu efektów specjalnych na scenie w postaci wybuchów , błyskawic , pary, deszczu, wiatru, czy róznego rodzaju zapadni c) System Gwiazdorski dotyczy wybierania przez aktorów wybranych ról , stwarzał zagrożenia , trudności przy obsadzaniu nie opłacalnych sztuk teatralnych .|Czytanie Teatru: 1) Artystyczne środki przekazu teatralnego; a)wizualne : -obraz (rekwizyty, scenografia) – aktorzy( stroje , charakteryzacja )- ruch sceniczny( gesty, mimika, tańce) – światło( oświetlenie , efekty świetlne) – efekty specjalne (wybuchy , dymy , ruchowe elementy sceny b) słuchowe: - dykcja aktorów –ton – muzyka (dzwiękonaśladoctwo, podkład muzyczny)- nagłośnienie