PORADNICTWO PEDAGOGICZNE I RESOCJALIZACYJNE

PORADNICTWO PEDAGOGICZNE I RESOCJALIZACYJNE

WYKŁADY

Początki poradnictwa – rys historyczny.

Poradnictwo „jako działalność pomocowa”.

XX w. – początki poradnictwa: poradnictwo zawodowe; selekcyjne; wychowawcze.

1907r. – poradnictwo zawodowe – założenie poradni zawodowych (W. Hauszyld z inicjatywy J. Jotełko, W. Dawid).

1918r. – poradnictwo selekcyjne: - ukierunkowane na nauczanie dziecka upośledzonego umysłowo (M. Grzegorzewska). Powstanie poradni kierujących dzieci niepełnosprawne do określonych placówek oświatowych.

1919r. – poradnictwo wychowawcze – Robotnicze Towarzystwo Przyjaciół Dzieci (wychowanie i rozwój dziecka w naturalnych środowiskach).

Odwołanie się do koncepcji F. Znanieckiego, B. Suchodolskiego: celem wychowania rozumianego jako wszechstronny rozwój osobowości wychowanka jest przygotowanie dziecka do pracy zawodowej i udziału w życiu społecznym.

Powołanie poradni społeczno-wychowawczych (RTPD).

Cele:

Zadania poradni:

Formy działań:

1958r. – powstanie poradni psychologicznej skupiającej się na – pomocy młodzieży kończącej szkołę w wyborze zawodu; szkolenie nauczycieli i lekarzy w zakresie poradnictwa zawodowego.

Dwa odrębne nurty działania:

  1. poradnie powołane przez TPD

  2. poradnie psychologiczno-zawodowe (resort oświaty)

1964r. – stworzono poradnie wychowawczo-zawodowe.

1968r. – zapoczątkowano jednolity system poradnictwa; socjalnie istniejących nurtów poradnictwa, objęcie działalnością cały system szkolnictwa – od przedszkola do szkoły średniej.

Zadania poradni wychowawczo-zawodowych:

1973r. – modyfikacja określająca nowe zadania i sposoby realizacji zadań poradnictwa.

Zadania poradnictwa wychowawczo-zawodowej ukierunkowane na zagadnienia:

1975r. – wprowadzenie do szkół instytucji pedagoga.

Zadania pedagoga:

1991r. – ustawa o systemie oświaty; Zarządzenie MEN w sprawie zasad udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

1993r. – początek funkcjonowania poradni psychologiczno-społecznych.

2010r. – rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.

Poradnictwo – istota i zakres.

Poradnictwo:

  1. interakcja międzyosobowa działania społecznego, działalność zorganizowana, forma pomocy społecznej

  2. działalność profesjonalna, ukierunkowana na doskonalenie procesu wychowania jednostki (Kargulowa, Miller)

  3. działanie polegające na niesieniu pomocy za pośrednictwem porady (O. Czerniakowska)

  4. pomoc sytuacyjna przyjmująca charakter specyficznej relacji społecznej, w której dwie lub kilka osób oddziałuje na siebie za pomocą bezpośredniej komunikacji, modyfikując nawzajem swoje zachowanie (A. Kargulowa)

  5. poradnictwo psychologiczno-pedagogiczne są to działania profesjonalnie kierowane do rodzin, osób z zaburzeniami rozwoju psychicznego, moralnego, społecznego, z dysfunkcjami rozwojowymi, niewydolnością intelektualną, podejmujących decyzje o kierunku kształcenia zawodowego (K. Ostrowska)

Obszary zadań poradniczych:

Przedmiot relacji poradniczej (A Kargulowa):

Problem – rodzaj zadania, trudności, której osoba potrzebująca porady nie może rozwiązać przy aktualnie posiadanym poziomie wiedzy, umiejętności i nastawienia.

Rodzaje problemów:

  1. instrumentalne (wiedza, kompetencje społeczne, umiejętności)

  2. egzystencjalne (sens życia, wartości)

Cele poradnictwa (Ziemski):

  1. główny: optymalizacja rozwoju

  2. pośrednie: usuwanie zaburzeń i trudności, profilaktyka, prognoza

Kierunki pracy poradnictwa (R. Pawłowska):

Grupy działań poradnictwa:

Poradnictwo – funkcje i strategie.

Funkcje:

Strategie działania – sposoby postępowania przyjęte przez osoby realizujące poradnictwo, uznane jako właściwe dla realizacji wyznaczonego celu. Składają się z taktyki warunkujących działania poradnicze.

Strategie stosowane w relacjach pomocowych (J. Heron):

Etapy postępowania w metodzie indywidualnych przypadków:

  1. Identyfikacja problemu (rozmowa)

  2. Geneza i dynamika zjawiska (określenie ukierunkowań i przyczyn)

  3. Wskazywanie pierwszych kroków postępowania pomocowego, wyrażenie zgody na ich zastosowanie przez radzącego się, określenie znaczenia problemu dla radzącego

  4. Prognoza pozytywna i negatywna

  5. Proponowanie i rozważanie rozwiązań (etap konsolidacji)

  6. Wdrażanie i ewaluacja osiągnięć


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
PORADNICTWO, STUDIA, PSWzR, III Rok, SEMESTR VI, Poradnictwo Pedagogiczno Resocjalizacyjne, Wykłady
PORADNICTWO, Pedagogika i resocjalizacja, Poradnictwo
Pytania na egazmin, studia Pedagogika Resocjalizacja lic, Działalność pożytku publicznego
Rodzaje poradnictwa, pedagogika uniwersytet wroc
Postawy rodzicielskie wg Marii Ziemskiej, Pedagogika resocjalizacyjna
PIOSENKI, STUDIA Pedagogika resocjalizacyjna
Pedagogika-praca, pedagogika resocjalizacyjna - notatki, Prezentacja i materiały - SZKOŁA JAKO INSTY
tekst, notatki, pedagogika resocjalizacyjna, prezentacje, Hare Kryszna
Pedagogika resocjalizacyjna, pedagogika i praca socjalna
WSPOL PEDAGOGIKA RESOCJALIZACYJNA -ściąga, WSPOL, WSPOL pedagogika resocjalizacyjna
Diagnoza pedagogiczna, Resocjalizacja i socjoterapia, RESOCJALIZACJA
Pedagogika resocjalizacyjna 1, pedagogika resocjalizacyjna
Metodologia badań społecznych - opracowanie, Pedagogika resocjalizacyjna
pedagogika resocjalizacyjna
Pedagogika resocjalizacyjna ściąga
PEDAGOGIKA RESOCJALIZACJ EGZAMIN
Prostytucja, Pedagogika Resocjalizacyjna, Fiszki z patologii

więcej podobnych podstron