Rozwój dziecka trzyletniego jest spokojniejszy niż awanturniczego dwulatka. Wasz trzylatek chętnie bawi się z innymi dziećmi - zawiera przyjaźnie (pamięta imię swojego przyjaciela), umie się dzielić i chce współpracować. Lubi słuchać historii na swój temat i upewnia się, czy jest kochany przez rodziców, sam okazuje miłość bliskim, choć ma okresy płaczliwości i braku poczucia bezpieczeństwa, w których pojawiają się pytania typu „mamo, a kochasz mnie jeszcze troszeczkę?”. Chętnie słucha bajek i opowiadań, ale uważaj, co mu czytasz, bo to wiek, w którym pojawiają się strachy. Trzylatek może bać się samotności, ciemności i sławnego Potwora z Szafy lub jego kuzyna Straszydła spod Łóżka. To dlatego, ze nie bardzo potrafi oddzielić rzeczywistośc od fikcji. Jest zawieszony pomiędzy światem rzeczywistym i nierzeczywistym, fantazja miesza mu się z rzeczywistością i dziecko ma tendencje do nierozróżniania tych dwóch obszarów. To właśnie w tym wieku, dzięki bujnej wyobraźni w jego życiu mogą pojawiać się niewidoczni przyjaciele, z którymi będzie prowadził długie dysputy....
Co umie trzylatek?
sam myje zęby i ręce, umie samodzielnie skorzystać z toalety i w pełni kontroluje potrzeby fizjologiczne
sam je, umie nalać napój z butelki, czy dzbanka
potrafi się ubrać i rozebrać (potrzebuje pomocy przy guzikach, zamkach błyskawicznych, itp.), umie też założyć buty
słucha (co za ulga po buncie dwulatka) i wykonuje polecenia, umie opowiedzieć o problemie, który go gryzie i do tego zaczyna dokonywać wyborów, rozważając konsekwencje swoich działań - czyli jest szansa na koniec wściekłego tarzania się pod nogami rodziców
lubi zabawy w dom, rodzinę - chętnie przy tym pomaga w prostych domowych czynnościach; równie chętnie (i do tego bardzo sprawnie) korzysta z urządzeń na placu zabaw, kopie i rzuca piłkę, szaleje na trójkołowcu; nawet w szalonym pędzie ma problemów z omijaniem przeszkód, chodzi na paluszkach (co nie znaczy, że robi to cicho), skacze na jednej nodze i nawet przez chwilę potrafi na tej jednej nodze ustać
potrafi budować krótkie zdania i prowadzić krótką rozmowę, ale czasem się zacina, jąka lub powtarza słowa (zwłaszcza w emocjonujących chwilach); zazwyczaj jednak buzia mu się nie zamyka i o dziwo, większość tego, co mówi, można zrozumieć
coraz więcej zapamiętuje, wie, jak się nazywa i ile ma lat, zna co najmniej kilka wierszyków i piosenek, umie nazwać podstawowe kolory, co mu się przydaje, gdy rysuje kwadraty i koła a nie tylko same maziaje; potrafi policzyć dwie-trzy rzeczy i rozumie różnice między teraźniejszością a przyszłością
Rozwój dziecka,
które ma cztery lata ponownie przyspiesza. Dynamiczny czterolatek, któremu buzia się nie zamyka i który potrafi przez pół dnia zadawać tylko i wyłącznie pytania, to kolejna próba cierpliwości dla rodziców. Nawet jeśli sami jesteście wulkanami energii, to bieganie za dzieckiem i jednoczesne zaspokajanie jego ciekawości świata może okazać się ponad wasze siły. Poza tym wyobraźnia nadal jest bardzo żywa, a dziecko nadal ma trudności z odróżnianiem fantazji od rzeczywistości. Konfabulowanie w tym wieku jest normalne, wiąże się z niesamowitą wyobraźnią dziecka, a także z coraz lepszą umiejętnością mowy. Wymyślony przyjaciel nadal towarzyszy wielu maluchom i nie powinno to budzić waszego niepokoju. I normą w tym wieku jest także to, że dziecko domaga się czytania w kółko tej samej bajki - wam nie pozostaje nic innego, jak zacisnąć zęby i przetrwać ten czas.
Dziecko czteroletnie potrafi już wiele
odczuwa wstyd, dumę, winę i zazdrość; to dobry moment, by zacząć dziecko uczyć, jak ma radzić sobie z emocjami, ale uwaga: czterolatek lubi pochwały i wbijają go w dumę, ale z drugiej strony, porównywanie go z innymi na jego niekorzyść, przeżywa nadzwyczaj mocno;
zna już zazwyczaj około 2 tysięcy słów, odróżnia litery od innych narysowanych kształtów (czasem może nawet umieć drukowanymi literami napisać własne imię); często też potrafi policzyć do 10 oraz układać przedmioty według wielkości, koloru, kształtu;
zadaje trudne pytania dorosłym, eksperymentuje z nowymi bodźcami, chętnie maluje i tworzy – wykleja, wycina, lepi z plasteliny, itp.; uwielbia budować z klocków rozmaite konstrukcje, a na plaży pochłaniają go zamki na piasku;
sprawnie wchodzi i schodzi ze schodów na dwóch nogach i w wyprostowanej pozycji, trzymając się poręczy;
sprawnie biega, rusza i zatrzymuje się i umie robić w biegu zwroty, lubi bawić się w berka, jeździć na rowerku, wspinać się na różnorodne przeszkody; piłka budzi dużo emocji - dziecko dobrze ją łapie i dobrze nią rzuca, bywa, że już kozłuje; ta wielka ruchliwość i pęd ku odkryciom wymagaja od was zwiększonej uwagi, bo w szalonej głowie czterolatka rodzą się szalone pomysły, które mogą doprowadzić do trwałych uszkodzeń ciała - jednak zamiast krzyczeć "nie biegaj, bo się spocisz" lepiej spokojnie, ale obrazowo wytłumaczyć, że jak rozbije czaszkę, to mózg może uciec przez dziurkę;
Rozwój dziecka...
które ma 5 lat postępuje płynnie, pod warunkiem, że dziecko nauki nowych umiejętności nie traktuje w kategorii przymusu. Bywa, że niektórzy rodzice zastanawiają się, czy w rozwoju emocjonalnym ich pociechy nie nastąpił regres. Dlaczego? Bo dziecko często reaguje jak w czasie buntu dwulatka: krzyczy, histeryzuje, płacze, robi dzikie awantury, obraża się a nawet pluje, kopie czy bije. Wszystko dlatego, że nadal jeszcze nie radzi sobie z emocjami, których odczuwa coraz więcej. Ten nadmiar emocji może leżeć również u podstaw obgryzania paznokci czy dłubania w nosie.
Do tego pięciolatek nadal uważa, że jest pępkiem świata i nie przyjmuje do wiadomości, że inni myślą czy odczuwają inaczej niż on. To normalny etap rozwoju psychiki dziecka, co nie znaczy, że nie należy mu uświadamiać, że się myli.
Pięciolatek jest żądny wiedzy, zadaje masę pytań na wszystkie możliwe tematy, często pyta publicznie, co może być nieco dla was stresujące. Nie możecie zbywać dziecka byle czym ani pokazywać po sobie, że jesteście speszeni. Specjaliści radzą, by zachowując kamienną twarz odpowiadać dziecku w możliwie najprostszy, ale jednocześnie wyczerpujący sposób. Jeśli zacznie wam brakować inwencji, zawsze w poszukiwaniu odpowiedzi możecie sięgnąć po jedną z wielu encyklopedii dla dzieci.
Dziecko pięcioletnie potrafi już budować poprawne zdania, zna około 2 tysięcy słów. Niektóre pięciolatki z entuzjazmem podchodzą do nauki czytania i pisania, inne w ogóle się tym nie interesują - obie postawy są najzupełniej w tym wieku prawidłowe. nalezy jednak pamiętać, ze największy pięcioletni fan nauki natychmiast zniej zrezygnuje, gdy odniesie wrażenie, że jest ona przymusem.
Rączki pięciolatka są coraz sprawniejsze, lepsza jest też koordynacja oko-ręka, dzięki czemu coraz lepiej idzie malowanie, lepienie z plasteliny, wycinanie i klejenie. Obrazki dziecka mają coraz więcej szczegółów i są bliższe rzeczywistości.
Koordynacja ruchów u pięciolatka jest już dużo lepsza niż rok temu, chociaż nadal zdarza mu się łapać zająca. Dziecko w tym wieku jest zazwyczaj szaleńczo wręcz ruchliwe, ale niestety, nadal nie jest w stanie przewidzieć konsekwencji swoich działań, więc nie należy spuszczać go z oczu.
Rozwój dziecka...
które ma 6 lat, jest nadal bardzo szybki. Sześciolatek zna już ponad 4 tysiące słów, dzięki czemu można z nim porozmawiać o wielu sprawach. To ważne, bo dziecko w tym wieku wchodzi w kolejną fazę rozwoju emocjonalnego. Przede wszystkim odczuwa bardzo silną potrzebę współzawodnictwa i wygrywania. Ta potrzeba jest na tyle silna, że dziecko gotowe jest kłamać i oszukiwać, złapane na gorącym uczynku nie chce się przyznać, z trudem też znosi jakąkolwiek krytykę. Reaguje bardzo emocjonalnie, a jego nastroje są bardzo zmienne. Potrafi od euforii przejść do ataku złości a nawet popaść w histerię. Sześciolatek nadal jest egocentryczny i nie do końca rozumie potrzeby innych, ale zwykle ma już najlepszego przyjaciela (zazwyczaj tej samej płci).U sześciolatka pojawiają się nowe lęki: dziecko może bać się ciemności, duchów, burzy, samotności. Próbuje sobie z tym radzić obgryzając paznokcie i skórki, czy dłubiąc w nosie.
Rozwój fizyczny sześciolatkaSześcioletnie dziecko nie potrafi usiedziec spokojnie, dlatego warto mu zapewnić odpowiednią porcję bezpiecznego ruchu, bo dziecko samo nadal nie potrafi jeszcze przewidzieć konsekwencji swojego działania. I tak np. dziecko jeżdżące na rowerze, rolkach, wrotkach czy łyżwach powinno mieć na sobie kask oraz ochraniacze. Warto też często z dzieckiem rozmawiać o bezpieczeństwie na drodze i zagrożeniach, z którymi może się spotkać.
Co umie sześciolatek?
odróżnia stronę lewą od prawej
umie narysować podstawowe figury geometryczne
umie nazwać kolory, dni tygodnia i miesiące
potrafi jeździć na dwukołowym rowerze, rolkach czy wrotkach
potrafi nauczyć się wierszyka i go wyrecytować
potrafi skupić się na określonym działaniu przez około 15 minut
niektóre dzieci radzą sobie z pisaniem coraz lepiej, inne dopiero zaczynają naukę