82. Państwa trwale neutralne - proszę opisać ich status w prawie międzynarodowym.
Na podstawie „Prawa międzynarodowego publicznego” Bierzanka i Symonidesa oraz notatek z zajęć.
państwa trwale neutralne – przyjęcie trwałej neutralności powoduje pewne ograniczenia zdolności do czynności prawnych w płaszczyźnie międzynarodowej. Państwo takie w zamian za uzyskaną gwarancję niepodległości i integralności terytorialnej zobowiązuje się nie używać siły zbrojnej przeciwko innemu państwu (wyjątek samoobrona)
wyłączenie z możliwości przystąpienia do sojuszy i org. wojskowych, uczestniczenia w systemie bezpieczeństwa zbiorowego itp.
status trwałej neutralności musi być zaakceptowany przez inne państwa; nie wystarczy sama tylko jednostronna decyzja, jak w przypadku deklaracji Islandii z roku 1918 czy Laosu z roku 1962
państwo trwale neutralne nie może zaciągać żadnych zobowiązań mogących uwikłać je w wojnę
stałą neutralność należy odróżniać od neutralności części terytorium, neutralności wojennej oraz polityki neutralności
Szwajcaria od 1648 r. (przystąpiła do ONZ dopiero w 2002 r.), Austria 1955 r.
Krótki komentarz do tego co powyżej.
Państwo wieczyście neutralne, to państwo, którego neutralność jest stanem trwałym. Do uzyskania statusu państwa wieczyście neutralnego nie wystarcza jednostronna deklaracja państwa. Musi ona zostać uznana przez inne państwa (innych członków społeczności międzynarodowej). Trwała neutralność wynika z umowy międzynarodowej lub decyzji samego państwa, ale akceptowanej przez społeczność międzynarodową.
Państwo wieczyście neutralne deklaruje nieuczestniczenie w konfliktach zbrojnych prowadzonych przez inne państwa oraz faktycznie nie używa siły zbrojnej wobec innych państw, nie przystępuje do toczących się działań zbrojnych prowadzonych przez inne państwa, a także nie udostępniania swojego terytorium i swoich zasobów państwom pozostającym w konflikcie zbrojnym.
Niepodległość oraz integralność terytorialna państwa wieczyście neutralnego podlega gwarancjom i ochronie ze strony innych państw. Posiadanie statusu państwa wieczyście neutralnego nie stanowi jednak przeszkody dla zorganizowania i utrzymywania infrastruktury wojskowej oraz sił zbrojnych przez nie. Państwo neutralne ma prawo do bronienia swojej niepodległości i terytorium (prawo do samoobrony). Jednak państwo to nie powinno przystępować do sojuszy wojskowych (np. NATO, dawniej też Układ Warszawski, itp.). Państwa trwale neutralne mogą jednak uczestniczyć w innych organizacjach międzynarodowych, np. ONZ, Unia Europejska, Rada Europy, itd.
Współcześnie państwami neutralnymi są Szwajcaria od 1815 roku oraz Austria od 1955 roku. Neutralność Szwajcarii została uznana podczas Kongresu wiedeńskiego i podtrzymana przez Traktat wersalski. 26 października 1955 roku parlament Austrii uchwalił konstytucję oraz deklarację o wieczystej neutralności.