INSENIZACJA
"O ŻÓŁTYM TULIPANIE"

występują: Narrator, Tulipan, Promyk Słońca, Deszczyk, Dzieci

 

Narrator:
W ciemnym domku pod ziemia mieszkał mały Tulipanek. Mały Tulipan, jak wszystkie małe dzieci, spał całymi dniami. Wokoło bowiem było ciemno i cicho.
Pewnego dnia obudziło go ze snu lekkie pukanie do drzwi:

Tulipan (oburzony bo wyrwano go ze snu)
- Kto tam?

Deszczyk:
- To ja, deszczyk, chce wejść do ciebie. Nie bój się maleńki. Otwórz.

Tulipan:
- Nie, nie chce. Nie otworzę. (Odwrócił się na drugi bok i zasnął)

Deszcz (puka ponownie)

Tulipan:
- Kto tam?

Deszcz:
- To ja deszcz. Pozwól mi wejść do swego domku.

Tulipan:
- Nie, nie chcę żebyś mnie zamoczył. Pozwól mi spokojnie spać.

(Po pewnym czasie znowu słychać pukanie do drzwi)

Tulipan:
- Kto tam znowu?

Promyk słońca:
- Tulipanku wpuść mnie do środka!

Tulipan:
- Ktoś ty?

Promyk słońca:
- To ja, promyk Słońca.

Tulipan (zły)
- Nie potrzebuje cię. Idź sobie.

(promyk zagląda przez dziurkę od klucza i znów puka)

Tulipan:
- Kto tam znowu puka? ( jest zły)

Deszcz i Promyk:
- To my, Deszcz i Słońce. Chcemy wejść do ciebie.

Tulipan:
- Ha, musze jednak otworzyć, bo dwojgu nie dam rady. (otwiera drzwi)

(Deszczyk i Promyk wpadają do domku. Deszcz chwyta przestraszonego Tulipanka za jedna rękę, Promyk za drugą i unoszą go do góry, wyprowadzając z domku. Tulipan robi się większy i rozwija swoje płatki, patrzy zadowolony na piękny ogród i na zielona trawę. Promyk rzuca żółte promyczki na jego główkę)

(Do ogrodu wchodzą dzieci i wołają)

Dzieci:
- Patrzcie! Pierwszy żółty tulipan zakwitł dziś rano!!! Teraz już na pewno będzie wiosna!!!

---