Imię ................................................................. Grupa 1
Nazwisko ........................................................
Pole elektrostatyczne jest polem:
a. powstałym przez przyłożenie napięcia stałego,
b. potencjalnym,
c. bezwirowym,
d. bez upływności.
Pole elektryczne o napięciu stałym jest polem:
a. elektrostatycznym,
b. o rozkładzie upływnościowym,
c. o rozkładzie pojemnościowym.
Pole elektryczne przemienne 50 Hz można uznać za prawie doskonale bezwirowe gdyż:
a. długość fali elektromagnetycznej tego pola jest wielokrotnie większa od spotykanych wymiarów liniowych układów izolacyjnych,
b. prędkość fali elektromagnetycznej w izolacji jest znacznie mniejsza od prędkości fali elektromagnetycznej w próżni,
c. takiego pola nawet w przybliżeniu nie można uznać za bezwirowe.
Współczynnik strat tgδ:
a. pozwala wyznaczyć straty mocy czynnej w dielektryku, gdy znana jest moc pojemnościowa pobierana przez dielektryk,
b. pozwala wyznaczyć całkowitą stratę mocy w dielektryku, gdy znamy wartość prądu upływnościowego przy zadanym napięciu,
c. jest wprost proporcjonalny do przewodności elektrycznej a odwrotnie proporcjonalny do przenikalności dielektrycznej - oraz odwrotnie proporcjonalny do pulsacji!!.
Dla oceny jakości izolacji bada się:
a. tgδ,
b. stosunek rezystancji izolacji R15/R60 - prawidłowo to R60/R15,
c. stosunek pojemności C2/C50.
Przy przejściu z dielektryka o przenikalności dielektrycznej ε1 do dielektryka o przenikalności ε2, gdy ε2 >ε1 natężenie pola elektrycznego E:
a. maleje,
b. pozostaje bez zmian,
c. wzrasta.
Współczynnik niejednorodności pola elektrycznego β jest to:
a. stosunek średniej wartości natężenia pola do jego wartości maksymalnej,
b. stosunek maksymalnej wartości natężenia pola do jego wartości minimalnej,
c. stosunek maksymalnej wartości natężenia pola do jego wartości średniej,
d. stosunek minimalnej wartości natężenia pola do jego wartości średniej.
Energia jonizacji gazu jest:
a. większa od pracy wyjścia elektronu z powierzchni elektrody,
b. mniejsza od pracy wyjścia elektronu z powierzchni elektrody,
c. porównywalna z pracą wyjścia elektronu z powierzchni elektrody.
Mechanizm Townsenda stosuje się dla:
a. gazu o ciśnieniu normalnym,
b. małych odległości między elektrodami,
c. próżni.
Mechanizm kanałowy wyładowania w gazie zbudowano w oparciu o następujące założenia:
a. wewnętrznym źródłem swobodnych elektronów jest fotojonizacja wywołana przez procesy odwzbudzeniowe i rekombinacyjne zachodzące w lawinie,
b. odstęp między elektrodami jest na tyle duży by ładunek w lawinie osiągnął wartość wystarczającą do zmiany rozkładu pola,
c. wyładowanie rozwija się skokowo od czoła do czoła lawiny tworząc strimer.
Skutkiem ulotu w liniach napowietrznych jest:
a. erozja przewodu, wokół którego powstaje ulot,
b. powstawanie kwasu azotowego,
c. straty mocy czynnej,
d. zakłócenia elektomagnetyczne.
Znormalizowany udar napięciowy ma kształt:
a. 1,2/60 μs,
b. 8/20 μs,
c. 250/2500 μs.
Wytrzymałość udarowa powietrza w warunkach normalnych dla udarów łączeniowych:
a. ma charakter losowy,
b. jest mniejsza od wytrzymałości statycznej,
c. jest większa od wytrzymałości statycznej.
Wytrzymałość elektryczna izolatorów pod deszczem:
a. może co najwyżej osiągnąć 80% wytrzymałości w stanie suchym,
b. może co najwyżej osiągnąć 90% wytrzymałości w stanie suchym,
c. przy właściwym doborze geometrii klosza może osiągnąć wartość jak dla izolatora suchego,
d. dla przepięć udarowych jest (niezależnie od geometrii izolatora) praktycznie tożsama z wytrzymałością w stanie suchym.
Współczynnik przepięć dla wewnętrznych przepięć łączeniowych może przyjmować wartości:
a. 2≤kp≤3,
b. 3≤kp≤4,
c. kp >4,
d. kp>5.
Wyładowanie atmosferyczne w obiekty wysokie i wysoko położone ma najczęściej charakter:
a. wyładowań oddolnych o biegunowości dodatniej,
b. wyładowań oddolnych o biegunowości ujemnej,
c. wyładowań odgórnych o biegunowości dodatniej,
d. wyładowań odgórnych o biegunowości ujemnej.
Przebicie wsteczne izolacji może wystąpić przy uderzeniu wyładowania atmosferycznego w:
a. przewód fazowy linii napowietrznej,
b. przewód odgromowy linii napowietrznej,
c. słup linii napowietrznej.
Szeregowa indukcyjność linii L i równoległa pojemność C działa na falę wędrowną w ten sposób, że:
a. podwyższa wartość maksymalną przepięcia i wydłuża grzbiet fali,
b. łagodzi czoło fali i wydłuża grzbiet obniżając jednocześnie amplitudę,
c. może powodować rezonans i nawet czterokrotny wzrost napięcia.
Wpływ na zmianę prędkości rozchodzenia się fali ma:
a. tłumienie oporowe w przewodach,
b. tłumienie oporowe w ziemi,
c. zjawisko naskórkowości,
d. ulot.
Aby odgromnik wydmuchowy działał skutecznie, w miejscu jego zainstalowania w sieci z punktem neutralnym izolowanym lub z kompensacją ziemnozwarciową muszą być spełnione warunki:
a. Id ≤ I2 oraz Ig ≤ I3,
b. Id ≤ I2 oraz Ig ≥ I3,
c. Id ≥ I2 oraz Ig ≥ I3.