1. …………………………… 15.04.2010r.

2. …………………………..

3. …………………………..

4. …………………………..

REAKCJE KOMPLEKSOWANIA

1. Reakcje kompleksowania:

Fe³⁺ + SCN^- [Fe(SCN)₆]^3-

Ni²⁺ + SCN^- Ni(SCN)⁺

Co²⁺ + SCN^- Co(SCN)⁺

Cu²⁺ + SCN^- Cu(SCN)⁺

L.p	Me^+n	Wzór kompleksu	barwa	pK
1.	Fe^+++	[Fe(SCN)6]^3-	Krwistoczerwona	6,4
2.	Ni^++	[Ni(SCN)4]^2-	Zielona	1,2
3.	Co^++	[Co(SCN)6]^4-	Blado różowa	3,0
4.	Cu^++	[Cu(SCN)4]^2-	Zielonkawa	2,35

1. Zn²⁺ + NH_3(aq) [Zn(NH₃)₄]²⁺

Cd²⁺ + NH_3(aq) [Cd(NH₃)]²⁺

Cu²⁺ + NH_3(aq) [Cu(NH₃)₄]²⁺

Ni²⁺ + NH_3(aq) [Ni(NH₃)­₆]²⁺

Co²⁺ + NH_3(aq) [Co(NH₃)₄]²⁺

L.p	Me^+n	Wzór kompleksu	barwa	pK
1.	Zn^++	[Zn(NH3)4]^2+	Bezbarwna (jasny osad)	1,5
2.	Cd^++	[Cd(NH3)4]^2+	Bezbarwna	2,5
3.	Cu^++	[Cu(NH3)4]^2+	Niebieska	4,0
4.	Ni^++	[Ni(NH3)6]^2+	Blado błękitna	2,7
5.	Co^++	[Co(NH3)4]^2+	Jasno zielona	2,0

1.2.1. W probówkach zawierających największą objętość NH₄SCN jest najbardziej intensywna różowa barwa.

1.2.2. W probówce pojawiło się pomarańczowo-różowe zabarwienie. Po rozlaniu odpowiednich ilości roztworu i dopełnieniu do jednakowej objętości wodą dało się zauważyć, że w probówce zawierającej 15 cm³ roztworu barwa jest najintensywniejsza ze wszystkich, pozostałe są prawie bezbarwne.

1.3.1. Do probówki zawierającej około 1 cm³ roztworu EDTA i dwie krople roztworu NH₄SCN dodawałyśmy kroplami roztwór zawierający jony Fe³⁺. Czerwona barwa pojawiła się po dodaniu trzech kropli.

1.3.2. Gdy do roztworu NH₄SCN dodano pierwszą porcję jonów Fe³⁺ o stężeniu 10^-1 roztwór zabarwił się na krwistoczerwony kolor. Po dodaniu bardziej rozcieńczonych roztworów otrzymałyśmy barwę czerwoną, a w końcowej fazie dodawania kolor pomarańczowy.

1.3.3. Po przygotowaniu serii 4 roztworów o malejącym stężeniu i dodaniu do nich po kilka kropel roztworu NH_3(aq) zaobserwowałyśmy, że najbardziej stężony roztwór był niebieski z wyraźną zawiesiną, 100- krotnie rozcieńczony roztwór był błękitny, a pozostałe były bezbarwne.

Przedstawić na wykresie, korzystając z literatury {1}, dlaczego roztwór jest buforowy wobec jonów Fe⁺⁺⁺.

Wykres zmiany pFe³⁺ w zależności od stężeń Y^4- i FeY^-.

Wykres przedstawia zmiany [Fe³⁺] . Dopiero gdy Y^4- zniknie z roztworu na skutek połączenia w kompleks, stężenie jonów Fe³⁺ wzrasta, co tłumaczy nam to, że roztwór jest buforowy.

Ocena czułości jonów Fe³⁺ i Cu²⁺ przez podanie przybliżonego granicznego stężenia tych jonów.

Zarówno Fe³⁺ i Cu²⁺ są bardzo czułe na dodanie kilka kropel NH­₄SCN dzięki czemu łatwo można zaobserwować barwy kompleksów tworzonych przez te jony. Graniczne stężenia tych jonów wynoszą prawdopodobnie 10^-5.