Prąd Traberta (2/5, Ultra Reiz)

Charakterystyka prądu Traberta

• czas impulsu: 2 ms

• czas przerwy: 5 ms

• częstotliwość: około 143 Hz

Efekty

• galwaniczny → istotna ciągła częstotliwość → adaptacja → zwiększenie natężenia 3-7 razy → wysokie natężenie → chronić przed pieczeniem!!!

• częstotliwości, depolaryzacja:

  • średnio-grubych włókien nerwowych → mocne wrażenie wibracji „coś ciężkiego leży na plecach”

  • grubych włókien nerwowych → skurcz mięśni

• stymulacja afferentnych włókien nerwowych w dermatomach i miotomach powoduje

  • zmniejszenie odczucia bólu

  • hamowanie tonicznych wyładowań układu sympatycznego

Dawkowanie

• czas zabiegu: 15 minut

• natężenie prądu: odpowiednie do mocnego odczuwania wibracji, brzęczenia, po adaptacji → zwiększenie natężenia od
  3 do 7 razy; limit: 0,2 mA na pow. w cm²

• częstotliwość leczenia: 6-8 razy, jeżeli wrażliwość skóry na to pozwala w zależności od celów i efektów leczniczych.
  W przypadku wystąpienia zmian skórnych pod wpływem prądu należy zastosować podobne leczenie wykorzystując prądy IF
  o parametrach 20Hz-20Hz, stosując szybkie i gwałtowne zmiany częstotliwości zmniejszając odczucia bólu.

• efekty terapeutyczne są zauważalne już po pierwszym leczeniu, lub po 2-3 sesji leczniczej. Jeżeli nie ma pozytywnych efektów, nie należy kontynuować leczenia.

Środki ostrożności

• sprawdzić przed leczeniem wrażliwość skóry w miejscu aplikacji,

• dokładnie sprawdzić skórę, miejsca o obniżonej oporności zabezpieczyć wazeliną,

• stosować podkłady o grubości 2-4 cm, dobrze nasączone wodą, dokładnie z jednakowym naciskiem przylegające do leczonej powierzchni, w razie potrzeby w czasie zabiegu należy dodać wody do podkładów,

• chronić skórę po leczeniu: posypać talkiem lub posmarować maścią łagodzącą.

Sposoby aplikacji

• miejscowe,

• segmentarne

Unerwienie sympatyczne z komórek rogów bocznych rdzenia kręgowego

• C8, T1→ centrum cliospinalis (oczy)

• T1 - T4→ głowa, wyższe segmenty szyjne C1-C4

• T4 - T9→ niższe segmenty szyjne C5-C8, kończyny górne

• T10 - T12→ segmenty lędźwiowe L3-L5

• L1 -L2 → segmenty krzyżowe

Ułożenie elektrod według Traberta

Metodyka dawkowania segmentarnego

• Ułożenie E1 wielkość elektrod 7x9 cm, ułożenie podłużne, pacjent leży przodem, odpowiednia pozycja zmniejszająca lordozę szyjną,

  • elektroda cranial (dogłowowo): os occipitale

  • elektroda caudal (doogonowo): 3 cm poniżej

Zaburzenia w kk. górnych →
katoda w pozycji „caudal” kojarzony poziom unerwienia somatycznego

• Ułożenie E2 wielkość elektrod 9x11cm

  • elektroda cranial: na poziomie C7

  • elektroda caudal: 3cm poniżej

Zaburzenia: głowa, szyja, obr. barkowa, ramiona→ katoda w pozycji „cranial”, poziom somatycznego unerwienia tego obszaru. Zaburzenia w wyższych segmentach klatki piersiowej, zaburzenia krążenia w kończynach górnych → katoda w pozycji „caudal”

• Ułożenie E3 wielkość elektrod 9x11cm

  • wskazane do leczenia zaburzeń tułowia. Pozycja katody jest zależna od lokalizacji nerwów rdzeniowych odpowiadających segmentowi, w którym zachodzi zaburzenie.

• Ułożenie E4 wielkość elektrod 10x13 cm

  • ochrona przed zwiększeniem lordozy lędźwiowej- podłożenie poduszki pod brzuch,

  • elektroda „caudal” ułożona poprzecznie przez kość krzyżową powyżej szpary pośladkowej,

  • elektroda „cranial” ułożona podłużnie 3cm powyżej

Bóle dolnego odcinka kręgosłupa
i zaburzenia krążenia w kk.dolnych→ katoda w pozycji „cranial”, na kojarzonym poziomie sympatycznym.

Dolegliwości kk. dolnych→katoda w pozycji „caudal”, poziom unerwienia somatycznego.

Wskazania

Metoda segmentarna wskazana jest, jeżeli nie jest możliwa do wykonania lokalna aplikacja. Główną kategorię zaburzeń leczonych za pomocą tej aplikacji stanowią: wzmożone napięcie mięśniowe, przeczulica bólowa, zaburzenia krążenia. Przykłady schorzeń: atrofia Sudecka, zespół zimnego barku, zaburzenia krążenia obwodowego, zespół bark-ramie, choroba Burgera.

Przeciwwskazania

• gorączka

• nowotwór

• gruźlica

• brak komunikacji z pacjentem

• ciąża (odcinek lędźwiowy)

• rozrusznik serca