Grupa 2 | Reakcje chemiczne – reakcje wytrącania osadów | |
---|---|---|
Temat ćwiczenia: Reakcje wytrącania wodorotlenków amfoterycznych. | ||
21.10.2011 | Agnieszka Pajka Ewa Papież Barbara Cygal |
Cel ćwiczenia: Wytrącenie osadów wodorotlenków amfoterycznych.
Wykonanie: Na początku przeprowadzono reakcję wytrącania wodorotlenków pomiędzy solami wskazanymi w ćwiczeniu, a wodorotlenkiem sodu, biorąc po ok. 1 cm3 każdego z roztworów reagentów.
SnCl2 + 2NaOH → Sn(OH)2↓ + 2NaCl
Sn2+ + 2OH- → Sn(OH)2↓
Obserwacje: Wytrącił się biały osad wodorotlenku cyny (II).
Pb(NO3)2 + 2NaOH → Pb(OH)2↓ +2NaNO3
Pb2+ + 2OH- → Pb(OH)2↓
Obserwacje: Wytrącił się biały osad wodorotlenku ołowiu (II).
MgCl2 + 2NaOH → Mg(OH)2↓ + 2NaCl
Mg2+ + 2OH- → Mg(OH)2↓
Obserwacje: Wytrącił się biały osad wodorotlenku magnezu.
Cr2(SO4)3 + 6NaOH → 2Cr(OH)3↓ + 3Na2SO4
2Cr3+ + 6OH- → 2Cr(OH)3↓
Obserwacje: Wytrącił się szarozielony osad wodorotlenku chromu (III).
FeCl3 + 3NaOH → Fe(OH)3↓ + 3NaCl
Fe2+ + 3OH- → Fe(OH)3↓
Obserwacje: Wytrącił się czerwony (ceglastoczerwony) osad wodorotlenku żelaza (III).
Następnie osady rozdzielono, każdy do dwóch probówek, do jednej dodano po około 1 cm3 roztworu HCl, do drugiej 1 cm3 roztworu NaOH i obserwowano rozpuszczalność, na podstawie czego określono, który z otrzymanych wodorotlenków ma właściwości amfoteryczne.
Sn(OH)2↓ + 2NaOH → Na2[Sn(OH)4]
Sn(OH)2↓ + 2OH- → [Sn(OH)4]2-
Sn(OH)2↓ + 2HCl → SnCl2 + 2H2O
Sn(OH)2↓ + 2H+ → Sn2+ + 2H2OObserwacje i wnioski: W obu probówkach osad rozpuścił się, co świadczy o tym iż ma właściwości amfoteryczne, gdyż roztwarza się zarówno w kwasach jak i w zasadach.
Pb(OH)2↓ + NaOH → Na[Pb(OH)3]
Pb(OH)2↓ + OH- → [Pb(OH)3]-
Pb(OH)2↓ + 2HCl → PbCl2 + 2H2O
Pb(OH)2↓ + 2H+ → Pb2+ + 2H2O
Obserwacje i wnioski: W obu probówkach osad rozpuścił się, zatem wodorotlenek ołowiu (II) wykazuje właściwości amfoteryczne.
Mg(OH)2↓ + NaOH → reakcja nie zaszła
Mg(OH)2↓ + 2HCl → MgCl2 + 2H2O
Mg(OH)2↓ + 2H+ → Mg2+ + 2H2OObserwacje i wnioski: Osad wodorotlenku magnezu poddany działaniu wodorotlenku sodu nie rozpuścił się, reakcja nie zaszła. W drugiej probówce osad wodorotlenku magnezu poddany działaniu kwasu solnego rozpuścił się. Świadczy to o tym, że wodorotlenek magnezu nie wykazuje właściwości amfoterycznych.
Cr(OH)3↓ + NaOH → Na[Cr(OH)4]
2Cr(OH)3↓ + OH- → [Cr(OH)4]-
Cr(OH)3↓ +3 HCl → CrCl3 + 3H2O
2Cr(OH)3↓ + 3H+ → Cr3+ + 3H2O
Obserwacje i wnioski: Osad wodorotlenku chromu (III) poddany działaniu wodorotlenku sodu rozpuścił się. W drugiej probówce osad wodorotlenku chromu (III) poddany działaniu kwasu solnego również rozpuścił się. Wodorotlenek chromu (III) wykazuje właściwości amfoteryczne, gdyż roztwarza się zarówno w kwasach jak i w zasadach.
Fe(OH)3↓ + NaOH → brak reakcji
Fe(OH)3↓ + 3HCl → FeCl3 + 3 H2O
Fe(OH)3↓ + 3H+ → Fe3+ + 3H2O
Obserwacje i wnioski: Wodorotlenek żelaza (III) nie wykazuje właściwości amfoterycznych gdyż jego osad rozpuszcza się poddany działaniu kwasu solnego, a pozostaje gdy poddamy go działaniu wodorotlenku sodu (reakcja nie zachodzi).
Pytania dodatkowe:
1.Czym spowodowana jest amfoteryczność wodorotlenków?
Skłonność pierwiastków do tworzenia związków amfoterycznych związana jest ze zdolnością tworzenia przez jego związki w roztworze wodnym zarówno kationów jak i anionów.
Ze związków nieorganicznych największą amfoteryczność przejawiają połączenia pierwiastków ze środkowych grup układu okresowego. Jest to typowe zachowanie dla wodorotlenków metali o średniej elektroujemności, np. glinu i cynku oraz półmetali, np. arsenu i antymonu.
2. Podać trzy przykłady związków o podobnych właściwościach, pisząc odpowiednie równania reakcji.
Wodorotlenek miedzi (II)
Cu(OH)2↓ + HCl → Cu(OH)Cl + H2O
Cu(OH)2↓ + H+ → Cu2+ + OH- + H2O
Cu (OH)2↓+2 NaOH →Na2 [Cu(OH)4]
Cu(OH)2↓ +2OH- → [Cu(OH)4]2-
Wodorotlenek glinu (III)
Al(OH)3↓ + NaOH → Na[Al(OH)4]
Al(OH)3↓ + OH- → [Al(OH)4]-
Al(OH)3↓ + 3HCl → AlCl3 + 3 H2O
Al(OH)3↓ + 3H+ → Al3+ + 3H2O
Wodorotlenek cynku (II)
Zn(OH)2↓ + 2NaOH → Na2[Zn(OH)4]
Zn(OH)2↓ + 2OH- → [Zn(OH)4]2-
Zn(OH)2↓ + 2HCl → ZnCl2 + 2H2O
Zn(OH)2↓ +2H+ → Zn2+ + 2H2O