WYKŁAD 3 25.10.2012 – MIKROBIOLOGIA OGÓLNA
1.Archaea- krótka charakterystyka
-ekstremofilne, tlenowe i beztlenowe, litotrofy i heterotrofy
Charakterystyka:
-brak mureiny w ścianie komórkowej-występuje pseudomureina lub białka i polisacharydy (brak wrażliwości na penicylin, cefalosporynę i D-cykloserynę
-błona komórkowa zawiera zamiast estrów etery glicerolowi izoprenoidów alkilowych z resztami C20-fitanylowymi lub C40-bifitanylowymi oraz lipidy obojętne
Polimerazy RNA zależne od DNA składają się z 4 podjednostek, są oporne na antybiotyki typu ryfampicyna, streptolidygina
-translacja niewrażliwa na chloramfenikol, ale wrażliwa anatoksynę błoniczą
-autotroficzne wiązanie CO2 poprzez acetylokoenzym A(nie cykl rybulozo fosforanowy, jak u bakterii)
2.PodziałArchaea
- Archeony metanogenne
-Archeony halofilne
-Archeony termo-kwasolubne
Masa archeonów zawierająca karotenoidy-haloruberynę zabarwia wodę na czerwono
Czy archeony są chorobotwórcze?
3.Archeony metanogenne
Różne kształty mezo- i termofilne, zawartość par G-C to 27-61%
Pierwotnie wyizolowały z próbki komina wulkanu oceanicznego tzw. białego palacza, znajdującego się na głębokości 2,600m na Wschodnim Pacyfiku. Hoduje się go na medium zawierającym H2 i CO2 jako źródło węgla i energii w temperaturze 50-86 stopni C. Komórki mają kształt nieregularnych ziarniaków z dwiema wiązkami polarnych rzęsek.
Przykłady:
Methanosarcina barkeri
Methanospirillum sp.
Methanobrevibacter sp.
Methanococcusvannielli
Methanobacterium sp.
4.Archeony halofilne
-tlenowce i heterotrofy, zdolność do wykorzystywania energii świetlnej w metabolizmie, optymalny wzrost w obecności 3,5-5M NaCl
Przykłady:
Halobacterium
Haloferax
Halococcus
Białko będące pompą protonową posiada zdolność przenoszenia protonów przez błonę komórkową pod wpływem światła. Wytwarzana różnica stężeń jonów wodorowych wykorzystywana jest następnie do syntezy ATP.
Halobacterium halobium- słonolubna
5.Arecheony termo-kwasolubne
Grupa niejednorodna, autotrofy i heterotrofy, beztlenowce i tlenowce, skrajnie kwasolubne i neutrofile
Samo zagrzewające się hałdy węglowe to miejsce występowania Thiobacillus acidophilus. Bakteria ta występuje też w gorących źródłach. Ma najmniejszy genom ze znanych niepasożytniczych genomów bakteryjnych.
Przykłady:
Sulfolobus acidocaldarius- kwaśne, gorące źródła, utlenia siarkę do siarczanów
Thermoplasma acidophilus- brak ściany komórkowej, temperatura optymalna 58stopni C, pH 1-2
Grupa Thermoproteales- występuje temperaturze 85-105 stopni C, ekstremalne termofile
6.Porówanie Bacteria, Archaea, Eukarya
7. Wykorzystywanie Archaea
Ogólne zastosowanie Archaea w przemyśle biotechnologicznym można podzielić na tzry obszary:
→ wykorzystywanie biomasy mikroorganizmów
Ekstrakcja metali z rud, procesach oczyszczania ścieków oraz przetwarzania odpadów rolniczych, komunalnych i przemysłowych. Dzięki wytwarzaniu metanu stosuje się je dodatkowo celach produkcji biogazu
→ wykorzystanie enzymów
Enzymy zaangażowane w metabolizm węglowodanów, termo stabilne enzymy wykorzystywane m.in. w produkcji detergentów, polimeraza DNA
→ wykorzystanie metabolitów
Białka, substancje osmotycznie czynne, egzodisacharydy oraz lipidy mają szerokie zastosowanie. Niektóre halofilne szczepy syntetyzują …
8. Bakterie fotosyntetyzujące
a)niektóre bakterie purpurowe siarkowe
-niezdolne do wykorzystywania H2O jako donora wodorów(korzystają ze zredukowanych donorów wodoru np. H2H, H2, zw. organiczne
-w fotosyntezie nie powstaje tlen, to tzw. fotosynteza anoksygenowa
Należą tu:
-purpurowe bakterie siarkowe
-purpurowe bakterie bezsiarkowe
-zielone bakterie siarkowe
9. Sinice
-wykorzystują wodę jako donor wodoru
-fotosynteza zachodzi tak jaku roślin zielonych
-w fotosyntezie powstaje tlen, to tzw. fotosynteza oksygenowa
-należą do grupy mikroorganizmów
-występują w zakwitach wód
Charakterystyka sinic:
-Nazwa pochodzi od charakterystycznej sinawej barwy, powstałej w skutek maskowania chlorofilu a przez inne barwniki- karoten, fikocyjan i fikoerytrynę w tylakoidach. Tylakoidy sinic zawierają fikobilisomy
-substancje zapasowe-skrobia sinicowa, cyjan oficyna(głównie w hetero cystach, polimer stanowiący źródło azotu) glikogen, polifosforany, niektóre gatunki również PHB
-ściany komórkowe wzmocnione kwasem pimelinowym; otoczka śluzowa na zewnątrz komórek umożliwia ruch ślizgowy, również sinice wykorzystują ruch pełzający lub oscylacyjny, nigdy nie poruszają się za pomocą rzęsek
Ze względna morfologię sinice dzieli się na:
Sinice chrookokalne- komórki pojedyncze lub w agregatach zlepione śluzem lub otoczką, dzielą się przez podział poprzeczny lub pączkowanie. M.in. Gleocapsa, Gleobacter violaceus(nie posiada tylakoidów ani fikobilisomów!), Gleothece, Synediococcus
Sinice pleurokapsalne- formy jednokomórkowe, ale rozmnażające się tylko przez podział wielokrotny . M.in. Pleurocapsa, Dermocarpa, Myxosarcina
Sinice nitkowate nie tworzące hetero cyst- nici tylko z komórek wegetatywnych .M.in. Spirulina, Lyngbya, Dhormidium, Pleotonema
Sinice nitkowate tworzące heterocysty- w hodowli bez azotu powstają hetero cysty. M.in. Anabaena, Nostoc, Calothirix
Sinice nitkowate tworzące hetero cysty z więcej niż jedną płaszczyzną podziału komórki np. Fischerella
Sinice występują w formie nici:
→ typ trychoniowy-duża autonomia tej formy morfologicznej. Nić we wspólnej ścianie, poprzeczne są tylko cienkie przegródki, wspólna pochwa śluzowa
trychom + pochewka = nić
→ typ pleurokapsalny –komórki otoczone całkowicie ściana komórkową, brak łączności między nimi lub za pomocą plazmodesm
Rozerwanie nici następuje w miejscu gdzie występuje nekridium
10.Wyspecjalizowane komórki sinic
ANKINETY- formy przetrwalne. Zróżnicowane morfologicznie. Położone terminalnie(Cyclocpermum) lub między innymi komórkowo.
HORMOGONIA- krótkie fragmenty nici powstałe z rozerwania większych form
BEOCYTY- komórki reproduktywne, występują u sinic pleurokapsalnych
HETEROCYSTY- miejsce wiązania azotu atmosferycznego
Heterocysty służą do wiązania azotu atmosferycznego w warunkach tlenowych. Powstają wtedy, kiedy brakuje azotu w formie związku chemicznego (jon amonowy, azotanowy(V))
Następuje produkcja NITROGENAZY, a białka fikobilinowe ulegają redukcji przy zachowaniu się chlorofilu a(brak fotosystemu II-nie wytwarzany jest tlen, jedynie zachodzi cykliczna fosforylacja i regeneracja ATP). Komórki wegetatywne dostarczają hetero cystom źródło węgla organicznego, w zamian dostają azot w formie GLUTAMINY.
11.Sinice pod mikroskopem
Paulinella chromatophora-> symbioza z korzeninóżką- cyjanelleczyli sinice w roli chromatoforów
12. Sinice występujące zakwitach wód
Eutrofizacja- nadmiar pierwiastków biogennych m.in. N2, P
Zakwit wód- objaw eutrofizacji
W zakwitach wód występują m.in.: Anabaena sp., Microcystis aeruginosa, Aphanizomenom flos-aquae
13.Toksyny sinicowe
Toksyny sinicowe mogą należeć do grup: neurotoksyn, hepatotoksyn, cytotoksyn, derma toksyn.
-do grup hepatotoksyn zalicza się modularynę i mikorcystyny
-Cylindrospermopsyna wykazuje działanie hepato-i cytotoksyczne
-do dermatotoksyn zalicza się debromoaplysiatoksynę, lyngbyatoksynę oraz aplysiatoksynę
-neurotoksyny dzielą się na tzry grupy: anatoksyny-a, anatoksyny-a(S) oraz saksitoksyny
14. Grzyby mikroskopowe- charakterystyka
-komórki eukariotyczne
-ściana komórkowa zbudowana z chityny
-brak barwników fotosyntetycznych (chemoorganoheterotrofy)
-organizmy tlenowe
-brak stadiów uwicionych (prawie nigdy nie występują)
15. Pojęcia
GRZYBNIA-cała strzępkowa plecha grzyba
PLECHA- grzybnia wegetatywna. Składa się ze strzępek rozgałęzionych wielokrotnie, wrastających w podłoże lub rozrastających się na jego powierzchni
STRZĘPKI- mają ścianę komórkową i cytoplazmę z organellami. Grzyby niższe nie mają poprzecznych Sept(ścian) w strzępkach. Taka forma to KOMÓRCZAK. Grzyby wyższe mają strzępki septowane.
16. Wzrost i rozmnażanie grzybów
Wzrost grzybów- strzępki rosną tylko w strefie wierzchołkowej (wzrost szczytowy). Każda część grzybni ma możliwość wzrostu.
Rozmnażanie płciowe- zetknięcie się strzępek macierzystych w 3 fazach:
→ plazmogamia (zlanie się protoplastów)-komórka zawiera dwa jądra(dikarion2n) i w tej formie może pozostawać przez dłuższy czas
→ kariogamia- to proces zlania się dwóch haploidalnych jąder i wytworzenie zygoty
→ następnie zachodzi mejoza, redukcja liczby chromosomów i powstają komórki haploidalne
Rozmnażanie bezpłciowe:
a)pączkowanie(drożdże)
b)tworzenie spor
*konidia (Aspergillus, Reniullum)
*sporangia (Mucor, Rhizopus)
*zoospory (grzyby niższe)
17. Znaczeni biotechnologiczne grzybów
a) W serowarstwie spotyka się różne odmiany pleśni Penicillum- szlachetne i pasożytnicze, obojętne, a nawet szkodliwe. Odmiany pasożytnicze Penicillum roqueforti, P.glaucum, P.camembertii
b) W browarnictwie i winiarstwie
18. Promieniowce
-Kiedyś uważane za grzyby nitkowate w rzeczywistości są podobne do bakterii ( brak uorganizowanego jądra komórkowego, budowa ściany i błony komórkowej oraz organelli komórkowych)
-Występują naturalnie w glebie
-Są gram-dodatnie, niektóre sąkwasooporne
-Komórki proste lub lekko zakrzywione pałeczki posiadają tzw. filamenty (cienkie wyrostki różnej długości 10-15 µm)
-Rosną w postaci skupień połączonych wyrostkiem, tworzą tzw. pseudogrzybnię zewnętrzną
Wyróżnia się trzy typy pseudogrzybni:
1.powierzchniową(podstawowa)- trzon koloni właściwej, silnie rozwinięte zbite strzępki
2.powietrzną- strzępki uformowane w delikatną, aksamitną masę, na ich komórkach znajdują się wyrostki sporo nośne(cymelia)
3.wgłębną- wrastającą podłoże
-W odróżnieniu od grzybów cechują się pseudogrzybnią rozgałęzioną
-Rozmnażają się przez podział, fragmentacje pseudogrzybni i segmentację. U Streptomyces wytwarzane są spory.
Geosmina- organiczny związek chemiczny a grupy alkoholi o wyraźnym smaku i zapachu ziemi. Jest odpowiedzialny za ziemisty smak buraków i silny zapach występujący po opadach deszczu w czasie suszy. Uwalnia się z promieniowców po śmierci.
Rodzaj Actinomyces- pałeczki układające się w kształt litery V, Y lub T. Względnie beztlenowce, kolonie suche, pomarszczone, rzadziej gładkie, śluzowate.
Część szcepówjest chorobotwórcza dla ludzi są komensalami bytującymi na powierzchni tkanek u ludzi i zwierząt. Warunkowo chorobotwórcze gatunki wywołujące promienice to Actinomyces israelii, A. naeslundii, A.viscosus, A. odontolyticus.
Rodzaj Streptomyces- bytują głównie w glenbe. Bezwzględne tlenowce mezo- i termofilne. Biorą udział w tworzeniu humusu.
Cechą charakterystyczną jest występowanie w peptydoglikanie LL-diaminopimelinowego i obecność mostków glicynowych.
Wytwarzają spory( kiełkujące po zadziałaniu czynnika stymulującego np. alaniny) oraz egzopigmenty zabarwiające podłoże wokół kolonii
Wytwarzają antybiotyki, związki o charakterze przeciwwirusowym, przeciwnowotworowym, insektycydy, pestycydy.
Jedyny gatunek chorobotwórczy to Streptomyces somalensis.