DROGI PODAWANIA LEKÓW:

• Doustnie per os

• Doodbytniczo per rectum

• Podjęzykowo

• Okołopoliczkowo

• Parenteralnie: wstrzyknięcie podskórne injectio subcutanea- s. C.; domięśniowo injectio intramuscularis- i.i. ;dożylnie injectio intravenosa- i.v.; śródskórnie injectio intracutanea- i.c.)

• Droga wziewna przez drogi oddechowe

• Na powierzchnię skóry -incutis leki miejscowodziałające

• Na powierzchnię śluzówek : dopochwowo per vaginam,na spojówkę oka pro oculis, na błonę śluzową nosa pro nasi, do ucha intraauris

CELE PODAWANIA LEKÓW:

• LECZNICZY

• PROFILAKTYCZNY

• DIAGNOSTYCZNY

Doustne podawanie leków:

• Wskazania: choroby układu pokarmowego, oddechowego, moczowego, nerwowego, naczyniowego, płciowego, wewnątrzwydzielniczego, narządu ruchu, narządów zmysłu oraz skóry;

• Przeciwwskazania: oparzenia jamy ustnej, gardła, przełyku, alergia na lek, chory nieprzytomny;

• Powikłania: drażnienie i uszkodzenie przewodu pokarmowego i wątroby, interakcje pomiędzy lekami a stosowaną dietą, działania uboczne leku, zatrucia w przypadku przedawkowania, objawy uczuleniowe, zakrztuszenie lekiem, uzależnienie, zwiększenie wrażliwości na promienie UV, w czasie ciąży i karmienia wywołanie niepożądanych objawów u płodu i noworodka;

Doodbytnicze podawanie leków:

• Wskazania: brak możliwości podania leku inna drogą; leki działajace na żylaki odbytu i odbytnicy; leki na zaparcia, stany zapalne jelit, na nieżyt odbytu, na uspokojenie, obniżenie poziomu potasu w organizmie, przy uszkodzeniu wątroby podaje się tak leki by ominąć krążenie wrotne, przeciwbólowe, przeciwdrgawkowe i przeciwzapalne leki działają szybciej podane przez odbyt;

• Powikłania: podrażnienie śluzówki odbytnicy; lekkie działanie przeczyszczające; skutki uboczne wynikające z działań niepożądanych

• Czas działania: czopki po 15-20 mi8n; wlewka- 10-15 min

Podawanie do worka spojówkowego:

• Wskazania: zapobieganie zakażeiu, wysychaniu i uszkodzeniu tkanek przy braku ruchów powiekami, leczenie np. jaskry, znieczulenie powierzchniowe, leczenie stanów zapalnych i schorzeń na tle alergicznym

• Przeciwskazania: nadwrażliwość na składniki preparatu

• Powikłania: podrażnienie spojówki oka, skutki uboczne leku, podanie leku do zdrowego oka

!!!! jeżeli podaję się lek do obu oczu a jedno jest zdrowe to podaję si lek najpierw do zdrowego

Podawanie leków do ucha:

• Wskazania: zakażenia narządu słuchu, czyraki zewnętrznego przewodu słuchowego, stany zapalne narządu słuchu, perforacja błony bębenkowej, przed płukaniem zewnętrznego przewodu słuchowego w przypadku obecności stwardniałej woskowiny

• Przeciwwskazania: nadwrażliwość na składniki prearatu

• Powikłania: podanie leku do zdrowego ucha, skutki uboczne leku;

3 Inhalacja - zabieg leczniczy polegający na wdychaniu par wód mineralnych, roztworów leków lub ich aerozoli. Wykonywany za pomocą specjalnego aparatu (inhalatora) lub przez wdychanie par wrzącego płynu. Do inhalacji używa się leków działających rozkurczowo na drzewo oskrzelowe, ułatwiających wykrztuszanie wydzieliny, działających przeciwzapalnie i antybiotyków. Inhalacje najczęściej stosowane są w astmie oskrzelowej, ostrych i przewlekłych stanach zapalnych dróg oddechowych.

• Cele: nawilżanie powietrza wdychanego, nawilżanie błony śluzowej tchawicy i oskrzeli, rozszerzenie oskrzeli, zmniejszanie stanu zapalnego dróg oddechowych, rozrzedzenie wydzieliny z dróg oddechowych, znieczulenie ogólne, testy inhalacyjne na alergeny;

• Wskazania: tlenoterapia i oddychanie za pomocą respiratora; obturacyjne przewlekłe schorzenia płuc, ostre i przewlekłe stany zapalne dróg oddechowych, przygotowanie do gimnastyki oddechowej i drenażu ułożeniowego, profilaktyka niedodmy i zapalenia płuc; rozpoznanie dychawicy oskrzelowej

• Powikłania: zakażenie przez drobnoustroje znajdujące się na sprzęcie, zadziałanie leków na śluzówki oka; skutki uboczne leków

• Rodzaje inhalatorów: wytwarzające parę, ultradżwiękowe, tlenowo- powietrzne, dyszowe, dozowniki ciśnieniowe

4 Tlenoterapia- to zabieg leczniczy, polegający na podaniu choremu do oddychania powietrza atmosferycznego, wzbogaconego tlenem. Tlenoterapia ciągła to podawanie tlenu 15h/dobę w przerwach po 15-30 min aby niedopuścić do hiperwentylacji.

• Cele: wzbogacenie podawanego powietrza w tlen- ułatwia oddychanie, zwiększenie ciśnienia cząsteczkowego tlenu we krwi w celu uniknięcia hipoksji

• Wskazania: niewydolność wentylacyjna płuc, utrudnienie dyfuzji z pęcherzyków płucnych, zmniejszona ilość hemoglobiny, niewydolność i zwolnienie krążenia, zaburzenia wymiany gazowej, ostre stany zagrożenia życia- wstrząs, zator tętniczy, zawał serca;

• Zagrożenia: wybuch i pożar, pogorszenie samopoczucia jako skutek przedostania się tlenu do zatok obocznych nosa oraz zpowodu hiperwentylacji, obniżenie temperatury ciała u osób w podeszłym wieku, wtsychanie błony śluzowej nosa jeżeli tlen nie był nawilżany

• Sprzęt: rekawiczki, miska na odpadki, lignina, maska tlenowa lub cewnik do mosa, sprawdzić czy zawór działa, napełnić butelkę wodą destylowaną, podłączyć dren od maski, ustawić rzepływ, założyć maskę;