OBSZAR EDUKACYJNY: Obszar edukacji kulturalno - estetycznej CELE OGÓLNE:
• utrwalenie nazw kolorów, wyrabianie umiejętności szybkiego ich rozpoznawania CELE SZCZEGÓŁOWE:
Dziecko:
• zna podstawowe nazwy kolorów,
• potrafi szybko odgadnąć i wskazać określony kolor. FORMA: z całą grupą METODA: czynna POMOCE: Ilustracje lalek (lalki różnią się kolorem sukienek), sześć pudełek w różnych kolorach, kostka do gry oklejona kolorowym papierem.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Nauczycielka gromadzi dzieci na dywanie. Umieszcza na tablicy sylwety lalek(sześć), każda w sukni o innym kolorze: czerwona, pomarańczowa, żółta, zielona, niebieska, fioletowa. Następnie nauczycielka rozpoczyna opowiadanie:
Magda z mamą wracały z przedszkola. Zatrzymały się przed sklepem z zabawkami. Z wystawy spoglądało sześć jednakowych lalek. Każda z nich miała inną sukienkę.
- Są takie piękne, nigdy przedtem ich tutaj nie widziałam - zachwycała się Marta.
Mama zastanowiła się przez chwilę.
- Którą byś wybrała?
- Podoba mi się ta w czerwonej sukience - odparła dziewczynka pokazując lalkę w niebieskiej sukience.
Mama spojrzała zaskoczona na córkę.
- Ależ Madziu, myślę, że po powrocie do domu zabawimy się w rozpoznawanie kolorów. Tymczasem wejdźmy do sklepu.
2. Nawiązując do tekstu, nauczycielka zadaje pytania:
- Co stało na wystawie?
- Czy Magda dobrze nazywała kolory?
- Kto potrafi powiedzieć: w jakich kolorach są suknie lalek?
3. Następnie nauczycielka zwraca się do dzieci:
- Niektórzy z was podobnie jak Madzia, czasami nie wiedzą jak nazwać wskazany kolor. Dzisiaj zabawimy się w kolory, żeby się już nigdy nie mylić.
Dzieci zajmują miejsca przy stolikach (stoliki ustawione w jednym rzędzie). Przed każdym dzieckiem leży odwrócony kolorem do blatu kartonik. Nauczycielka gra na dowolnym instrumencie (albo włącza muzykę z kasety magnetofonowej). Dzieci przesuwają kartoniki po stolikach, od dziecka do dziecka. Na przerwę w muzyce dzieci odwracają leżące przed nimi kartoniki. Nauczycielka wypowiada dowolny znany dzieciom kolor (np. czerwony). Dziecko, które posiada kartonik w tym kolorze podnosi go do góry.
4. Nauczycielka zaprasza dzieci do zabawy. Rozdaje wszystkim uczestnikom kolorowe kartoniki do ręki. Na sali znajduje się sześć pudełek w kolorach poznanych przez dzieci. Podczas akompaniamentu granego na dowolnym instrumencie, dzieci przemieszczają się trzymając kartoniki w dowolnym kierunkach po sali. Na przerwę w muzyce wrzucają kartoniki do odpowiadających im kolorem pudełek. Następnie nauczycielka sprawdza czy zadanie zostało poprawnie wykonane. Zabawę należy powtórzyć zmieniając kartoniki dzieciom.
5. Dzieci zajmują miejsca w kole. Nauczycielka trzyma w ręce kostkę do gry oklejoną z każdej strony innym kolorem poznanym przez dzieci. Wybiera dziecko, które rzuca kostką. Następnie dziecko sprawdza czy ma na sobie coś w tym kolorze. Jeżeli nie - odpowiada przecząco.
6. Nauczycielka pokazuje dzieciom krążek "bączek". Prosi, żeby określiły poszczególne kolory, po czym nim zakręca. Zwraca się do dzieci:
- Co się stało z kolorami, które kręciłam bączkiem?
(na poprzednich zajęciach dzieci same wykonują bączki; przed zajęciem nauczycielka mocuje do nich ołówki - następnie każde dziecko kręci swoim "bączkiem").
7. Nauczycielka zadaje dzieciom pytania:
- Czy widzieliście kiedyś na niebie kolory, które poznaliście na zajęciu?
- Jak je nazywamy, kiedy pojawią się na niebie?
8. Następnie zwraca się do dzieci:
- Mam dla was niespodziankę.
Umieszcza szklankę z czystą wodą na parapecie, w miejscu, gdzie padają promienie słoneczne. Pod oknem kładzie białą kartkę. Światło słoneczne przechodzi przez szklankę rozszczepiając się. Na kartce powstaje tęcza. Podobne doświadczenie można wykonać posługując się szklanym pryzmatem.
Dzieci zajmują miejsca przy stolikach. Każde dziecko ma przed sobą dużą białą kartkę papieru, rurkę do napojów, farby. Wykonują pracę wg U. Barff: Każde dziecko to potrafi cz.II."Dmuchany obrazek".
9. Dzieci zajmują miejsca przy stolikach. Na polecenie nauczycielki wypełniają kolorem kontur postaci lalki.