Stopniowanie przymiotników i przysłówków

Przymiotniki (i przysłówki) można stopniować.

Są trzy stopnie: równy, wyższy, najwyższy.

W stopniu wyższym przymiotniki otrzymują końcówkę „–er“, w stopniu najwyższym przed przymiotnikiem stawiamy „am“ i otrzymuje on końcówkę „-sten“.

Positiv (+)	Komparativ (++)	Superlativ (+++)
klein	kleiner	am kleinsten
schön	schöner	am schönsten
einfach	einfacher	am einfachsten

Krótkie przymiotniki, które mają „-a-“, „-o-“, lub „-u-“, otrzymują w stopniu wyższym i najwyższym przegłos.

Positiv (+)	Komparativ (++)	Superlativ (+++)
lang	länger	am längsten
jung	jünger	am jüngsten
grob	gröber	am gröbsten

Przymiotniki kończące się na: „-t“, „-d“, „-tz“, „-z“, „-s“, „-ss“, „-sch“, „-ß“ otrzymują w stopniu najwyższym końcówkę „-esten“.

Positiv (+)	Komparativ (++)	Superlativ (+++)
wild	wilder	am wildesten
kalt	kälter	am kältesten
hart	härter	am härtesten

Przymiotniki kończące się na: „-el“, lub „-er“ tracą w stopniu wyższym „-e-“.

Positiv (+)	Komparativ (++)	Superlativ (+++)
dunkel	dunkler	am dunkelsten
teuer	teurer	am teuersten

Nieregularne formy stopniowania przymiotników i przysłówków.

Positiv (+)	Komparativ (++)	Superlativ (+++)
gut	besser	am besten
viel	mehr	am meisten
gern	lieber	am liebsten
hoch	höher	am höchsten
nah	näher	am nächsten
groß	größer	am größten
oft	öfter	am häufigsten

Tworząc wyrażenia porównawcze, stosuje się konstrukcje:

so + Positiv + wie

Er ist fast so alt wie sie.
Er ist genauso frech wie Jonas.

Komparativ + als

Er ist älter als seine Schwester.
Du kannst das nicht länger als zehn Jahre machen.