Proces rekreacji – programowanie zajęć rekreacyjnych, założenia, cele, zadania.

W procesie rekreacji istotne jest oddziaływanie współzależnych grup:

-instruktor, nauczyciel, animator

-uczestnik, uczestnicy rekreacji.

Prawidłowa działalność animatora polega na stworzeniu sytuacji, w której uczestnicy rekreacji:

*wzbogacają swoje doświadczenia,

*zdobywają wiadomości i umiejętności z zakresu kultury fizycznej

*rozwija swoje zainteresowanoia i potrzeby zgodne z nadrzędnymi założeniami rekreacji: wypoczynek, zdrowie, przyjemność i rozwój osobisty

To wszystko świadczy o atrakcyjności zajęć

Istotą procesu rekreacji jest świadome, systematyczne, rytmiczne działanie, którego celem jest pozyskanie ludzi do uczestnictwa w kulturze fizycznej.

Właściwości systemu rekreacji:

-cele, samodoskonalenie, wypoczynek, rozrywka, zdrowie

-informacje wejściowe, poznanie i określenie uwarunkowań, diagnoza środowiskowa, diagnoza osobnicza

-procedury organizacyjne: formy, metody, środki rekreacji

-instruktorzy i animatorzy oraz uczestnicy rekreacji

-czynniki wpływające na realizację celu: (+), (-), tradycje kulturowe,

-oczekiwane efekty: odnowa psychiczna i fizyczna, profilaktyka, samowychowanie.

Motywy podejmowania rekreacji:

-spontaniczne

-wywołane chęcią naśladownictwa

-wynikiem czyjejś sugestii

-oparte na przesłankach rozumowych podbudowane świadomością

Typy motywacji osób uprawiających rekreację wg. Winiarskiego:

*aktywnościowo – hedonistyczny – osoby z biologiczną potrzebą ruchu;

*relaksowo – katarktyczny – osoby dla których rekreacja stanowi formę ucieczki od kłopotów i

obowiązków codziennych, rozładowanie napięcia i stresu;

*zdrowotno – higieniczny – osoby dbające o zdrowie, sprawność fizyczną, poprawną sylwetkę;

*społeczno - towarzyski – osoby poszukujące kontaktów towarzyskich, przyjaźni, miłości,

przynaleŜności;

*emocjonalny (poszukiwacz przygód) – osoby poszukujące silnych wraŜeń, emocji, ryzyka, walki z

siłami natury;

*ambicjonalny – poszukiwacze dowartościowania, często działające na pokaz, uznanie;

*poznawczo – edukacyjny – osoby poszukujące nowych doświadczeń, wiadomości, doskonalące rozwój swoich zainteresowań.

Wyznaczniki / Postawy i przekonania:

Postawy: ustalony stosunek do osób, rzeczy, zjawisk i sytuacji będących produktem doświadczeń intelektualnych i emocjonalnych.

Przekonania: sąd, zdanie oparte o przeświadczeniu, o prawdziwości.

Zainteresowania: stan gotowości do przeżyć skierowany na przedmoit dla nas wartościowy; źródło aktywności kulturalnej.

Nawyki: skłonność sprawniejszego mechanicznego wykonania.

Przyzwyczajenia: przywyknięcie, narzucenie pewnych postaw.

Cele działalności rekreacyjnej a efekty z punktu widzenia uczestnika rekreacji:

1. Fizyczne:

- łagodzenie procesów starzenia się

- podnoszenie poziomu sprawności fizycznej

- spowolnienie inwolucji motorycznej

- regeneracja sił fizycznych

- utrzymanie zdrowia

- zapobieganie jego utracie

2. Psychiczne

3. Relaks

4. Poprawa samopoczucia

5. Kształtowanie cech psychicznych

6. Rozwój aktywności psychicznej

7. Poznawcze:

- kontakt z przyrodą

- poznanie własnych potrzeb

- rozwój zainteresowań

- rozwój uzdolnień, umiejętności

8. Wychowawczo-kulturowe:

- podnoszenie kultury bycia

- integracja

- zaspokajanie potrzeby sukcesu

- rozwój aktywności społecznej

- zaspokajanie potrzeby akceptacji

Etapy procesu rekreacji:

-Określenie celu => co zamierzamy osiągnąć podejmując rekreację? Jakich efektów oczekuje klient biorący udział w zajęciach?

-Diagnoza => jakie mam możliwości? Jaką mam grupę? Czego oczekuje środowisko? Poznanie osoby, grupy, poznanie środowiska.

-Programowanie i planowanie

-Realizacja

-Ewaluacja

-Korekta planu

Cechy programu rekreacji:

- pomimo różnych uwarunkowań (wiek, płeć, sprawność fizyczna) winien dawać wszystkim uczestnikom jednakowe możliwości

- realizuje formy rekreacji sportów tzw. całego życia - warunki rozwoju dla cech społecznych

Jak powinien być program rekreacji?

-Atrakcyjny dla odbiorców...

-Wskazuje na wysokie kompetencje motoryczne i organizatorskie instruktora...

-Skonstruowany zgodnie z zasadami prakseologii – skuteczne działanie (racjonalność, ekonomiczność, skuteczność).

Planowanie. Jak planować dla konkretnego odbiorcy?

1. Sformułuj cele etapowe realizacji zajęć w perspektywie miesiąca, kwartału, półrocza.
   Uwaga: świadome dążenie do konkretnych celów podnosi motywację do udziału w zajęciach, zaangażowanie uczestników, przygotowanie do samodzielnego kształtowania siebie.

2. Zaplanowanie celów na każdą jednostkę ćwiczebną (cele operacyjne)

3. Określenie zadań, których realizacja pozwoli na osiągnięcie zamierzonych celów.

Kryteria formułowania celów:

1. Wiek ćwiczących.

2. Stan zdrowia uczestników.

3. Specyfika zajęć.

4. Zainteresowanie grupy (lub osoby).
5. Stopień zaawansowania poziom wiedzy, umiejętności ruchowych, sprawności motorycznej.

6. Możliwości bazowe – obiekt i jego wypoisażenie.

7. Własne możliwości i umiejętności instruktora.

Zasady konstruowania jednostki zajęć ruchowych:

1. Określ cele zajęć

2. Sformułuj zadania z zakresu:

- nauczania i doskonalenia umiejętności ruchowych (U)

- kształtowania sprwności motorycznej (S) - zdolności motorycznych czyli siły, szybkości, wytrzymałości, koordynacji, zwinności, gibkości

- przekazywania wiadomości (W) - treść powinna motywować do podejmowania aktywności podczas zajęć i po ich zakończeniu

- kształtowania postaw (P) wobec aktywności ruchowej, zdrowia, własnego ciała.

Zadania rekreacji ruchowej muszą być: wykonalne (U, S, W, P).