Gr.I Zespół nr 2	xXx	16.03.2009r.
Ćw. nr 2	Temat: Spektrofotometryczne oznaczanie jonów żelaza (II)

1. Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z zastosowaniem metody krzywej kalibracyjnej w oznaczeniach spektrofotometrycznych.

2. Część teoretyczna:

- wzór ałunu żelazowo – amonowego:

(NH₄)₂SO₄ × Fe₂(SO₄)₃ × 24 H₂O

1. Wyniki pomiarów:

Nr roztworu	V(ałunu)[ml]	n	C[mM]	A
1	0,0	0	0	-----
2	0,2	0,4408	0,008816	0,070
3	0,3	0,6612	0,01322	0,112
4	0,4	0,8816	0,01763	0,165
5	0,5	1,102	0,02204	0,214
6	0,6	1,322	0,02645	0,268
7	0,8	1,763	0,03526	0,363
8	0,9	1,984	0,03967	0,405
9	1,0	2,204	0,04408	0,456
Próbka badana				0,199

C_ałunu= Ca =2,204 mM = 0,002204M

4. Opracowanie wyników pomiarów:

Przygotowano 9 roztworów o znanym stężeniu i o następującym składzie : roztwór podstawowy żelaza (II) o stężeniu ok. 0,2 mM ( roztwór ałunu żelazowo-amonowego), 2 ml 10% roztworu chlorowodorku hydroksyloaminy, 5 ml 10% roztworu cytrynianu sodu, 5ml 0,25% roztworu o-fenantroliny i uzupełniono wodą destylowana do kreski, a następnie wymieszano. Na podstawie pomiaru ich absorbancji wykreślono krzywą wzorcową. Optymalna długość fali używanej podczas pomiarów została wyznaczona automatycznie przez spektrofotometr i wynosi λ = 508 nm ponieważ dana długość fali odpowiada maksymalnej absorbancji.

Molowy współczynnik absorpcji obliczmy z tg α tzn nachylenia krzywej wzorcowej.

tg α = 0,103/8,82*10^-6

tg α = 11678,004

ε= 11678,004 [dm³*mol^-1*cm^-1]

Wyznaczona wartość molowego współczynnika pozwala nam stwierdzić że metoda jest czuła ponieważ ε>10000 [dm³*mol^-1*cm^-1]

Absorbancja analitu A = 0,199

Odczytana z wykresu wartość stężenia, odpowiadająca absorbancji analizowanej próbki wynosi : c_a = 0,0205

m = M • Ca • V

m = 55,85 • 0,0205 • 0,05

m = 0,0 5725 mg