Akademia Techniczno- Humanistyczna
Rok studiów: 2014/2014 / semestr: 3
Kierunek: Automatyka i Robotyka
Grupa dziekańska: 3
Grupa laboratoryjna: 3
Sprawozdanie z ćwiczenia w
Laboratorium Wytrzymałości Materiałów
Temat ćwiczenia:
Statyczna próba rozciągania metali
| L. p. | Imię nazwisko |
Nr indeksu |
Data wykonania |
Data zaliczenia |
Podpis studenta |
Podpis prowadzącego |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Wojciech Grzybek | 45655 | 15.10.2014 | |||
| 2 | Tomasz Kisiała | 45720 | 15.10.2014 | |||
| 3 | Noemi Kluz | 43455 | 15.10.2014 | |||
| 4 | Jakub Koziołek | 45665 | 15.10.2014 | |||
| 5 | Tomasz Żwak | 45714 | 15.10.2014 |
ĆWICZENIE NR 1
TEMAT: Próba statyczna rozciągania metali.
Obowiązująca norma: PN-EN 10002-1:2002(U)
Zalecana norma: PN-91/H-04310 lub PN-EN10002-1+AC1
CEL ĆWICZENIA:
Celem ćwiczenia jest określenie wielkości wytrzymałościowych i plastycznych materiału na podstawie statycznej próby rozciągania. Wielkościami tymi są: wytrzymałość na rozciąganie, granica plastyczności, wydłużenia i przewężenia.
Podać znaczenie następujących symboli:
do - początkowa średnica próbki , [mm]
du - średnica próbki w miejscu zerwania, [mm]
So - początkowa powierzchnia pola przekroju poprzecznego próbki, [mm2]
Su – pole powierzchni przekroju próbki w miejscu zerwania, [mm2]
Lo – pierwotna długość pomiarowa próbki, [mm]
Lu – długość pomiarowa po zerwaniu, [mm]
Fm – największa siła rozciągająca uzyskana w czasie próby, [N]
Fe – siła obciążająca, odpowiadająca wyraźnej granicy plastyczności, [N]
FeH - siła obciążająca, odpowiadająca górnej granicy plastyczności, [N]
FeL - siła obciążająca, odpowiadająca dolnej granicy plastyczności, [N]
Rm – wytrzymałość na rozciąganie, [MPa]
Re – wyraźna granica sprężystości, [MPa]
ReH - górna granica sprężystości, [MPa]
ReL - dolna granica sprężystości, [MPa]
Ap – wydłużenie względne, [%]
Z – przewężenie względne, [%]
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia było określenie na podstawie statycznej próby rozciągania następujących wielkości wytrzymałościowych i plastycznych materiału:
- wytrzymałość na rozciąganie
- granicy plastyczności (nie dotyczy – rodzaj próbki nie pozwolił na jej zarejestrowanie)
- wydłużenia
-przewężenia
Przebieg ćwiczenia:
Zmierzenie próbki i zapisanie wartości a0 i L0 do tabeli. Do pomiarów użyto suwmiarki z noniuszem n=50
Zamocowanie próbki w uchwytach pomocniczych
Zamocowanie próbki w uchwytach maszyny
Dobranie zakresu pracy maszyny, zakres maszyny ustawiony na 20kN
Skasowanie luzów w uchwytach maszyny
Rozciąganie próbki
Wykręcenie próbki z uchwytów
Pomiar długości próbki, zmierzenie średnicy próbki w miejscu zerwania
Wykonanie obliczeń
Szkic próbki:
Zerwanie próbki nastąpiło w 3 działce, obliczenie długości po zerwaniu zostało przeprowadzone następująco:
- dla próbki pięciokrotnej zerwanie nastąpiło w 1/3 długości pomiarowej
- podzielono długość pomiarową L0 przez odległość między działkami (5mm)
- uzyskano liczbę działek
- w zerwanej próbce zmierzono odcinek zawierający 2 działki
- otrzymano długość Lu (próbki po zerwaniu
Tabela pomiarów:
| Wymiary próbki | Własności | Własności plastyczne |
|---|---|---|
| Nr próbki | d0 [mm] |
L05 [mm] |
| 1 | 5 | 25 |
Obliczenia ( Re , Rm , An , Z ):
Wnioski:
- Na załączonym wykresie nie jest możliwe zauważenie granic sprężystości próbki, wynika to z rodzaju materiału z którego próbka została wytworzona: stal wysokowęglowa.
- Miejsce zerwania próbki decyduje o sposobie pomiaru długości próbki po zerwaniu. Nie jest możliwe zastosowanie jednej metody w każdym przypadku.
- Dobranie odpowiedniego zakresu pracy maszyny wytrzymałościowej jest istotne do przeprowadzenia próby z należytą dokładnością. Przewidywana siła zrywająca powinna znajdować się powyżej 1/3 zakresu skali.
-