JASKRA

WYKONAWCA: Sylwia Janik

Kl. III C

Jaskra to schorzenie oczu, które doprowadza do trwałego uszkodzenia nerwu wzrokowego. Na jaskrę cierpi około 67 milionów ludzi na całym świecie w tym ok. 700 tys. w Polsce, szacuje się, że aż 6 milionów w wyniku tej choroby jest całkowicie niewidomych.

Wyróżniane są głównie dwie przyczyny jaskry:

• podwyższenie ciśnienia sródgałkowego, czyli nadmierna produkcja tzw. cieczy wodnistej, która nie ma odpowiedniego ujścia z gałki ocznej. Gromadząc się w zbyt dużej ilości, powoduje wzrost ciśnienia w gałce i ucisk nerwu wzrokowego. W takiej sytuacji nerw wzrokowy obumiera, a normalne widzenie staje się utrudnione lub wręcz niemożliwe;

• nieprawidłowy przepływ krwi w naczyniach krwionośnych zaopatrujących nerw wzrokowy. Jeśli są one zwężone lub przepływ krwi wewnątrz nich jest w jakikolwiek sposób utrudniony, nie są w stanie doprowadzić odpowiedniej ilości krwi. Konsekwencją tego jest obumieranie nerwu wzrokowego, co w efekcie również prowadzi do ślepoty.

Pierwsze objawy jaskry są zwykle niezauważalne. Jedynym sposobem jej wczesnego rozpoznania jest regularne badanie wzroku u okulisty. Trzeba pamiętać, ze nieleczona jaskra prowadzi do ślepoty.

Choć sama choroba jest podstępna, bo jej objawy trudno na początku zauważyć, to mamy określoną grupę czynników ryzyka.

Czynniki ryzyka:

- rodzinne skłonności do jaskry,
- nadciśnienie krwi,
- niskie ciśnienie krwi,
- cukrzyca,
- miażdżyca
- krótkowzroczność wysokiego stopnia,
- objawy niskoskurczowe: zimne ręce i stopy,
- częste bóle głowy: migreny,
- długotrwały stres,
- podeszły wiek,
- wcześniejsze uszkodzenia i zabiegi chirurgiczne na oku,
- chroniczne stosowanie sterydów (ogólne i miejscowe),
- palenie papierosów

Diagnoza:

Istnieje kilka rodzajów badań pozwalających ustalić zarówno diagnozę jak i przebieg samej choroby. Należą do nich:

• tonometria, czyli badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego,

• tonografia polegająca na pomiarze zdolności odpływu cieczy z gałki ocznej. Badanie to wykonuje się za pomocą tonometru,

• gonioskopia, czyli badanie kąta przesączania za pomocą gonioskopu,

• badanie pola widzenia jest jednym z podstawowych badań i polega na mierzeniu pola widzenia, które ulega ograniczeniu wraz z rozwojem choroby,

• badanie tarczy nerwu wzrokowego, w zaawansowanej fazie jaskry, tarcza nerwu ma barwę bledszą od prawidłowej, co spowodowane jest zanikiem włókien nerwowych,

Leczenie:

Przede wszystkim należy pamiętać, że jaskra jest chorobą nieuleczalną. Upośledzenie widzenia, które już nastąpiło nie może zostać cofnięte. Jednak odpowiednio wczesne rozpoznanie choroby daje duże szanse na zatrzymanie dalszego jej rozwoju. 

Celem leczenia jaskry jest powstrzymanie postępu choroby, a konkretnie niszczenia nerwu wzrokowego. W jaskrze z otwartym kątem przesączania stosuje się tzw. betablokery, czyli specjalne krople do oczu.

Chorzy na jaskrę z zamykającym się kątem przesączania powinni stosować przede wszystkim leki zwężające źrenice. 

U chorych z wąskim zamykającym się kątem przesączania stosowane jest najczęściej leczenie laserem, polegające na przecięciu tęczówki przy pomocy lasera. Owa metoda ma znacznie mniejszą skuteczność w leczeniu jaskry z otwartym kątem przesączania.

Zabiegi chirurgiczne w leczeniu jaskry polegają na wycięciu tęczówki (metoda stosowana w jaskrze z zamykającym się kątem). Inna technika leczenia to trabeculectomia, polegająca na wycięciu tkanek w kącie przesączania. Tego typu zabiegi charakteryzują się dużą skutecznością.

Wartość ciśnienia wewnątrzgałkowego:

Norma	10 – 21 mmHg
Przeciętnie	16 mmhG