1.System dydaktyczny Herbarta:

• Charakteryzował się tym, że jej najwyższym celem było kształtowanie moralnie silnych charakterów.

• Występował tam podział treści nauczania na przedmioty.

• Uczniowie byli pasywni, bierni i nie mogli decydować o doborze treści nauczania.

• Dominowało nauczanie pamięciowe, uczniowie byli zachęcani do nauki tylko przez motywy zewnętrzne, głównie były to oceny i częsta kontrola wyników nauczania.

• Współzawodnictwo.

• Szkoła była jedynym miejscem uczenia się, jedynie prace domowe były wykonywane w domu.

• Stały nacisk na samorzutną twórczość uczniów.

1a.System dydaktyczny Dewey’a

Całokształt zasad organizacyjnych oraz treści, metody i środki nauczania, uczenia się, wewnętrzna struktura(podporządkowanie relacji) społecznie skoncentrowanych celów kształcenia

- cel- porządne i oczekiwane zmiany , wyłoniony z norm

-treści- ogół informacji, czynności, które są wykonywane

- metody- jak nauczać, sposób realizacji

- środki- wyposażenie, środki materialne

- formy- wybór uczniów, nauczyciela

2.Porównanie głównych założeń szkoły tradycyjnej i szkoły progrytywistycznej

Herbart: podział treści nauczania na przedmioty

Przekaz wiedzy przez nauczyciela

Uczniowi są na ogół pasywni

Uczniowie nie decydują o doborze treści nauczania

Dominuje uczenie się pamięciowe

Uczniów mają zachęcić do nauki motywy zewnętrzne, głównie stopnie

Częsta kontrola wyników nauczania

Współzawodnictwo

Szkoła jest jedynym terenem uczenia się; tylko prace domowe wykonywane są poza nią

Słaby nacisk na samorzutną twórczość uczniów

Dewey: Nauka podzielona na bloki

Samodzielne zdobywanie wiedzy; nauczyciele jako obserwatorzy

Uczniowie są aktywni

Uczniowie mają wpływ na wybór treści nauczania

Dominuje uczenie się oparte na rozwiązywaniu problemów

Uczniów mają pobudzać do nauki motywy wewnętrzne (potrzeby i zainteresowania)

Niska samokontrola, rzadka kontrola wyników

Współpraca

Szkoła jak główne ale nie jedyne miejsce nauki

Nacisk na samorzutną twórczość uczniów

3.Definicja celów kształcenia- świadome, zamierzone stany rzeczy lub zdarzenia do których dąży się przez organizację działania. Zamierzonymi stanami lub zdarzeniami są efekty, osiągnięcia, rezultaty działania dydaktyczno-wychowawczego nauczycieli, uczniów oraz szkoły

4.Cele społeczne i jednostkowe kształcenia

C. społeczne- ukształtowanie u młodzieży takich kwalifikacji ogólnych i zawodowych, postaw i cech charakteru aby wszystkim siłami służyła harmonijnemu rozwojowi społeczeństwa

C. jednostkowe- kształtowanie u każdego wychowanka takich kwalifikacji jakie najbardziej odpowiadają jego zdolnościom, uzdolnieniom szczególnym i zainteresowaniom

5. Główny cel kształcenia ogólnego wg. Okonia oraz jego strona rzeczowa(przedmiotowa) i osobowościowa(podmiotowa)

Głównym celem kształcenia ogólnego jest wielostronny rozwój osobowości

Od strony rzeczowej : opanowanie podstaw wiedzy naukowej o przyrodzie, społeczeństwie, technice i sztuce;

przygotowanie do działalności praktycznej;

kształtowanie przekonań i opartego na nich poglądu na świat jako swoistej całości

Od strony podmiotowej: ogólny rozwój sprawności umysłowej i zdolności poznawczych

Kształtowanie potrzeb, motywacji, zainteresowań i zamiłowań

Wdrożenie do samo edukacji (opanowanie techniki samokształcenia i

przyzwyczajanie do pracy samokształcącej

6. Główny cel kształcenia wg Kupisiewicza oraz cele podrzędne wobec powyższego celu ogólnego

Głównym celem kształcenia ogólnego jest zapewnienie uczniom odpowiednio do ich możliwości optymalnego rozwoju intelektualnego

Cele podrzędne: zaznajomienie uczniów z podstawami wiedzy o świecie;

Rozwijanie zdolności i zainteresowań poznawczych uczniów;

Kształtowanie u dzieci i młodzieży akceptowanego społecznie systemu wartości;

Wdrażanie uczniów do samokształcenia;

Zaznajomienie uczniów z ogólnymi podstawami produkcji organizacji pracy

7. Cele ogólne a cele szczegółowe- charakterystyka, przykłady z interpretacją

Cel ogólny- wyraz ogólnych intencji a jego stopień ogólności w zdaniu może się zmieniać

Np. zapoznać klasę z pojęciem ciepła przez cały semestr

Wyedukowanie dziecka we wszystkich aspektach

Cel szczegółowy- cechuje go większa precyzja i konkretność

Np. Zapoznać klasę z podstawowymi cechami skrzypiec podczas 1 lekcji

8. Cele operacyjne- charakterystyka 4 cech, przykłady celów operacyjnych, umiejętność zmiany celu nieoperacyjnego na cel operacyjny

Cel operacyjny opisuje pożądany rezultat lekcji w taki sposób, że na ogół można by się zgodzić, iż była ona udana lub nieudana.

4 cechy celów operacyjnych- 1.Określenie, kto ma prezentować pożądane zachowania(uczeń, osoba ucząca się)

2. Precyzyjny i zwięzły opis konkretnego zachowania końcowego osoby uczącej się. Będzie on określać co dana osoba ma właściwie zrobić i zawierać czasownik działaniowy oraz jego przedmiot ( napisać, wymienić, zdefiniować, oceniać, wymienić, zbudować)

3. wyszczególnienie stosowanych warunków w których ma wystąpić zachowanie. Będą one zawierać dane, ograniczenia, restrykcje którymi objęty będzie uczeń podczas prezentowania zachowania końcowego(czynniki czasowe, materiały, sprzęt, informacje, źródła)

4. Określenie standardu który posłuży do oceny wyników (80% prawidłowych odp.; 8/10 dobrych odp.