Akcje i Obligacje. Dźwignia finansowa

Akcja jest to papier wartościowy który poświadcza prawo jej właściciela do współwłasności firmy. Akcje są uważane za typowe papiery wartościowe o zmiennym dochodzie. Z akcji wyróżniamy 2 podstawowe dochody z akcji: wzrost kursu akcji na giełdzie i dochody z dywidendy (udziały w zyskach).

Zgodnie z polskim prawem każda akcja musi mieć wartość nominalną.

Cena emisyjna jest to cena sprzedaży akcji na rynku pierwotnym. Może ona być równa lub wyższa od wartości nominalnej.

Cena rynkowa jest to cena papieru ukształtowana na rynku w wyniku gry podaży i popytu na dany rodzaj papieru. Może ona być ona zarówno wyższa jaki i niższa od wartości nominalnej.

Postacie akcji:

• w postaci materialnej i zdematerializowane

• imienne i na okaziciela

• zwykłe (korporacyjne i majątkowe) i uprzywilejowane

Do praw korporacyjnych zaliczamy:

-prawo do uczestnictwa w WZA

-prawo do wyboru zarządu spółki

-prawo do informacji

-prawo do współdecydowania

Do praw majątkowych zaliczamy:

-prawo do udziału w zyskach spółki (dywidendy)

-prawa poboru (akcji nowych emisji)

-prawo do majątku spółki w przypadku jej likwidacji

Prawa mogące dotyczyć akcji uprzywilejowanych

- wysokość wypłacanej dywidendy

- szczególne prawa dotyczące przejęcia majątku spółki podczas jej likwidacji

- właścicielowi przypada więcej niż jeden głos na akcji przypadający na wolnym zgromadzeniu akcjonariuszy

Akcje złote zostawiają sobie na przykład założyciele spółki. Akcje te mogę dać prawo weta właścicielom.

Charakterystyczne jest to że wyemitowanie akcji zwiększają kapitał własny przedsiębiorstwa.

Obligacja jest to papier wartościowy który poświadcza wierzytelność czyli zobowiązanie dłużne emitenta wobec nabywcy obligacji na określoną kwotę wraz ze zobowiązaniem wypłaty wraz z oprocentowaniem w czasie zawartym w umowie. Nabywców obligacji nazywa się obligatariuszami. Świadczenia przysługujące obligatariusza mogą mieć charakter zarówno pieniężny jak i nie pieniężny.

Instrumenty dyskontowe są to takie papiery wartościowe które nie przynoszą dochodu w postaci odsetek tylko dyskonta. Dochód nabywcy pochodzi z tego że nabywca kupuje papier wartościowy poniżej jego wartości nominalnej, natomiast emitent wykupuje po wartości nominalnej.

Występują obligacje kuponowe i zero kuponowe.

Obligacje kuponowe przynoszą zysk w postaci odsetek.

Obligacje zero kuponowe są o charakterze dyskontowym.

Podział obligacji ze względu na emitenta:

• skarbowe (Skarb Państwa)

• komunalne (jednostki samorządu terytorialnego)

• przedsiębiorstw (przedsiębiorstwa o bardzo różnej formie organizacyjno-prawnej)

W wyniku emisji obligacji przedsiębiorstwo zwiększa kapitały obce. Emisja obligacji jest formą pozyskiwania kapitałów obcych przez przedsiębiorstwo.

Emisja obligacji jest alternatywnym w stosunku do kredytu bankowego i emisji akcji źródłem pozyskiwania kapitału.

Dźwignia finansowa

Dźwignia finansowa występuje w sytuacji, w której instytucja posiada większe aktywa finansowe niż wynosi wielkość jej kapitałów. Miarą stosowanej dźwigni jest relacja wysokości zaciągniętych pożyczek i kredytów do wielkości posiadanego przez nią kapitału własnego. Wykorzystywując dźwignie finansową zwiększa się podejmowane przez daną instytucję ryzyko, ponieważ jest większa wysokość potencjalnych strat w relacji do posiadanego kapitału. Potencjonalne straty, a więc i ryzyko zależą od zmienności stopy zwrotu (rentowności) oraz od kwoty od której będę liczone zyski lub straty (wielkość dźwigni).

Dźwignia finansowa oznacza zmianę wartości zysku przypadającego na aukcje wynikające ze zmiany zysku przed spłatą odsetek i opodatkowaniem (EBIT). Polega na wykorzystaniu instrumentów dłużnych. Ponieważ płacone od obcego kapitału odsetki pomniejszają podstawę opodatkowania, większa część zysku operacyjnego trafia do inwestorów. Jednak im wyższy udział zadłużenia w strukturze kapitałowej firmy, tym większe ryzyko finansowe.

Dźwignia finansowa występuje wówczas, gdy przedsiębiorstwo wykorzystuje kapitał obcy, który wymaga zapłacenia odsetek. Oznacza to wykorzystanie kapitałów obcych w celu podniesienia rentowności kapitału własnego. Równocześnie jest to problem kształtowania struktury kapitałowej przedsiębiorstwa, a więc optymalizacji poziomu zadłużenia.

FOTA!