Rynek Instrumentów Finansowych wyklady

Rynek Instrumentów Finansowych

Literatura:
Pyka- Rynki finansowe
Dembski- Rynki finansowe i jego mechanizmy
Czekaj- Rynek i instrumenty, instytucje finansowe
Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi, ustawa o ofercie publicznej

Konsultacje wt A 12-13 517D

Zaliczenie: zadania typu case, test (wielokrotnego lub jednokrotnego wyboru), wymienienie, prawda/fałsz. Zaliczenie od 60%, zerówka od 50%

Wykład 1

Rynek finansowy- zetknięcie się popytu i podaży kapitału pożyczkowego w formie pieniężnej(rynek pieniądza)
Obejmuje ogół transakcji, których przedmiotem są instrumenty finansowe stanowi integralną część systemu finansowego.

Przepływ funduszy pożyczkowych w systemie finansowym:

instrumenty finansowe

fundusze pożyczkowe

System finansowy to mechanizm współtworzenia i przepływu siły nabywczej między niefinansowymi podmiotami gospodarki, w skład którego wchodzą instytucje, instrumenty oraz rynki finansowe, a także zasady określające sposób ich funkcjonowania.

Niezależnie od sposobu transferu w operacjach tych udział biorą podmioty określone mianem pośredników finansowych których działalność poprawia efektywność transferu.

Pośredników tych można podzielić na 2 grupy:

Finansowanie pośrednie opiera sie na drugiej grupie pośredników natomiast finansowanie bezpośrednie obejmujące ogół transakcji instrumentami finansowymi w których uczestniczą podmioty zaliczane do drugiej grupy.

WYKŁAD 2 25.02.2010

Fazy(etapy) rozwoju systemu finansowego:

  1. Faza kapitalizmu właścicielskiego

  2. Faza kapitalizmu menadżerskiego

  3. Faza kapitalizmu instytucjonalnego

Ad.1 Faza ta jest typowa dla gospodarek typowo rolniczego i łączy się z początkowym okresem rozwoju przemysłowego. W systemie finansowym dominują banki, które przejmują oszczędności i dokonują ich alokacji. System bankowy pełni zatem rolę monitorującą i dyscyplinującą kapitałobiorców a także jest odpowiedzialny za stworzenie i funkcjonowanie systemu płatniczego. Właściciele aktywów sami zajmują się zarządzaniem kapitałem.
Alokacja- rozmieszczanie dóbr które występują w ograniczanej ilości aby przyniosło to jak największe korzyści.

Ad 2 Widoczny jest wzrost roli rynków finansowych kosztem zmniejszającej się dominacji sektora bankowego jest to typowe dla gospodarek uprzemysłowionych w których następuje rozdzielnie funkcji właścicielskich i menadżerskich. Zaczyna kształtować się bankowość inwestycyjna i pojawiają się tzw. Systemy finansowe anglosaskie i niemiecko-japońskie. Aby nastąpił rozwój rynków finansowych musiały być spełnione 3 warunki: 1. Kapitałobiorcy musieli się zobowiązać do udostępniania informacji na swój temat oraz na temat realizowanych przedsięwzięć 2. Kapitałodawcy musieli być wyposażeni w narzędzia i modele umożliwiające przetworzenie tych informacji. 3. Kapitałodawcy musieli nauczyć się wyciągać właściwe wnioski z przeprowadzonych analiz.

Bank inwestycyjny posiada substytuty klasycznych produktów bankowych; np. emisja obligacji zamiast kredytu, zamiast lokata fundusz inwestycyjny. Bank inwestycyjny związany z rynkiem finansowym a nie z klasyczną bankowością.

Ad 3 Wyłania się w modelu anglosaskim jest typowa dla gospodarek najwyżej uprzemysłowionych w strukturze rynku finansowego wyraźnie się wyodrębnia rynek pieniężny i kapitałowy, widoczny jest wzrost znaczenia funduszy inwestycyjnych i bankowości inwestycyjnej kosztem zmniejszającej się roli klasycznych banków. Funkcje alokacyjne dyscyplinujące i monitorujące przejmuje rynek finansowy. Widoczny jest spaek znaczenia produkcji przemysłowej, rośnie rola usług.

FUNKCJE RYNKU FINANSOWEGO:

  1. Mobilizacja kapitału

  2. Transfer kapitału od kapitałodawców do kapitałobiorców

  3. Monitorowanie, realizowanie, rejestrowanie i rozliczanie transakcji

  4. Obiektywna wycena aktywów finansowych

  5. Źródło informacji

  6. Wdrażanie innowacji finansowych

Cechy decydujące o poziomie rozwoju rynku finansowego i jego skuteczności w transferze funduszy pożyczkowych:

  1. Płynność

  2. Efektywność

  3. Rzetelność

  4. Przejrzystość

  5. Integralność

Ad 1 wyraża się w możliwości zamiany instrumentów finansowych na środki pieniężne. Wysoka płynność występuje wówczas gdy istnieje łatwo możliwość odzyskania zainwestowanego kapitału i dochodu niezależnie od okresu realizacji praw związanych z danym instrumentem finansowym. Ryzyko płynności określone jest więc przez głębokość (ciągłość kupna sprzedaży) , szerokość( tj. ilość składanych zleceń kupna sprzedaży) i elastyczność (tj. reakcja ceny na zmiany popytu i podaży- tzw. Elastyczność cenowa) rynku.

Ad 2 Efektywność rynku finansowego jest rozpatrywana w 3 aspektach: alokacyjnym, operacyjnym i informacyjnym.
Efektywność alokacyjna oznacza sytuację w której ograniczone zasoby finansowe znajdujące się na rynku są alokowane w przedsięwzięciach charakteryzujących się najwyższą produktywnością.
Efektywność operacyjna występuje wówczas gdy istnieje niczym nieskrępowana konkurencja między pośrednikami finansowymi (brak monopolu). Oznacza to, że koszty związane z zawieraniem transakcji kupna sprzedaży są uwarunkowane rozmiarami podaży i popytu.
Efektywność informacyjna oznacza jednoczesny i powszechny dostęp wszystkich uczestników do informacji znajdujących się na rynku które w całości powinny znaleźć swe odzwierciedlenie w cenach instrumentów finansowych.

Ad 3 Rzetelność rynku finansowego dotyczy trybu i sposobu przekazywania informacji inwestorom . O rzetelności decydują w dużej mierze rozwiązania legislacyjne określające zakres i charakter przekazywanych inwestorom informacji. Przeregulowanie rynku w tym zakresie może podnieść koszty jego funkcjonowania i osłabić alokację zasobów finansowych w gospodarce.

Ad 4 Przejrzystość wyraża się w przyjętym sposobie zawierania transakcji na rynku finansowym i przekazywaniu informacji i przekazywaniu informacji o ich realizacji. Sprowadza się to do czytelnych procedur transakcyjnych a także do powoływania instytucji nadzorujących przestrzeganie tych procedur.

Ad 5 Integralność rynku finansowego stanowi cechę która może w znaczący sposób określać zainteresowanie nim inwestorów. Na poziom integralności wpływają przepisy oraz zwyczaje określające relacje i współpracę między instytucjami pełniącymi na rynku różne funkcje (np. giełda instytucje depozytowo kredytowe, regulatorzy rynku itp.)

Wszystkie wymienione cechy wzajemnie na siebie oddziałują stąd ustalenie stopnia dojrzałości rynku finansowego wymaga łącznego ich rozpatrywania, określając przy tym jak jedna cecha wpływa na pozostałe.

WYKŁAD 3 4.03.2010

Segmenty rynku finansowego:

Ze względu na czas trwania i cel transakcji rynek finansowy można podzielić na rynek:

  1. Pieniężny

  2. Kapitałowy

  3. Walutowy

  4. Instrumentów pochodnych

Ad 1
Obejmuje transakcje instrumentami krótkoterminowymi o charakterze dłużnym. Głównym motywem zawierania na nim transakcji jest zarządzanie płynnością- rynek ten stwarza możliwość krótkoterminowych lokat chwilowych nadwyżek płynności jak również pokrywania jej chwilowych niedoborów. Dzięki rozwiniętej sieci teleinformatycznej i szybkiemu obiegowi informacji rynek ten cechuje niemal czysta konkurencja. Jest to rynek przede wszystkim o charakterze hurtowym a zawierane na nim transakcje należą do bezpiecznych. Rynek ten wykorzystywany jest również do tymczasowych inwestycji przynoszących wymiernych wymiernych korzyści w porównaniu z bezczynnym utrzymywaniem środków w oczekiwaniu na pojawienie się przesłanek uzasadniających ulokowanie ich w dłuższym terminie w dochodowe przedsięwzięcie. Segment ten daje możliwość bankowi centralnemu realizowaniu polityki pieniężnej i ustalania krótkoterminowych stóp procentowych. Rynek pieniężny jest zdecentralizowany. Występuje kwotowanie.
Bezpieczne dla tego że duża płynność, krótkie terminy wykupu, szybki obieg informacji

Ze względu na uczestników rynek pieniężny można podzielić na:

  1. Międzybankowy rynek pieniężny

  2. Pozabankowy rynek pieniężny

Ad a
Obejmuje transakcje zawierane wyłącznie między bankami (bankami komercyjnymi i bankiem centralnym) w rozwiniętych gospodarkach jest to rynek dealerski na którym ważną rolę odgrywają market maklerzy. Jest to ten obszar który wykorzystuje bank centralny jako mechanizm transmisji impulsów realizowanej przez siebie polityki pieniężnej.

Ad b
Obejmuje transakcje gdzie jedną ze stron jest podmiot nie będący bankiem.

Ad 2
Obejmuje transakcje instrumentami średnio i długoterminowymi o charakterze dłużnym i właścicielskim. Głównym motywem zawierania transakcji są potrzeby rozwojowe podmiotów gospodarczych (np. inwestycje rzeczowe) oraz procesy odkładania oszczędności. Jest to rynek zarówno hurtowy jak i detaliczny, a transakcje na nim zawierane są dużo bardziej ryzykowne niż na rynku pieniężnym. W rozwiniętych gospodarkach rynkowych, rynek kapitałowy jest scentralizowany tzn. że występuje na nim giełda na której inwestorzy składają zlecenia kupna i sprzedaży. Występuje notowanie.

Rynek kapitałowy może być podzielony na:

Ad 3
Rynek walutowy obejmuje transakcje kupna sprzedaży jednej waluty w zamian za inną w wyniku czego dochodzi do ustalenia rynkowego kursowego walut.
Dewaluacja i rewaluacja- decyzja administracyjna
Deprecjacja i aprecjacja- mechanizm rynku

Ad 4
Obejmuje transakcje której przedmiotem są instrumenty pochodne.

INSTRUMENT FINANSOWY- stanowi swoistego rodzaju formalizację (potwierdzenie) przepływu fundusz pieniężnych w obrębie rynku finansowego.
Jest to kontrakt określający warunki, na jakich dochodzi do transferu funduszy pożyczkowych, który z jednej strony reprezentuje prawa przysługujące jego posiadaczowi, a z drugiej- rodzi określone zobowiązania finansowe wystawcy.
Instrument finansowy jest ucieleśnieniem wszelkich operacji finansowych niosących za sobą powstania zobowiązania finansowego (roszczenie dotyczące majątku jednych podmiotów do drugich).
Wolumen tych transakcji jest określony przez wzajemną relację wielkości podaży i popytu wyznaczających cenę (stopę procentową), będącą parametrem analizy transakcji funduszami pieniężnymi na rynku finansowym.

Instrumenty finansowe są swoistymi nośnikami siły nabywczej, rynki finansowe zapewniają jej przepływ (ruch), a instytucje finansowe poprzez swoją działalność aktywizują rynki.

Pojęcie instrumenty finansowego jest bardzo pojemne np. podatki dotacje subwencje jednak nimi nie handlujemy na rynku finansowym.

29.04.2010 Wykład 9

Ze względu na rodzaj rynku na którym obligacja jest notowana:

Obligacje Kredyt
Jest wielu wierzycieli tzw. Obligatariusze Jest jeden wierzyciel- bank
Przy emisji ograniczona rola banku (pełnienie roli agenta emisji) Decyzje kredytowe zależą od banku
Zwrot długu następuje najczęściej jednorazowo Zwrot kredytu odbywa się w ratach
W wielu przypadkach brak konieczności pokazania celu emisji Konieczne podanie celu zaciągnięcia kredytu
W wielu przypadkach brak konieczności ustalenia zabezpieczeń Koniecznie ustanowienia zabezpieczenia spłaty kredytu
Emitent obligacji samodzielnie kształtuje strukturę emisji dopasowując ja do własnych potrzeb i możliwości tzw. Programy emisji Warunki kredytu nie zależą od kredytobiorcy a określa je bank kredytodawca

Przeczytać z ustawy o obligacjach kto to jest bank reprezentant, kiedy jest powoływany, jakie musi spełniać kryteria i jakie zadanie są mu powierzane- do egzaminu wiedzieć!!!

Obligacje skarbu państwa aktywne i pasywne- doczytać

Akcja

Papier wartościowy, emitowany w serii przez przedsiębiorstwo będące spółką akcyjną, w którym emitent stwierdza, że nabywca akcji staje się współwłaścicielem spółki i z godnie z normami prawa obowiązującego w Polsce uzyskuje uprawnienia:

  1. O charakterze majątkowym- uprawnienia samoistne oraz

  2. O charakterze korporacyjnym (uprawnienia akcesoryjne wobec majątkowych)

Rodzaje akcji ze względu na zakres uprawnień:

  1. Zwykłe

  2. Uprzywilejowane

  3. Ułomne

Ad 1
Uprawnienia o charakterze majątkowym:

Uprawnienia o charakterze korporacyjnym:

Prawo do dywidendy- 2 znaczenia:

Prawo do dywidendy- problemy:

Prawo poboru:

Cena rynkowa prawa poboru zależy od podaży tego instrumentu oraz popytu ze strony potencjalnych inwestorów. Nie zawsze odzwierciedla ona rzeczywistą wartość ekonomiczną tego instrumentu, która może być oszacowana w oparciu o formułę stosowaną przez GPW


$$C\left( \text{pp} \right) = \frac{C\left( r \right) - C(n)}{\left( Q(s)/Q(n) \right) + 1}$$

C(pp)- wartość teoretyczna prawa poboru
C(r)- rynkowa cena jednej akcji spółki na giełdzie
C(n)- cena emisyjna jednej akcji nowej emisji
Q(s)- liczba akcji dotychczasowych emisji
Q(n)- liczba akcji nowej emisji

Wartość wewnętrzna akcji: uzyskana dzięki analizie fundamentalnej

Prawo do udziału w kwocie likwidacyjnej:

Akcje uprzywilejowane:

Uprzywilejowanie definiowane jest jako dopuszczona prawem nierówność uprawnień akcjonariuszy

  1. Właściciel akcji uprzywilejowanej według norm prawa w Polsce może być uprzywilejowany co do:

    1. Dywidendy

    2. Podziału majątku po likwidacji spółki

    3. Głosu na WZA

Uprzywilejowanie co do dywidendy:

Uprzywilejowanie co do głosu:

Uprzywilejowanie co do podziału majątku polikwidacyjnego spółki: akcje posiadają pierwszeństwo zaspokojenia, czyli pierwszeństwo do spłaty według ceny emisyjnej, lub prawo podwyższenia udziału przy podziale majątku analogicznie do podwyższenia udziału w zysku

Uprzywilejowane co do wypłaty dywidendy:

Akcje ułomne- brak jakiego prawa występującego przy akcjach zwykłych:

Akcja Obligacja
Procedura pozyskania kapitału jest skomplikowana

Wykład 13.05.2010

Wycena akcji

Metody dochodowe:

Wycena t=1 z dochodu z tytułu wypłaconej dywidendy oraz ceny akcji:


$$P = \frac{D1 + P1}{(1 + r)}$$

D1-dywidenda płacona po roku
P1- cena akcji po roku

Wycena akcji dla inwestora, który nabywa akcje bezterminowo (model zdyskontowanych dywidend):


$$P = \sum_{t = 1}^{\infty}\left\lbrack \frac{D1}{\left( 1 + r \right)^{t}} \right\rbrack$$

Model stałej wartości dywidendy:


$$P = \frac{D}{r}$$

Model stałego wzrostu dywidendy (model Gordona-Shapiro)


$$P = \frac{D\left( 1 + g \right)}{(r - g)}$$

Gdzie g- stopa wzrostu dywidendy


g = rt * re

rt- tzw. Współczynnik zatrzymania czyli udział zysku zatrzymanego w całości zysku spółki
re- stopa zwrotu zatrzymanych dochodów (np. ROE)

Z Jajugi przeczytać o modelu dwufazowym i trójfazowym.

Mnożnikowe metody wyceny przedsiębiorstw:

Wycena odnosi się:

Metoda wyznaczania wartości przedsiębiorstwa za pomocą wskaźnika:
cena/zysk (P/E)

Metoda wyznaczania wartości przedsiębiorstwa za pomocą wskaźnika
cena/wartość księgowa (P/BV)


$$\frac{P}{E} = \frac{\text{cena\ akcji}}{\text{EPS}}$$

EPS- zysk na jedną akcję


$$\frac{P}{\text{BV}} = \frac{\text{cena\ akcji}}{wartosc\ ksiegowa}$$

Wartość księgowa- odnosi się do wartości księgowej przypadającej na 1 akcję

Prawo do akcji (PDA):

Prawa do akcji mogą zaniżać cenę akcji już notowanych.

Kwit depozytowy:

Kwit depozytowy jest to papier wartościowy stanowiący przedmiot obrotu na zagranicznym rynku kapitałowym reprezentujący akcje spółki mającej swoją siedzibę poza krajem w którym umiejscowiony jest ten rynek. Innymi słowy kwit depozytowy inkorporuje prawo własności akcji spółki mieszczącej się po za granicami kraju, w którym stanowi ona przedmiot obrotu, a którego warunki nabycia zostały wynegocjowane przez zainteresowane strony czyli emitenta i inwestora. Każdy kwit odpowiada jednej akcji, jej wielokrotności lub jej ułamkowi. Do najpopularniejszych kwitów depozytowych zalicza się:

  1. Amerykańskie kwity depozytowe (ADR)

  2. Globalne kwity depozytowe (GDR)

  3. Europejskie kwity depozytowe (EDR)

Emisja kwitów depozytowych może być:

  1. Sponsorowana

  2. Niesponsorowana

Ad 1
Jest przeprowadzana na podstawie nowej emisji akcji lub na podstawie akcji juz znajdujących sie w obrocie. Proces emisji kwitów realizowany jest z inicjatywy spółki akcyjnej zgodnie z jej wolą i w sposób przez nią zaakceptowany. Przeprowadzenie emisji sponsorowanej poprzedza zawarcie umowy depozytowej pomiędzy spółką, a bankiem zagranicznym, która zawiera warunki nabycia i zdeponowania akcji oraz zasady wyemitowania przez bank depozytowy kwitów.

Ad 2
Może być przeprowadzana bez wiedzy spółki akcyjnej, a nawet wbrew jej woli. W tym wypadku nie dochodzi do zawarcia umowy pomiędzy spółką, a bankiem zagranicznym emitującym, czy wystawiającym kwity, których podstawą emisji są akcje już notowane na giełdzie. Inicjatorem emisji niesponsorowanej jest bank zagraniczny.

Podmioty uczestniczące w emisji:

  1. Spółka akcyjna której akcje stanowią podstawę emisji kwitów

  2. Bank zagraniczny- podmiot wystawiający na zagranicznych rynkach kwity depozytowe

  3. Bank powiernik- bank w którym są przechowywane akcje na odpowiednim rachunku banku zagranicznego. Jest to bank mający siedzibę w kraju spółki akcyjnej.

Certyfikat inwestycyjny:

Jest to papier wartościowy emitowany przez zamknięte fundusze inwestycyjne i reprezentuje on prawa majątkowe uczestników takiego funduszu.

  1. Certyfikat inwestycyjny jest niepodzielny i certyfikaty jednego funduszu reprezentują jednakowe prawa majątkowe.

  2. Certyfikaty inwestycyjne wystawione przez zamknięty fundusz inwestycyjny umarza się jedynie w przypadkach przewidzianych w ustawie.

  3. Certyfikaty inwestycyjne mogą być dopuszczone do obrotu publicznego i tym samym wprowadzane do obrotu giełdowego.

  4. Certyfikaty inwestycyjne ze względu na swoją konstrukcję wykazują cechy instrumentów zarówno właścicielskich jak i dłużnych.

Wykład 20.05.2010

Samodzielnie przygotować instrumenty strukturyzowane np. połączenia lokaty z funduszem inwestycyjnym. Ze strony giełdy.

Listy zastawne- są to instrumenty dłużne których podstawą emisji są wierzytelności banków hipotecznych zabezpieczone hipotekami lub gwarancjami określonych instytucji (np. skarbu państwa lub banki centralne). Emitentem listów zastawnych są banki hipoteczne, które zobowiązują się wobec posiadacza do spełnienia określonego świadczenia pieniężnego (wypłaty odsetek i wykupienia samego waloru) na warunkach określonych przez emitenta. W Polsce zasady emisji zbywania nabywania wykupu i zabezpieczania tego typu instrumentów reguluje ustawa z 29 sierpnia 1997 o listach zastawnych i bankach hipotecznych. Listy mogą być wystawiane jako walory imienne lub na okaziciela. W Polsce występują 2 rodzaje listów zastawnych: publiczne i hipoteczne.

Hipoteczny list zastawny może być zmaterializowany lub zdematerializowany i opiewać na walutę krajową lub obcą.

Instrumenty pochodne:

Kontrakt terminowy:

Kontrakt terminowy to inaczej zakład o to jaka będzie cena instrumentu bazowego w terminie rozliczenia kontraktu terminowego.

Czym są kontrakty terminowe?

Najprostszy pod względem konstrukcji instrument pochodny.

Kontrakt terminowy jest umową w której kupujący zobowiązuje sie do zakupienia w przyszłości określonego towaru zwanego instrumentem bazowym.

Sprzedający zobowiązuje się natomiast do sprzedania określonego w kontrakcie instrumentu bazowego.

Bezwarunkowy charakter oznacza, że strony w dniu realizacji kontraktu muszą bezwarunkowo wykonywać zobowiązanie wynikające z zawartej umowy.

Instrumentem bazowym mogą być towary, akcje waluty itd. Czyli dowolne wartości ekonomiczne, które można wyliczyć u wyrazić w jednostkach pieniężnych w sposób nie budzący wątpliwości.

Chociaż sprzedaż lub kupno kontraktu terminowego oznacza zobowiązanie się do dostawy lub odbioru w przyszłości określonego instrumentu bazowego, to w przypadku kontraktów terminowych notowanych na rynkach giełdowych regulowanie ewentualnych zobowiązań następuje w postaci rozliczenia pieniężnego.

O inwestorze który kupił lub sprzedał kontrakt terminowy mówi się że ma otwartą pozycję. Może on ją utrzymać do dnia wykonania kontraktu lub też w każdej chwili wycofać się z rynku (zamknąć pozycję)

Jeżeli kupił kontrakt z terminem wykonania w grudniu 2010 aby zamknąć pozycję musi sprzedać kontrakt z tym samym terminem wykonania. Jeżeli sprzedał kontrakt, aby zamknąć pozycję musi go kupić.

Kupno przez inwestora kontraktu to inaczej otworzenie pozycji długiej, natomiast sprzedaż kontraktu to zajęcie pozycji krótkiej.

Kontrakt terminowy- schemat rozliczenia:

Obecnie: między kupującym a sprzedającym zawarcie kontraktu
W przyszłości: kupujący lub sprzedający płaci drugiemu

Nabywca kontraktu zobowiązuje się zapłacić ustaloną cenę po dostarczeniu przedmiotu kontraktu- spodziewa się wzrostu ceny, dzięki czemu będzie mógł sprzedać przedmiot kontraktu z zyskiem.

Sprzedający kontrakt zobowiązuje się dostarczyć w określonym terminie przedmiot kontraktu- spodziewa się spadku ceny i liczy na zarobek z tytułu sprzedaży przedmiotu po cenie wyższej od rynkowej.

Rodzaje kontraktów terminowych:

Forward- w tym przypadku rozliczenia transakcji kończy się rzeczywistą fizyczną dostawą lub zakupem określonej kwoty waluty w przyszłości.
Forwardy są wykorzystywane przez firmy w celu zabezpieczenia rzeczywistych i przewidywanych ekspozycji tak aby zabezpieczyć marżę zysku lub cenę sprzedaży.
Nie jest to kontrakt wystandaryzowany- może być zawarty na dowolną ilość towaru z dostawą na dowolny dzień.
Handluje się nimi na rynku pozagiełdowym.
Nie podlega codziennej operacji marking to market (czyli procesowi korygowania cen)- strony transakcji uzgadniają rozliczenie transakcji w dniu dostawy.

Futures- ścisła standaryzacja warunków kontraktów. Jedyne, co jest określane przez rynek to cena kontraktu.
Ta podstawowa cecha odróżnia kontrakt futures od kontraktu forward, w którym wszystkie elementy podlegają negocjacji.
Obrót kontraktami futures odbywa się na giełdzie do której należy standaryzacja kontraktu czyli określenie:

Rodzaje kontraktów futures:

Towarowe kontrakty futures- gdzie przedmiotem kontraktu są szeroko rozumiane towary
Finansowe kontrakty futures- które opiewają na aktywa finansowe

Finansowe dzielą sie na:

Walutowe kontrakty futures- polega na kupnie lub sprzedaży określonej waluty obcej po określonej cenie (kursie) w pewnym momencie w przyszłości

Procentowe kontrakty futures- to takie których cena zależy wyłącznie od poziomu stóp procentowych. Podstawą takich kontraktów są instrumenty dłużne takie jak bony skarbowe, certyfikaty depozytowe czy obligacje. Kupujący procentowe kontrakty futures zabezpiecza się przed spadkiem stóp procentowych, natomiast sprzedający kontrakt futures- przed wzrostem stóp procentowych. Ceny procentowych kontraktów futures wzrastają gdy stopy na rynku spadają i odwrotnie.

Indeksowe kontrakty futures- są kontraktami na akcje, jednak nie odnoszą sie do akcji bezpośrednio, lecz do indeksu akcji. Kupujący indeksowy kontrakt futures tak jakby zobowiązuje się w przyszłości kupić portfel akcji odpowiadający indeksowi na warunkach ustalonych w dniu zawarcia umowy sprzedający natomiast zobowiązuje się sprzedać portfel akcji który odpowiada indeksowi.

Przykład
Walutowy kontrakt terminowy opiewa na 10000 euro. Cena kontraktu, po jakiej strony go zawarły to 1 euro za 4,5 zł termin rozliczenia za miesiąc.

3 warianty:

  1. Kurs wyniesie 4,6

  2. Kurs wyniesie 4,45

  3. Kurs wyniesie 4,5

Ad 1

Sprzedający kontrakt płaci w terminie rozliczenia kupującemu kwotę równą 1000 zł.

Ad 2

Kupujący kontrakt płaci w terminie rozliczenia sprzedającemu kwotę 500 zł

Ad 3

W tym wypadku nie następuje żadna płatność

Depozyty zabezpieczające:

Służą do zabezpieczania zobowiązań kupującego/sprzedającego- zabezpieczeniu ryzyka dziennej zmiany ceny kontraktu

Stanowią tylko część wartości kontraktu- określony % wartości (efekt dźwigni finansowej)

Wartość depozytu liczna jest od ostatniego kursu rozliczeniowego

Wysokość depozytu wyznaczana jest przez KDPW.

Wnoszone (wpłacane) na rachunek inwestora w DM.

Dwa poziomy depozytów określone przez biura maklerskie:
wstępny- wnoszony w momencie zawarcia transakcji
minimalny- poziom który zawsze musi być utrzymywany

Marking to market czyli codzienne rozliczanie transakcji- przykład:

Kontrakt na 10000 europ po 4,5 termin za miesiąc, depozyt zabezpieczający wynosi 10 %.

Sprzedający podmiot- A kupujący podmiot B
W kolejnych 5 dniach kurs kształtował się następująco: 4,50 4,51 4,38 4,32 4,53

W 5 dniu strony zamknęły kontrakt poprzez zajęcie pozycji odwrotnych. W ten sposób kontrakt został rozliczony po 5 dniach pomimo że termin rozliczenia kontraktu przypada za miesiąc.

Depozyt minimalny 3000 zł

Dzień Podmiot A (sprzedający) Podmiot B (kupujący)
1 4500 4500
2 4400 4600
3 5700 3300
4 6300 2700 + 1800= 4500
5 4200 6600 (4800+1800)

Standard kontraktów walutowych na GPW: USD EUR GBP CHF do PLN

Kontrakty zawierane są na 10000 waluty obcej.
Jednostka notowania oraz krok notowania: Notowane w złotych za 100 jednostek danej waluty z dokładnością do 0,01


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wykłady Rynek instrumentów finansowych Gradoń
Rynek instrumentów finansowych wszystkie
RIF - zerówka 2009 - Gradoń, UE Katowice FiR, rynek instrumentów finansowzch
Rynek instrumentów finansowych 15
2012! test z rynków finansowych- KARTKA RÓŻOWA, UE Katowice FiR, rynek instrumentów finansowzch
Rach instrumentów finans wykład 1
Rynek kapitałowy i finansowy wykład 1 początek
Rynek kapitałowy i finansowy wykład 1 początek
Rynek kapitałowy i finansowy Wykład nr 3
Rynek kapitałowy i finansowy Wykład nr 3
Rynek finansowy - wykład, Studia UMK FiR, Licencjat, II rok - moduł Rachunkowość, Rynek finansowy L.
20030918163408, Rynek kapitałowy, część rynku finansowego obejmująca ogół transakcji instrumentami f
plan wykladu Rynek Finansowy, semestr 3, Rynki finansowe, wykłady
rynek finansowy - wykłady 2013r, FiR II, Rynek finansowy
!!!!Rynek finansowy wykład
Rynek pieniężny jest to rynek krótkoterminowych instrumentów finansowych o okresie zapadalności do
ZRF wyklad instrumenty finansowe

więcej podobnych podstron