Metody diagnozowania i wspomagania rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym – Ćwiczenia

Ćwiczenia I 05.03.2011

Osoby, które prowadziły badania:

A. Gesell:

- konformizm (dostosowuje się do sytuacji)

- opanowanie motoryki

- wzbogacenie słownika

- początek współpracy, życia społecznego

- wybujała afirmacja własnego „ja”

- kryzys 5 – latka (wojowniczość i dwukierunkowość uczuć)

H. Wallon:

- rozróżnia 3 stadia rozwoju dziecka od 3 do 6 roku życia

1. stadium personalizmu: reakcja opozycji, negatywizm, pojawia się zaimek „ja”

2. okres wdzięku i przypodobania się

3. identyfikacja z innymi osobami: wchodzenie w rolę

M. Przetacznikowa:

3 lat:

- niski poziom samodzielności i zdolności

- ubogi zakres słownictwa

- myślenie o charakterze sensoryczno – motorycznym

- duża wrażliwość emocji

- rozbudzona wyobraźnia

4 -5 lat

- zwiększa się samodzielność

- bycie odkrywcą

- dociekliwość

- ruchliwość

- powierzchowne poznawanie świata fizycznego i społecznego

5,5 – 7 lat

- lepsze przystosowanie do pracy w zespole

- zdolność do dłuższego wysiłku, dłuższa koncentracja uwagii

- mniejsza impulsywność

- spokojniejsze reakcje

- większe opanowanie

- odpowiedzialność

- intensywność rozwijania się

Piaget:

- ok. 2 roku życia używa symboli

- lepsze funkcjonowanie pamięci

- swoisty egocentryzm

- nie uwzględnia rodzaju stałości

Standardy wychowania przedszkolnego:

- godziny pracy placówki

- zajęcia dodatkowe

- czynnik ekonomiczny

- dojazd

- wyżywienie

- wyposażenie sali

- przyjaźnie i inspirująco

- możliwość odpoczynku

Ćwiczenia II 19.03.2011

Dysleksja – norma indywidualna; przyczyny: poród, genetyczne

Po 10 roku życia stwierdza się dysleksję,

Dysleksja : dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia

Percpecja – głowa

Ekspresja – mowa

Diagnoza:

- skala gotowości szkolnej – na koniec przedszkola, przed pójściem do szkoły

DIAGNOZA:

- różne metody i techniki diagnozowania:

1. wywiad i rozmowa

2. ankieta

3. obserwacja

4. analiza dokumentów i wytworów

5. pomiar pedagogiczny

OBSERWACJA:

To celowa czynność polegająca na planowym, systematycznym postrzeganiu zmysłowym faktów, zdarzeń, procesów zjawisk, ich gromadzeniu i interpretowaniu.

Powinna być:

- celowa

- planowa

- dokładna: wyczerpująca i wnikliwa

- obiektywna

Obserwacja umożliwia poznanie zachowań dzieci, dorosłych, młodzieży w naturalnych warunkach.