Rodzaj łuku Elementy budowy od strony przedsionkowej	Łuk wargowy klasyczny	Łuk wargowy Petricka	Łuk wargowy Tigerstedt’a
1.	Część pozioma: 1. Biegnie od mezjalnej części kła pierwszego do mezjalnej części kła drugiego. 2. Biegnie na 1/3 wysokości od brzegów siecznych po wargowej stronie zębów. 3. Na mezjalnej części kła zagina się pod kątem 90° przechodząc w pętlę pionową.	Część pozioma: 1. Biegnie od mezjalnej części kła pierwszego do mezjalnej części kła drugiego. 2. Biegnie na 1/3 wysokości od brzegów siecznych po wargowej stronie zębów. 3. Na mezjalnej części kła zagina się pod kątem 90° przechodząc w pętlę pionową. .	Część pozioma: 1. Posiada dodatkową małą pętlę między siekaczami centralnymi. 2. Dodatkowo występują łapki obejmujące siekacze centralne od strony dystalnej.
2.	Pętla pionowa: 1. Pierwsze ramię pętli jest równoległe do drugiego. 2. Służy do aktywacji części poziomej. 3. ma kształt litery U. 4. Długość: 2-3mm poniżej linii szyjki.	Pętla pionowa: 1. Pętla pionowa z łapką poziomą: dodatkowa łapka pozioma służy do rotacji kła. Łapka posiada dodatkową pętlę pionową do jej aktywacji. 2. Pętla w kształcie litery M, służy tylko do wprowadzenia kła do łuku	Pętla pionowa: 1. Pierwsze ramię pętli jest równoległe do drugiego. 2. Służy do aktywacji części poziomej. 3. ma kształt litery U. 4. Długość: 2-3mm poniżej linii szyjki.
3.	Część międzyzębowa: 1. W łuku klasycznym wargowym zawsze występuje między 3 a 4 zębem. 2. Przebiega między zębami, poniżej wysokości guzków, aby nie podnosić zwarcia i nie przeszkadzać w zgryzie. 3. Powinna mieć długość szerokości zęba sąsiedniego. 4. Dotyka powierzchni zęba.	Część międzyzębowa: 1. W łuku klasycznym wargowym zawsze występuje między 3 a 4 zębem. 2. Przebiega między zębami, poniżej wysokości guzków, aby nie podnosić zwarcia i nie przeszkadzać w zgryzie. 3. Powinna mieć długość szerokości zęba sąsiedniego. 4. Dotyka powierzchni zęba. * w przypadku występowania dodatkowej pętli aktywującej, część międzyzębowa wypada między 4 a 5 (ząb).	Część międzyzębowa: 1. W łuku klasycznym wargowym zawsze występuje między 3 a 4 zębem. 2. Przebiega między zębami, poniżej wysokości guzków, aby nie podnosić zwarcia i nie przeszkadzać w zgryzie. 3. Powinna mieć długość szerokości zęba sąsiedniego. 4. Dotyka powierzchni zęba.
4.	Część retencyjna: 1. Odstaje od błony śluzowej na 1-1,5mm, żeby stworzyć miejsce na akryl. 2. Zakończenie zaczyna się minimum 5mm od szyjki zęba, aby umożliwić zmiany kształtu części akrylowej. 3. Zakończenie umożliwia mechaniczne połączenie drutu z akrylem (akryl nie łączy się chemicznie z metalem). 4. Nie dotyka powierzchni zęba.
Zastosowanie:	Kształtowanie przedniej części łuku zębowego.	Wprowadzenie kłów do łuku.	Likwidacja diastemy.