sem III MP lab cw 4

Akademia Górniczo – Hutnicza

im. Stanisława Staszica w Krakowie

Ćwiczenie nr 4: Badanie przepływu powietrza przez ośrodek porowaty.

Mechanika Płynów, ćwiczenia laboratoryjne

Prowadzący: dr inż. K. Filek

Wykonali:

Paweł Sobczak

Michał Kondek

Marcin Bałut

Tomasz Zwardoń

Wydział Górnictwa i Geoinżynierii

kierunek: Ochrona Środowiska

studia zaoczne, rok II, semestr III, grupa 2D

Data wykonania ćwiczenia: 24 listopad 2012 r.


SPIS TREŚCI

SPIS TREŚCI 2

1. Wstęp teoretyczny i opis ćwiczenia. 3

1.1. Wstęp teoretyczny. 3

1.2. Opis ćwiczenia. 3

2. Schemat stanowiska. 4

3. Wzory obliczeniowe. 4

4. Przykładowe obliczenia. 5

4.1. Obliczenie różnicy ciśnień mierzonych manometrem cieczowym. 5

4.2. Obliczenie dynamicznego współczynnika lepkości powietrza. 5

4.3. Obliczenie objętościowego natężenia przepływu filtracyjnego. 5

4.4. Obliczenie współczynnika przepuszczalności ośrodka porowatego. 6

5. Tabele i wyniki pomiarów. 7

5.1. Wyniki pomiarów i obliczeń dla elementu L1=8cm: 7

5.2. Wyniki pomiarów i obliczeń dla elementu L2=24cm: 7

6. Wykres zależności współczynnika przepuszczalności ośrodka porowatego k od objętościowego natężenia przepływu filtracyjnego Q, f=k(Q). 8

7. Wnioski. 9

8. Protokół pomiarów. 9

Wstęp teoretyczny i opis ćwiczenia.

Wstęp teoretyczny.

Materiały naturalne i techniczne, spośród rodziny ciał stałych charakteryzują się przepuszczalną strukturą porowatą. Szczególną, fizycznie bardzo ważną cechą ciał porowatych jest ich przepuszczalność. Jest to zdolność do wchłaniania cieczy lub gazów oraz do ich przemieszczania się wewnętrznymi kanałami utworzonymi przez wzajemnie połączone pory. Przepuszczalne materiały porowate występują powszechnie w przyrodzie.

Ruch czynnika w ośrodku porowatym zwany jest również przepływem filtracyjnym albo krócej filtracją. Wyróżnia się filtrację laminarną i turbulentną. Podstawowe prawo filtracji sformułował Henry Darcy. Według prawa Darcy’ego wektor prędkości filtracji jest proporcjonalny do gradientu ciśnienia:


$$\overrightarrow{V} = - \frac{k}{\mu} \bullet gradp,$$

w którym: k jest współczynnikiem przepuszczalności ośrodka porowatego [m2], a μ jest dynamicznym współczynnikiem lepkości powietrza [Pa⋅s]. Współczynnik filtracji k charakteryzuje przepuszczalność warstwy filtracyjnej i zależy od jej rodzaju, kształtu, wielkości ziaren i od porowatości oraz od lepkości płynu.

Opis ćwiczenia.

Badaniom należało poddać dwa elementy wykonane z tego samego materiału, o różnych wymiarach (długościach L1=8cm, L2=24cm), przy różnych natężeniach przepływu powietrza (10 wartości natężeń, dla elementu o długości L2 wykonano 11 pomiarów). Podczas przepływu powietrza, każdorazowo należy bezpośrednio zmierzyć:

  1. Za pomocą manometru różnicowego typu U-rurka, różnicę ciśnień na ściankach elementu porowatego (∆p).

  2. Za pomocą gazomierza objętość powietrza „wtłoczoną” do przewodu. Przy każdej wartości natężenia przypływu należało wtłoczyć tą samą ilość powietrza (Vpow=0,03 m3).

  3. Za pomocą stopera czas przepływu powietrza (t).

Celem ćwiczenia było wyznaczenie współczynnika przepuszczalności ośrodka porowatego i objętościowego natężenia przepływu filtracyjnego oraz wyznaczenia ich wzajemnej zależności f=k(Q).

Schemat stanowiska.

Wzory obliczeniowe.

Współczynnik przepuszczalności ośrodka porowatego k obliczamy korzystając z prawa Darcy’ego, z wyprowadzonej na jego podstawie zależności:


$$k = \frac{\mu \bullet Q}{2 \bullet \pi \bullet L \bullet p}\ln\frac{r_{z}}{r_{w}},\ \left\lbrack m^{2} \right\rbrack,$$

gdzie:

μ – dynamiczny współczynnika lepkości powietrza, [Pa⋅s],

Q - objętościowe natężenie przepływu filtracyjnego, [m3/s],

L – długość elementu porowatego, [m],

∆p – różnica ciśnień na ściankach elementu porowatego, [Pa],

rz, rw – zewnętrzny i wewnętrzny promień poprzecznego elementu porowatego, [m],

Objętościowe natężenie przepływu filtracyjnego Q, wyznaczmy na podstawie zależności”


$$Q = \frac{V}{t},\ \lbrack m^{3}/s\rbrack,$$

gdzie:

V – objętość powietrza wtłoczona do elementu porowatego, [m3],

t – czas przepływu objętości V powietrza przez element porowaty, [s].

Dynamiczny współczynnika lepkości powietrza wyznaczamy z zależności:


μ = ν • ρ,  [Pas],

gdzie:

ν – kinematyczny współczynnik lepkości powietrza [m2/s],

ρ – gęstość powietrza, [kg/m3].

Różnicę ciśnienia mierzoną za pomocą manometru cieczowego typu U-rurka należy obliczyć korzystając ze wzoru:


p = |h1h2|ρc • g,  [Pa],

gdzie:

h1, h2 – wysokość słupków cieczy manometrycznej w ramionach U-rurki, [m],

ρc – gęstość cieczy manometrycznej U-rurki, [kg/m3],

g – przyspieszenie ziemskie, [m/s2].

Ponadto w obliczeniach wykorzystano wartości stałe:

Przykładowe obliczenia.

Przykładowe obliczenia wykonano obliczeń dla elementu L1=8cm, pomiaru nr 1:

Obliczenie różnicy ciśnień mierzonych manometrem cieczowym.


p = |h1h2|ρc • g = |0,317−0,02| • 800 • 9, 81 = 2330, 856 ;

Uzgodnienie jednostek:


$$p = \left| h_{1} - h_{2} \right|\rho_{c} \bullet g = m \bullet \frac{\text{kg}}{m^{3}} \bullet \frac{m}{s^{2}} = \frac{\text{kg} \bullet m}{{m^{2} \bullet s}^{2}} = \frac{N}{m^{2}} = Pa\ .$$

Obliczenie dynamicznego współczynnika lepkości powietrza.


μ = ν • ρ = 1, 610−5 • 1, 2 = 0, 0000192 = 1, 92 • 10−5 ;

Uzgodnienie jednostek:


$$\mu = \nu \bullet \rho = \frac{m^{2}}{s} \bullet \frac{\text{kg}}{m^{3}} = \frac{m \bullet m \bullet kg}{s \bullet m^{2} \bullet m} = \frac{m \bullet kg \bullet s}{s \bullet m^{2} \bullet s} = \frac{kg \bullet m \bullet s}{s^{2} \bullet m^{2}} = \frac{N}{m^{2}} \bullet s = Pa \bullet s\ ;$$

Obliczenie objętościowego natężenia przepływu filtracyjnego.


$$Q = \frac{V}{t} = \frac{0,03}{8,22} = 0,00365\ ;$$

Uzgodnienie jednostek:


$$Q = \frac{V}{t} = \frac{m^{3}}{s}\text{\ .}$$

Obliczenie współczynnika przepuszczalności ośrodka porowatego.


$$k = \frac{\mu \bullet Q}{2 \bullet \pi \bullet L \bullet p}\ln\frac{r_{z}}{r_{w}} = \frac{1,92 \bullet 10^{- 5} \bullet 0,00365}{2 \bullet 3,14 \bullet 0,08 \bullet 2330,856} \bullet ln\frac{0,025}{0,019} = \frac{0,00000007}{1171,02205} \bullet 0,274 = 0,0000000000164 = 1,64 \bullet 10^{- 11}\text{\ .}$$

Uzgodnienie jednostek:


$$k = \frac{\mu \bullet Q}{2 \bullet \pi \bullet L \bullet p}\ln\frac{r_{z}}{r_{w}} = \frac{Pa \bullet s \bullet \frac{m^{3}}{s}\ }{m \bullet Pa} \bullet ln\frac{m}{m} = m^{2}\text{\ .}$$

Tabele i wyniki pomiarów.

Wyniki pomiarów i obliczeń dla elementu L1=8cm:

L.p. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
h1-h2 [m] 0,297 0,265 0,230 0,205 0,190 0,174 0,153 0,133 0,105 0,082
Δp [Pa] 2330,856 2079,720 1805,040 1608,840 1491,120 1365,552 1200,744 1043,784 824,040 643,536
t [s] 8,22 9,58 10,60 10,81 12,27 12,88 14,89 15,59 19,36 23,48
L.p. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Q

[m3/s]

0,00365 0,00313 0,00283 0,00278 0,00244 0,00233 0,00201 0,00192 0,00155 0,00128

k

[m2]

1,6422⋅10-11 1,5792⋅10-11 1,6445⋅10-11 1,8092⋅10-11 1,7197⋅10-11 1,7889⋅10-11 1,7598⋅10-11 1,9336⋅10-11 1,9723⋅10-11 2,082⋅10-11

Wyniki pomiarów i obliczeń dla elementu L2=24cm:

L.p. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
h1-h2 [m] 0,325 0,297 0,271 0,246 0,216 0,190 0,157 0,133 0,112 0,087 0,057
Δp [Pa] 2550,6 2330,856 2126,808 1930,608 1695,168 1491,120 1232,136 1043,784 878,976 682,776 447,336
t [s] 2,70 2,85 3,48 3,69 3,94 4,30 4,63 5,29 5,96 7,82 11,82
L.p. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Q

[m3/s]

0,01111 0,01053 0,00862 0,00813 0,00761 0,00698 0,00648 0,00567 0,00503 0,00384 0,00254

k

[m2]

1,523⋅10-11 1,5788⋅10-11 1,4171⋅10-11 1,4722⋅10-11 1,5703⋅10-11 1,6357⋅10-11 1,8385⋅10-11 1,8995⋅10-11 2,002⋅10-11 1,9643⋅10-11 1,9836⋅10-11

Wykres zależności współczynnika przepuszczalności ośrodka porowatego k od objętościowego natężenia przepływu filtracyjnego Q, f=k(Q).

Wnioski.

Na podstawie wykresu można stwierdzić, że na wartość współczynnika przepuszczalności nie miały wpływu wymiary ośrodka porowatego. Natomiast, im większe prędkości obrotowe wentylatora powietrza, tym wyższy był współczynnik przepuszczalności dla obu ośrodków. Należy tutaj zaznaczyć, iż obie serie pomiarów (dla L1 i L2) był wykonywane przy zbliżonych prędkościach obrotowych wentylatora. Wymiary ośrodka porowatego miały wpływ na wyniki natężenia przepływu filtracyjnego. Dla ośrodka o większej długości L2, natężenie przepływu było proporcjonalnie większe (trzykrotnie), niż dla ośrodka mniejszego L1, także ok. trzykrotnie. Zatem można stwierdzić, iż długość ośrodka jest wprost proporcjonalna do natężenia przepływu filtracyjnego.

Protokół pomiarów.


Wyszukiwarka