PEL 2 Cw 9

Politechnika Wrocławska Instytut
Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych

Skład grupy:

Kamil Ignatowski – autor
Mateusz Urbanek

Wydział: elektryczny

Rok: II Pon. Godz.11:15

Grupa: 3

Rok akad. : 2013/2014

Laboratorium Podstaw Elektroniki

Data ćw. : 9.12.2013

Nr ćwiczenia : 9

Temat:

NIELINIOWE PRZETWORNIKI SYGNAŁU NA WZMACNIACZU OPERACYJNYM. UKŁAD LOGARYTMUJĄCY, POMIAROWY PRZETWORNIK AC-DC

Ocena
  1. Cel ćwiczenia

Poznania zasad działania, budowy i badania układów nieliniowych na wzmacniaczu operacyjnym (WO), na przykładzie przetwornika logarytmującego oraz pomiarowego przetwornika prostującego sygnały przemienne.

  1. Spis przyrządów:

  1. Układ pomiarowy:

Rys 1. Przetwornik logarytmujący napięcie wejściowe, z tranzystorem jako podstawowym elementem nieliniowym.

  1. Wyniki pomiarów

Tab1. Badanie przetwornika logarytmującego – zerowanie wzmacniacza.

Ui (typowe) Ui Uo
-10 V -10,02 V 0,5090 V
10 V 9,99 V -0,6087 V
- 10 mV -9,8 mV 190,35 mV
10 mV 9,8 mV -0,4264 V

Tab2. Zestawienie wyników teoretycznych z praktycznymi

Umax Umin
10 V 0,01 V
Uo Uo
Otrzymano -608,7 mV -426,4 mV
Obliczono -587,2 mV -411,0 mV
Różnica -21,5 mV 15,4 mV

Tab3. Charakterystyka przejściowa i transmitancja przetwornika logarytmującego.

Ui (Typowe) Ui Uo
-10 V -10,16 V 0,5089 V
-3 V -3,05 V 0,4558 V
-1 V -1,04 V 0,4078 V
-300 mV -0,309 V 0,3511 V
-100 mV -100,8 mV 0,2970 V
-30 mV - 30,5 mV 0,2401 V
-10 mV - 10,3 mV 191,4 mV
10 mV 10,4 mV -0,427 V
30 mV 30,6 mV -0,4572 V
100 mV 101 mV -0,4888 V
300 mV 0,309 V -0,5179 V
1 V 1,04 V -0,5492 V
3 V 3,05 V -0,5771 V
10 V 10,17 V -0,6083 V

Wejście zwarte Uo = 95,3 mV

Wejście wiszące Uo = 99,3 mV T=22,9 °C R=46,91 KΩ

Obliczenia:

T=295,9 K


$$\varphi_{T} = \frac{\text{kT}}{q} = \frac{295,9K\ \bullet 1,3807 \bullet 10^{- 23}J/K\ }{1,6022\ \bullet 10^{- 19}\text{\ C}} = 25,4992\ mV\ \approx 25,5\ mV$$


A+ = −φT = −0, 0255 


$$\beta_{+} = \frac{e^{\frac{U_{o}}{|A_{+}|}}}{U_{i}} = \frac{e^{\frac{0,43V}{| - 0,0255|}}}{2,1} = 10\ M$$


$$I_{\text{ST}} = \frac{1}{\beta_{+} \bullet R} = \frac{1}{10000000\ \bullet 46910} = 2,13\ pA$$


$$U_{o} = {- \varphi}_{T}\ln\frac{U_{I}}{R \bullet I_{\text{ST}}} = - 0,0255 \bullet ln\frac{2,1}{46910\ \bullet 0,00000000000213} = - 0,43\ V$$


Uo = −UBE


UBE = 0, 43 V


$$I_{C} = I_{\text{ST}} \bullet \left\lbrack e^{\frac{U_{\text{BE}}}{M \bullet \varphi_{T}}} - 1 \right\rbrack = 2,13\ pA\ \bullet \left\lbrack e^{\frac{0,43\ V}{1,8\ \bullet 0,0255}} - 1 \right\rbrack = 24.5\ nA$$


A = MφT = 1, 8 • 25, 5 mV = 0, 0459


$$\beta_{\_} = \frac{e^{\frac{U_{o}}{A_{-}}}}{U_{i}} = \frac{e^{\frac{0,43V}{0,0459V}}}{2,1V} = 5576,2$$


$$I_{\text{SD}} = \frac{- 1}{\beta_{-} \bullet R} = \frac{- 1}{5576,2 \bullet 46910} = - 3,83\ nA$$

Wykres. Charakterystyka przejściowa i transmitancja przetwornika logarytmującego.

Tab3. Charakterystyka przejściowa dla prądu stałego

Ui (Typowe) Ui Uo K
- 9 V -9,01 V 7,298 V 0,81 V/V
- 6 V -6,04 V 4,898 V 0,81 V/V
- 3 V -3,03 V 2,454 V 0,81 V/V
- 1 V -1,03 V 0,8443 V 0,82 V/V
- 0,5 V -0,506 V 0,4101 V 0,08 V/V
0 V Zwora 0,98 mV 0,00 V/V
0,5 V 0,506 V 0,4390 V 0,87 V/V
1 V 1,013 V 0,8728 V 0,86 V/V
3 V 3,04 V 2,628 V 0,86 V/V
6 V 6,02 V 5,208 V 0,87 V/V
9 V 9,01 V 7,789 V 0,86 V/V

Obliczenia

Transmitancja układu dla ujemnych sygnałów i dodatnich


$$K = \frac{u_{0}(t)}{{|u}_{i}\left( t \right)|} = \ \frac{7,298}{| - 9,01|}\ \frac{V}{V} = \ 0,81\ \frac{V}{V}$$

Tab4. Badanie przetwornika AC-DC sygnałem przemiennym (Prąd zmienny)

Ui f = 500 Hz Uo
1,85 V bez C 1,4160 V
1,85 V z C 1,41 V
5,03 V bez C 3,825 V
5,03 V z C 3,825 V
  1. Wnioski:

W labolatorium z Podstaw Elektroniki zrealizowano ćwiczenie 9 w , którym należało między innymi wyznaczyć charakterystykę przejściową przetwornika logarytmującego napięcie wejściowe tranzystorem jako podstawowy element nieliniowy, gdzie w tym układzie z odpowiednio dobranymi elementami (tabela grupa 3) rezystorów i wzmacniacza operacyjnego. Wartości, które zostały obliczone przed zajęciami w zestawieniu z obliczeniami po przeprowadzeniu doświadczenia.

Tabela 3

Obliczenia β+ β- A- A+ ISD IST
I 1000 M 10 K 0,0459 -0,0255 2 nA 20 fa
II 10 M 5576,2 0,0459 -0,0255 4 nA 2 pA
  1. Obliczenia przed ćwiczeniami

  2. Obliczenia po ćwiczeniu

Większość wyników jest zbliżona jedyne różnice to IST który jest o 0,001% większy od założonego oraz β o połowę mniejsza w przypadku β- i β+ o 0,01β mniejszą niż obliczona w stosunku do założeń teoretycznych.


Wyszukiwarka