Scenariusz zajęć przeprowadzonych w grupie dzieci trzyletnich
w dniu 24 marca 2011

Opracowanie i realizacja: Natalia Dyrda

Beata Orzeł

Temat zajęć: Szybko biegnie każdy dzień, rosnę szybko, dużo wiem.

Cele ogólne:

- uświadomienie konsekwencji upływu czasu w kontekście rozwoju i wzrostu

- dostrzeganie zmian we własnej osobie

- dostrzeganie różnic i podobieństw w wyglądzie fizycznym dzieci i dorosłych

- doskonalenie umiejętności mierzenia

- doskonalenie umiejętności budowania wielozdaniowej wypowiedzi na konkretny temat

- rozwijanie słuchu muzycznego

- doskonalenie malej motoryki ręki

Cele operacyjne:

dziecko:

- maszeruje w tempie słyszanego utworu, dostrzega różnice w melodii i odpowiednio reaguje na zmiany

- rozumie pojęcia wysoki – niski

- rozumie czytany przez nauczyciela tekst i prawidłowo odpowiada na zadane przez niego pytania

- potrafi ułożyć obrazki w kolejności chronologicznej

- umie zmierzyć wysokość swojego ciała za pomocą swojej dłoni i stopy

- prawidłowo odbija swoją dłoń i porównuje ją z odbiciem dłoni nauczyciela

Środki dydaktyczne:

- płyta CD z piosenką „Dwa malutkie misie”

- miarka do mierzenia wzrostu dzieci

- ilustracje przedstawiające zmiany w rozwoju fizycznym człowieka

- rysunki misiów, pokoju dziecięcego

- wierszyk pt.: „Jestem duży”

Przebieg:

1. Zabawa na powitanie

Wszyscy są, witam Was

Zaczynamy już czas

Jestem ja

Jesteś Ty

Raz dwa trzy

1. Piosenka „Dwa malutkie misie”

Dwa malutkie misie

Chcą potańczyć dzisiaj

Hopsa hopsa - podskoki

Dana dana - obrót wokół własnej osi

Tańczą misie dziś od rana

Dwa malutkie misie

Tańczą z nami tak

Dzieci słuchają piosenki , maszerują w kole do rytmu i ilustrują ruchem treść śpiewanej piosenki.

1. Pogadanka na temat piosenki.

Nauczyciel zadaje pytania dzieciom i pokazuje ilustracje dwóch małych misiów

- O kim jest piosenka?

- Ile ich było?

- Co robiły?

Następnie nauczyciel pokazuje dużego misia i zadaje dzieciom kolejne pytania:

- Czy te misie są takie same?

- Czym się różnią, co mają takiego samego a co innego?

- Może jest coś co je odróżnia? Ten jest niski to ten…

Porównanie obrazków – użycie pojęć niski- wysoki.

1. Wierszyk „Jestem duży”

Nauczyciel recytuje wierszyk ilustrując jego treść za pomocą „papierowego ludzika”.

Jestem duży! Byłem mały!
Wróżki mnie zaczarowały!
Jakie wróżki? Dobre wróżki!
I urosły moje nóżki,
I urosły moje ręce,
Włosów też mam chyba więcej.
Patrzcie, jak urosłem cały,
Chociaż byłem taki mały.

Rozmowa na temat treści wiersza.

- Kto misia zaczarował?

- Co dzięki czarom wróżki się stało?

- Czy my też rośniemy?

- Kto jeszcze rośnie?

1. Układanka obrazkowa (kolejność chronologiczna)

Dzieci siedzą w półkolu, nauczyciel pokazuje ilustracje „od niemowlaka do ucznia” i rozsypuje je na środku sali. Nauczyciel wprowadza dzieci do tematu poprzez wybranie obrazka przedstawiającego leżącego niemowlaka ( Zobaczcie, mam tutaj małego Wojtusia. On jak się urodził to był taki malutki. Nie potrafił jeszcze chodzić, ani siedzieć. Minęło trochę czasu, Wojtuś jadł, spał i urósł. Mam tutaj jego obrazki. Wybierzcie spośród nich obrazek przedstawiający, jak Wojtuś teraz wygląda? – w zależności co dzieci wybiorą nauczyciel kontynuuje w analogiczny sposób pracę.

Tworzy się chronologiczna układanka przedstawiająca etapy dorastania Wojtusia.

1. Pojęcie rodzina

Nauczyciel przypina na tablicy ilustrację rodziny, i przeprowadza z dziećmi krótką rozmowę.

Co przedstawia rysunek?

Kto jest najmłodszy na tym rysunku ?

A kto najstarszy?

1. Zabawa „dźwięki wysokie - niskie”

Wprowadzenie nauczyciela.

Na pewno wszyscy wiecie, że nie tylko ludzie są wysocy i niscy. Co może być jeszcze wysokie i niskie? W muzyce też mamy wysokie i niskie dźwięki. Teraz wstańcie i posłuchajcie dźwięków. Podpowiem Wam, że będą to dźwięki wysoki i niskie. Jeżeli usłyszycie dźwięki niskie to waszym zadaniem będzie chodzenie na czworakach, niziutko nad podłogą. Jeżeli dźwięk się zmieni i będzie wysoki to wstajemy i chodzimy wyprostowani, w rytm słyszanej muzyki. Słuchajcie uważnie muzyki.

1. Mierzenie wysokości swojego ciała

Dzieci kolejno podchodzą do przygotowanej przez nauczyciela miarki, nauczyciel wyznacza ich wzrost i przykleja karteczkę z imieniem dziecka w odpowiednim miejscu przy zaznaczonym wzroście dziecka. Następnie nauczyciel przyczepia miarkę do tablicy, dzieci spośród wszystkich wybierają osobę najwyższą i najniższą w grupie. Nauczyciel odpina miarkę od tablicy, wybiera dwoje dzieci, których zadaniem jest zmierzenie za pomocą stóp wzrostu najwyższego i najniższego dziecka.

1. Mój pokój

Nauczyciel przypina na tablicy obraz pokoju dziecięcego, przed dziećmi rozkłada konkretne elementy pochodzące z obrazka, zadaniem dzieci jest znalezienie odpowiadających im miejsc.

1. Zabawa plastyczna

Każde dziecko jest dobierane w pary z Panią nauczycielką, dostaje arkusz szarego papieru, papier jest rozkładany na podłodze, dziecko kładzie się na nim w dowolnej pozycji. Zadaniem nauczyciela jest dokładne odrysowanie markerem kontur postaci dziecka. Dziecko ma możliwość zobaczenia swoich rzeczywistych rozmiarów. Następnie dzieci z pomocą nauczycielek ozdabiają swoje kształty, nadają im estetycznego wyglądu. Wykorzystują do tego przygotowane przez nauczyciela materiały (bibuła, ścinki tkanin, papier kolorowy, klej, nożyczki, taśma klejąca, pisaki, farby, kredki) – wybór materiału należy do dziecka.

1. Podziękowanie za wspólną zabawę.