raport 2

Wyznaczanie stałej kolorymetru i ciepła rozcieńczania silnych kwasów

  1. Wstęp teoretyczny

Każdy układ złożony z jednej lub kilku substancji ma w danych warunkach ściśle określony zasób energii zwanej energią wewnętrzną, oznaczanej symbolem U. Energia ta jest jednoznaczną funkcją stanu układu, który zależy od tzw. parametrów stanu, takich jak : temperatura T, ciśnienie p, objętość v, liczba moli lub stężenia składników. Zmiana podanych parametrów prowadzi zwykle do zmiany stanu układu, a więc również do zmiany jego energii wewnętrznej.

Zmiana energii wewnętrznej odbywa się na sposób ciepła albo na sposób pracy.

Zmiany tej energii w układzie w przemianach są ujęte ilościowo przez tzw. I zasadę termodynamiki.

Jeśli mamy układ zamknięty, taki w którym składniki nie mogą opuszczać granic układu, ale możliwa jest wymiana energii z otoczeniem to zmiana energii wewnętrznej układu jest ilościowo równa sumie energii przekazanej na sposób ciepła i na sposób pracy. Równanie I zasady termodynamiki ma postać :

ΔU= Q+ W

Do pomiarów ciepła przemian fizycznych i chemicznych odbywających się pod stałym ciśnieniem używa się tzw. kalorymetrów. W przypadku przemian w stałej objętości stosuje się bomby kalorymetryczne. Działanie kalorymetru wykorzystuje to, że efekt cieplny procesu lub reakcji chemicznej, prowadzonej wewnątrz urządzenia, zostaje całkowicie przekazany układowi kalorymetrycznemu. Zachodzącą przy tym zmianę temperatury mierzy się bardzo dokładnym termometrem np. termometrem różnicowym Beckmanna. Taki termometr mierzy jedynie zmiany temperatury z dokładnością sięgającą 0,005 stopnia.

W skład układu kalorymetrycznego wchodzi zwykle: ciecz kalorymetryczna, naczynko zawierające reagenty, mieszadło, termometr, naczynie kalorymetryczna, są to części przejmujące ciepło przemiany prowadzonej w kalorymetrze.

Stała kalorymetru (K) jest ilością ciepła niezbędną do zmiany temperatury kalorymetru o jednostkę.

Do obliczenia tej stałej jest potrzebna m.in. entalpia rzeczywista temperatury, którą wyznacza się z tzw. biegu termometru

Przebieg zmian temperatury dzieli się na trzy okresy: początkowy, główny i końcowy. W okresie początkowym i końcowym notuje się niewielkie zmiany zwane biegiem własnym kalorymetru. Wynikają one z niedoskonałej izolacji termicznej układu oraz innych czynników np. energii dostarczonej w wyniku pracy mieszadła. Te dwa okresy pozwalają zmierzyć o ile zmieni się temperatura układu w czasie trwania reakcji, czyli w okresie głównym. Przedstawiona na powyższym wykresie ΔT2 jest to entalpia rzeczywista reakcji uwzględniająca poprawkę na promieniowanie.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Pedagogika ekologiczna z uwzględnieniem tez raportów ekologicznych
Prezentacja Raport
bph pbk raport roczny 2001
No Home, No Homeland raport
Dzieci recesji Raport UNICEF
Pełnia szczęścia raport
DiW 3 raport lifting
Centrum Zielonych technologii raport
06 Raporty finansowe
Lab 3 Draft forms raport
1 Sprawko, Raport wytrzymałość 1b stal sila
Formularze i raporty
Raport 398, Fizyka jądrowa, Dozymetria
Chemia fizyczna 18, chemia fizyczna, chemia, FIZYCZNA - raporty
raport5.2, UMK, Chemia fizyczna
Raport FBI, Satanizm
Chemia fizyczna 20-wyniki, chemia fizyczna, chemia, FIZYCZNA - raporty, Ćwiczenie 8
RAPORT Z EWALUACJI 201197, Nadzór pedagogiczny

więcej podobnych podstron