Czy moje dziecko ma ADHD?

Kategorie: ogólnawychowanie

skomentuj artykuł

Najczęściej rodzice  zaczynają zadawać sobie to pytanie w momencie, gdy dziecko osiąga wiek przedszkolny. Właśnie wtedy, maluchowi stawiane są zadania wymagające skupienia uwagi, tj. siedzenie bez ruchu w grupie innych dzieci, czekanie na swoją kolej, wykonywanie prac plastycznych, itd. Do momentu pójścia do szkoły dzieci zdobywają umiejętności dostrzegania punktu widzenia innych osób, radzenia sobie z zewnętrznymi bodźcami. Są w stanie wysłuchać bajki, historyjki, nawet jeśli nie są nią zbytnio zainteresowane. Potrafią też wykonać do końca zadanie, mimo że nie mają na nie ochoty. Często okazuje się jednak, że powyższe zadania przewyższają możliwości dziecka. Przyczyną takiego stanu, może być zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zwany ADHD.

Objawy ADHD można podzielić na trzy obszary:

• nadpobudliwość

• impulsywność

• zaburzenia koncentracji uwagi

Należy pamiętać, że wiele dzieci zachowuje się czasem w sposób przypominający objawy chorobowe. Zanim postawiona zostanie diagnoza, należy zastanowić się i wykluczyć inne przyczyny. Takie same objawy jak ADHD powodują różne alergie i inne zaburzenia zdrowotne. Powinno się więc przebadać dziecko i wykluczyć ich istnienie. Dziecko może mieć także problemy ze słuchem lub wzrokiem, dlatego nie reaguje na polecenia i uwagi (np. kręci się na krzesełku, ponieważ chce usłyszeć co się do niego mówi.) Objawy nadpobudliwości mogą pojawić się również w sytuacji gdy dziecko ma konkretne problemy, np. rodzinne (konflikt rodziców, śmierć kogoś bliskiego). Maluch przeżywający duże napięcie emocjonalne zaczyna być nadruchliwy, impulsywny, ma trudności ze skupieniem uwagi. Inną, częstą przyczyną trudnych zachowań może być brak przeprowadzenia przez rodziców we wcześniejszych latach życia dziecka odpowiedniego treningu wychowawczego (dziecko nie potrafi się koncentrować ani spokojnie bawić, ponieważ nigdy nie zostało tego nauczone).

Aby można było mówić o zespole nadpobudliwości, trudne zachowania powinny powtarzać się cały czas i w każdych okolicznościach, a nie np. tylko w przedszkolu, u dziadków lub w wyjątkowo trudnych dla dziecka sytuacjach. Objawy powinny wystąpić przed siódmym rokiem życia dziecka.

Niepokojące zachowania dziecka (świadczące o problemach z koncentracją uwagi):

• jest dużo bardziej ruchliwe niż jego rówieÅ›nicy; nie potrafi siÄ™ spokojnie bawić; nie jest w stanie bez ruchu wysiedzieć na miejscu  nawet kilku chwil; wykonuje ciÄ…gÅ‚e ruchy rÄ™kami i nogami

• bardzo dużo mówi, czÄ™sto przerywa innym osobom, poprawia ich wypowiedzi

• notorycznie gubi swoje rzeczy, takie jak zabawki, kredki, plecak

• nie potrafi przewidywać skutków swoich dziaÅ‚aÅ„

• Å‚atwo siÄ™ rozprasza pod wpÅ‚ywem różnych bodźców, np. rozmowy za oknem

• nie jest w stanie skoncentrować siÄ™ na jednej zabawie, np. na grze planszowej

• ma problem z konsekwentnym wykonywaniem i  doprowadzeniem do koÅ„ca rozpoczÄ™tych czynnoÅ›ci

• sprawia wrażenie, jakby nie rozumiaÅ‚o wydawanych mu poleceÅ„, bÄ™dÄ…c zwÅ‚aszcza w wiÄ™kszej grupie

• czÄ™sto krzyczy, biega, wpada na różne przedmioty

• szybko wpada w zÅ‚ość, frustrujÄ… je niewielkie niepowodzenia

• czÄ™sto zdarzajÄ… mu siÄ™ wypadki, powodujÄ…ce drobne rany, zadrapania, skaleczenia, a nawet zÅ‚amania

• dziecko nie potrafi czekać na swojÄ… kolej; chce jak najszybciej odpowiedzieć na zadane pytanie i czÄ™sto robi to bez zastanowienia

• czÄ™sto kłóci siÄ™ z rówieÅ›nikami, zdarzajÄ… mu siÄ™ bójki

Jeśli większość z opisanych objawów dotyczy Twojego dziecka, należy udać się na konsultacje do psychologa, który pomoże zdiagnozować zaburzenie.